مقام‌های ارتش می‌گویند که رهبران ارشد طالبان به تازگی دیداری با مقام‌های بلندپایه نظامی پاکستان در شهر کراچی داشته‌اند.
قول اردوی 209 شاهین گفته است که در روزهای گذشته رهبری طالبان به شمول ملا هبت الله؛ رهبر این گروه همراه با سراج الدین حقانی و ملا یعقوب؛ معاونین او، به دعوت رسمی مقام‌های پاکستانی در شهر کراچی با آنها دیدار کرده‌اند.
قول اردوی شاهین گفته که در این نشست مقام‌های نظامی پاکستان از رهبران طالبان خواسته‌اند تا با افزایش حمله‌های انفجاری و انتحاری بر نظامیان افغانستان، آنان را مصروف نگه دارند تا پاکستان بتواند به حصارکشیاش در مرز با افغانستان بدون مشکل ادامه دهد.
گروه طالبان و ارتش پاکستان تاکنون در این باره واکنشی نشان نداده اند.
اخیرا مقام‌های بلندپایه نظامی افغانستان و پاکستان با یکدیگر نشست‌هایی داشته اند.
پیشتر طالبان، عملیات بهاری شان را زیر نام خندق در سراسر افغانستان راه‌اندازی کردند.
خبر این دیدار درست زمانی به رسانه ها درز می کند که اخیرا فرمانده نیروهای ناتو و امریکایی در افغانستان از مذاکرات پنهانی افغانستان، امریکا، نمایندگان حزب اسلامی گلبدین حکمتیار و رهبران رده میانی طالبان پرده برداشت.
این در حالی است که سخنگویان رسمی گروه طالبان، چنین مذاکراتی را از اساس تکذیب کرده و گفته اند که این ادعا به منظور انحراف افکار عمومی، بیان شده است.
به باور کارشناسان اما نه فرمانده نیروهای امریکایی در خصوص جریان داشتن مذاکرات پنهانی برای صلح افغانستان، ادعایی کذب و بی پایه را مطرح کرده است و نه رد این ادعا از سوی سخنگویان طالبان می تواند بی پایه و اساس باشد.
از دید آگاهان، مذاکرات پنهانی امریکا و ارگ و گلبدین حکمتیار احتمالا با همان گروه از طالبانی است که با سیاست های رسمی رهبری این گروه در زمینه جنگ و صلح، موافق نیستند و می خواهند با ایجاد کانال های ارتباطی مستقیم با کابل و واشنگتن، از امتیازهای صلح بهره مند شوند.
این در حالی است که سخنگویان رسمی طالبان، از سوی شورای رهبری و رهبران ارشد و رده بالای آن گروه صحبت می کنند؛ مراجع و افرادی که اساسا هرگونه گفتگوی صلحی با کابل را مردود می دانند و همچنان بر طبل جنگ و خشونت می کوبند.
آنها در واقع، از استقلال عمل و قدرت تصمیم گیری مستقل، برخوردار نیستند؛ بلکه این سازمان های استخباراتی و قدرت های خارجی هستند که برای آنها خط و نشان می کشند و برنامه می دهند و قاعده بازی تعریف می کنند.
با این حساب، درز خبر دیدار رهبران ارشد و رده بالای طالبان و شبکه حقانی با فرماندهان نظامی ارتش پاکستان، درست پس از افشای خبر مذاکرات پنهانی ارگ و امریکا و حزب اسلامی با عناصر رده میانی طالبان، می تواند حامل یک پیام معنادار با پیامدهای مرگبار و ویرانگر برای امنیت و صلح افغانستان باشد.
اگرچه تبانی طالبان و پاکستان، رویدادی غریب و بی سابقه محسوب نمی شود و به همین دلیل، دیدار رهبران طالبان با فرماندهان پاکستانی، به خودی خود، نمی تواند رخدادی غیر قابل پیش بینی و عجیب به حساب بیاید؛ اما تجدید این تبانی، در شرایطی که کابل، از یکسو امیدوار است با طالبان، به یک صلح پایدار دست پیدا کند و از آنسو، تلاش هایی در جریان است تا میان کابل و اسلام آباد «سند صلح و همبستگی» امضا شود که بر پایه آن، همه مشکلات پیشین و جاری میان دو کشور، حل و فصل شود و صفحه ای تازه و بی پیشینه در روابط دو همسایه، گشوده شود، نشان دهنده آن است که دیدگاه ها و سیاست های ستون اصلی تصمیم گیرنده و تأثیرگذار در پاکستان یعنی نظامیان و سازمان جاسوسی ارتش آن کشور در قبال افغانستان، همچنان همان است که بود.
دلیل این امر هم کاملا واضح است. چنانچه گفته شده که ارتش پاکستان از رهبران طالبان خواسته است از حد اکثر توان شان برای ضربه زدن به نظامیان افغانستان، استفاده کنند تا اسلام آباد به آسانی و بدون درد سر بتواند پروژه حصارکشی مرزی در طول خط دیورند را تکمیل کند، واقعیت این است که تا زمانی که پاکستان مطمئن نشده است که کابل از ادعای تملک و تسلط بر مناطق و سرزمین های آنسوی دیورند، دست کشیده و حاکمیت پاکستان بر آن مناطق را به رسمیت شناخته و خط دیورند، مرز رسمی بین دو کشور است، سیاست های خرابکارانه آن کشور بر ضد افغانستان، ادامه خواهد یافت و گروه های مسلح مورد حمایت پاکستان نیز به آسانی امکان تحقق این هدف را برای اسلام آباد، فراهم می کنند.
قول اردوی 209 شاهین گفته است که در روزهای گذشته رهبری طالبان به شمول ملا هبت الله؛ رهبر این گروه همراه با سراج الدین حقانی و ملا یعقوب؛ معاونین او، به دعوت رسمی مقام‌های پاکستانی در شهر کراچی با آنها دیدار کرده‌اند.
قول اردوی شاهین گفته که در این نشست مقام‌های نظامی پاکستان از رهبران طالبان خواسته‌اند تا با افزایش حمله‌های انفجاری و انتحاری بر نظامیان افغانستان، آنان را مصروف نگه دارند تا پاکستان بتواند به حصارکشیاش در مرز با افغانستان بدون مشکل ادامه دهد.
گروه طالبان و ارتش پاکستان تاکنون در این باره واکنشی نشان نداده اند.
اخیرا مقام‌های بلندپایه نظامی افغانستان و پاکستان با یکدیگر نشست‌هایی داشته اند.
پیشتر طالبان، عملیات بهاری شان را زیر نام خندق در سراسر افغانستان راه‌اندازی کردند.
خبر این دیدار درست زمانی به رسانه ها درز می کند که اخیرا فرمانده نیروهای ناتو و امریکایی در افغانستان از مذاکرات پنهانی افغانستان، امریکا، نمایندگان حزب اسلامی گلبدین حکمتیار و رهبران رده میانی طالبان پرده برداشت.
این در حالی است که سخنگویان رسمی گروه طالبان، چنین مذاکراتی را از اساس تکذیب کرده و گفته اند که این ادعا به منظور انحراف افکار عمومی، بیان شده است.
به باور کارشناسان اما نه فرمانده نیروهای امریکایی در خصوص جریان داشتن مذاکرات پنهانی برای صلح افغانستان، ادعایی کذب و بی پایه را مطرح کرده است و نه رد این ادعا از سوی سخنگویان طالبان می تواند بی پایه و اساس باشد.
از دید آگاهان، مذاکرات پنهانی امریکا و ارگ و گلبدین حکمتیار احتمالا با همان گروه از طالبانی است که با سیاست های رسمی رهبری این گروه در زمینه جنگ و صلح، موافق نیستند و می خواهند با ایجاد کانال های ارتباطی مستقیم با کابل و واشنگتن، از امتیازهای صلح بهره مند شوند.
این در حالی است که سخنگویان رسمی طالبان، از سوی شورای رهبری و رهبران ارشد و رده بالای آن گروه صحبت می کنند؛ مراجع و افرادی که اساسا هرگونه گفتگوی صلحی با کابل را مردود می دانند و همچنان بر طبل جنگ و خشونت می کوبند.
آنها در واقع، از استقلال عمل و قدرت تصمیم گیری مستقل، برخوردار نیستند؛ بلکه این سازمان های استخباراتی و قدرت های خارجی هستند که برای آنها خط و نشان می کشند و برنامه می دهند و قاعده بازی تعریف می کنند.
با این حساب، درز خبر دیدار رهبران ارشد و رده بالای طالبان و شبکه حقانی با فرماندهان نظامی ارتش پاکستان، درست پس از افشای خبر مذاکرات پنهانی ارگ و امریکا و حزب اسلامی با عناصر رده میانی طالبان، می تواند حامل یک پیام معنادار با پیامدهای مرگبار و ویرانگر برای امنیت و صلح افغانستان باشد.
اگرچه تبانی طالبان و پاکستان، رویدادی غریب و بی سابقه محسوب نمی شود و به همین دلیل، دیدار رهبران طالبان با فرماندهان پاکستانی، به خودی خود، نمی تواند رخدادی غیر قابل پیش بینی و عجیب به حساب بیاید؛ اما تجدید این تبانی، در شرایطی که کابل، از یکسو امیدوار است با طالبان، به یک صلح پایدار دست پیدا کند و از آنسو، تلاش هایی در جریان است تا میان کابل و اسلام آباد «سند صلح و همبستگی» امضا شود که بر پایه آن، همه مشکلات پیشین و جاری میان دو کشور، حل و فصل شود و صفحه ای تازه و بی پیشینه در روابط دو همسایه، گشوده شود، نشان دهنده آن است که دیدگاه ها و سیاست های ستون اصلی تصمیم گیرنده و تأثیرگذار در پاکستان یعنی نظامیان و سازمان جاسوسی ارتش آن کشور در قبال افغانستان، همچنان همان است که بود.
دلیل این امر هم کاملا واضح است. چنانچه گفته شده که ارتش پاکستان از رهبران طالبان خواسته است از حد اکثر توان شان برای ضربه زدن به نظامیان افغانستان، استفاده کنند تا اسلام آباد به آسانی و بدون درد سر بتواند پروژه حصارکشی مرزی در طول خط دیورند را تکمیل کند، واقعیت این است که تا زمانی که پاکستان مطمئن نشده است که کابل از ادعای تملک و تسلط بر مناطق و سرزمین های آنسوی دیورند، دست کشیده و حاکمیت پاکستان بر آن مناطق را به رسمیت شناخته و خط دیورند، مرز رسمی بین دو کشور است، سیاست های خرابکارانه آن کشور بر ضد افغانستان، ادامه خواهد یافت و گروه های مسلح مورد حمایت پاکستان نیز به آسانی امکان تحقق این هدف را برای اسلام آباد، فراهم می کنند.
