با وجود این‌که وزارت صحت عامه با همکاری پولیس شهری چندی پیش اقدام به جمع‌آوری معتادین کرد و نزدیک به 400 معتاد را جمع‌آوری کردند، اما با آن‌هم هم گشت و گذار افراد معتاد به مواد مخدر در سطح شهر کابل، در حالی که شیوع ویروس کرونا نیز رو به گسترش است، نگرانی هایی را به وجود آورده است.
خبرگزاری صدای افغان(آوا) – کابل: توحید شکوهمند، مسوول روابط عامه وزارت صحت هرچند می‌گوید که او خود در قرنطین است و نمی‌تواند اطراف شهر کابل را بگردد، اما از گشت و گذار آزدانه افراد معتاد ابراز نگرانی می‌کند.
او به خبرنگار آوا می‌گوید که با وجود چندین بار اقدام به جمع‌آوری افراد معتاد از سطح شهر، اما هنوز هم این افراد به صورت پررنگ در گوشه و کنار شهر دیده می‌شود و این‌ها می‌توانند یکی از عوامل گسترش بیماری کرونا میان مردم باشند، زیرا به هر چیزی دست می‌زنند و با اشیای مختلف سروکار دارند.
شکوهمند تاکید کرد که وزارت صحت عامه با وجود فشردگی کارها از این امر نیز غافل نبوده و با همکاری سایر نهادهای مربوط، برای جمع‌آوری معتادین و تداوی آنان برنامه‌های عملی روی دست دارد.
این در حالی است که شهروندان کابل می‌گویند، گشت و گذار افراد معتاد علاوه بر این‌که عامل انتقال بیماری کرونا خواهد شد، افراد و اشخاص دیگر را به صورت مستقیم یا غیرمستقیم معتاد می‌سازد و شاید یکی از عوامل عمده افزایش اعتیاد در کشور خود معتادین باشند.
"محمد تقی حسینی"، کارشناس امور اجتماعی در مصاحبه با آوا گفت: "پیش از این معتادین در بزرگ شهرها از جمله شهر کابل عمدتا از چشم‌ها پنهان بودند و در زیر پل‌ها و پلچک‌ها بیشتر شب و روز خود را می‌گذراندند، اما پس از گسترش ویروس کرونا و قرنطین شهر، اکنون معتادین آزادتر از گذشته در سطح شهر گشت و گذار می‌کنند".
به گفته او، این روزها جدول سرک‌ها در غرب کابل از پل هوایی کوته سنگی تا چوک شهید مزاری، پر از افراد معتاد است که علنا در هرگوشه مواد مصرف می کنند.
حسینی چشم دید خود را این‌گونه بیان می‌کند: "دست‌فروشان و دکانداران این مناطق ابتدا از حضور معتادین اذیت می‌شدند، اما به نظر می‌رسد در حال حاضر آنان نیز مانوس شده و در مباشرت با آنان عادت کرده‌اند".
به گفته وی، افراد معتاد همان جوانان ژنده‌پوش و از خود بی‌خبری است که اگر در میان مردم هم باشد، شناخته می‌شود، اما برای جلوگیری از گشت و گذار آنان در میان عامه مردم هیچ برنامه‌ای وجود ندارد.
این کارشناس اموراجتماعی تصریح کرد: "سوال اساسی این‌جاست که فرد معتاد روزانه مصرف بالایی دارد و ممکن است این مصرف معیشت یک خانواده را تامین کند؛ پس این مواد که مصرف می‌شود از کجا می‌شود؟ بنابراین لازم است که مسوولین حکومتی به خصوص اداره مبارزه با مواد مخدر، عوامل اصلی و این‌که از چه منبعی به آنان مواد رسانده می‌شود را در کنار مبارزه با کشت و قاچاق مواد مخدر در نظر داشته باشند.
وی خاطرنشان کرد: "پدیده شوم مواد مخدر، میراث به میان آمده از چهار دهه جنگ در کشور است که افغانستان را در جمع بزرگترین کشورهای تولید و قاچاق آن قرار داده است. طی سال‌های گذشته پول‌های هنگفتی در عرصه مبارزه علیه مواد مخدر به مصرف رسید، اما نه تنها نتیجه‌ای در پی نداشته، بلکه دامنه اثرات مهلک تولید مواد مخدر گسترده‌تر شده و اکنون نزدیک به سه میلیون از شهروندان کشور، معتاد به مواد مخدر هستند".
به باور حسینی، تطبیق سیاست‌های مبارزه علیه مواد مخدر در افغانستان و نحوه مصرف میلیاردها دالر در این زمینه تاکنون ناکام بوده است.
وی اضافه کرد: "مواد مخدر علاوه بر این‌که منبع اقتصادی غیرمشروع برای تمویل و تجهیز مخالفین مسلح حکومت به شمار می‌ورد، ضربه کلانی را بر پیکر اقتصاد قانونی در کشور وارد ساخته و باعث نقض حاکمیت قانون شده است".
این در حالی است که متأسفانه تحقیقات نشان می‌دهد که پولیس به عنوان مجری قانون و دستگاه عدلی و قضایی به عنوان مرجع تامین عدالت آلوده به فساد بوده؛ از همین‌رو مناطق تحت زرع کوکنار در کشور افزایش یافته و تعداد قاچاقچیان و فروشندگان مواد مخدر نه تنها رو به افزایش است، بلکه تعدادی از آنها بعد از دست‌گیری، آزاد و یا تبرئه شده‌اند.
خبرگزاری صدای افغان(آوا) – کابل: توحید شکوهمند، مسوول روابط عامه وزارت صحت هرچند می‌گوید که او خود در قرنطین است و نمی‌تواند اطراف شهر کابل را بگردد، اما از گشت و گذار آزدانه افراد معتاد ابراز نگرانی می‌کند.
او به خبرنگار آوا می‌گوید که با وجود چندین بار اقدام به جمع‌آوری افراد معتاد از سطح شهر، اما هنوز هم این افراد به صورت پررنگ در گوشه و کنار شهر دیده می‌شود و این‌ها می‌توانند یکی از عوامل گسترش بیماری کرونا میان مردم باشند، زیرا به هر چیزی دست می‌زنند و با اشیای مختلف سروکار دارند.
شکوهمند تاکید کرد که وزارت صحت عامه با وجود فشردگی کارها از این امر نیز غافل نبوده و با همکاری سایر نهادهای مربوط، برای جمع‌آوری معتادین و تداوی آنان برنامه‌های عملی روی دست دارد.
این در حالی است که شهروندان کابل می‌گویند، گشت و گذار افراد معتاد علاوه بر این‌که عامل انتقال بیماری کرونا خواهد شد، افراد و اشخاص دیگر را به صورت مستقیم یا غیرمستقیم معتاد می‌سازد و شاید یکی از عوامل عمده افزایش اعتیاد در کشور خود معتادین باشند.
"محمد تقی حسینی"، کارشناس امور اجتماعی در مصاحبه با آوا گفت: "پیش از این معتادین در بزرگ شهرها از جمله شهر کابل عمدتا از چشم‌ها پنهان بودند و در زیر پل‌ها و پلچک‌ها بیشتر شب و روز خود را می‌گذراندند، اما پس از گسترش ویروس کرونا و قرنطین شهر، اکنون معتادین آزادتر از گذشته در سطح شهر گشت و گذار می‌کنند".
به گفته او، این روزها جدول سرک‌ها در غرب کابل از پل هوایی کوته سنگی تا چوک شهید مزاری، پر از افراد معتاد است که علنا در هرگوشه مواد مصرف می کنند.
حسینی چشم دید خود را این‌گونه بیان می‌کند: "دست‌فروشان و دکانداران این مناطق ابتدا از حضور معتادین اذیت می‌شدند، اما به نظر می‌رسد در حال حاضر آنان نیز مانوس شده و در مباشرت با آنان عادت کرده‌اند".
به گفته وی، افراد معتاد همان جوانان ژنده‌پوش و از خود بی‌خبری است که اگر در میان مردم هم باشد، شناخته می‌شود، اما برای جلوگیری از گشت و گذار آنان در میان عامه مردم هیچ برنامه‌ای وجود ندارد.
این کارشناس اموراجتماعی تصریح کرد: "سوال اساسی این‌جاست که فرد معتاد روزانه مصرف بالایی دارد و ممکن است این مصرف معیشت یک خانواده را تامین کند؛ پس این مواد که مصرف می‌شود از کجا می‌شود؟ بنابراین لازم است که مسوولین حکومتی به خصوص اداره مبارزه با مواد مخدر، عوامل اصلی و این‌که از چه منبعی به آنان مواد رسانده می‌شود را در کنار مبارزه با کشت و قاچاق مواد مخدر در نظر داشته باشند.
وی خاطرنشان کرد: "پدیده شوم مواد مخدر، میراث به میان آمده از چهار دهه جنگ در کشور است که افغانستان را در جمع بزرگترین کشورهای تولید و قاچاق آن قرار داده است. طی سال‌های گذشته پول‌های هنگفتی در عرصه مبارزه علیه مواد مخدر به مصرف رسید، اما نه تنها نتیجه‌ای در پی نداشته، بلکه دامنه اثرات مهلک تولید مواد مخدر گسترده‌تر شده و اکنون نزدیک به سه میلیون از شهروندان کشور، معتاد به مواد مخدر هستند".
به باور حسینی، تطبیق سیاست‌های مبارزه علیه مواد مخدر در افغانستان و نحوه مصرف میلیاردها دالر در این زمینه تاکنون ناکام بوده است.
وی اضافه کرد: "مواد مخدر علاوه بر این‌که منبع اقتصادی غیرمشروع برای تمویل و تجهیز مخالفین مسلح حکومت به شمار می‌ورد، ضربه کلانی را بر پیکر اقتصاد قانونی در کشور وارد ساخته و باعث نقض حاکمیت قانون شده است".
این در حالی است که متأسفانه تحقیقات نشان می‌دهد که پولیس به عنوان مجری قانون و دستگاه عدلی و قضایی به عنوان مرجع تامین عدالت آلوده به فساد بوده؛ از همین‌رو مناطق تحت زرع کوکنار در کشور افزایش یافته و تعداد قاچاقچیان و فروشندگان مواد مخدر نه تنها رو به افزایش است، بلکه تعدادی از آنها بعد از دست‌گیری، آزاد و یا تبرئه شده‌اند.
