در حالی که گفتگوهای میان افغانی بین نمایندگان دولت و طالبان در قطر جریان دارد، آگاهان سیاسی می گویند که توقع آتش بس فوری از سوی نمایندگان دولت افغانستان و ایجاد حکومت موقت از سوی طالبان، می تواند چالش و مانعی در این مذاکرات ایجاد کند.
خبرگزاری صدای افغان (آوا)-کابل: در حالی که نشست بین الافغانی روز شنبه در قطر آغاز شد، اکنون به نظر می رسد که در این گفتگوها، پیچیدگی و تضاد دیدگاه های زیاد وجود دارد که اگر از سوی طرفین، گذشت صورت نگیرد، هرگز به نتیجه نخواهد رسید.
با وجود چالش ها در این مذاکرات، آگاهان سیاسی تاکید می کنند که طرف های گفتگوکننده، این فرصت طلایی را نباید از دست دهند.
گل محمد بلوچ آگاه مسائل سیاسی به آوا گفت که اولین مانع فراراه گفتگوهای بین الافغانی، مطرح کردن مسئله آتش بس از سوی هیات دولت افغانستان و ادعای حکومت عبوری یا موقت از سوی طالبان است که باید حل شود.
به گفته این آگاه سیاسی هر چند که گفتگوها آغاز شده، اما توقع آتش بس عمومی از سوی دولت و شاید مسئله رهایی 8 هزار زندانی گروه طالبان و مسئله حکومت موقت از سوی طالبان مطرح شود که اگر این موضوعات حل نشوند، پیچیدگی ها بیشتر خواهد شد.
او بیان کرد که اگر هر کدام از طرفین، بر مواضع خود پافشاری کنند، گفتگوها به نتیجه نمی رسد و مشخص است که طرف های گفتگوکننده برای منافع شخصی و گروهی خود کار می کنند، نه مردم و منافع کشور.
در همین حال گل رحمان قاضی حقوقدان و استاد دانشگاه به آوا گفت که پس از چهل سال، اولین فرصت به دست آمده تا افغان ها رو در رو، منازعات خود را حل و فصل کنند و نباید این فرصت طلائی از دست برود.
به گفته او، هر دو طرف گفتگوکننده افغان هستند و خانه مشترکی به نام افغانستان دارند و باید با درایت وعقلانیت برای آبادانی کشور بکوشند.
از دید این استاد دانشگاه، طرف های گفتگوکننده برای صحبت های خود یک معیار مشترک دارند و آن منافع علیای افغانستان است که اگر در این چوکات صحبت ها پیش برود، یقیناً به توافق می رسند، اما اگر به منافع شخصی، چوکی و مقام فکر کنند، مذاکرات نتیجه نمی دهد و کشور در یک بحران خطرناک غیرقابل پیشبینی فرو خواهد رفت.
او در پاسخ به اینکه کشورهای منطقه و جهان به خصوص امریکا و پاکستان به دنبال منافع خود هستند، چقدر در این مرحله افغانستان را صادقانه همراهی خواهند کرد؟ گفت: در اینکه هرکشور از خود منافعی دارد، تردیدی وجود ندارد، اما این بار به نظر می رسد که کشورهای منطقه و جهان، صلح در افغانستان را به منافع خود می بینند از این جهت امیدواری هایی وجود دارد.
از دید وی، قضیه افغانستان فعلاً تنها مربوط به افغان ها نیست، بلکه منافع کشورهای منطقه و جهان به چگونگی وضعیت کشور بستگی دارد و اینکه استفاده از این اجماع چگونه خواهد بود، بستگی به مدیریت آن دارد.
او، با تاکید بر اینکه باید با پاکستان، کمال احتیاط را به کار برد، افزود که پاکستان یک ترس تاریخی از افغانستان دارد و ممکن است دست به هر کاری بزند، از این جهت مهم است که این ترس، به اعتماد تبدیل شود.
این استاد دانشگاه بیان کرد که افغانستان باید به این کشور به هر نحو ممکن اطمینان دهد که دیگر خطری پاکستان را تهدید نمی کند، تا اعتمادسازی شود و این کشور برای ثبات سیاسی و صلح در کشور صادقانه عمل کند.
لازم به ذکر که در اوج گفتگوهای بین الافغانی زلمی خلیلزاد نماینده ویژه امریکا در امور صلح افغانستان به اسلام آباد سفر کرده است و این نقش پررنگ پاکستان در نتیجه مذاکرات و سرنوشت صلح افغانستان را نشان می دهد.
خبرگزاری صدای افغان (آوا)-کابل: در حالی که نشست بین الافغانی روز شنبه در قطر آغاز شد، اکنون به نظر می رسد که در این گفتگوها، پیچیدگی و تضاد دیدگاه های زیاد وجود دارد که اگر از سوی طرفین، گذشت صورت نگیرد، هرگز به نتیجه نخواهد رسید.
با وجود چالش ها در این مذاکرات، آگاهان سیاسی تاکید می کنند که طرف های گفتگوکننده، این فرصت طلایی را نباید از دست دهند.
گل محمد بلوچ آگاه مسائل سیاسی به آوا گفت که اولین مانع فراراه گفتگوهای بین الافغانی، مطرح کردن مسئله آتش بس از سوی هیات دولت افغانستان و ادعای حکومت عبوری یا موقت از سوی طالبان است که باید حل شود.
به گفته این آگاه سیاسی هر چند که گفتگوها آغاز شده، اما توقع آتش بس عمومی از سوی دولت و شاید مسئله رهایی 8 هزار زندانی گروه طالبان و مسئله حکومت موقت از سوی طالبان مطرح شود که اگر این موضوعات حل نشوند، پیچیدگی ها بیشتر خواهد شد.
او بیان کرد که اگر هر کدام از طرفین، بر مواضع خود پافشاری کنند، گفتگوها به نتیجه نمی رسد و مشخص است که طرف های گفتگوکننده برای منافع شخصی و گروهی خود کار می کنند، نه مردم و منافع کشور.
در همین حال گل رحمان قاضی حقوقدان و استاد دانشگاه به آوا گفت که پس از چهل سال، اولین فرصت به دست آمده تا افغان ها رو در رو، منازعات خود را حل و فصل کنند و نباید این فرصت طلائی از دست برود.
به گفته او، هر دو طرف گفتگوکننده افغان هستند و خانه مشترکی به نام افغانستان دارند و باید با درایت وعقلانیت برای آبادانی کشور بکوشند.
از دید این استاد دانشگاه، طرف های گفتگوکننده برای صحبت های خود یک معیار مشترک دارند و آن منافع علیای افغانستان است که اگر در این چوکات صحبت ها پیش برود، یقیناً به توافق می رسند، اما اگر به منافع شخصی، چوکی و مقام فکر کنند، مذاکرات نتیجه نمی دهد و کشور در یک بحران خطرناک غیرقابل پیشبینی فرو خواهد رفت.
او در پاسخ به اینکه کشورهای منطقه و جهان به خصوص امریکا و پاکستان به دنبال منافع خود هستند، چقدر در این مرحله افغانستان را صادقانه همراهی خواهند کرد؟ گفت: در اینکه هرکشور از خود منافعی دارد، تردیدی وجود ندارد، اما این بار به نظر می رسد که کشورهای منطقه و جهان، صلح در افغانستان را به منافع خود می بینند از این جهت امیدواری هایی وجود دارد.
از دید وی، قضیه افغانستان فعلاً تنها مربوط به افغان ها نیست، بلکه منافع کشورهای منطقه و جهان به چگونگی وضعیت کشور بستگی دارد و اینکه استفاده از این اجماع چگونه خواهد بود، بستگی به مدیریت آن دارد.
او، با تاکید بر اینکه باید با پاکستان، کمال احتیاط را به کار برد، افزود که پاکستان یک ترس تاریخی از افغانستان دارد و ممکن است دست به هر کاری بزند، از این جهت مهم است که این ترس، به اعتماد تبدیل شود.
این استاد دانشگاه بیان کرد که افغانستان باید به این کشور به هر نحو ممکن اطمینان دهد که دیگر خطری پاکستان را تهدید نمی کند، تا اعتمادسازی شود و این کشور برای ثبات سیاسی و صلح در کشور صادقانه عمل کند.
لازم به ذکر که در اوج گفتگوهای بین الافغانی زلمی خلیلزاد نماینده ویژه امریکا در امور صلح افغانستان به اسلام آباد سفر کرده است و این نقش پررنگ پاکستان در نتیجه مذاکرات و سرنوشت صلح افغانستان را نشان می دهد.
