جايگاه افغانستان در دايره استراتژيك امريكا- پاكستان، تأمين صلح نيازمند تغيير در سياستهاي کلان دولت، هدف های باقی مانده، شناسایی جاسوسان در دستگاه دولت و چهارمین فاسد جهان از مهمترین عناوین روزنامه های کابل می باشند.
روزنامه انصاف در شماره امروز خود، موضوع جايگاه افغانستان در دايره استراتژيك امريكا- پاكستان را بررسی کرد و نوشت: بر اساس اظهار نظر ناظران، اقدام اخير نيروهاى امريكايى در تحويل دادن سه زندانى پاكستانى به پاكستان بدون اطلاع دولت افغانستان، در پى سفر يك هفته اى راحيل شريف؛ فرمانده ارتش پاكستان به واشنگتن صورت مى گيرد.
این روزنامه تصریح کرد: پاكستانى ها و امريكايى ها همچنين اخيرا حمله هايى را عليه مواضع رهبران ارشد القاعده در وزيرستان راه اندازى كرده اند كه اين نگرانى را تقويت كرده است كه مبادا آنها بر پايه اين توافق تازه، متعهد شده اند القاعده را تضعيف كنند؛ اما به طالبان پاكستان و افغانستان، آسيبى نرسانند.
مقامات پاكستانى تاييد كرده اند كه نيروهاى امريكايى مستقر در افغانستان، لطيف محسود؛ يكى از رهبران ارشد گروه طالبان پاكستان را به اين كشور تحويل داده اند.
نيروهاى امريكايى در افغانستان نيز با نشر خبرنامه اى گفته اند كه اين نيروها سه زندانى پاكستانى را كه در افغانستان نگهدارى مى شدند به پاكستان تحويل داده و دولت افغانستان در اين روند مشاركتى نداشته است.
نيروهاى امريكايى افزودند كه اين نيروها پرونده اين افراد را به دقت مروركرده و از پاكستان نيز اطمينان گرفته اند كه تا با آنان مطابق قانون امريكا و بين الملل برخورد شود.
امريكا درباره هويت اين افراد ابراز نظرنكرد ه است.
اين در حالى است كه پيش از اين در زمان حكومت كرزى نيز امريكايى ها اقدامات مشابهى را انجام داده بودند كه با واكنش هاى خمشگين دولت افغانستان مواجه شده بود.
دولت آقاى كرزى معتقد بود كه اين اقدام امريكايى ها، نقض حاكميت ملى افغانستان و زير سؤال بردن استقلال و اراده مستقلانه دولت افغانستان است؛ اما امريكايى ها غالبا به اين موضع گيرى ها توجهى نشانه نداده اند.
اين اقدام تازه نيز در همين چارچوب صورت مى گيرد و در دوره حكومت وحدت ملى يكبار ديگر، اين پرسش را
مطرح مى كند كه جايگاه افغانستان به عنوان يك كشور مستقل، در اين داد و ستد استراتژيك در كجاست و چرا افغانستان اساسا بيرون از دايره روابط امريكا و پاكستان در مبارزه با تروريزم در افغانستان، در نظرگرفته مى شود؟
نظيف الله سالارزى؛ سخنگوى رئيس جمهورى گفته كه آقاى محسود در زندان تحت كنترل دولت افغانستان نبود و اكنون كابل در صدد جمع آورى اطلاعات بيشتر در اين زمينه است.
اين واكنش حكومت اشرف غنى نسبت به اين اقدام نشان مى دهد كه آقاى غنى درحال، قصد ندارد به منظور حفظ استقلال و حاكميت ملى افغانستان، مانند كرزى در اين زمينه با امريكايى ها وارد چالش شود.
روزنامه سخن جدید دیگر روزنامه صبح کابل با درج مطلبی تحت عنوان تأمين صلح نيازمند تغيير در سياستهاي کلان دولت، به اظهارات دبیر شورای عالی صلح اشاره کرده و آورده است: معصوم استانکزي، دبيرشوراي عالي صلح که روز گذشته در نشستي با عنوان «نقش زنان در روند صلح» سخن ميگفت، اظهار داشت: براي تحقق صلح پايدار در افغانستان نياز است تغييرات اساسي در سياستهاي کلان دولت ايجاد شود.
وي گفت: تا زمانيکه دولت افغانستان يک سياست مشخص در زمينهي برقراري صلح پايدار با کشورهاي منطقه اتخاذ نکند صلح در اين کشور برقرار نخواهد شد.
استانکزي تأکيد کرد: برقراري صلح در افغانستان نيازمند همکاري و تلاش همهجانبه است.
پيش از اين رييس جمهور اشرفغني، اعلام کرد: برقراري روابط متوازن با همسايهها، کشورهاي اسلامي و آسيايي و نهادهاي بينالمللي از اولويتهاي رسيدن به صلح در اين کشور است.
روزنامه افغانستان در سرمقاله امروز خود تحت عنوان هدف های باقی مانده نوشت: یکی از سخت ترین ماموریت های ناتو به پایان رسیده است.ماموریت افغانستان برای ناتو یکی از سخت ترین ماموریت ها بوده است . همین طور یکی از طولانی ترین و پر خرج ترین ماموریت های ناتو نیز بوده است.
پایان ماموریت به معنی بیرون رفتن از افغانستان و قطع کامل جنگ نیست، بلکه دوره ای جدید از ماموریت ناتو از آغاز سال ۲۰۱۵ میلادی شروع خواهد شد. برای افغانستان ، ناتو و کشورهای عضو این سازمان این مقطع تاریخی یک فرصت جدید به وجود آورده است که این دوره تاریخی از حضور ناتو در افغانستان را مورد بازبینی و تعمق بیشتری قرار بدهد.
حضور ناتو در یک دوره تاریخی رخ داده است که افغانستان به عنوان مرکز تروریزم و بنیاد گرایی شناخته شده بود.
حضور غرب در افغانستان و همین گونه در عراق بر مهار بنیاد گرایی تاثیری نگذاشت بلکه با آغاز بهار عربی و خصوصا بحران سوریه و در نهایت اوج گیری بنیاد گرایی با ظهور داعش و قدرت یافتن آن در عراق و سوریه، بنیاد گرایی بیشتر رشد و توسعه یافت .
این مقاله تصریح می نماید: در خصوص افغانستان بحران افراط گرایی و بنیاد گرایی به خصوص با قدرت یافتن طالبان اوج بیشتری گرفته است. مطمئنا تحولات جهان اسلام و کشورهای عربی بر افغانستان نیز تاثیر داشته است ولی مهمتر از آن برخورد دولت و ناتو که در جنگ مستقیم با طالبان بوده اند، باعث شد تا طالبان بتوانند در این جنگ نه تنها به حیات خود ادامه بدهند بلکه قدرت بیشتری بیابند.
نویسنده در این مقاله قدرت یابی طالبان را نتیجه اشتباهات و عدم هماهنگی میان دولت و نیروهای ناتو عنوان کرده و نوشته است: ناآشنایی نیروهای درگیر در جنگ علیه تروریزم با اوضاع و خصوصیات افغانستان بوده است.
دولت افغانستان در یک سیاست غیر مشخص و غیر دقیق در بسیاری از موارد به جای پیگیری یک استراتژی دقیق در مبارزه با طالبان به امتیاز دهی و سهل انگاری در مقابل طالبان عمل کرد.
و از طرفی سیاست های اتخاذ شده در بسیاری از عرصه های دیگر نیز به قوت یافتن طالبان کمک نمود. مثلا تدابیر ناموفق مبارزه علیه مواد مخدر به قطع کشت کوکنار در افغانستان نیانجامید، و برعکس باعث شد تا طالبان با دست یابی به عواید ناشی از کشت و قاچاق مواد مخدر به عواید هنگفتی دست یابند .طالبان حتی از پروژه های بازسازی و کاروان های اکمالاتی نیز بی نصیب نماندند و توانستد به منابع مالی دست یابند.
از سوی دیگر حضور ناتو و کشورهای غربی دوره ای در افغانستان را پایه گذاری کرد که در آن به ارزش های انسانی بیشترین ارج گذاشته شده است. توجه اساسی و جدی به حقوق بشر، حقوق زنان ، حقوق کودکان، اقلیت های و.....در این دوره به بیشترین حد خود رسید.
ورود ده ها هزار نیروی نظامی خارجی در افغانستان منابع مالی سرشاری وارد افغانستان نمود وکمک های خارجی نیز سبب شد تا افغانستان رشد سریع اقتصادی را تجربه نماید.میلیون ها کودک در همین روره وارد مکاتب شدند . در همین دوره دانشگاه ها پذیرای ده ها هزار دانشجو بوده اند و افغانستان توانسته است با کشورهای دور و نزدیک بسیاری روابط دیپلوماتیک برقرار کند. در همین دوره بود که افغانستان چند انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی را با موفقیت به پایان رسانید بنابراین افغانستان در حال حاضر که ختم ماموریت ناتو را شاهد هست و باید دور ه حضور ناتو را با دقت کامل به بررسی مجدد بگیرد تا بتواند دوره جدیدی که ناتو با جضور مجدد و ادامه فعالیت هایش افغانستانی را یاری می رساند، استفاده بهتری داشته باشد .
حکومت وحدت ملی در این دوره می تواند به طرز متفاوتی با جضور نیروهای ناتو برخورد کند تا اشتباهات گذشته به حداقل برسد و ناهماهنگی ها و بی برنامه گی نیز از بین رفته و دیگر سبب اشتباهات و ضرررهای ناشی از آن نشود.
آرمان ملی در سرمقاله ای با عنوان "باید جاسوسان در دستگاه دولت شناسایی شوند"، نوشت: از جمله مصیبت های بزرگی که هنوز ما را رها نمی کند، جاسوس پروری هایی است که برخی از کشورها براه انداخته اند و این بار این خودی ها هستند که به دام این کشورها می افتند و ماموریت می گیرند تا کشور خویش را ویران کنند و برای تأمین منافع بیگانه گان منافع ملی کشور و مردم خویش را زیر پا بگذارند.
این مقاله به سخنان استاد سیاف یکی از بزرگان و رهبران جهاد مردم افغانستان اشاره کرد و نوشت : ایشان خواهان مبارزه با جاسوس های بیگانه در کشور شد، به همین گونه معاون اول ریاست جمهوری و وزیر پیشین داخله کشور هم از جاسوسان داخلی شکایت کردند.
امروز به تأیید این سخنان برآمده ایم و از دولت جمهوری اسلامی افغانستان می خواهیم تا جواسیس کشور های بیگانه را در هر لباسی که خود را جا زده اند، شناسایی و به پنجه قانون بسپارد.
در گذشته جاسوسی برای بیگانگان یکی از وظایف و ماموریت های پست بوده است و هیچ کس نمی خواست علیه منافع مردم و کشور خویش برای بیگانه گان جاسوسی کند، اکنون عوامل گوناگونی دست به دست هم داده و سبب شده است که شماری از هموطنان ما شکار سازمان های استخبارات بیگانه شوند و امنیت ملی کشور خویش را به مخاطره اندازند.
شناخت این عناصر به ویژه در نهاد های امنیتی کشور بسیار مبرم و ضروری می باشد زیرا این جاسوسان خون مردم و نیرو های امنیتی کشور را به دست تروریست هایی می ریزند که از سوی کشور های بیگانه تربیت و آموزش دیده اند و مزدور آنهایند.
تا زمانی که نهاد های امنیتی کشور و دیگر نهاد های دولتی از این جواسیس پاکسازی نشوند، مردم افغانستان در هیچ زمنیه ای امنیت و مصونیت نخواهند داشت.
نویسنده اقدام در کشف و شناسایی جاسوسین را امری وطن پرستانه خوانده و تاکید کرده است: این کار وظیفه هر شهروند کشور است تا در همکاری با نهادهای مربوط ریشه این مزدوران را از کشور از بیخ و بن بردارند و لکۀ ننگ آنان را از دامان کشورعزیز پاک سازند.
اما موضوع قابل تأمل و اندیشه این است که پس از این همه سروصدا ها، حکومت وحدت ملی چندان واکنش جدی در برابر آن عده از جاسوسانی که ممکن است در کرسی های بلند حکومتی هم لم داده باشند، ندارد، این مسأله را به بررسی نگرفته و خاموشی اختیار کرده است.
جامعه باز دیگر روزنامه صبح کابل در مطلبی با عنوان "چهارمین فاسد جهان"به نگرانی مسئولان در شبکه مبارزه با فساد اداری از گسترش فساد اداری در کشور اشاره کرده و نوشته است که این مسئولان از حکومت جدید می خواهند تا در کار مبارزه با فساد اداری جدی عمل کند.
این در حالی است که پیش از این نهاد جهانی شفافیت فهرستی را اعلام کرد که بر‌اساس آن نام افغانستان در جایگاه چهارم قرار گرفت.
مسئولان این شبکه روز گذشته در مراسم تجلیل از روز جهانی مبارزه با فساد گفتند: دولت نمی‌تواند بدون یک اراده استوار و محکم با فساد اداری در کشور مبارزه کند. حکومت باید برای مبارزه با فساد از مسئولان پیشین حکومت حساب بگیرد..
مسئولان نهاد افغانی مبارزه با فساد اداری می‌گویند: افغانستان در سال‌های پیشرو نباید در رده نخست کشورهای آلوده به فساد جای می‌داشت. شکرالله مشکور، سخنگوی شبکه افغانی مبارزه با فساد اداری اظهار داشت: از همین‌جا به حکومت وحدت ملی می‌گویم که فساد پیشگان کشور را در کابینه تازه راه ندهد. جای فساد پیشگان در زندان است نه در کابینه.
افغانستان طی چند سال اخیر در جایگاه نخست و دوم فاسد‌ترین کشورهای جهان جای گرفته است و در تازه‌ترین گزارش سازمان جهانی شفافیت کشور با دو‌پله بهبود در کار مبارزه با فساد در جایگاه چهارم کشورهای فاسد جهان قرار گرفت. اداره عالی مبارزه با فساد اداری که از نهادهای اصلی دولتی در زمینه فساد اداری است، ظاهراً این کمیسیون در کار مبارزه با فساد ناکام بوده است. نهم دسمبر از سوی سازمان ملل روز جهانی مبارزه با فساد اداری نامگذاری شده و در این روز از کشورهای جهان خواسته می‌شود که در این زمینه تلاش کنند.
روزنامه انصاف در شماره امروز خود، موضوع جايگاه افغانستان در دايره استراتژيك امريكا- پاكستان را بررسی کرد و نوشت: بر اساس اظهار نظر ناظران، اقدام اخير نيروهاى امريكايى در تحويل دادن سه زندانى پاكستانى به پاكستان بدون اطلاع دولت افغانستان، در پى سفر يك هفته اى راحيل شريف؛ فرمانده ارتش پاكستان به واشنگتن صورت مى گيرد.
این روزنامه تصریح کرد: پاكستانى ها و امريكايى ها همچنين اخيرا حمله هايى را عليه مواضع رهبران ارشد القاعده در وزيرستان راه اندازى كرده اند كه اين نگرانى را تقويت كرده است كه مبادا آنها بر پايه اين توافق تازه، متعهد شده اند القاعده را تضعيف كنند؛ اما به طالبان پاكستان و افغانستان، آسيبى نرسانند.
مقامات پاكستانى تاييد كرده اند كه نيروهاى امريكايى مستقر در افغانستان، لطيف محسود؛ يكى از رهبران ارشد گروه طالبان پاكستان را به اين كشور تحويل داده اند.
نيروهاى امريكايى در افغانستان نيز با نشر خبرنامه اى گفته اند كه اين نيروها سه زندانى پاكستانى را كه در افغانستان نگهدارى مى شدند به پاكستان تحويل داده و دولت افغانستان در اين روند مشاركتى نداشته است.
نيروهاى امريكايى افزودند كه اين نيروها پرونده اين افراد را به دقت مروركرده و از پاكستان نيز اطمينان گرفته اند كه تا با آنان مطابق قانون امريكا و بين الملل برخورد شود.
امريكا درباره هويت اين افراد ابراز نظرنكرد ه است.
اين در حالى است كه پيش از اين در زمان حكومت كرزى نيز امريكايى ها اقدامات مشابهى را انجام داده بودند كه با واكنش هاى خمشگين دولت افغانستان مواجه شده بود.
دولت آقاى كرزى معتقد بود كه اين اقدام امريكايى ها، نقض حاكميت ملى افغانستان و زير سؤال بردن استقلال و اراده مستقلانه دولت افغانستان است؛ اما امريكايى ها غالبا به اين موضع گيرى ها توجهى نشانه نداده اند.
اين اقدام تازه نيز در همين چارچوب صورت مى گيرد و در دوره حكومت وحدت ملى يكبار ديگر، اين پرسش را
مطرح مى كند كه جايگاه افغانستان به عنوان يك كشور مستقل، در اين داد و ستد استراتژيك در كجاست و چرا افغانستان اساسا بيرون از دايره روابط امريكا و پاكستان در مبارزه با تروريزم در افغانستان، در نظرگرفته مى شود؟
نظيف الله سالارزى؛ سخنگوى رئيس جمهورى گفته كه آقاى محسود در زندان تحت كنترل دولت افغانستان نبود و اكنون كابل در صدد جمع آورى اطلاعات بيشتر در اين زمينه است.
اين واكنش حكومت اشرف غنى نسبت به اين اقدام نشان مى دهد كه آقاى غنى درحال، قصد ندارد به منظور حفظ استقلال و حاكميت ملى افغانستان، مانند كرزى در اين زمينه با امريكايى ها وارد چالش شود.
روزنامه سخن جدید دیگر روزنامه صبح کابل با درج مطلبی تحت عنوان تأمين صلح نيازمند تغيير در سياستهاي کلان دولت، به اظهارات دبیر شورای عالی صلح اشاره کرده و آورده است: معصوم استانکزي، دبيرشوراي عالي صلح که روز گذشته در نشستي با عنوان «نقش زنان در روند صلح» سخن ميگفت، اظهار داشت: براي تحقق صلح پايدار در افغانستان نياز است تغييرات اساسي در سياستهاي کلان دولت ايجاد شود.
وي گفت: تا زمانيکه دولت افغانستان يک سياست مشخص در زمينهي برقراري صلح پايدار با کشورهاي منطقه اتخاذ نکند صلح در اين کشور برقرار نخواهد شد.
استانکزي تأکيد کرد: برقراري صلح در افغانستان نيازمند همکاري و تلاش همهجانبه است.
پيش از اين رييس جمهور اشرفغني، اعلام کرد: برقراري روابط متوازن با همسايهها، کشورهاي اسلامي و آسيايي و نهادهاي بينالمللي از اولويتهاي رسيدن به صلح در اين کشور است.
روزنامه افغانستان در سرمقاله امروز خود تحت عنوان هدف های باقی مانده نوشت: یکی از سخت ترین ماموریت های ناتو به پایان رسیده است.ماموریت افغانستان برای ناتو یکی از سخت ترین ماموریت ها بوده است . همین طور یکی از طولانی ترین و پر خرج ترین ماموریت های ناتو نیز بوده است.
پایان ماموریت به معنی بیرون رفتن از افغانستان و قطع کامل جنگ نیست، بلکه دوره ای جدید از ماموریت ناتو از آغاز سال ۲۰۱۵ میلادی شروع خواهد شد. برای افغانستان ، ناتو و کشورهای عضو این سازمان این مقطع تاریخی یک فرصت جدید به وجود آورده است که این دوره تاریخی از حضور ناتو در افغانستان را مورد بازبینی و تعمق بیشتری قرار بدهد.
حضور ناتو در یک دوره تاریخی رخ داده است که افغانستان به عنوان مرکز تروریزم و بنیاد گرایی شناخته شده بود.
حضور غرب در افغانستان و همین گونه در عراق بر مهار بنیاد گرایی تاثیری نگذاشت بلکه با آغاز بهار عربی و خصوصا بحران سوریه و در نهایت اوج گیری بنیاد گرایی با ظهور داعش و قدرت یافتن آن در عراق و سوریه، بنیاد گرایی بیشتر رشد و توسعه یافت .
این مقاله تصریح می نماید: در خصوص افغانستان بحران افراط گرایی و بنیاد گرایی به خصوص با قدرت یافتن طالبان اوج بیشتری گرفته است. مطمئنا تحولات جهان اسلام و کشورهای عربی بر افغانستان نیز تاثیر داشته است ولی مهمتر از آن برخورد دولت و ناتو که در جنگ مستقیم با طالبان بوده اند، باعث شد تا طالبان بتوانند در این جنگ نه تنها به حیات خود ادامه بدهند بلکه قدرت بیشتری بیابند.
نویسنده در این مقاله قدرت یابی طالبان را نتیجه اشتباهات و عدم هماهنگی میان دولت و نیروهای ناتو عنوان کرده و نوشته است: ناآشنایی نیروهای درگیر در جنگ علیه تروریزم با اوضاع و خصوصیات افغانستان بوده است.
دولت افغانستان در یک سیاست غیر مشخص و غیر دقیق در بسیاری از موارد به جای پیگیری یک استراتژی دقیق در مبارزه با طالبان به امتیاز دهی و سهل انگاری در مقابل طالبان عمل کرد.
و از طرفی سیاست های اتخاذ شده در بسیاری از عرصه های دیگر نیز به قوت یافتن طالبان کمک نمود. مثلا تدابیر ناموفق مبارزه علیه مواد مخدر به قطع کشت کوکنار در افغانستان نیانجامید، و برعکس باعث شد تا طالبان با دست یابی به عواید ناشی از کشت و قاچاق مواد مخدر به عواید هنگفتی دست یابند .طالبان حتی از پروژه های بازسازی و کاروان های اکمالاتی نیز بی نصیب نماندند و توانستد به منابع مالی دست یابند.
از سوی دیگر حضور ناتو و کشورهای غربی دوره ای در افغانستان را پایه گذاری کرد که در آن به ارزش های انسانی بیشترین ارج گذاشته شده است. توجه اساسی و جدی به حقوق بشر، حقوق زنان ، حقوق کودکان، اقلیت های و.....در این دوره به بیشترین حد خود رسید.
ورود ده ها هزار نیروی نظامی خارجی در افغانستان منابع مالی سرشاری وارد افغانستان نمود وکمک های خارجی نیز سبب شد تا افغانستان رشد سریع اقتصادی را تجربه نماید.میلیون ها کودک در همین روره وارد مکاتب شدند . در همین دوره دانشگاه ها پذیرای ده ها هزار دانشجو بوده اند و افغانستان توانسته است با کشورهای دور و نزدیک بسیاری روابط دیپلوماتیک برقرار کند. در همین دوره بود که افغانستان چند انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی را با موفقیت به پایان رسانید بنابراین افغانستان در حال حاضر که ختم ماموریت ناتو را شاهد هست و باید دور ه حضور ناتو را با دقت کامل به بررسی مجدد بگیرد تا بتواند دوره جدیدی که ناتو با جضور مجدد و ادامه فعالیت هایش افغانستانی را یاری می رساند، استفاده بهتری داشته باشد .
حکومت وحدت ملی در این دوره می تواند به طرز متفاوتی با جضور نیروهای ناتو برخورد کند تا اشتباهات گذشته به حداقل برسد و ناهماهنگی ها و بی برنامه گی نیز از بین رفته و دیگر سبب اشتباهات و ضرررهای ناشی از آن نشود.
آرمان ملی در سرمقاله ای با عنوان "باید جاسوسان در دستگاه دولت شناسایی شوند"، نوشت: از جمله مصیبت های بزرگی که هنوز ما را رها نمی کند، جاسوس پروری هایی است که برخی از کشورها براه انداخته اند و این بار این خودی ها هستند که به دام این کشورها می افتند و ماموریت می گیرند تا کشور خویش را ویران کنند و برای تأمین منافع بیگانه گان منافع ملی کشور و مردم خویش را زیر پا بگذارند.
این مقاله به سخنان استاد سیاف یکی از بزرگان و رهبران جهاد مردم افغانستان اشاره کرد و نوشت : ایشان خواهان مبارزه با جاسوس های بیگانه در کشور شد، به همین گونه معاون اول ریاست جمهوری و وزیر پیشین داخله کشور هم از جاسوسان داخلی شکایت کردند.
امروز به تأیید این سخنان برآمده ایم و از دولت جمهوری اسلامی افغانستان می خواهیم تا جواسیس کشور های بیگانه را در هر لباسی که خود را جا زده اند، شناسایی و به پنجه قانون بسپارد.
در گذشته جاسوسی برای بیگانگان یکی از وظایف و ماموریت های پست بوده است و هیچ کس نمی خواست علیه منافع مردم و کشور خویش برای بیگانه گان جاسوسی کند، اکنون عوامل گوناگونی دست به دست هم داده و سبب شده است که شماری از هموطنان ما شکار سازمان های استخبارات بیگانه شوند و امنیت ملی کشور خویش را به مخاطره اندازند.
شناخت این عناصر به ویژه در نهاد های امنیتی کشور بسیار مبرم و ضروری می باشد زیرا این جاسوسان خون مردم و نیرو های امنیتی کشور را به دست تروریست هایی می ریزند که از سوی کشور های بیگانه تربیت و آموزش دیده اند و مزدور آنهایند.
تا زمانی که نهاد های امنیتی کشور و دیگر نهاد های دولتی از این جواسیس پاکسازی نشوند، مردم افغانستان در هیچ زمنیه ای امنیت و مصونیت نخواهند داشت.
نویسنده اقدام در کشف و شناسایی جاسوسین را امری وطن پرستانه خوانده و تاکید کرده است: این کار وظیفه هر شهروند کشور است تا در همکاری با نهادهای مربوط ریشه این مزدوران را از کشور از بیخ و بن بردارند و لکۀ ننگ آنان را از دامان کشورعزیز پاک سازند.
اما موضوع قابل تأمل و اندیشه این است که پس از این همه سروصدا ها، حکومت وحدت ملی چندان واکنش جدی در برابر آن عده از جاسوسانی که ممکن است در کرسی های بلند حکومتی هم لم داده باشند، ندارد، این مسأله را به بررسی نگرفته و خاموشی اختیار کرده است.
جامعه باز دیگر روزنامه صبح کابل در مطلبی با عنوان "چهارمین فاسد جهان"به نگرانی مسئولان در شبکه مبارزه با فساد اداری از گسترش فساد اداری در کشور اشاره کرده و نوشته است که این مسئولان از حکومت جدید می خواهند تا در کار مبارزه با فساد اداری جدی عمل کند.
این در حالی است که پیش از این نهاد جهانی شفافیت فهرستی را اعلام کرد که بر‌اساس آن نام افغانستان در جایگاه چهارم قرار گرفت.
مسئولان این شبکه روز گذشته در مراسم تجلیل از روز جهانی مبارزه با فساد گفتند: دولت نمی‌تواند بدون یک اراده استوار و محکم با فساد اداری در کشور مبارزه کند. حکومت باید برای مبارزه با فساد از مسئولان پیشین حکومت حساب بگیرد..
مسئولان نهاد افغانی مبارزه با فساد اداری می‌گویند: افغانستان در سال‌های پیشرو نباید در رده نخست کشورهای آلوده به فساد جای می‌داشت. شکرالله مشکور، سخنگوی شبکه افغانی مبارزه با فساد اداری اظهار داشت: از همین‌جا به حکومت وحدت ملی می‌گویم که فساد پیشگان کشور را در کابینه تازه راه ندهد. جای فساد پیشگان در زندان است نه در کابینه.
افغانستان طی چند سال اخیر در جایگاه نخست و دوم فاسد‌ترین کشورهای جهان جای گرفته است و در تازه‌ترین گزارش سازمان جهانی شفافیت کشور با دو‌پله بهبود در کار مبارزه با فساد در جایگاه چهارم کشورهای فاسد جهان قرار گرفت. اداره عالی مبارزه با فساد اداری که از نهادهای اصلی دولتی در زمینه فساد اداری است، ظاهراً این کمیسیون در کار مبارزه با فساد ناکام بوده است. نهم دسمبر از سوی سازمان ملل روز جهانی مبارزه با فساد اداری نامگذاری شده و در این روز از کشورهای جهان خواسته می‌شود که در این زمینه تلاش کنند.
