اشرف غنی روز پنجشنبه در مراسم انتقال مسؤولیت های امنیتی به نیروهای داخلی در حضور اعضای بلندپایه دولتی، حامد کرزی، رییس اجرایی و رییس مجلس نمایندگان در کابل سخنرانی می کرد، گفت که امروز ضرورت است که تمام مردم افغانستان از نیروهای امنیتی دفاع کنند و از بزرگان و علما تقاضا داریم که حکومت و صلح را حمایت کنند.
او با بیان اینکه تروریزم خوب و بد وجود ندارد گفت: طفل افغانستان از هیچ طفلی در منطقه کم و یا زیاد نیست؛ بنابراین همه دولت های منطقه یا باهم به طرف صلح می رویم یا باهم غرق می شویم چرا که افغانستان را کسی نمی تواند غرق کند.
رییس جمهور همچنین با بیان اینکه ما آینده افغانستان را قربانی تصامیم دیگران نمی کنیم گفت:«ما میدان جنگ کسی نیستیم و جنگ های نیابتی را نیز در خاک کشور اجازه نمی دهیم و اراده سیاسی محکم داریم تا جنگ را ختم نماییم و هیچکسی را اجازه نمی دهیم از خاک ما علیه کشورهای همسایه استفاده کند؛ اما توقع عمل بالمثل از همسایه ها نیز داریم.»
سخنان رییس جمهور در واقع خط و نشان های تازه او محسوب می شود که طیف وسیعی از مسایل و عرصه ها از امنیت و مبارزه با تروریزم تا سیاست خارجی در ابعاد منطقه ای و بین المللی را شامل می شود.
آقای غنی در این سخنرانی دست کم از نقطه نظر سیاسی، تکلیف همه را مشخص کرد. قاطعیتی که در سخنان امروز او وجود داشت نشان می داد که او با درک شرایط کنونی افغانستان، در صدد تبیین صریح مسایلی است که پیش از این، اراده ای برای موضع گیری صریح و بی پرده در خصوص آنها وجود نداشت.
با انتقال مسؤولیت های امنیتی از نیروهای خارجی به نیروهای امنیتی داخلی، مساله همکاری و حمایت مردم از نیروهای ملی در این زمینه، مورد توجه بسیاری از ناظران قرار گرفته است.
کارشناسان مسایل امنیتی می کنند که بدون حمایت مردم، پیروزی بر تروریزم برای نیروهای امنیتی داخلی، آرزویی دور و دشوار است.
با این حال، این امر، نیاز به برنامه ای وسیع و فراگیر در راستای اعتمادسازی میان مردم و نیروهای امنیتی دارد.
مردم باید در سایه نیروهای امنیتی کشور، احساس امنیت، مصونیت و آرامش کنند. آنها باید اطمینان پیدا کنند که یک اراده سیاسی قوی و نیرومند، پشت سر نیروهای مسلح کشور در مبارزه با تروریزم وجود دارد و ملاحظات قومی، زد و بندهای پشت پرده، برخوردهای دوگانه و امتیاز دادن های یکجانبه و بدون دستاورد به تروریست ها، دیگر پایان می یابد.
واقعیت این است که سیاست های دولت پیشین در زمینه صلح و مبارزه با تروریزم، فاصله میان مردم و نیروهای امنیتی را افزایش داده است.
به باور کارشناسان، بسیاری از مردم افغانستان، به رغم حمایت و دلبستگی و وفاداری به نیروهای امنیتی کشور و پاسداشت و تقدیر و ستایش از ایثارگری ها و از خودگذری های آنان، می پندارند، دولت مرکزی، با اعمال سیاست های صلح از موضع ضعف و ذلت، این نیروها را تضعیف می کند و پشت آنها را در جنگ با تروریزم خالی می کند.
وقتی این نیروها موفقیتی کسب می کنند و گروهی از تروریست های خطرناک را دستگیر می کنند، دولت آنها را وارد یک زندان دو دروازه ای می کند که از این دروازه وارد و از دروازه دیگر، خارج می شوند.
وقتی یک حمایت قاطع سیاسی از نیروهای امنیتی وجود نداشته باشند، مردم هم سرخورده و ناامید می شوند و نیروهای امنیتی نیز در انجام ماموریت خود، دچار یأس و سرخوردگی می شوند.
سیاست های مبارزه با تروریزم و صلح، هرکدام باید مشخص، تعریف شده و واضح باشد.
وقتی گفته می شود تروریزم، خوب و بد ندارد؛ پس نباید آنها را «مخالفان سیاسی» خواند و صلح را به هر قیمتی مطالبه کرد.
مواضع رییس جمهور در قبال همسایه ها نیز بسیار صریح و روشن بود و انتظار می رود در عمل نیز چنین رویه ای در پیش گرفته شود.
افغانستان نه عرصه ای برای مانور نظامی کشورهای خارجی علیه همسایگان افغانستان باشد و نه کشورهای همسایه و منطقه، به کشور ما به عنوان میدان جنگ نیابتی علیه رقبای خود نگاه کنند.
این موضع، منطبق با امنیت ملی و ثبات و اقتدار و پایداری سیاسی کشور ماست؛ اما لازمه اطمینان و اتکا به این مواضع، برداشتن گام های عملی با تدوین راهبردهای مشخص در حوزه های امنیت، سیاست خارجی، مبارزه با تروریزم و مهم تر از همه، پاسخگو ساختن کشورهای طرف قرارداد با افغانستان به تعهداتی است که به کشور ما داده اند.
او با بیان اینکه تروریزم خوب و بد وجود ندارد گفت: طفل افغانستان از هیچ طفلی در منطقه کم و یا زیاد نیست؛ بنابراین همه دولت های منطقه یا باهم به طرف صلح می رویم یا باهم غرق می شویم چرا که افغانستان را کسی نمی تواند غرق کند.
رییس جمهور همچنین با بیان اینکه ما آینده افغانستان را قربانی تصامیم دیگران نمی کنیم گفت:«ما میدان جنگ کسی نیستیم و جنگ های نیابتی را نیز در خاک کشور اجازه نمی دهیم و اراده سیاسی محکم داریم تا جنگ را ختم نماییم و هیچکسی را اجازه نمی دهیم از خاک ما علیه کشورهای همسایه استفاده کند؛ اما توقع عمل بالمثل از همسایه ها نیز داریم.»
سخنان رییس جمهور در واقع خط و نشان های تازه او محسوب می شود که طیف وسیعی از مسایل و عرصه ها از امنیت و مبارزه با تروریزم تا سیاست خارجی در ابعاد منطقه ای و بین المللی را شامل می شود.
آقای غنی در این سخنرانی دست کم از نقطه نظر سیاسی، تکلیف همه را مشخص کرد. قاطعیتی که در سخنان امروز او وجود داشت نشان می داد که او با درک شرایط کنونی افغانستان، در صدد تبیین صریح مسایلی است که پیش از این، اراده ای برای موضع گیری صریح و بی پرده در خصوص آنها وجود نداشت.
با انتقال مسؤولیت های امنیتی از نیروهای خارجی به نیروهای امنیتی داخلی، مساله همکاری و حمایت مردم از نیروهای ملی در این زمینه، مورد توجه بسیاری از ناظران قرار گرفته است.
کارشناسان مسایل امنیتی می کنند که بدون حمایت مردم، پیروزی بر تروریزم برای نیروهای امنیتی داخلی، آرزویی دور و دشوار است.
با این حال، این امر، نیاز به برنامه ای وسیع و فراگیر در راستای اعتمادسازی میان مردم و نیروهای امنیتی دارد.
مردم باید در سایه نیروهای امنیتی کشور، احساس امنیت، مصونیت و آرامش کنند. آنها باید اطمینان پیدا کنند که یک اراده سیاسی قوی و نیرومند، پشت سر نیروهای مسلح کشور در مبارزه با تروریزم وجود دارد و ملاحظات قومی، زد و بندهای پشت پرده، برخوردهای دوگانه و امتیاز دادن های یکجانبه و بدون دستاورد به تروریست ها، دیگر پایان می یابد.
واقعیت این است که سیاست های دولت پیشین در زمینه صلح و مبارزه با تروریزم، فاصله میان مردم و نیروهای امنیتی را افزایش داده است.
به باور کارشناسان، بسیاری از مردم افغانستان، به رغم حمایت و دلبستگی و وفاداری به نیروهای امنیتی کشور و پاسداشت و تقدیر و ستایش از ایثارگری ها و از خودگذری های آنان، می پندارند، دولت مرکزی، با اعمال سیاست های صلح از موضع ضعف و ذلت، این نیروها را تضعیف می کند و پشت آنها را در جنگ با تروریزم خالی می کند.
وقتی این نیروها موفقیتی کسب می کنند و گروهی از تروریست های خطرناک را دستگیر می کنند، دولت آنها را وارد یک زندان دو دروازه ای می کند که از این دروازه وارد و از دروازه دیگر، خارج می شوند.
وقتی یک حمایت قاطع سیاسی از نیروهای امنیتی وجود نداشته باشند، مردم هم سرخورده و ناامید می شوند و نیروهای امنیتی نیز در انجام ماموریت خود، دچار یأس و سرخوردگی می شوند.
سیاست های مبارزه با تروریزم و صلح، هرکدام باید مشخص، تعریف شده و واضح باشد.
وقتی گفته می شود تروریزم، خوب و بد ندارد؛ پس نباید آنها را «مخالفان سیاسی» خواند و صلح را به هر قیمتی مطالبه کرد.
مواضع رییس جمهور در قبال همسایه ها نیز بسیار صریح و روشن بود و انتظار می رود در عمل نیز چنین رویه ای در پیش گرفته شود.
افغانستان نه عرصه ای برای مانور نظامی کشورهای خارجی علیه همسایگان افغانستان باشد و نه کشورهای همسایه و منطقه، به کشور ما به عنوان میدان جنگ نیابتی علیه رقبای خود نگاه کنند.
این موضع، منطبق با امنیت ملی و ثبات و اقتدار و پایداری سیاسی کشور ماست؛ اما لازمه اطمینان و اتکا به این مواضع، برداشتن گام های عملی با تدوین راهبردهای مشخص در حوزه های امنیت، سیاست خارجی، مبارزه با تروریزم و مهم تر از همه، پاسخگو ساختن کشورهای طرف قرارداد با افغانستان به تعهداتی است که به کشور ما داده اند.
منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا) - سرویس تحلیل و پژوهش اخبار
