دونالد ترامپ؛ رییس جمهوری امریکا در سفری سرزده و از قبل اعلام‌نشده، وارد پایگاه هوایی امریکا در شمال کابل شد و حدود دو ساعت در جمع نظامیان امریکایی حضور یافت.
رییس جمهوری امریکا در این سفر کوتاه همچنین اشرف غنی و اسدالله خالد را نیز به دیدار خود در پایگاه نظامی کشورش فراخواند و آقای غنی و سرپرست وزارت دفاع نیز به این دستور، تمکین کردند و به دیدار او رفتند.
صرف نظر از اینکه در دیدار ترامپ و غنی چه گذشت، نفس این رویداد واکنش های وسیع مردم افغانستان و شماری از فعالان سیاسی کشور را برانگیخت.
بسیاری از واکنش ها به این رویداد، منفی بود و به باور مردم، اینکه ترامپ بدون اطلاع و هماهنگی قبلی، وارد خاک افغانستان شده و بدتر از آن اینکه رییس جمهور و وزیر دفاع افغانستان را به دیدار خود در پایگاه نظامی امریکا فراخوانده، حاکمیت ملی افغانستان را عمدا نقض کرده، با افغانستان به عنوان کشوری اشغال شده و غیر مستقل، برخورده کرده و شأن سیاسی و جایگاه حقوقی حکومت افغانستان را به طور آشکار زیر سؤال برده است.
حضور مالکانه، برخورد آمرانه
عبداللطیف پدرام؛ نامزد ریاست جمهوری و از فعالان سیاسی سرشناس افغانستان در واکنش به این سفر در صفحه رسمی خود نوشت: «حضور مالکانه ترامپ در بگرام تحقیر مردم افغانستان بود.» او پرسیده : «با آنچه در بگرام اتفاق افتاد هنوز می‌توان از آزادی و استقلال و سربلندی یک مردم سخن گفت؟»
آقای پدرام در ادامه تأکید کرد: «ترامپ به‌عنوان صاحب این سرزمین به آن نوکر خود (اشرفغنی) دستور می‌داد در کجا ایستاد شود در بین سربازان امریکایی یا پشت سر ترامپ.»
به عقیده رهبر حزب کنگره ملی افغانستان، «ترامپ آگاهانه و از سر قصد کسی را که ادعای زعامت مملکت را دارد توهین کرد و به جهان نشان داد که سران حکومت افغانستان جز دلقک‌های کوچکی در برابرش نیستند. وقتی برخورد آمرانه ترامپ در بگرام را دیدم باز و باز اعتقادم محکم تر شد که بگویم برای یک کشور در بند هیچ چیزی مهم تر از مبارزه برای حفظ استقلال اش نیست.»
آقای پدرام تصریح کرد: «ما باید بیش از هر چیز برای آزادی سرزمین مان کمر ببندیم و دست اشغالگران را کوتاه کنیم. در شرایط اشغالی، چنان که بارها گفته ام، این اشغالگر است که تعیین می‌کند کدامیک از نوکرانش در قدرت باشد.»
از نظر این نامزد ریاست جمهوری، این برخورد ترامپ «شرم بزرگ» برای غنی و دار و دسته اش بود و نیز شرم بزرگ بود برای آن‌هایی که هنوز از استقلال افغانستان سخن می گویند.
اشرفغنی؛ مرتضویِ ترامپ
کاربر دیگری به نام محمدعارف بیات نیز به نحوه قرار گرفتن اشرفغنی در میان نظامیان امریکایی و پشت سر رییس جمهوری امریکا اشاره کرده و نوشته‌است: «عکسی که از رییس جمهور غنی، نشسته در کنار و ردیف سربازان امریکایی، پشت سر رییس جمهور ترامپ (منتشر شده)، بسیار حقارت آمیز است و درد سرساز خواهد شد! رییس جمهور باید همانند ترامپ، در هنگام سخنرانی ترامپ پشت سر وی می ایستاد! از ما گفتن بود. حالا نمی دانم این غلطی را که رییس جمهور افغانستان کرده، نوچه ها و گوبلزهایش چگونه توجیه خواهند کرد! مخصوصا باید ببینیم مرتضوی صاحب چه خواهد گفت!؟»
آقای بیات ادامه دادهاست: «از این عکس چنین برمی آید که آقای غنی خود مرتضوی ترامپ بوده است و دقیقا می دانسته که چگونه از روند مرتضوی‌سازی استفاده نماید.
به دادگاه قضاوت تاریخ، دوباره خوش آمدید، جناب داکتر صاحب غنی!»
دیدار نیمه‌شب، وقتی ملت خواب است!
بلال باور؛ فعال سیاسی هم در صفحه شخصی‌اش به زمان قرار دیدار ترامپ با اشرفغنی توجه کرده و نوشته‌است: «اینکه اشرفغنی به بگرام رفت و در صف سربازان امریکایی قرار گرفت یک‌طرف قضیه؛ اما آمدن نیمه‌شبی ترامپ گپ‌های بچه حاجی شکور را در ذهنم تداعی کرد که اصلا وقت معامله و تصمیم‌گیری در نیمه‌شب‌هاست؛ نیمه‌شب‌های که فضا تاریک شده و ملت در خواب عمیق فرورفته باشد.»
ویزه بگرام به جای ویزه امریکا
آقای باور همچنین در پستی دیگر دیدار ترامپ و اشرف غنی در بگرام را به اعلامیه چند روز پیش ارگ ریاست جمهوری نسبت داده که در آن، با شرح گفتگوی تلفنی دو رییس جمهور، ادعا شد که ترامپ، آقای غنی را به کاخ سفید فراخوانده است.
او نوشته‌است: ترامپ به بگرام آمد و اشرفغنی را نزد خود خواست. این جمله را دوباره بخوانید: «نزد خود خواست».
به عقیده این کنشگر سیاسی، دقیقاً این همان دعوتی بود که ارگ چندروز قبل در اعلامیه خویش از آن یادآور شده‌بود که ترامپ در یک تماس تلفونی اشرفغنی را دعوت نموده و وعدهٔ دیدار دادهاست؛ اما اشرفغنی -که خیال قصر سفید را در سر داشت- توسط ترامپ سرپرایز شد. او پس از این خوش‌خیالی بود که جای ویزه امریکا، ویزه بگرام را گرفت.
ننگ تاریخی و ذلت همیشگی
یکی دیگر از کاربران افغان، با اشاره به اینکه ترامپ به افغانستان آمد؛ اما به جای اینکه به کابل و در ارگ و در پایتخت افغانستان بیاید و به مردم افغانستان احترام بگزارد، رئیس جمهور غنی را در پایگاه خود در بگرام خواست و دیدار کرد، از این رویداد به عنوان «ننگ تاریخی و ذلت همیشگی» یاد کرده است.
اغلب واکنش های ابرازشده به این سفر، زمان، نحوه انجام و شیوه دیدار آقای غنی و سرپرست وزارت دفاع با ترامپ در پایگاه نظامی امریکایی ها، حاکی از این احساس است که امریکا به افغانستان به عنوان یکی از مستعمرات خود نگاه می کند و استقلال و حاکمیت ملی آن را به رسمیت نمی شناسد.
شماری از کاربران اما در مقایسه اقدام اشرف غنی با پاسخ منفی چندسال پیش کرزی به فراخوان اوباما؛ رییس جمهوری پیشین امریکا برای دیدار با او در بگرام، نتیجه گرفته اند که افغانستان در زمان اشرف غنی، بیش از هر زمان دیگری تحت سلطه و قیمومیت امریکا قرار گرفته و اشرف غنی، استقلال و حاکمیت کشور را تقدیم امریکا کرده و آن را به کشوری اشغال شده، وابسته و فاقد استقلال تبدیل کرده است.
رییس جمهوری امریکا در این سفر کوتاه همچنین اشرف غنی و اسدالله خالد را نیز به دیدار خود در پایگاه نظامی کشورش فراخواند و آقای غنی و سرپرست وزارت دفاع نیز به این دستور، تمکین کردند و به دیدار او رفتند.
صرف نظر از اینکه در دیدار ترامپ و غنی چه گذشت، نفس این رویداد واکنش های وسیع مردم افغانستان و شماری از فعالان سیاسی کشور را برانگیخت.
بسیاری از واکنش ها به این رویداد، منفی بود و به باور مردم، اینکه ترامپ بدون اطلاع و هماهنگی قبلی، وارد خاک افغانستان شده و بدتر از آن اینکه رییس جمهور و وزیر دفاع افغانستان را به دیدار خود در پایگاه نظامی امریکا فراخوانده، حاکمیت ملی افغانستان را عمدا نقض کرده، با افغانستان به عنوان کشوری اشغال شده و غیر مستقل، برخورده کرده و شأن سیاسی و جایگاه حقوقی حکومت افغانستان را به طور آشکار زیر سؤال برده است.
حضور مالکانه، برخورد آمرانه
عبداللطیف پدرام؛ نامزد ریاست جمهوری و از فعالان سیاسی سرشناس افغانستان در واکنش به این سفر در صفحه رسمی خود نوشت: «حضور مالکانه ترامپ در بگرام تحقیر مردم افغانستان بود.» او پرسیده : «با آنچه در بگرام اتفاق افتاد هنوز می‌توان از آزادی و استقلال و سربلندی یک مردم سخن گفت؟»
آقای پدرام در ادامه تأکید کرد: «ترامپ به‌عنوان صاحب این سرزمین به آن نوکر خود (اشرفغنی) دستور می‌داد در کجا ایستاد شود در بین سربازان امریکایی یا پشت سر ترامپ.»
به عقیده رهبر حزب کنگره ملی افغانستان، «ترامپ آگاهانه و از سر قصد کسی را که ادعای زعامت مملکت را دارد توهین کرد و به جهان نشان داد که سران حکومت افغانستان جز دلقک‌های کوچکی در برابرش نیستند. وقتی برخورد آمرانه ترامپ در بگرام را دیدم باز و باز اعتقادم محکم تر شد که بگویم برای یک کشور در بند هیچ چیزی مهم تر از مبارزه برای حفظ استقلال اش نیست.»
آقای پدرام تصریح کرد: «ما باید بیش از هر چیز برای آزادی سرزمین مان کمر ببندیم و دست اشغالگران را کوتاه کنیم. در شرایط اشغالی، چنان که بارها گفته ام، این اشغالگر است که تعیین می‌کند کدامیک از نوکرانش در قدرت باشد.»
از نظر این نامزد ریاست جمهوری، این برخورد ترامپ «شرم بزرگ» برای غنی و دار و دسته اش بود و نیز شرم بزرگ بود برای آن‌هایی که هنوز از استقلال افغانستان سخن می گویند.
اشرفغنی؛ مرتضویِ ترامپ
کاربر دیگری به نام محمدعارف بیات نیز به نحوه قرار گرفتن اشرفغنی در میان نظامیان امریکایی و پشت سر رییس جمهوری امریکا اشاره کرده و نوشته‌است: «عکسی که از رییس جمهور غنی، نشسته در کنار و ردیف سربازان امریکایی، پشت سر رییس جمهور ترامپ (منتشر شده)، بسیار حقارت آمیز است و درد سرساز خواهد شد! رییس جمهور باید همانند ترامپ، در هنگام سخنرانی ترامپ پشت سر وی می ایستاد! از ما گفتن بود. حالا نمی دانم این غلطی را که رییس جمهور افغانستان کرده، نوچه ها و گوبلزهایش چگونه توجیه خواهند کرد! مخصوصا باید ببینیم مرتضوی صاحب چه خواهد گفت!؟»
آقای بیات ادامه دادهاست: «از این عکس چنین برمی آید که آقای غنی خود مرتضوی ترامپ بوده است و دقیقا می دانسته که چگونه از روند مرتضوی‌سازی استفاده نماید.
به دادگاه قضاوت تاریخ، دوباره خوش آمدید، جناب داکتر صاحب غنی!»
دیدار نیمه‌شب، وقتی ملت خواب است!
بلال باور؛ فعال سیاسی هم در صفحه شخصی‌اش به زمان قرار دیدار ترامپ با اشرفغنی توجه کرده و نوشته‌است: «اینکه اشرفغنی به بگرام رفت و در صف سربازان امریکایی قرار گرفت یک‌طرف قضیه؛ اما آمدن نیمه‌شبی ترامپ گپ‌های بچه حاجی شکور را در ذهنم تداعی کرد که اصلا وقت معامله و تصمیم‌گیری در نیمه‌شب‌هاست؛ نیمه‌شب‌های که فضا تاریک شده و ملت در خواب عمیق فرورفته باشد.»
ویزه بگرام به جای ویزه امریکا
آقای باور همچنین در پستی دیگر دیدار ترامپ و اشرف غنی در بگرام را به اعلامیه چند روز پیش ارگ ریاست جمهوری نسبت داده که در آن، با شرح گفتگوی تلفنی دو رییس جمهور، ادعا شد که ترامپ، آقای غنی را به کاخ سفید فراخوانده است.
او نوشته‌است: ترامپ به بگرام آمد و اشرفغنی را نزد خود خواست. این جمله را دوباره بخوانید: «نزد خود خواست».
به عقیده این کنشگر سیاسی، دقیقاً این همان دعوتی بود که ارگ چندروز قبل در اعلامیه خویش از آن یادآور شده‌بود که ترامپ در یک تماس تلفونی اشرفغنی را دعوت نموده و وعدهٔ دیدار دادهاست؛ اما اشرفغنی -که خیال قصر سفید را در سر داشت- توسط ترامپ سرپرایز شد. او پس از این خوش‌خیالی بود که جای ویزه امریکا، ویزه بگرام را گرفت.
ننگ تاریخی و ذلت همیشگی
یکی دیگر از کاربران افغان، با اشاره به اینکه ترامپ به افغانستان آمد؛ اما به جای اینکه به کابل و در ارگ و در پایتخت افغانستان بیاید و به مردم افغانستان احترام بگزارد، رئیس جمهور غنی را در پایگاه خود در بگرام خواست و دیدار کرد، از این رویداد به عنوان «ننگ تاریخی و ذلت همیشگی» یاد کرده است.
اغلب واکنش های ابرازشده به این سفر، زمان، نحوه انجام و شیوه دیدار آقای غنی و سرپرست وزارت دفاع با ترامپ در پایگاه نظامی امریکایی ها، حاکی از این احساس است که امریکا به افغانستان به عنوان یکی از مستعمرات خود نگاه می کند و استقلال و حاکمیت ملی آن را به رسمیت نمی شناسد.
شماری از کاربران اما در مقایسه اقدام اشرف غنی با پاسخ منفی چندسال پیش کرزی به فراخوان اوباما؛ رییس جمهوری پیشین امریکا برای دیدار با او در بگرام، نتیجه گرفته اند که افغانستان در زمان اشرف غنی، بیش از هر زمان دیگری تحت سلطه و قیمومیت امریکا قرار گرفته و اشرف غنی، استقلال و حاکمیت کشور را تقدیم امریکا کرده و آن را به کشوری اشغال شده، وابسته و فاقد استقلال تبدیل کرده است.
