کارشناسان معتقد اند که توافق هسته ای با ایران راه را برای رسیدن به خاورمیانه عاری از سلاح هسته ای باز کرده است.
اکنون این وظیفه آژانس بین المللی انرژي اتمی است که در نشست امسال با صدور قطعنامه ای، رژیم اسرائیل را به عنوان عضوی از آژانس بین المللی انرژی اتمی تشویق به پایبندی به ان پی تی و ارسال کلیه مواد هسته ای اش کند که برای پادمان هسته ای جامع مورد نیاز ان پی تی است.
در مجمع عمومی این نهاد در سال ۲۰۰۹ قطعنامه ای صادر شد که براساس آن از اسرائیل درخواست شده بود تا به ان پی تی بپیوندد و تمام تاسیسات هسته ای اش را تحت نظارت پادمان جامع قرار دهد؛ اما در این رابطه اتحادیه اروپا و ۱۳ کشور اروپایی دیگر علیه تصویب آن رای دادند.
توجیه نماینده اتحادیه اروپا و کشورهای دیگر که با این قعطنامه مخالفت کردند، این بود که این قطعنامه از همه کشورهای منطقه در خواست نکرده بود تا پادمان جامع را قبول کنند.
اما اکنون با امضای توافق هسته ای میان ایران و قدرت های جهانی و همچنین تعهد ایران به اجرای داوطلبانه مفاد ان پی تی، به باور کارشناسان، دیگر هیچ بهانه ای برای ملزم کردن رژيم اسراییل برای خلع سلاح اتمی باقی نمی ماند؛ زیرا پیش از این، اگر این رژيم بر پایه سیاست کاذب و انحرافی ایران هراسی، مدام تلاش می کرد تا خود را در معرض خطر نشان دهد و امنیت خود را از سوی ایران در معرض تهدید وانمود کند، اینک این بهانه نیز دیگر وجود ندارد؛ زیرا کابوس برساخته و مصنوعی ایران مسلح به سلاح های هسته ای دیگر رنگ باخته و هیچکس از این پس، این دروغ بزرگ را باور نخواهد کرد.
به همین دلیل است که بسیاری از ناظران معتقد اند که یکی از مهم ترین انگیزه های رژيم اسراییل در مخالفت با توافق هسته ای با ایران این است که این رژيم از این پس دیگر نمی تواند با تکیه بر یک تهدید خیالی و خودساخته علیه امنیت خود، دست به هر ماجراجویی جنگ افروزانه ای که خواسته باشد، بزند و هیچکس به این دلیل که این رژيم از سوی ایران، تهدید می شود، جلو آن را نگیرد.
یکی از این اقدامات، دسترسی این رژيم به سلاح های کشتار جمعی اتمی است.
اسراییل سال هاست که دارنده بزرگترین ذخایر و زرادخانه های اتمی در خاور میانه و تنها رژيم مسلح به سلاح های هسته ای در این منطقه است.
با این حساب، اکنون که ایران با قدرت های جهانی بر سر امضای توافق هسته ای، به توافق رسیده، دیگر هیچ بهانه ای برای خلع سلاح اتمی اسراییل باقی نمی ماند.
هیچکس نباید انتظار داشته باشد که منظور از خاور میانه ای عاری از سلاح های اتمی فقط مهار و تحت کنترل درآوردن برنامه اتمی ایران بوده است؛ زیرا ایران نه پیش از این به سلاح اتمی دسترسی داشت و نه بعد از این، چنین نیتی دارد. اما اسراییل مسلح به سلاح های اتمی است و تنها رژیم خاور میانه ای دارنده این سلاح است؛ پس خاور میانه عاری از سلاح های اتمی زمانی معنا پیدا می کند که تنها رژيم دارنده زرادخانه های اتمی در خاور میانه، خلع سلاح شود.
زمان کنونی بهترین زمان برای اجرای این هدف است؛ زیرا کشورهای اروپایی و اتحادیه اروپا دیگر نمی توانند ادعا کنند که به جز اسراییل، دیگر کشورهای خاور میانه نیز ان پی تی را اجرا نمی کنند؛ زیرا به جز اسراییل، همه کشورهای خاور میانه، ان پی تی را پذیرفته و به آن متعهد اند که ایران آخرین آن بود.
از جانب دیگر، خطر یک ایران اتمی نیز از میان رفته و با امضای موافقتنامه هسته ای وین، برنامه اتمی ایران کاملا صلح آمیز و غیر نظامی شد.
در برخورد با سلاح های هسته ای رژيم اسراییل نیز دو راه وجود دارد: یکی ملزم کردن این رژيم به پذیرش و اجرای همه جانبه ان پی تی و دوم ورود مستقیم کشورهای پنج به علاوه یک.
البته بسیار بعید است که این کشورها با همان شدت و جدیتی که با ایران وارد مذاکره شدند، در برابر اسراییل نیز اقدام کنند یا مثلا علیه آن رژيم، تحریم های فلج کننده اقتصادی، مالی و بانکی وضع کنند؛ اما سازوکارهایی که در آژانس وجود دارد این امکان را به قدرت ها می دهد که واقعا رویای خاور میانه عاری از سلاح های هسته ای را با خلع سلاح رژيم اسراییل، تحقق ببخشند.
به این ترتیب، خود کشورهای پنج به اضافه یک نیز راستی آزمایی خواهند شد!
اکنون این وظیفه آژانس بین المللی انرژي اتمی است که در نشست امسال با صدور قطعنامه ای، رژیم اسرائیل را به عنوان عضوی از آژانس بین المللی انرژی اتمی تشویق به پایبندی به ان پی تی و ارسال کلیه مواد هسته ای اش کند که برای پادمان هسته ای جامع مورد نیاز ان پی تی است.
در مجمع عمومی این نهاد در سال ۲۰۰۹ قطعنامه ای صادر شد که براساس آن از اسرائیل درخواست شده بود تا به ان پی تی بپیوندد و تمام تاسیسات هسته ای اش را تحت نظارت پادمان جامع قرار دهد؛ اما در این رابطه اتحادیه اروپا و ۱۳ کشور اروپایی دیگر علیه تصویب آن رای دادند.
توجیه نماینده اتحادیه اروپا و کشورهای دیگر که با این قعطنامه مخالفت کردند، این بود که این قطعنامه از همه کشورهای منطقه در خواست نکرده بود تا پادمان جامع را قبول کنند.
اما اکنون با امضای توافق هسته ای میان ایران و قدرت های جهانی و همچنین تعهد ایران به اجرای داوطلبانه مفاد ان پی تی، به باور کارشناسان، دیگر هیچ بهانه ای برای ملزم کردن رژيم اسراییل برای خلع سلاح اتمی باقی نمی ماند؛ زیرا پیش از این، اگر این رژيم بر پایه سیاست کاذب و انحرافی ایران هراسی، مدام تلاش می کرد تا خود را در معرض خطر نشان دهد و امنیت خود را از سوی ایران در معرض تهدید وانمود کند، اینک این بهانه نیز دیگر وجود ندارد؛ زیرا کابوس برساخته و مصنوعی ایران مسلح به سلاح های هسته ای دیگر رنگ باخته و هیچکس از این پس، این دروغ بزرگ را باور نخواهد کرد.
به همین دلیل است که بسیاری از ناظران معتقد اند که یکی از مهم ترین انگیزه های رژيم اسراییل در مخالفت با توافق هسته ای با ایران این است که این رژيم از این پس دیگر نمی تواند با تکیه بر یک تهدید خیالی و خودساخته علیه امنیت خود، دست به هر ماجراجویی جنگ افروزانه ای که خواسته باشد، بزند و هیچکس به این دلیل که این رژيم از سوی ایران، تهدید می شود، جلو آن را نگیرد.
یکی از این اقدامات، دسترسی این رژيم به سلاح های کشتار جمعی اتمی است.
اسراییل سال هاست که دارنده بزرگترین ذخایر و زرادخانه های اتمی در خاور میانه و تنها رژيم مسلح به سلاح های هسته ای در این منطقه است.
با این حساب، اکنون که ایران با قدرت های جهانی بر سر امضای توافق هسته ای، به توافق رسیده، دیگر هیچ بهانه ای برای خلع سلاح اتمی اسراییل باقی نمی ماند.
هیچکس نباید انتظار داشته باشد که منظور از خاور میانه ای عاری از سلاح های اتمی فقط مهار و تحت کنترل درآوردن برنامه اتمی ایران بوده است؛ زیرا ایران نه پیش از این به سلاح اتمی دسترسی داشت و نه بعد از این، چنین نیتی دارد. اما اسراییل مسلح به سلاح های اتمی است و تنها رژیم خاور میانه ای دارنده این سلاح است؛ پس خاور میانه عاری از سلاح های اتمی زمانی معنا پیدا می کند که تنها رژيم دارنده زرادخانه های اتمی در خاور میانه، خلع سلاح شود.
زمان کنونی بهترین زمان برای اجرای این هدف است؛ زیرا کشورهای اروپایی و اتحادیه اروپا دیگر نمی توانند ادعا کنند که به جز اسراییل، دیگر کشورهای خاور میانه نیز ان پی تی را اجرا نمی کنند؛ زیرا به جز اسراییل، همه کشورهای خاور میانه، ان پی تی را پذیرفته و به آن متعهد اند که ایران آخرین آن بود.
از جانب دیگر، خطر یک ایران اتمی نیز از میان رفته و با امضای موافقتنامه هسته ای وین، برنامه اتمی ایران کاملا صلح آمیز و غیر نظامی شد.
در برخورد با سلاح های هسته ای رژيم اسراییل نیز دو راه وجود دارد: یکی ملزم کردن این رژيم به پذیرش و اجرای همه جانبه ان پی تی و دوم ورود مستقیم کشورهای پنج به علاوه یک.
البته بسیار بعید است که این کشورها با همان شدت و جدیتی که با ایران وارد مذاکره شدند، در برابر اسراییل نیز اقدام کنند یا مثلا علیه آن رژيم، تحریم های فلج کننده اقتصادی، مالی و بانکی وضع کنند؛ اما سازوکارهایی که در آژانس وجود دارد این امکان را به قدرت ها می دهد که واقعا رویای خاور میانه عاری از سلاح های هسته ای را با خلع سلاح رژيم اسراییل، تحقق ببخشند.
به این ترتیب، خود کشورهای پنج به اضافه یک نیز راستی آزمایی خواهند شد!
