امریکا در تصرف اسراییل!

مارک پری؛ روزنامه نگار و تحلیل گر سیاست خارجی امریکا اخیرا در گفتگو با بی بی سی، مدعی شده است که ماموران اطلاعاتی سازمان صهیونیستی موساد با معرفی خود به اعضای جندالله؛ گروه تروریستی تحت رهبری عبدالمالک ریگی،‌ به عنوان اعضای سازمان جاسوسی امریکا(سیا) با آنها ارتباط برقرار کرده و آنان را به استخدام خود درمی آورده اند.
این روزنامه نگار امریکایی در اثر 18 ماه تحقیق در این راستا این حقیقت را از میان اسنادی به دست آورده که در سال آخر ریاست جمهوری بوش بر امریکا نوشته شده اند.
مارک پری می گوید:"من اطمینان کامل دارم که منابع، حقیقت را به من گقته اند و این عملیات انجام گرفته است."
پری این عملیات موساد را تحت عنوان عملیات "False flag" (پرچم دروغین) عنوان کرده و می گوید که ماموران اسرائیلی با پنهان کردن هویت سازمان خود از عنوان مامور امریکایی سیا استفاده کرده اند.
او درباره این گونه عملیات می گوید:"عملیات "پرچم دروغین" همیشه مورد استفاده بوده و اسراییلی ها هم پیش تر از این نوع عملیات استفاده کرده اند. آنها خودشان را به عنوان امریکایی جا زده اند. حتی در کشور خودمان امریکا، ما هم پیش تر در این باره به آنها شکایت کردیم و خواهش کرده ایم این کار را انجام ندهند. این کار بیشتر در زمان جنگ سرد متداول بود که می توانستند خودشان را به جای عامل خارجی جا بزنند که ببینند واکنش دشمن چیست. اما امروز من مطمئن نیستم که چقدر از این روش استفاده می شود. من مامور اطلاعات نیستم. اما در حین تهیه این گزارش وقتی به منابع خودم موضوع را توضیح می دادم برای آنها خیلی عجیب نبود."
وی نتیجه تحقیقات خود را در نشریه امریکایی فارین پالیسی(سیاست خارجی) منتشر کرده است.
در همین حال روزنامه صهیونیستی هاآرتص به روز شنبه هفته جاری در واکنش به این تحقیق، به نقل از مقام های اسرائیلی عنوان کرد که ادعاهای آقای پری "اساسا غیر واقعی" است.
مارک پری اما در برابر این واکنش اسراییلی ها گفت:"من خیلی تعجب می کردم اگر می گفتند که گزارش مارک پری صد در صد درست است. یا مثلا اعلام کنند که ما همیشه خودمان را به عنوان اعضای سیا جا می زنیم و اصلا نگران روابط استراتژیک مان با امریکا نیستیم.
گزارش هاآرتص را امروز خواندم و اصلا هم برایم تعجب آور نبود. آشکار است که آنها می گویند حقیقت نداشته است. اما چیزی که جالب است این است که این موضوع را قویا تکذیب نکردند... به نظر می رسد که آنها کمی شرمنده هستند...این عملیات نتیجه منفی در بر خواهد داشت."
این در حالی است که امریکا همواره ارتباط خود را با گروهک تروریستی ریگی رد می کرد و با دستگیری عبدالمالک ریگی؛ رهبر گروهک تروریستی جندالله، از این امر ابراز خوشحالی کرد!
سیاست تروریزم پروری از نوع امریکایی در کشورهای اسلامی، تنها در این مورد افشا و آشکار نمی شود، امریکا در پشت بسیاری از فعالیت های خونین و خشونت آمیز تروریستی در منطقه قرار دارد.
اما آنچه این بار در گزارش این روزنامه نگار امریکایی می تواند برای دوطرف امریکا و اسراییل، شرم آور و رسواکننده باشد، سلطه بلامنازع اسراییل بر کشوری مثل امریکاست.
براساس این گزارش، امریکا دست ابزار اسراییل است و این اسراییل است که با استفاده از قدرت و نیروی امریکا در عرصه سیاست جهان، نقش آفرینی می کنند و نیرو و توان اقتصادی، سیاسی، اطلاعاتی و نظامی ایالات متحده به تمامی در اختیار و کنترل اسراییل قرار دارد.
مارک پری هم در بخشی از گفتگوی خود به صراحت اشاره می کند که اسراییلی ها نه تنها در سطح جهان از امریکا استفاده ابزاری می کند؛ بلکه حتا در داخل امریکا نیز همین کار را می کنند و در پوشش سیا و... اهداف خود را دنبال می کند.
انتشار این گزارش بیشتر از اسراییل، مایه شرمساری امریکا خواهد بود؛ زیرا این نشان می دهد که امریکا عملا مقهور اراده کشور کوچک و جعلی اسراییل است و 12 میلیون یهودی بر سرنوشت 300 میلیون امریکایی حکم می رانند. این امر دلیل روشنی دارد و‌ آن اینکه نبض اقتصاد و ثروت امریکا در انحصار چند سرمایه دار و غول اقتصادی یهودی است. وقتی اقتصاد در اختیار آنان باشد به تبع آن،‌ آنها در عرصه سیاست، رسانه و حتا اطلاعات و جاسوسی نیز حرف اول را خواهند زد و حرف اول آنها درست همان چیزی است که اسراییل اراده می کند.
اما آنچه می تواند آینده این نفوذ اسراییل را با تهدید مواجه کند، انتشار گزارش های افشاگرانه ای از نوع آنچه از سوی آقای پری منتشر شد می باشد. اسراییل باید به هر نحو ممکن در برابر آزادی بیان از این نوع آن، بایستد!
واکنش هاآرتص، به خوبی نشان دهنده اهمیت اسرار‌آمیز ماندن این سلطه اسراییل بر امریکاست.
نکته ای که تاکنون شاید کمتر کسی در جهان، می توانست آن را باور کند؛ اما با این گزارش عملا به اثبات رسید این است که امریکا دیگر اراده برتر جهان ما نیست؛ زیرا خود دست ابزار یک واحد مجعول و مجهولی به نام اسراییل است.

نویسنده: احسان الله وطندوست