توقف و مسدود کردن فعالیت هفت مرکز درمانی در هرات

رییس صحت عامه ولایت هرات از توقف و مسدود کردن فعالیت هفت مرکز درمانی در این ولایت خبر داده است.

داکتر عبدالحکیم تمنا رئیس صحت عامه هرات می گوید که این مراکز درمانی در پی شکایات مکرر شهروندان و همچنان عدم داشتن جواز رسمی کار مسدود و برخی از این مراکز به نهاد های عدلی و قضائی معرفی شده اند.
او گفت که روند بررسی از تسهیلات خصوصی و جلوگیری از فعالیت مراکز طبی خصوصی بدون مجوز از دیروز در این ولایت آغاز شده است و تا کنون اجرآت ذیل انجام شده است.

۱- به دلیل شکایات فراوان مردم و برخورد نامناسب مسئولین شفاخانه کیشا با کارمندان نظارتی صحت عامه؛ مسئولان این مرکز درمانی به سارنوالی معرفی گردیده اند.

۲- بخش داکتران هندی شفاخانه افغان مکث به دلیل در دست نداشتن اسناد قانونی و عدم موجودیت تائیدی وزارت صحت عامه مبتنی بر صحت تحصیلات و مدارک داکتران هندی؛ متوقف و لاک و مهر گردید. اسناد دوکتوران هندی این کلینیک جهت کسب تائیدی و جواز فعالیت به مرکز کشور ارجاع گردیده است.

۳- کلینیک سرپائی جاوید اسحاقزائی در منطقه ء درب ملک شهر هرات به دلیل تکمیل نبودن جواز آن و فعالیت سرخود مسدود و لاک و مهر گردید.

۴- کلینیک سرپائی سیرت التیام در منطقه درب عراق شهر هرات که سند افتتاح و آغاز فعالیت نداشت مسدود گردید.

۵- فعالیت شفاخانه «مفید» واقع در مقابل شفاخانه حوزوی هرات به دلیل نا تکمیل بودن جواز فعالیت آن متوقف گردید.

۶- شفاخانه رفاه هرات نیز که هنوز جواز فعالیت و افتتاح آن کامل نشده است مسدود گردیده است.

۷- همچنان فعالیت کلینیک سرپائی «سعادت» واقع در سرک باغ آزادی شهر هرات به دلیل نا تکمیل بودن جواز آن مسدود گردید.

وی می افزاید که روند بررسی به شکایات شهروندان و همچنان ارزیابی چگونگی ارائه خدمات صحی از سوی مراکز درمانی خصوصی و در عین حال جلوگیری از فعالیت های خودسرانه کلینیک های صحی ادامه خواهد داشت.

این درحالیست که اکثر شهروندان ولایت هرات از پائین بودن سطح ارائه خدمات صحی در بیشتر کلینیک ها، شفاخانه های خصوصی و مرکز درمانی دولتی به شدت اظهار نارضایتی نموده و از تبدیل شدن این مراکز به واحد های تجارتی شکایت دارند.

مردم میگویند که شفاخانه حوزوی هرات به عنوان بزرگترین مرکز درمانی دولتی از پائین ترین سطح خدمات صحی برای مردم برخوردار بوده و در اکثر مواقع داکتران مریضان را به کلینیک های خصوصی راجع میکنند.

در عین حال کلینیک ها و شفاخانه های خصوصی نیز با تبلیغات غیر واقعی خود در تلاش جلب مراجعین بوده و در بدل کوچکترین خدمت صحی مبالغ هنگفتی را از مریض داران دریافت میکنند.

از یک سو پائین بودن کیفیت دارو ها و از سوی دیگر جریان داشتن تجارت در مراکز درمانی مردم را به ستوه آورده و بار دیگر شهروندان هرات را مجبور به انتقال بیماران شان به بیرون از کشور کرده است.

حال دیده شود که صحت عامه هرات موفق به ایجاد اصلاحات در شفاخانه ها و کلینیک های ولایت هرات اعم از دولتیو خصوصی خواهد شد یا نه؟