ناامنی؛ بزرگترین مانع پیشرفت زنان و تطبیق پلان عمل ملی افغانستان

خبرگزاری صدای افغان(آوا) ـ مزارشریف: کنفرانس سالانه ولایتی به منظور بازنگری و بحث روی چگونگی تطبیق پلان عمل ملی افغانستان به خصوص بند ۲(محافظت) قطع‌نامه ۱۳۲۵ از طرف موسسه آموزش و تحقیق برای صلح در بلخ برگزار گردید.
 
نجیب‌الله سازنده، مسئول موسسه آموزش و تحقیق برای صلح در این کنفرانس به رسانه‌ها گفت: "کنفرانس امروزی برای بازنگری تطبیق پلان عمل جمهوری اسلامی افغانستان از سال ۱۳۲۵ تاکنون می‌باشد تا ما بدانیم که افغانستان طی ۷۳ سال گذشته چقدر توانسته قطع‌نامه پلان عمل خود را تطبیق کند".
 
وی می‌گوید که از برگزاری این کنفرانس سه هدف دارند؛ که شامل دریافت تطبیق پلان عمل افغانستان از گذشته حال، بررسی چالش‌ها و موانع فراروی تطبیق پلان عمل ملی افغانستان در بلخ و پیدا کردن موانع و راهکارهای تطبیق پلان عمل ملی است.
 
سازنده گفت که این سه هدف در یک قطع‌نامه جمعی تنظیم شده و به مرکز و ولایات فرستاده می‌شود.
 
وی ابراز امیدواری کرد که این قطع‌نامه جمعی قدمی برای عملی کردن پلان عمل ملی و پیشرفت آن باشد.
 
به گفته مسئول موسسه آموزش و تحقیق برای صلح، بند اول پلان عمل ملی در بلخ تا جایی تطبیق شده؛ چون مشارکت زنان طی چند سال اخیر گسترده بوده و زنان در بخش های صحت و آموزش و پرورش پیشرفت‌هایی داشته‌اند.
 
وی می‌گوید، طبق آماری که در اختیار دارند، تطبیق پلان عمل ملی خوب بوده است، اما این بسنده نیست و ملت افغانستان رضایت ندارند.
 
سازنده گفت: با برگزاری چنین کنفرانس‌ها و برنامه‌ها تلاش می‌کنند تا زنان جایگاه خود را در بخش‌هایی چون مشارکت، صحت، آموزش و دیگر عرصه‌های مختلف جامعه، پیدا نمایند.
 
از سوی دیگر، محمد بشیر توحیدی، معاول مقام ولایت بلخ با حضور در این کنفرانس گفت، حکومت فعلی انتخاب زن و مرد افغانستان می‌باشد که این روند با حضور وزرا و وکلای زن ثابت شده است، اما جایگاه فعلی زنان در جامعه و سهم‌شان در حکومت بسنده نیست، ولی نو پا بودن حکومت را باید در نظر داشت و به زودی این مشکلات برطرف می‌شود.
 
نیک‌بخت میرزایی، یکی از اشتراک کنندگان در این کنفرانس به خبرنگار آوا می‌گوید: "تامین امنیت برای فعالیت زنان در جامعه فعلی اولویت دارد؛ چون دیده می‌شود که جامعه سنتی افغانستان برای زنان فرصت حضور در اجتماع را کم می‌دهد و این ناامنی است که نمی‌گذارد مرد و زن در جامعه فعالیت کنند".
 
این در حالی است که ستون‌های پلان عمل ملی افغانستان قرار ذیل می‌باشد:
مشارکت:
گسترش مشارکت موثر زنان در بخش‌های تصمیم‌گیری و اجرایی خدمات عامه
تضمین مشارکت فعال و موثر زنان در بست‌های رهبری اداره‌های امنیتی
تضمین مشارکت موثر زنان در پروسه صلح
تشویق مشارکت زنان در طرح استراتژی‌ها و پالیسی‌های صلح و امنیت
تقویت مشارکت فعال زنان در انتخابات
 
حفاظت:
محافظت از زنان از تمامی اشکال خشونت و تبعیض از طریق تنفیذ، نظارت و اصلاح قوانین موجود و تنظیم قوانین و پالیسی‌های جدید.
ترویج حقوق بشری زنان و ارزش‌یابی جنسیتی قوانین، پالیسی‌ها، و اصلاحات اداری
ایجاد و فعال‌سازی محیطی که زنان در آن از طریق مشارکت موثر در قوه قضایی، به عدالت دسترسی داشته باشند
حمایت از زنان در برابر تمامی انواع خشونت از طریق بالابردن آگاهی و توسعه عمومی
ارایه خدمات صحی، روانی، و اجتماعی برای قربانیان خشونت در سرتاسر افغانستان
روی دست گرفتن اقدامات موثر برای حفاظت از زنان در برابر خشونت جنسی.
 
جلوگیری:
جلوگیری از خشونت علیه زنان
محو فرهنگ معافیت در بخش خشونت علیه زنان
تقویت نقش زنان در سکتور امنیتی و ساختارهای قضایی
اجرای اصلاحات مرتبط به جنسیت در سکتورهای امنیتی و عدلی
سهیم ساختن پسرها و مردها در مبارزه علیه تمام انواع خشونت علیه زنان
گسترش آگاهی در میان زنان در مورد حقوق و نقش‌شان در جلوگیری از خشونت و حل اختلافات
 
توسعه و بهبود:
ارایه خدمات آسایش و بهبود برای زنان متضرر از جنگ و جابجایی داخلی و زنان قربانی خشونت.
توجه به نیازهای اجتماعی و اقتصادی زنان در طرح، تطبیق و ارزیابی برنامه‌های توسعه و بهبود.
تطبیق مقررات پالیسی UNSCR 1325 برای بیجاشدگان داخلی.