زندگینامه جوزف عون
جوزف خلیل عون در ۱۰ جنوری ۱۹۶۴ در شهر سن الفیل، در حومه بیروت، متولد شد. او در خانوادهای مسیحی مارونی بزرگ شد، گروهی که یکی از اصلیترین جوامع مذهبی لبنان است.
عون در آکادمی نظامی لبنان تحصیل کرد و سپس برای دورههای پیشرفته نظامی به کشورهای خارجی اعزام شد. در ایالات متحده، دورههایی در زمینه مدیریت بحران و فرماندهی را در کالج فرماندهی و ستاد ارتش گذراند. در فرانسه نیز آموزشهای پیشرفته نظامی دریافت کرد که بر درک عمیقتر او از تاکتیکهای جنگی و مدیریت نیروی انسانی افزود.
کارنامه نظامی و مدیریتی
عون در سال ۱۹۸۳ به ارتش لبنان پیوست، یعنی در دورهای که این کشور درگیر جنگ داخلی بود. او در طول خدمت خود، مراتب نظامی را یکی پس از دیگری طی کرد و در مأموریتهای مختلفی در سراسر لبنان حضور داشت.
در مارچ ۲۰۱۷، عون به فرماندهی کل ارتش لبنان منصوب شد. تحت رهبری او، ارتش توانست به موفقیتهای مهمی دست یابد، از جمله:
ـ مبارزه با تروریسم: نیروهای تحت فرماندهی او در سال ۲۰۱۷ توانستند گروههای وابسته به داعش و القاعده را از مرزهای لبنان و سوریه بیرون کنند، به ویژه در عملیات «طلوع کوهستان» در مناطق شرقی لبنان.
ـ حفظ ثبات داخلی: عون توانست در شرایط بحرانی مانند اعتراضات ۲۰۱۹ و بحران اقتصادی ۲۰۲۰، ارتش را به عنوان یک نهاد بیطرف و متعهد به حفظ امنیت ملی معرفی کند.
جوزف عون همواره تأکید کرده است که ارتش لبنان باید از سیاست جدا بماند و به عنوان یک نهاد ملی و بیطرف عمل کند. این رویکرد باعث شده است که او در میان گروههای سیاسی و مذهبی لبنان احترام کسب کند.
ارتباط با گروهها و احزاب لبنان
۱. تعامل با حزبالله
- به عنوان فرمانده ارتش، عون توانست تعادلی حساس میان همکاری امنیتی و حفظ استقلال ارتش برقرار کند.
- همکاری امنیتی: ارتش لبنان در برخی موارد برای حفاظت از امنیت مرزها، به ویژه در برابر تهدیدات اسرائیل و گروههای تروریستی، با حزبالله هماهنگی داشت.
- حفظ استقلال: او تلاش کرد تا ارتش از ورود به مناقشات سیاسی یا تبدیل شدن به ابزاری در دست حزبالله یا سایر احزاب جلوگیری کند.
- انتخاب جوزف عون به عنوان رئیسجمهور لبنان با حمایت حزبالله و جنبش امل همراه بود، اما او تاکنون توانسته است بیطرفی خود را حفظ کند.
۲. تعامل با احزاب مسیحی
- عون از حمایت برخی احزاب مسیحی، از جمله حزب نیروهای لبنانی (سمیر جعجع) برخوردار نبود، زیرا این گروهها معتقد بودند که او در تعامل با حزبالله نرمش نشان داده است. با این حال، احزاب دیگری مانند جریان ملی آزاد (میشل عون) از انتخاب او استقبال کردند.
۳. حمایت بینالمللی
- جوزف عون توانست حمایت قدرتهای خارجی، از جمله فرانسه و ایالات متحده را نیز جلب کند.
- فرانسه: او روابط خوبی با پاریس داشته و فرانسه از بیطرفی و حرفهایگری او حمایت کرده است.
- آمریکا: عون در دوران فرماندهی ارتش لبنان، از کمکهای نظامی آمریکا برای تقویت ارتش بهرهمند شد.
ریاستجمهوری و چالشهای پیشرو
۱. بحران اقتصادی: لبنان با یکی از شدیدترین بحرانهای اقتصادی تاریخ خود مواجه است. جوزف عون باید راهحلی برای کاهش تورم، تقویت ارزش پول ملی و بهبود زیرساختهای اقتصادی بیابد.
۲. تنشهای سیاسی: تعادل میان احزاب سیاسی، از جمله حزبالله، جریانهای مسیحی، و گروههای اهل سنت و دروزی، یکی از بزرگترین چالشهای او خواهد بود.
3. حفظ نقش بیطرفانه: او باید تضمین کند که ریاستجمهوری به نفع هیچ گروه خاصی متمایل نشود.
عون به دلیل سابقه حرفهای و بیطرفی ارتش تحت فرماندهیاش، شانس موفقیت در ایجاد ثبات سیاسی و اقتصادی را دارد. او میتواند نقش مهمی در بازسازی اعتماد داخلی و بینالمللی به لبنان ایفا کند.
جمعبندی
جوزف عون با تجربهای غنی در مدیریت نظامی و توانایی در تعامل با گروههای متنوع سیاسی و مذهبی لبنان، چهرهای برجسته است که میتواند مسیر جدیدی برای این کشور رقم بزند. موفقیت او به تواناییاش در ایجاد اجماع داخلی و بهرهگیری از حمایتهای بینالمللی بستگی دارد.
آیا او میتواند جلو تجاوزات و حملات رژیم صهیونیستی به لبنان را بگیرد؟
جلوگیری از حملات و تجاوزهای رژیم صهیونیستی به لبنان یک مسئله پیچیده است که به عوامل متعددی بستگی دارد، از جمله توان نظامی لبنان، تعاملات بینالمللی، و رویکردهای دیپلماتیک. جوزف عون، با توجه به پیشینه نظامی و سیاسی خود، تواناییها و محدودیتهایی در این زمینه دارد:
۱. تقویت ارتش لبنان
- تجربه نظامی: جوزف عون، بهعنوان فرمانده سابق ارتش، تجربه بالایی در مدیریت نیروهای مسلح دارد و میتواند در دوره ریاستجمهوری خود بر تقویت ارتش لبنان تمرکز کند.
- دریافت کمکهای نظامی: لبنان در دوره فرماندهی عون توانست کمکهای نظامی از ایالات متحده و سایر کشورها دریافت کند. این توانایی ممکن است برای تجهیز بهتر نیروهای مسلح ادامه یابد.
۲. هماهنگی با حزبالله
- همکاری با حزبالله: حزبالله، با داشتن یکی از قدرتمندترین نیروهای شبهنظامی در منطقه، نقش اصلی در مقابله با تجاوزات اسرائیل دارد. جوزف عون میتواند بهعنوان یک پل ارتباطی، میان ارتش لبنان و حزبالله همکاری امنیتی برقرار کند، همانطور که در زمان فرماندهی ارتش این همکاری وجود داشت.
- هماهنگی امنیتی: ارتش لبنان در مواردی مانند حفاظت از مرزها و جلوگیری از تجاوزات کوچک اسرائیل، بهطور غیررسمی با حزبالله هماهنگ بوده است.
تعامل بینالمللی
- جلب حمایت بینالمللی: جوزف عون میتواند از روابط نزدیک خود با قدرتهایی مانند فرانسه و ایالات متحده استفاده کند تا فشار دیپلماتیک بیشتری بر رژیم صهیونیستی وارد شود و حمایت بیشتری برای لبنان جلب کند.
- نقش سازمان ملل: تقویت نقش نیروهای حافظ صلح سازمان ملل در جنوب لبنان (یونیفل) یکی از ابزارهای دیپلماتیک است که عون میتواند برای کاهش تنشها استفاده کند.
محدودیتها و چالشها
۱. ضعف ساختاری ارتش لبنان
- عدم تعادل توان نظامی: ارتش لبنان از نظر تجهیزات و بودجه نمیتواند با قدرت نظامی اسرائیل رقابت کند. این عدم تعادل ساختاری، قابلیت مقابله مستقیم را محدود میکند.
- وابستگی به کمکهای خارجی: ارتش لبنان تا حد زیادی به کمکهای نظامی آمریکا و سایر کشورها متکی است، که این مسئله استقلال آن را در مواجهه با اسرائیل کاهش میدهد.
۲. روابط پیچیده با حزبالله
- اختلافات داخلی: برخی احزاب داخلی لبنان (بهویژه احزاب مسیحی و اهل سنت) با حضور نظامی حزبالله در لبنان مخالفاند. این اختلافات میتواند توانایی عون در هماهنگی میان ارتش و حزبالله را محدود کند.
- واکنش بینالمللی: هرگونه همکاری رسمی بین ارتش و حزبالله ممکن است موجب واکنش منفی کشورهای غربی، بهویژه ایالات متحده، شود.
۳. معادلات منطقهای
- فشارهای بینالمللی: اسرائیل از حمایت قوی کشورهای غربی، بهویژه ایالات متحده، برخوردار است. این حمایت میتواند تلاشهای لبنان برای مقابله مؤثر با تجاوزات رژیم صهیونیستی را محدود کند.
- بحران داخلی لبنان: بحران اقتصادی و سیاسی لبنان، منابع و تمرکز دولت را به شدت محدود کرده و اولویتها را از مسائل امنیتی دور کرده است.
چشمانداز مقابله با تجاوزات اسرائیل
1. تقویت دفاعی:
عون میتواند بر تقویت دفاعی مناطق مرزی با استفاده از نیروهای مشترک ارتش و یونیفل تمرکز کند. این اقدام ممکن است تجاوزات کوچک را کاهش دهد.
2. استفاده از دیپلماسی:
او میتواند با جلب حمایت قدرتهای جهانی و منطقهای، اسرائیل را به کاهش تجاوزات خود وادار کند.
3. بازدارندگی غیرمستقیم:
هماهنگی ضمنی با حزبالله برای تقویت بازدارندگی در برابر اسرائیل میتواند راهکاری عملی باشد، بدون اینکه ارتش مستقیماً درگیر شود.
4. پایبندی به قطعنامههای بینالمللی:
پایبندی به قطعنامه ۱۷۰۱ سازمان ملل که آتشبس پس از جنگ ۲۰۰۶ را برقرار کرد، میتواند حمایت جهانی را برای لبنان تقویت کند.
نتیجهگیری:
توانایی جوزف عون در جلوگیری از حملات رژیم صهیونیستی بهطور مستقیم محدود است، اما او میتواند از ابزارهای دیپلماتیک، تقویت نظامی و هماهنگی داخلی برای کاهش تنشها و ایجاد بازدارندگی استفاده کند. موفقیت در این زمینه به تعادل میان فشارهای داخلی و خارجی و استفاده هوشمندانه از ظرفیتهای موجود بستگی دارد.