امریکاییها برای خفه کردن صدای منتقدین خود، از هر نیرنگی استفاده کردند

چندی قبل، خبرگزاری رویترز در گزارشی، روزنامه انصاف وتلویزیون های تمدن و نور را متهم به وابستگی به ایران نموده است. آقای محسنی درواکنش به این گزارش مصاحبه ای دارد که ازنظر گذرانده می شود: 

س: برخی از اتهام زنی ها در فضای رسانه ای و سیاسی افغانستان آغاز شده؛ یکی از گزارش هایی که اخیراً خبرگزاری رویترز منتشر کرده، ادعا کرده که ایرانی ها سالانه صد میلیون دالر به افغانستان هزینه می کنند بخاطر ضربه زدن به امریکا؛ سئوال اول این است که چقدر از این پولی که هزینه می کنند به شما می رسد؟
ج: در قسمت گزارش رویترز باید به شما عرض شود که گزارش رویترز طوری که دیده می شود گزارشی یکطرفه ، بچه گانه، غیرحرفه ای و احتمالاً با دید خاص و خالی از صحت تدوین شده و احتمالا با اشاره حلقات خاصی تهیه شده و در این گزارش چند نکته جالب و خنده دار به چشم می خورد. 

یکی اینکه رویترز آمده سخنگوی یک کشور مثل آمریکا شده و گفته که ایران سالانه مقداری پول را برای امور رسانه ای و جامعه مدنی درافغانستان هزینه میکند و این چیز سبب نگرانی واشنگتن شده است. در صورتیکه منابع رسمی آمریکا تا هنوز چنین نگرانی را مطرح نکرده اند و این، دست اندازی و کلان کاری خبرگزاری رویترز را می رساند که با کمال پررویی خود را سخنگوی کشوری چون آمریکا جا زده و نگرانی آن کشور را از این قضیه بیان کرده است. به وضوح دیده میشود که این گزارش با استفاده از عبارت های تحریک آمیز و حساسیت بر انگیز اینچنینی یا با اشاره حلقات تدوین شده و یا کسی که این گزارش را تهیه کرده، یک آدم بی تجربه و کم اطلاع در بحث ژورنالیستی بوده است که از خبرگزاری بزرگی چون رویترز داشتن چنین کارمندان بی سوادی بعید است.
به نظر من هیچ کشوری چنین توانایی را ندارد که صد میلیون دالر برای مسایل رسانه ای و جامعه مدنی در افغانستان هزینه کند؛ با آنکه گفته می شود که کشورهای غربی و خصوصاً امریکا به صورت مستقیم و غیر مستقیم رسانه های داخلی را برای ترویج ابتذال و برای ترویج بی بند و باری فرهنگ غرب و برای اسلام ستیزی و برای توهین به مقدسات ما بسیج و راه اندازی کرده اند، چنین مبلغی را هزینه نمی کند. صد میلیون دالر در سال، پول بسیار کلانی است. 

بحث دیگری که در این گزارش مطرح شده است، یک سری صحبت های بسیار بچه گانه ای در آن گزارش مطرح شده است که گویا یکی از خبرنگاران ما که به تازگی تمدن را ترک کرده گفته است که معاش ما پایین آمده، داخل تلویزیون تمدن پوسترهایی بر ضد پیمان استراتژیک طراحی و نصب شده و مسایل بچه گانه ای از این قبیل؛ در صورتیکه خود شما داخل تلویزیون آمدید و هیچ پوستری را در محوطه تلویزیون ندیدید. دروغ های محضی که از طرف تدوین کننده گزارش فرمایشی به شبکه تمدن نسبت داده شده است. 

ما در واکنش به این گزارش حتماً اعتراضات خود را به ریاست خبرگزاری رویترز ابلاغ می کنیم؛ و نگرانی و ناراحتی خویش را نسبت به تهیه شدن گزارش های سفارشی توسط یک عده کارمندان بی مسولیت آنها در افغانستان شریک می سازیم. ما از رویترز خواهیم خواست که از فرستادن کسانی که حتی آشنایی ابتدایی قوانین ژورنالستی و تهیه گزارش ها ندارند و سبب تشویش اذهان عمومی جامعه افغانستان خودداری کنند.

س: یک سئوال این است که بالاخره در این گزارش و گزارشهای دیگری که از طرف سایر نهادهای دیگر منتشر شده بود، تلویزیونهای تمدن و نور در متن این اتهامات قرار گرفته بود؛ شما چه فکر می کنید که این فشارها و اتهامات بر تمدن از کجا ریشه می گیرد؟ 

ج: ببینید گزارشهای متعدد و زیادی در کار نیست و نبوده تنها ادعایی خام و بی مورد از طرف سخنگوی امنیت صورت گرفته بود که آنهم کاملا نمایشی بود امنیت ملی بعدا اعلام کرد که سخنان سخنگویش نظر شخصی او بوده و منعکس کننده نظر رسمی امنیت ملی افغانستان نیست . ضمنا خود سخنگوی امنیت نیز بعدا از گفته های خود عقب نشینی کرد و مقدار زیاد آنها را منکر شد . اما در کل بر اساس اطلاعاتی که خود ما هم داشتیم منتظر چنین واقعه ای بودیم. تلویزیون تمدن در چندین مورد نسبت به تخلفات نیروهای خارجی خصوصاً امریکایی ها در افغانستان واکنش نشان داده بود . با آنکه واکنش های ما منطقی ، مستدل و با زبان تمدن و فرهنگ بود اما باز هم انتقادهای رسانه ای ما به کام یک عده خوش نیامد و برای ما شروع به جو سازی کردند . ما در چندین مقطع نسبت به عملکرد خارجی ها واکنش نشان دادیم : 

مسئله اول، مسئله توهین به اجساد کشته شدگان مسلمان بود که نیروهای آمریکایی سر آنها ادرار و بول کردند؛ تلویزیون تمدن نسبت به این قضیه واکنش نشان داد. ما می دانیم که برای امریکایی ها چیزی به نام طالب و غیر طالب وجود ندارد؛ آنها وقتیکه توهین می کنند، به افغان توهین می کنند، به مسلمان توهین میکنند. ادرار کردن بالای جسد یک مسلمان که به هر وابستگی سیاسی و یا حزبی که باشد از نظر ما مسلمان ها یک چیز بد و منفور و غیر قابل تحمل است. امریکایی ها با کمال وقاحت و بی فرهنگی این کار را کردند، اما ما به زبان فرهنگ و تمدن خود پاسخ آنها را گفتیم و به رخ شان کشیدیم؛ ما شکست های آمریکایی ها را به رخ شان کشیدیم و حقیقت هایی از نابسانی های فرهنگی و تربیتی جامعه غرب را بازگو کردیم . همانطور که برای ما اعمال دهشت افکنی و ترورستی گروههای مخالف دولت غیر قابل تحمل و ناپسند است به همان اندازه ایت عمل امریکایی ها نیز نفرت انگیز بود . 

بحث بعدی مسئله قرآن سوزی در پایگاه نظامی بگرام بود که بار دوم به مقدسات ما توهین کردند و به بزگترین کتاب مقدس خداوند و به عقیده مسلمان ها دهن کجی کردند، آنها در داخل خاک افغانستان به اعتقادات و ارزشهای ما توهین کردند و ما نسبت به این قضیه واکنش نشان دادیم و به زبان رسانه و به زبان فرهنگ و تکنولوژی روز، بی فرهنگ بودن و بی اساس بودن ریشه های اعتقادی آنها را برای شان گوشزد کردیم و واکنش بسیار آرام، متین و منطقی نشان دادیم. 

مسئله سوم، مسئله کشتار غیرنظامیان در پنجوایی قندهار بود که یک و یا گروهی از عساکر امریکایی با بی رحمی تمام و به صورت وحشیانه عده ای از کودکان و زنان و جوانان و سالمندان قندهار را به خاک و خون کشیدند و به شهادت رساندند و ما هم نسبت به این قضیه واکنش رسانه ای نشان دادیم. ما حتا دوبار نسبت به بمباران های غیر نظامیان که توسط ناتو انجام شد نشرات خود را به مدت یک دقیقه قطع کردیم . این تنها کاری بود که ما میتوانستیم با هموطنان داغدیده خود ابراز همدردی کنیم.

این واکنش های ما جمع شد جمع شد، جمع شد و برای یک سری حلقات خارجی و داخلی ای که تاب و تحمل حرف حقیقت و آزادی بیان و اندیشه افغانی را نداشتند ، تحمل صدای دین و دیدگاه های ارزشی را نداشتند و سرسپرده محض در برابر خواسته های غرب بودند ، با دستور یک سری حلقات بسیج شدند و یک سری حملات رسانه ای و غیر مسئولانه و ظالمانه علیه ما را شروع کردند. 

و اما دلیل پر رنگ دیگری که برای حملات رسانه ای علیه رسانه اسلامی تلویزیون تمدن میشه گفت ، بحث پیمان استراتژیک بود. امریکایی ها از عدم امضا شدن و یا واکنش منفی نشان دادن افغان ها به پیمان بسیار نگران بودند و نسبت به انجام پذیرفتن این پیمان بسیار حساس بودند و قبل از امضا شدن پیمان یک سری حلقات فعال شد و رسانه هایی که از لحاظ ایدئولوژیکی و سیاسی مخالف با انعقاد این بودند را زیر فشار رسانه ای و زیر فشار اتهامات گرفتند و آنقدر جوّ رسانه ای را سنگین کردند که حتی وکلای ملت افغانستان که مخالف امضای این پیمان بودند با بازهم نتوانند چیزی بگویند و اظهار نظری نمایند. 

س: خب این ها وکلا را متهم به جاسوسی و دریافت پول از ایران کردند؛ به نظر شما به چه دلیلی این اتهامات مطرح شد؟
ج: دلیلش واضح است، ترساندن وکلا از ابراز نظر آزاد. از طرف دیگر اکنون قضیه عکس شد. آیا اگر بنا به گزارش مسخره رویترز بیش از ۴۰ نفر از وکلای ملت افغانستان از ایران پول دریافت میکردند، این موافقت نامه تنها با ۴ رای مخالف به تصویب می رسید؟ اکنون این سئوال پیش نمی آید که امریکا برای آوردن رای بالا و تصویب این پیمان چقدر به وکلا پول داده است؟ 

غربیها و عوامل آنها در افغانستان همیشه با بستن اتهام های واهی به شخصیت ها، جریانها و ارگانهای مختلف حکومت در صدد کم کردم نفوذ و هیبت و خوار کردن افغانها هستند. آنها در صددهستند تا با پایین آوردن اعتماد به نفس ملت افغانستان همیشه بر گرده ما سواری کنند.
اتهام زنی به رسانه های مستقل و دینی و ارزشی هم به همین گونه است . اینها با اتهام زدن می خواستند که رسوخ و کلام رسانه های ارزشی و افراد و شخصیت های با نفوذ را در اذهان عمومی جامعه خراب کنند . در کل یک برنامه حساب شده و طراحی شده از قبل بخاطر گرفتن قدرت نفوذ کلام رسانه های ارزشی و جریان های ارزشی و شخصیت ها در بین جامعه افغانی . این کار یک کار پلان شده بود. 

گفته می شود، – من نمی توانم این قضیه را تایید و یا رد کنم- گفته می شود که قبل از فشارهایی که بر تلویزیون تمدن وارد می شود، مشعل سخنگوی پیشین امنیت با یک عده از کسانی که خود را داعیه دار رسانه های افغانستان می گیرند و بعضا نام رسانه های افغانستان را گروگان گرفته اند و با خود یدک می کشند اینها در یک سفر مشترک برای چند روزی از امریکا دیدار کردند و یک سری صحبت ها و مذاکراتی را بخاطر مهار جوّ رسانه ای مخالف پیمان استراتژیک در داخل صورت دادهاند . اگر این قضیه اتفاق افتاده باشد، بسیار جای سئوال دارد که یک چهره امنیتی چگونه می تواند با یک سری از چهره های رسانه ای یکجای شود و به امریکا بروند؟ چه وجه اشتراکی بین بین دو گونه نا همگون وجود دارد؟ در امریکا چه چیزی به اینها گفته شده که پس از آمدن چنین واکنشی سخنگوی امنیت ملی آغاز کند و همان چهره ها با آن شدیدا دامن بزنند؟ 

بالاخره نفس پیمان استراتژیک برای امریکایی ها مهم بود؛ آمریکایی ها از هر حیله و نیرنگ خواستند برای انعقاد و خفه کردن صدای مخالفین آن استفاده کنند. حتی با تهمت و افترا و دروغ پراکنی و تشویش اذهان عمومی ملت افغانستان. 

س: یعنی یک هماهنگی بین برخی از رسانه ها و افراد با برخی از نهادهای دولتی وجود داشته در همسویی با این که پیمان همکاریهای استراتژیک، نهایی شود؟ 

ج: روند مسایل که همین را میرساند.
س: یکی از مواردی که تلویزیون تمدن را متهم می سازد سیاست های تلویزیون تمدن است؛ مخصوصا سیاست هایی که به سیاست های ایران نزدیک است؛ چرا این سیاست ها با همدیگر نزدیک هستند؟
ج: ببینید! تلویزیون تمدن، یک تلویزیون اسلامی و ارزشی است. این پر واضح است که برای یک رسانه اسلامی و دینی سیاست ها و مسایل جهان اسلام، مقدم است بر مسایل سیاسی جهان غیر اسلام. با توجه به وظیفه دینی که برای خود احساس می کنیم ما طبعاً ما طرفدار مردم مظلوم فلسطین هستیم ما طرفدار مقاومت اسلامی در لبنان هستیم و طرفدار جریانهای اسلامی و ارزشی متعادل در جهان هستیم. ما بعنوان یک مسلمان نمی توانیم با قضیه اسراییل کنار بیایم ، ما بعنوان مسلمان حامی و طرفدار بیداری اسلامی در جهان اسلام هستیم و … حالا در این مسیر فکری ما یک کشوری همین مبادی و نظریات را دارد . به این معنا نیست که ما خطوط فکری خود را از ایران می گیریم؛ این بسیار حرف بچه گانه ست که گفته می شود. اگر به این قسم باشد پس میتوان گفت که تمام مردم اهل سنت افغانستان خطوط فکری خود را از سعودی میگیرند! این بسیار بچه گانه است که به خاطر یکی بودن مذهب و یا فکر و اندیشه همدیگر را متهم باوابستگی به این و آن بکنیم. 

از طرف دیگر ما در افغانستان رسانه ای جا افتاده و شناخته شده ای هستیم. ما در بین مردم جای خود را داریم. موافق و مخالف ما بر اسلامی بودن و پاک و مفید بودن پیام ما برای جامعه افغانستان و بخصوص خانواده ها اذعان دارند. این بسیار توهین بزرگ به فرهنگ و اندیشه اسلامی افغانها است که یک رسانه اسلامی و محتوایی و رسانه ای که در ساحات مختلف حرفی برای گفتن دارد را متهم به سوژه گیری از دیگران بکنیم . آیا این اتهام با آن معنا نیست که افغان ها خود هیچ چیزی در عرصه رسانه داری اسلامی ندارند و آنچه که دارند از دیگران است ؟ به نظر من این نوع اتهام زنی های توهین آمیز همچون آب دهن سربالا است که به خود انسان برمیگردد.
مسئول یکی از نهادهای رسانه ای هم ادعا کرده بود که گویا برنامه های تلویزیون تمدن شبیه صدا و سیمای ایران است. 

شما میدانید که اکثر دفاتر و مراکز و اتحادیه های ژورنالستی های موجود به دلیل عدم حمایت مالی دولت از آنها، مجبورند به عنوان یک پروژه در اختیار سفارت خانه های خارجی درآمده و از آنها اطاعت کنند. هستند کسانی که عناوین رسانه ای افغانستان را به گروگان گرفته اند و آن را بعنوان یک پست و سِمت برای خود یدک میکشند و از این درک دام روزی برای خود پهن کرده اند. اینها مجبورند که چنین ادعاهایی بکنند، مهم حرفهای اینها نیست، آنچه مهم است برای ما، مردم ما و جامعه ماست.

از طرف دیگر این به ظاهر ژورنالیستها تعریفشان از رسانه، رقص و ساز و آواز و فیلمهای نیمه برهنه و سریالهای پوچ و بی موضوع و گمراه کننده است.
هر رسانه ای که بخواهد از دین صحبت کند و ازرشهای ناب اسلامی را بیان کند و حمایت از مظلوم نماید و مسایل روز را تحلیل منطقی کند و قال الله و قال الرسول بگوید و به جای مسابقات تلویزیونی حرام، تفسیر قرآن نشر کند و به جای رقصاندن دختران افغان که ناموس افغانها هستند مراسم دعا و نیایش به نشر برساند و بجای کلیپ های رقص هندی حدیث پیغمبر بگوید، تلویزیون صدا و سیمای ایران میدانند. چون ظاهراً خودشان نه اعتقادی به مسایل دینی دارند و نه به آن خود باوری رسیده اند که افغانها میتوانند در عرصه رسانه داری پاک، حرفی برای گفتن داشته باشند. 

س: به هر صورت، برخی از رسانه ها متهم هستند؛ اگر این اتهام زدن ها ادامه پیدا کند احتمالاً فشارهای تازه ای هم متوجه شما باشد، در آنصورت چه خواهید کردید؟
ج: اولا هدف از این اتهام زدن ها تخریش اذهان عمومی بر علیه رسانه های ارزشی است. بر علیه رسانه های دینی، بر علیه اشهدا ان لا اله الا لله است، علیه تجلیل از مراسم دینی و روشنگری مردم است. مردم افغانستان فعلاً به آن شعور رسیده اند که نسبت به این اتهام زدن ها روشن باشند. مردم و جامعه اسلامی افغانستان چنین ظلمی را که توسط یک عده معلوم الحال به رسانه داری پاک در افغانستان روا داشته میشود، نخواهند بخشید. ما از این حلقات میخواهیم که اگر واقعا یاوه نمی گویند اسناد و مدارک خود را ارائه کنند. در غیر آن همان قسم که در یک کاروانسرا بسته نمی شود، در دهان این مردم هم بسته نخواهد شد. 

اگر یک وقت اینها توانستند که با یک اسناد و مدارک محکمه پسند به مردم افغانستان
 بگویند که این تلویزیون تحت حمایت کشور خاص خاصی است، آنوقت با کمال شوق نشرات خود را در افغانستان قطع می کنیم. ولی اگر نتوانند سند و یا دلیلی را ارائه کنند، اینها روز به روز خود را مسخره می کنند؛ چه امنیت و چه ژورنالیست نماهای پروژه ای. از ما چیزی کم نمی شود. ما کارخود را می کنیم، نشرات خود را داریم ، روز به روز مصمم تر و محکم تر از گذشته به کار ارزشی خود ادامه خواهیم داد و هیچ وقت از مبادی و اهداف خود عقب نشینی نخواهیم کرد؛ حتا اگر خون ما ریخته شود. اگر اینها به این فکر باشند که عقب نشینی کنیم و کوتاه بیاییم کور خوانده اند. 

س: البته برخی از رسانه های کوچکتری وجود دارند که احتمالا فشارها در مقطع فعلی، بیشتر متوجه آنهاباشد، چه فکر می کنید آینده این دسته از رسانه ها را چگونه پیش بینی می کنید؟
ج: فعلا فشار ها بالای ما است، فکرش را بکنید در یک وزارتخانه ای که امور رسانه ها را پیگیری می نمایند یک مکتوب ما بیش از چند ماه است که روی میز معین آن وزارتخانه افتاده و آخرش هم به درخواست قانونی ما جواب نه، داده میشود . جناب معین قسم خورده که فرکانس نشراتی مارا خواهد گرفت و ما را از گسترش فعالیت
رسانه ای مان جلوگیری خواهد کرد چون به قول او ما نق نق دینی نشر میکنیم. فکرش را بکنید در یک حکومت اسلامی معین یک وزارت خانه بیاید و جلو احداث رادیویی را بگیرد که از آن قرآن و مفاهیم آن به نشر میرسد. اینها در آخرت چگونه به روی پیغمبر خدا نگاه خواهند کرد ؟ نمی دانم .

در کل آنچه که فشارها هست بر رسانه های تاثیرگذار و مردمدار است. سر رسانه های کوچک شاید موردی باشد. آن چیزی که در پرده تلویزیون می آید و با کمال وقاحت بیان می شود، در مورد ما است. در مورد رسانه های کوچک و شخصیت های رسانه ای کمتر به چشم می خورد ولی اگر چنین فشارهای که آبشخورش آبشخور خارجی است، دست کشیده نشود و این حرکت بسیار پست که شروع شده، لغو نشود احتمالا مردم مسلمان افغانستان که حامیان اصلی این رسانه ها هستند دیگر تحمل نکنند و نسبت به دفاع از ارشهای خود اقداماتی را انجام دهند و خود رسانه ها نیز شاید دیگر مدارا نکنند و در برابر تخلفات فاحش و پشت پرده این حلقات دیگر سکوت نکنند و حقایقی را به مردم افغانستان بازگو کنند.
س: چرا فکر میکنید که آبشخور این اتهامان خارجی است ؟
ج: چون اصلا باور ندارم که یک افغان و یک هموطن مسلمان من میتواند تا این اندازه فرومایه شود که در مقابل واکنش ما نسبت به حملات غربی ها بر غیر نظامی ها، قرآن سوزی، ادرار بر اجساد ، کشتار اطفال و زنان و یا نشرات دینی و ملی و پاک ما واکنش منفی نشان دهد و به ما بگوید که چرا نسبت به مسایل ملی و ارزشی و دینی واکنش نشان دادید. به نظر من هیچ افغان نمی تواند اینقدر خودباخته شود.
منبع: خبرگزاری جمهور