تاریخ انتشار :يکشنبه ۴ سرطان ۱۳۹۱ ساعت ۱۶:۰۳
کد مطلب : 43793
امام سجاد(ع) پاسدار و پيام رسان قيام كربلا
امام، بعد از شهادت پدربزرگوارش پاسدار خون شهيدان كربلا و پيام رسان اين قيام بود و خطبه اي كه وي در مسجد اموي ها ايراد كرد، باعث شد تا چهره واقعي يزيديان آشكار گردد.
پنجم شعبان مصادف است با سالروز ولادت امام سجاد (ع) چهارمين پيشواي شيعيان اسلام، اين امام بزرگوار بعد از قيام بزرگ و تحول برانگیز پدرش امام حسين ابن علي(ع) با استفاده از روش هاي معقول، برای فرهنگ سازی جوامع اسلامی، حرکت هاي بیداری اسلامی را رهبری کرده و به آن تداوم بخشید.
حجت الاسلام والمسلمين سيد محمد حسين محقق زاده رئيس دارلاانشاء شوراي علماي شيعه افغانستان در گفتگويی اختصاصی با خبرگزاري صدای افغان(آوا) در باره شخصيت و نقش امام سجاد(ع) در راستاي استحكام و پايداري جهان اسلام گفت: علي بن الحسين(ع) چهارمين امام شيعيان، از سال 61 هـجري پس از شهادت پدرش امام حسين (ع) در واقعه‌ي كربلا، امامت را عهده‌ دار شد و تا اواخرسال 94 هـ ق زمامدار اين مقام بود.
وي افزود: دوران امامت حضرت سجاد(ع) يكي از شگفت ‌ترين دوره‌هاي تاريخي اسلام است كه در آن تحولات متعددي رخ داد، سنت و سیره پيامبر در اين زمان تقريباً به فراموشي سپرده شده بود، اما با آن هم ايشان با تمام مشكلات براي بيداري مسلمانان و ادامه راه جدش پيامبرگرامي اسلام تلاش كرد.
رئيس دارلاانشاء شوراي علماي شيعه افغانستان اظهار داشت: امام، بعد از شهادت پدربزرگوارش پاسدار خون شهيدان كربلا و پيام رسان اين قيام بود و خطبه اي كه وي در مسجد اموي ها ايراد كرد، باعث شد تا چهره واقعي يزيديان آشكار گردد.
وي تصريح كرد: يكي از القاب امام زين العابدين، سيد الساجدين به معناي آقاي سجده كننده است، زيرا وي از بیش از همه چيز به عبادت و ايستادن در درگاه خداوند(ج) خيلي ارج مي نهاد و چهره ايشان در هنگام وضو و آماده شدن براي نماز دگرگون مي شد، چنانچه كه اين آخرين نماز وي باشد.
به گفته آقاي محقق زاده، امام سجاد(ع) در گسترش فرهنگ اسلامي نقش ارزنده اي داشت، زيرا كتاب صحيفه سجاديه بزرگترين و گرانبهاترين يادگار براي رهنمايي مسلمانان مي باشد.
به باور وي، دعاهای این صحیفه مبارک و منشور مقدس، سرشار از آموزش‌های مختلف سیاسی، اجتماعی، اخلاقی، توحیدی و فرهنگي مي باشد.
وي تاكيد كرد: در دوران امامت حضرت سجاد(ع)، تحولات متعددي رخ داده است، اما ايشان با تمام مشكلات در مقابل ظلم و استبدادی كه در آن زمان حاكم بود، با استفاده "ادبیات دعایی" سعی در ایجاد بستری برای نشر حقایق علوم و تربیت وحیانی کرد؛ سلاحی که ظاهراً خاموش به نظر ميرسيد، اما برنده تر و کوبنده ‌تر از هر ابزاری در آن شرایط زمانی و مکانی بود.










منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا) - کابل
https://avapress.com/vdcfmedj.w6dm1agiiw.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما