کم بخشیدن یا نبخشیدن؟

از بخشش كم، شرمنده نباشيد، چون شرمندگى باعث مي شود كه از((بخشش كم)) خوددارى كنيد و به افراد نيازمند چيزى ندهيد
به گزارش آوا ، از امیرالمومنین سلام الله علیه در نهج البلاغه نقل است که می فرماید: لا تستح من اعطاء آلقليل فان الحرمان اقل منه؛ از بخشش اندك شرمنده مباش، زيرا هيچ ندادن از آن (( بخشش اندك)) نيز كمتر و ناچيزتر است.

يكى از كارهاى خوب و پسنديده، كه باعث خوشنودى خلق و رضايت خدا مي شود، اين كه ما، از مال و دارائى خود بخشش كنيم. البته بخشش كردن، اين نيست كه مال خود را دور بريزيم و در راههاى نادرست تلف كنيم. بلكه معنى بخشش آن است كه وقتى يك كار خير پيش مى‏ آيد و براى انجام آن، به كمك ديگران احتياج پيدا مي شود، ما نيز قدم پيش گذاشته و در حد توانائى خود، به انجام آن كار خير، كمك كنيم.

در چنين مواقعى، وظيفه دينى و اخلاقى ما حكم مي كند كه براى رضاى خدا از مال و دارائى خود، هر قدر كه مي توانيم به افراد (بخشش)) كنيم. لازم نيست كه حتما مقدار بخشش ما، زياد و هنگفت باشد، بلكه مهم اين است كه از بخشيدن آنچه در قدرت داريم، كوتاهى نكنيم.

بعضى از افراد، با آنكه دلشان مى‏ خواهد در اينگونه موارد، به ديگران كمك كنند، ولى چون مقدارى كه قادر به ((بخشيدن)) آن هستند، كم و ناپذير هستند، كم و ناچيز است، احساس شرمندگى مى ‏كنند. اينگونه افراد، بخاطر شرم بيهوده از ((بخشش)) آن مقدار كم، از بخشش خوددارى مى‏ كنند، و در نتيجه، اشخاص نيازمند را، از همان مقدار اندك بخشش نيز محروم و بى‏ نصيب مي گذارند.

بخاطر همين است كه امام عليه ‏السلام مي فرمايد: از بخشش كم، شرمنده نباشيد، چون شرمندگى باعث مي شود كه از((بخشش كم)) خوددارى كنيد و به افراد نيازمند چيزى ندهيد. در حالي كه بخشش شما، هر چقدر كه كم و ناچيز باشد((هيچ ندادن)) از آن كمتر و ناچيزتر، و در نتيجه باعث شرمندگى بيشتر است.