د بشر حقوق نړیوال کیدو په عصر کې او نړیوال برخلیک باندی بشری حقوقو ارزښتونو څخه صیانت پراختیا، په نهایت کې، ټوله د یو لوی دروغ سره ختمیږی؛ عدالت!
اوسنۍ نړۍ، یو بی افتخار نړۍ ده؛ هغه نړۍ چی په هغه کې نه د بشر حقوقو څخه څه شته، نه غلامی پای ته رسیدلي، نه عدالت پرځای شوی او نه هم داسی څه به رامنځته شی.
نړۍ اوسنۍ مناسبات د اساس څخه ناعادلانه او ستم باندی ولاړ دی او همدا کار به یو ورځ یو لوی استارت او لوی بدلون رامنځته کوونکې وی؛ هغه استارت چی په هغه کې، کامیابی او پادشاهی د هغه فقراوو څخه به وی چی په ۲۱ پيړۍ کې د بشری حقوقو غلامی اسیر کیږی.
په میلیونونو انسانان چی که هغه سرمایه چی په د نړۍ جمعیت یو سلنه کې متراکم شوی دی، په عالانه توګه ټولو ته وویښل شی او هر یو خپل برخه اخیستی وای، نن به د بیل ګیتس او راکفلر څخه څوک کم نه درلود.
وفرمایل: حکومت په کفر دوام کوی؛ خو په ظلم سره نه.
ظلم ددی څخه هم شکاره؟
شاید په هیڅ وخت او زمان کې زموږ وخت په شان د سولې، نړیوال سولې تامین او بین المللی نظم څخه خبری نه وی کړي؛ دا د یو درد شکاره کوونکې دی چی ددی خبرو او ږغونو لامل شوي.
زموږ نړۍ سران په داسی حال کې چی خپله د سولې غوښتنې او نړیوال امنیت تامین څخه خبری کوی، هر کال په میلیاردونو دالره د اسلحو تولید او اتمی قدرتونو او بمونو او جنګیدونکو الوتکو باندی خپل نظامی ځواکونو لپاره مصرفوی.
هغه سوله چی په اسلحی سره تامین کیږی څنګه سوله ده؟ د اسلحو ترڅنګ ژوند کولای شی د یو سوله ایز ژوند لامل شی؟
اقتصادی برخه کې هم لوی قدرتونه، رسنیو کامرو په وړاندی، د فقر ریشه کن کولو لپاره، د خپلو لمړنیو اهدافو په حیث یادوی؛ خو په عمل کې، هغه څه چی رامنځته کیږی، د تیلو قیمت ډیریدل، د بورس او څو ملیتی شرکتونو ارزښتونو کموالی څخه مخنیوی او قیمتی فلزات دی.
بناپردی، همدا لامل دی چی د رسمی آمارو په اساس، د یو کال څخه لږ، ۶ میلیون کسه د ۲۱ پیړۍ پر غلامانو باندی ډیریږی. البته دا کار، رسمی دی او بیله کوم شکه، غیری رسمی آمار تردی هم ډیر دی.
په دی توګه، زموږ نړۍ د پای ته رسیدو په حال کې دی؛ ځکه په کفر کیدلای شوای چی خپل حیات ته ادامه ورکړی وای؛ خو په ظلم او ستم سره نه.
نړۍ د عدالت یه اساس، یو احتضار او چادیدني په حال نړۍ دی.
غلامان به شورش وکړی ترڅو د ځمکې یو سلنه جمعیت، د نړۍ جمعیت نیم حق غاصبانه او په زور سره په خپل انحصار کې وانه اخلی.
هغه ورځ ډیر ژر به ورسیږی؛ هغه ورځ چی غلامان به پادشاهی وکړی. هغه ورځ، د ژوندون پسرلي دی او ژوندون پسرلی بل څه نه دی بیله مهدی موعود چی په ظهور او شکاره کیدو سره یی، عدالت لمر به هم ځان شکاره کړی او ټوله ځمکه به یوشان شی.
هغه په عینی حال کې، منتقم دی؛ هغه کس چی ذوالفقار یی په لاس کې دی او ظالمانو او ستمکارانو اساس له منځه وړی او بی عدالتی او ظلم ریشه د بیخه باسی.
هغه ورځ لیری نه دی؛ ځکه د خدای حجت تمامیدو وخت پر انسان باندی، مخ په ختمیدو دی او ظهور وخت د رارسیدو په حال کې.
