بالاخره سران کاخ سفید به این نتیجه رسیدند که نیروهای خود را بعد از نه سال از عراق خارج نمایند و به جنگی پایان دهند که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان و حتی مقامات آمریکایی هیچ ربطی به مبارزه با تروریسم نداشت و صد البته هیچ ضرورتی به انجام آن نبود. نه صدام حسین با القاعده ارتباط داشت و نه بعد از نه سال هیچ سلاح کشتار جمعی در عراق کشف نشد.
هر چند خروج نیروهای آمریکا بر اساس توافقنامه امنیتی بغداد – واشنگتن صورت گرفت ولی بسیاری بر این باور بودند که آمریکایی ها چندان به این توافقنامه معتقد نبوده و احتمال تمدید حضور نیروهای آمریکایی در عراق بسیار زیاد بود ولی به هر ترتیب جنگ عراق باید پایان می پذیرفت، نه به این خاطر که آمریکایی ها از حضور در عراق خسته شده بودند بلکه اقتصاد و افکار عمومی آمریکا دیگر توان تحمل حضور و هزینه در عراق را از دست داده بودند. در طی این نه سال نزدیک به پنج هزار سرباز آمریکایی در عراق کشته شدند و بیش از سی هزار سرباز دیگر زخمی شدند. آمریکایی ها از زمانی که اولین موشک کروز را به عراق شلیک کردند تا چند ساعت قبل که پادگان الناصریه را به مقامات عراقی تحویل دادند بیش از 1750 میلیارد دلار در این کشور هزینه کردند و به طور میانگین در هر ثانیه جنگ پنج هزار دلار از اقتصاد آمریکا را می بلعید.
به هر حال پایان جنگ آمریکا در عراق رسما اعلام شده است و نیروهای آمریکایی هم اکنون در حال خروج از این کشور به سمت اردن هستند و بعد از آن به کجا اعزام خواهند شد به احتمال زیاد آمریکا خواهد بود و احتمال رفتن آن ها به افغانستان تا حد زیادی منتفی شده است.
خروج نیروهای آمریکایی از عراق از موقعیت سلطه و هژمونیک آمریکا در خاورمیانه خواهد کاست و همین امر باعث شده است که جمهوری خواهان در درون آمریکا به شدت با خروج نیروها از عراق مخالفت نمایند ولی اوباما در پاسخ به این مخالفت ها اعلام کرده است که در صورت خروج از عراق به شکل بهتر و دقیق تر می تواند در بحران افغانستان عمل کند. البته ناگفته نماند که فرایند دولت سازی و ارتش سازی در عراق در سال های گذشته هم فرایند مطلوبی را پشت سر گذاشت و تقریبا توجیه باقی ماندن در عراق هم از این بابت غیر ممکن بود. افکار عمومی عراق و همچنین تشخیص مرجعیت مذهبی در عراق هم هیچ گونه مشروعیتی را به حضور نیروهای آمریکایی در عراق نداده بودند. در واقع همگان بر این باور بودند که با استقرار ثبات نسبی عراق و قدرتمند تر شدن هر چه بیشتر نیروهای بومی عراقی نیاز به سربازان خارجی هر لحظه کمتر و کمتر می شود.
از سوی دیگر اقدام به خروج از عراق بی ارتباط با بحث انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال 2012 نبود. در واقع اوباما تا جایی که امکان داشت در عراق ماند ولی از آن جا که در سال 2008 با این وعده که عراق را تهی از سربازان آمریکایی خواهد کرد، رای زیادی را به دست آورد و هم اینک در آستانه انتخابات 2012 با این اقدام در حقیقت بار خود را برای پیروزی در دور بعد بست. بخش های کلانی از جامعه آمریکا این اقدام آمریکا را تحسین کردند و نمود عینی آن هم در انتخابات سال بعد به نفع اوباما مشاهده خواهد شد.
نویسنده: سیدرضا موسوی
هر چند خروج نیروهای آمریکا بر اساس توافقنامه امنیتی بغداد – واشنگتن صورت گرفت ولی بسیاری بر این باور بودند که آمریکایی ها چندان به این توافقنامه معتقد نبوده و احتمال تمدید حضور نیروهای آمریکایی در عراق بسیار زیاد بود ولی به هر ترتیب جنگ عراق باید پایان می پذیرفت، نه به این خاطر که آمریکایی ها از حضور در عراق خسته شده بودند بلکه اقتصاد و افکار عمومی آمریکا دیگر توان تحمل حضور و هزینه در عراق را از دست داده بودند. در طی این نه سال نزدیک به پنج هزار سرباز آمریکایی در عراق کشته شدند و بیش از سی هزار سرباز دیگر زخمی شدند. آمریکایی ها از زمانی که اولین موشک کروز را به عراق شلیک کردند تا چند ساعت قبل که پادگان الناصریه را به مقامات عراقی تحویل دادند بیش از 1750 میلیارد دلار در این کشور هزینه کردند و به طور میانگین در هر ثانیه جنگ پنج هزار دلار از اقتصاد آمریکا را می بلعید.
به هر حال پایان جنگ آمریکا در عراق رسما اعلام شده است و نیروهای آمریکایی هم اکنون در حال خروج از این کشور به سمت اردن هستند و بعد از آن به کجا اعزام خواهند شد به احتمال زیاد آمریکا خواهد بود و احتمال رفتن آن ها به افغانستان تا حد زیادی منتفی شده است.
خروج نیروهای آمریکایی از عراق از موقعیت سلطه و هژمونیک آمریکا در خاورمیانه خواهد کاست و همین امر باعث شده است که جمهوری خواهان در درون آمریکا به شدت با خروج نیروها از عراق مخالفت نمایند ولی اوباما در پاسخ به این مخالفت ها اعلام کرده است که در صورت خروج از عراق به شکل بهتر و دقیق تر می تواند در بحران افغانستان عمل کند. البته ناگفته نماند که فرایند دولت سازی و ارتش سازی در عراق در سال های گذشته هم فرایند مطلوبی را پشت سر گذاشت و تقریبا توجیه باقی ماندن در عراق هم از این بابت غیر ممکن بود. افکار عمومی عراق و همچنین تشخیص مرجعیت مذهبی در عراق هم هیچ گونه مشروعیتی را به حضور نیروهای آمریکایی در عراق نداده بودند. در واقع همگان بر این باور بودند که با استقرار ثبات نسبی عراق و قدرتمند تر شدن هر چه بیشتر نیروهای بومی عراقی نیاز به سربازان خارجی هر لحظه کمتر و کمتر می شود.
از سوی دیگر اقدام به خروج از عراق بی ارتباط با بحث انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال 2012 نبود. در واقع اوباما تا جایی که امکان داشت در عراق ماند ولی از آن جا که در سال 2008 با این وعده که عراق را تهی از سربازان آمریکایی خواهد کرد، رای زیادی را به دست آورد و هم اینک در آستانه انتخابات 2012 با این اقدام در حقیقت بار خود را برای پیروزی در دور بعد بست. بخش های کلانی از جامعه آمریکا این اقدام آمریکا را تحسین کردند و نمود عینی آن هم در انتخابات سال بعد به نفع اوباما مشاهده خواهد شد.
نویسنده: سیدرضا موسوی
منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا)
