توان دفاعی جدید افغانستان؛ در مورد موشک «9M135» چه می‌دانید؟!

اما موشک کنکورس میلان(9M135) چه موشکی است؟
این اصطلاح که در بیانیه وزارت دفاع به آن اشاره شده، عملا به دو نوع موشک اشاره می کند.
بررسی خبرگزاری آوا نشان می دهد که موشک‌های میلان (MILAN)، ورود به خدمت از دهه 1970  و کنکورس (9M135)، ورود به خدمت از دهه 1980 میلادی، دو سیستم موشکی ضدتانک هستند که در دسته موشک‌های هدایت‌شونده (ATGM) قرار گرفته، و توسط کشورهای مختلف ساخته شده، اما کاربردهای مشابهی دارند.
موشک میلان ساخت فرانسه و آلمان، اما کنکورس، ساخت روسیه است. برد میلان حداکثر 2 کیلومتر و کنکورس، حداکثر 4 کیلومتر است. کنکورس توان نفوذ بالاتری نسبت به نسخه‌های اولیه میلان دارد. هر دو از سیستم هدایت نیمه‌خودکار (SACLOS) استفاده می‌کنند، با سیم هدایت می‌شوند و قابلیت استفاده علیه تانک‌ها، زره‌پوش‌ها و سنگرهای مستحکم را دارند. به گفته وزارت دفاع، از این موشک برای هدف قرار دادن هلی کوپترها از فاصله نزدیک نیز می توان استفاده کرد.
 
اما به صورت مشخص، موشک 9M135 چه موشکی است؟
بر اساس بررسی خبرگزاری آوا، موشک 9M135 (کنکورس-M) یکی از موشک‌های هدایت‌شونده ضدتانک پیشرفته ساخت روسیه است که برای مقابله با تانک‌های مدرن، وسایط زرهی و حتی سنگرهای مستحکم طراحی شده است. این موشک به دلیل قدرت نفوذ بالا، برد زیاد و سیستم هدایت دقیق، به عنوان یک سلاح موثر در نبردهای زمینی شناخته می‌شود.
در مورد مشخصات فنی این موشک باید گفت که موشک 9M135 از کلاهک دو مرحله‌ای (تاندم) برای نفوذ به زره‌های واکنشی (ERA) استفاده می‌کند. توان نفوذ تا 750 تا 800 میلی‌متر در زره فولادی پس از عبور از زره‌های واکنشی برخوردار است.
از سوی دیگر، حداکثر برد این موشک 4000 متر بوده، که برای بسیاری از درگیری‌های مدرن کافی است.
انعطاف‌پذیری، از دیگر ویژگی های این موشک است که قابلیت ‌استفاده در شرایط مختلف میدان نبرد را ندارد. می‌توان آن را روی سه‌پایه‌های قابل حمل یا وسایل نقلیه زرهی نصب کرد.
نسخه‌ای از این موشک به کلاهک ترموباریک مجهز است که برای هدف قرار دادن سنگرها، ساختمان‌ها و نیروهای پیاده در فضای باز مناسب است.
در مورد سیستم هدایت این موشک نیز باید گفت که هدایت نیمه اتومات با سیم (SACLOS)، که در آن سرباز موشک را روی هدف قفل می‌کند و سیستم به صورت اتومات موقعیت موشک را تنظیم می‌کند.
بنابراین، توان نفوذ بالا در برابر زره‌های مدرن و واکنشی، برد بلند در مقایسه با بسیاری از سامانه‌های هم‌نوع، دقت بالا در هدف‌گیری، و قابلیت حمل توسط نفرات یا نصب روی وسایط زرهی از مزایای این موشک است.
اما در مورد معایب آن، وابستگی به سیستم هدایت سیمی که در مناطق شلوغ یا با موانع ممکن است محدود شود، و همچنین وزن نسبتاً سنگین در مقایسه با برخی از موشک‌های ضدتانک قابل‌حمل، دو عیب این نوع موشک است.
این نوع موشک در روسیه و بسیاری از کشورهای دیگر از جمله ایران، سوریه، هند، الجزایر و کشورهای آفریقایی مورد استفاده قرار گرفته است. این موشک در بسیاری از درگیری‌های مدرن از جمله جنگ سوریه و اوکراین نیز استفاده شده و کارایی خود را در هدف قرار دادن تانک‌ها و زره‌پوش‌های پیشرفته ثابت کرده است.
 
اما این موشک چطور به افغانستان رسیده است؟
موشک‌های هدایت‌شونده ضدتانک مانند میلان و کنکورس (9M135) در دهه‌های گذشته در افغانستان حضور داشته‌اند. در دوران اشغال افغانستان توسط اتحاد جماهیر شوروی (1979-1989)، نیروهای شوروی از تسلیحات پیشرفته‌ای مانند موشک‌های ضدتانک برای مقابله با مجاهدین استفاده می‌کردند. پس از خروج نیروهای شوروی، بسیاری از این تسلیحات در افغانستان باقی ماندند و توسط گروه‌های مختلف مورد استفاده قرار گرفتند.
در سال‌های بعد، به‌ویژه در دوران حکومت اول امارت اسلامی(1996-2001) و پس از آن، گزارش‌هایی مبنی بر استفاده از موشک‌های ضدتانک توسط گروه‌های مسلح مختلف نیز وجود داشت.
با توجه به گزارش‌های اخیر، به نظر می‌رسد که نیروهای نظامی کشور در سال‌های اخیر به‌طور رسمی و سازمان‌یافته اقدام به فعال‌سازی و آموزش استفاده از این موشک‌ها کرده‌اند تا توانمندی‌های دفاعی افغانستان را در برابر تهدیدات مختلف افزایش دهند.