خبرگزاری صدای افغان(آوا) – کابل: نمایندگان 34 ولایت کشور طی دو روز لویه جرگه مشورتی صلح با یک صدا فریاد صلح و ختم جنگ و خونریزی در کشور را سر دادند.
 
"سید محسن افغان"، نماینده جوانان دایکندی در مصاحبه با آوا می‌گوید که تمام اعضای 50 کمیته و قریب به اتفاق اعضای جرگه مشورتی صلح خواهان آزادی زندانیان طالب به خاطر مصالح علیای کشور هستند.
 
او تاکید می‌کند که ادعاهای حق العبدی همچنان سرجای خود باقی خواهد ماند، زیرا هیچ کس حق بخشش را ندارد.
 
به گفته این جوان دایکندی: "تنها کاری که جرگه فعلا می‌تواند انجام دهد، توحید نظر در مورد آزادی 400 زندانی طالب برای ادامه پروسه صلح است و هرگاه روند صلح به پایان برسد، خانواده‌های متضرر بر هر فردی که ادعا دارند، می‌توانند حق‌خواهی کنند".
 
"گلالی خرد"، نماینده ولایت بغلان در جرگه مشورتی و مشاور شورای عالی مصالحه نیز می‌گوید که تا هنوز هیچ دستی نه از بیرون و نه از داخل در جرگه کار نکرده و تصمیم بر اساس آرای ناب 3200 نماینده مردم برای آزادی زندانیان طالب اتخاذ خواهد شد.
 
خانم گلالی در مورد مسایل حق العبدی و زندانیانی که به جرم‌هایی جنایی سنگین متهم هستند، می‌گوید که در این جرگه خانواده‌های شهدا و متضررین نیز حضور دارند و در ضمن ما از طریق این جرگه از کسانی که بر آنان ظلم روا داشته شده و حقی بر گردن مجرمین دارند، خواهش می‌کنیم که مصلحت عمومی افغانستان را در شرایط کنونی در نظر داشته باشند.
 
در همین حال "عبدالحمید ناطقی"، نماینده مردم غور در شورای ولایتی و عضو جرگه مشورتی می‌گوید که کار جرگه در حقیقت شکست بن‌بست گفتگوها میان دولت و گروه طالبان است.
 
به گفته او، از آن‌جایی که صلح با طالبان یک مسئله سیاسی است، نمایندگان مردم نیز یک تصمیم سیاسی برای حل مشکل خواهند گرفت، زیرا پایان جنگ در کشور در حال حاضر برهمه چیز اولویت دارد.
 
هرچند به گفته ناطقی، گروه طالبان در اختیار خود نیست و دست پرورده استخبارات منطقه و جهان است و هیچ ضمانتی وجود ندارد که بعد از آزادی زندانیان تن به صلح بدهند، اما در این برهه حساس و تاریخی، حداقل مردم افغانستان باید مسوولیت خود را ادا کنند.
 
"سید الله نورستانی"، نماینده ولایت کنر هم اقدام رییس‌جمهور برای تدویر جرگه مشورتی را به فال نیک گرفته و ابراز امیدواری می‌کند که این جرگه نخستین قدم برای صلح سراسری و عادلانه در افغانستان باشد.
 
او از حکومت و مردم افغانستان قدردانی می‌کند که تاکنون برای تامین صلح به خواسته‌های مشروع و نامشروع مخالفین مسلح لبیک گفته و از گروه طالبان نیز می‌خواهد که اگر افغان هستند، این فرصت را از دست ندهند؛ تا از یک‌سو امنیت در کشور تامین شود و از طرف دیگر، خودشان بار دیگر آواره کوه و بیابان نشوند.
 
"فیاض غوری"، نماینده مردم هرات در جرگه مشورتی می‌گوید که نمایندگان مردم به دو سوال که همان آزادی و عدم آزادی زندانیان طالب می‌باشد، پاسخ دادند و منهای این دو سوال، هیچ دیدگاه شخصی مطرح نیست.
 
او تاکید کرد که محور بحث در جرگه، تنها آزادی و یا عدم آزادی زندانیان است و هیچ اجندای دیگری از هیچ طرفی به اعضا داده نشده است.
 
"زویا زلال" یک تن از اشتراک کنندگان این جرگه نیز می‌گوید که تمام هدف برای نتیجه‌گیری جرگه این است که با آزادی زندانیان هیچ بهانه‌ای به دست طالبان باقی نماند.
 
اما او برخلاف برخی از شرکت کنندگان می‌گوید که نظریات مردم برای آزادی 400 زندانی تاثیری ندارد، زیرا بیشترین زندانیانی که ممکن است در میان‌شان مجرمین خطرناک نیز وجود داشته، رها شدند، اما تمام هدف این است که اکنون مردم افغانستان از جنگ خسته شده و می‌خواهند به هر طریق ممکن دروازه گفت‌وگوها باز شود و آتش‌بس به وجود بیاید، از این جهت تلاش می‌شود که نظریات به سمت خواست گروه طالبان توحید شود.
 
از سوی دیگر، "محمد ابراهیم غازی" نماینده مردم ولایت جوزجان در مصاحبه با آوا، نتیجه جرگه را مثبت ارزیابی می‌کند، اما در عین حال تاکید می‌کند که به هیچ وجه راضی نیست قاتلین مردم افغانستان بدون محکمه از زندان رها شوند.
 
به باور او، در رابطه با مجرمین خطرناک نباید با عجله تصمیم گرفته شود و کسانی که نه به دین و نه به مردم افغانستان و حتی به انسانیت احترام قایل نیستند، و تا زمانی که آزاد بودند، صدها جنایت را مرتکب شدند و محکوم به اعدام هستند، باید به کیفر اعمال خود برسند و جرگه مشورتی هرگز توجیه‌کننده این جنایت‌ها نخواهد بود.
 
این در حالی است که اعضای لویه جرگه مشورتی صلح پس از سه روز نشست و گفتگو، با صدور یک قطعنامه 23 ماده‌ای رهایی 400 زندانی گروه طالبان را تایید کرده‌‌اند.
 
منابعی از داخل لویه جرگه می‌گویند که این قطعنامه با اندکی تغییرات امروز (یکشنبه، 19 اسد) در سومین روز برگزاری لویه جرگه، نهایی و منتشر خواهد شد.
 
در ماده دوم این قطعنامه امده است: "جرگه به مقصد رفع موانع جهت آغاز مذاکرات صلح، قطع خونریزی و رعایت مصلحت وخیر عام، رهایی تعداد 400 زندانی مورد نظر طالبان را تایید می‌کند."
 
در ماده چهارم این قطعنامه تاکید شده که "اطمینان حاصل گردد تا در صورت رهایی این زندانیان، مذاکرات مستقیم بدون هیچ گونه بهانه به صورت فوری آغاز شود."