هم اکنون ۸۵ درصد از مردم ولایت غزنی به خدمات صحی دسترسی دارند و تلاش هایی در جریان است که به کمک وزارت صحت عامه و مؤسسان کمک کننده، درصد ارائه خدمات صحی به مردم این ولایت، افزایش پیدا کند.
داکتر ضیاگل؛ رییس صحت عامه ولایت غزنی در گفتگوی اختصاصی با خبرگزاری صدای افغان(آوا) با بیان این مطلب افزود که این وزارت در راستای بهبود ارائه خدمات صحی و کاهش ضریب آسیب پذیری این روند نیز اقداماتی انجام داده که از آن جمله می توان به مسدودکردن حدود ۵۰ دواخانه در سطح شهر اشاره کرد که به دلیل عدم رعایت قوانین و آیین نامه های وزارت صحت عامه برای مدتی مسدود شدند و سپس با انطباق خود با این آیین نامه و کسب مجوز رسمی از ریاست صحت عامه، بازگشایی گردیدند.
به گفته رییس اداره صحت عامه ولایت غزنی، در سطح این ولایت، حدود ۸۳ مرکز صحی دولتی وجود دارد که شامل مراکز صحی فرعی، اساسی و جامع می باشد.
وی افزود که از این مجموعه، یک شفاخانه بزرگ ولایتی و سه شفاخانه در سه ولسوالی جاغوری، قره باغ و اندر قرار دارند که خدمات صحی را به صورت رایگان در اختیار شهروندان قرار می دهند.
به گفته وی، در این ولایت همچنین ۶ مرکز صحی خصوصی وجود دارد که تحت نظارت و براساس قوانین وزارت صحت عامه فعالیت دارند.
با این حال، خانم ضیاگل می گوید که این ریاست هنوزهم در زمینه تداوی معتادان با مشکل مواجه است و آمار دقیقی در زمینه شمار معتادان در ولایت غزنی در دست ندارد.
او ابراز امیدواری می کند که طی سال های آینده بتوانند به کمک ادارات مرکزی، در این زمینه نیز اقدامات مناسبی انجام دهند.
او همچنین از عدم ارائه خدمات صحی در برخی ولسوالی های ناامن سخن می گوید و می افزاید که کارمندان ریاست صحت عامه در این زمینه با مشکلاتی مواجه اند و این امر یکی از موانع جدی در مسیر ارائه خدمات صحی در همه ولسوالی های غزنی است.
این در حالی است که شماری از شهروندان غزنی از کیفیت و میزان امکانات موجود در شفاخانه ولایتی غزنی شکایت داشته می گویند که در سطح شهر غزنی تنها یک شفاخانه دولتی وجود دارد و این با توجه به میزان نفوس این شهر، کافی نیست.
عبدالله؛ یکی از شهروندان غزنی در این باره می گوید که امکانات صحی دولتی، خیلی محدود است و او بارها شاهد از بین رفتن مریضان به دلیل محدودیت دسترسی به خدمات صحی بوده است.
عبدالله همچنین می افزاید که او به یکی از ولسوالی های ناامن غزنی رفت و آمد دارد و در آن ولسوالی اساساً هیچگونه خدمات صحی، ارائه نمی شود و ساکنان آن مجبور اند، بیماران شان را برای تداوی مرکز شهر بیاورند و این امر، گاه به از بین رفتن مریضان منجر شده است.
او همچنین می گوید که کیفیت خدمات صحی کلینیک های خصوصی در این ولایت نیز رضایت بخش نیست و قیمت گزاف و همچنین نگاه تجاری به خدمات صحی، سبب عدم تمایل مردم کم توان و بی بضاعت به این شفاخانه ها شده است.
عبدالحمید؛ دیگر شهروند غزنی می گوید که امکانات مراکز صحی دولتی محدود است و از طرفی بر مراکز صحی خصوصی نیز نظارت درستی صورت نمی گیرد؛ تا خدمات بهتری ارائه کنند.
همچنین به گفته وی، قیمت داروها در افغانستان، مقطوع نیست و این مساله، سبب شده است؛ تا خدمات صحی باکیفیت، نیازمند هزینه های هنگفت باشد. دولت نیز در این زمینه اقدامی انجام نداده است.
داکتر ضیاگل؛ رییس صحت عامه ولایت غزنی در گفتگوی اختصاصی با خبرگزاری صدای افغان(آوا) با بیان این مطلب افزود که این وزارت در راستای بهبود ارائه خدمات صحی و کاهش ضریب آسیب پذیری این روند نیز اقداماتی انجام داده که از آن جمله می توان به مسدودکردن حدود ۵۰ دواخانه در سطح شهر اشاره کرد که به دلیل عدم رعایت قوانین و آیین نامه های وزارت صحت عامه برای مدتی مسدود شدند و سپس با انطباق خود با این آیین نامه و کسب مجوز رسمی از ریاست صحت عامه، بازگشایی گردیدند.
به گفته رییس اداره صحت عامه ولایت غزنی، در سطح این ولایت، حدود ۸۳ مرکز صحی دولتی وجود دارد که شامل مراکز صحی فرعی، اساسی و جامع می باشد.
وی افزود که از این مجموعه، یک شفاخانه بزرگ ولایتی و سه شفاخانه در سه ولسوالی جاغوری، قره باغ و اندر قرار دارند که خدمات صحی را به صورت رایگان در اختیار شهروندان قرار می دهند.
به گفته وی، در این ولایت همچنین ۶ مرکز صحی خصوصی وجود دارد که تحت نظارت و براساس قوانین وزارت صحت عامه فعالیت دارند.
با این حال، خانم ضیاگل می گوید که این ریاست هنوزهم در زمینه تداوی معتادان با مشکل مواجه است و آمار دقیقی در زمینه شمار معتادان در ولایت غزنی در دست ندارد.
او ابراز امیدواری می کند که طی سال های آینده بتوانند به کمک ادارات مرکزی، در این زمینه نیز اقدامات مناسبی انجام دهند.
او همچنین از عدم ارائه خدمات صحی در برخی ولسوالی های ناامن سخن می گوید و می افزاید که کارمندان ریاست صحت عامه در این زمینه با مشکلاتی مواجه اند و این امر یکی از موانع جدی در مسیر ارائه خدمات صحی در همه ولسوالی های غزنی است.
این در حالی است که شماری از شهروندان غزنی از کیفیت و میزان امکانات موجود در شفاخانه ولایتی غزنی شکایت داشته می گویند که در سطح شهر غزنی تنها یک شفاخانه دولتی وجود دارد و این با توجه به میزان نفوس این شهر، کافی نیست.
عبدالله؛ یکی از شهروندان غزنی در این باره می گوید که امکانات صحی دولتی، خیلی محدود است و او بارها شاهد از بین رفتن مریضان به دلیل محدودیت دسترسی به خدمات صحی بوده است.
عبدالله همچنین می افزاید که او به یکی از ولسوالی های ناامن غزنی رفت و آمد دارد و در آن ولسوالی اساساً هیچگونه خدمات صحی، ارائه نمی شود و ساکنان آن مجبور اند، بیماران شان را برای تداوی مرکز شهر بیاورند و این امر، گاه به از بین رفتن مریضان منجر شده است.
او همچنین می گوید که کیفیت خدمات صحی کلینیک های خصوصی در این ولایت نیز رضایت بخش نیست و قیمت گزاف و همچنین نگاه تجاری به خدمات صحی، سبب عدم تمایل مردم کم توان و بی بضاعت به این شفاخانه ها شده است.
عبدالحمید؛ دیگر شهروند غزنی می گوید که امکانات مراکز صحی دولتی محدود است و از طرفی بر مراکز صحی خصوصی نیز نظارت درستی صورت نمی گیرد؛ تا خدمات بهتری ارائه کنند.
همچنین به گفته وی، قیمت داروها در افغانستان، مقطوع نیست و این مساله، سبب شده است؛ تا خدمات صحی باکیفیت، نیازمند هزینه های هنگفت باشد. دولت نیز در این زمینه اقدامی انجام نداده است.
