ماه مبارک رمضان، ماه خودسازی و توجه بنده به خداست. در این ماه فرصتی پیش میاید تا بنده با خدایش خلوت کند و حاصل یک سال گناه و نافرمانی را از او (جل و علا) پوزش بخواهد.
ماه مبارک رمضان اگر چه جزء ماههایی نیست که جنگ در آن حرام باشد و قطعاً مسلمانان در صورتی که مورد تجاوز و تعدی دشمنان اسلام قرار بگیرند، می توانند از خود شان دفاع کنند؛ اما آیا این حلال بودن جنگ با کفار در ماه مبارک رمضان را می توان دلیل قرار داد برای جنگ مسلمانان با یکدیگر در این ماه عزیز و این چنین استدلال کرد که چون در این ماه می توان با کفار جنگید، پس اجازه داریم تا با مسلمانان بی گناه هم بجنگیم و در این ماه عبادت و راز و نیاز با خداوند رحمت و مغفرت، لقمه افطار و سحری آنان را با خون شان آغشته کنیم؟!
چیزی که طالبان و مخالفان دولت و ملت افغانستان، سخت بدان پابندند و در همین دو سه روز اخیر نیز علاقه مندی خاص خود شان را در جنگ در ماه خدا و بخاک و خون کشاندن مومنان و مسلمانان مظلوم افغانستان، اظهار کرده اند!.
در حالی که با نزدیک شدن ماه مبارک رمضان و گاه نیایش و عبادت و راز و نیاز با خدای عالم، هر یک از مسئولان دولت افغانستان به علاوه علما و دانشمندان مسلمان، مکرر از طالبان خواسته و می خواهند تا به احترام این ماه پر از برکت و رحمت و مغفرت، دست از جنگ و برادرکشی بکشند و بگذارند تا مردم با آرامش خاطر به مناسک و مراسم روزه داری خویش برسند، اما طالبان که از جا و مکان دیگر خط می گیرند و خود اختیاری در توقف و عدم توقف جنگ ندارند؛ با وقاحت و شدت عجیبی این درخواست انسانی و اسلامی را رد کرده و می گویند:" نه تنها در ماه مبارک رمضان، دست از جنگ بر نمی دارند که بر شدت و کثرت حملات خویش در این ماه نیز میفزایند!.
چند تن از کسانی که اخیراً از طالبان خواسته اند تا احترام ماه مبارک رمضان را حفظ کنند، رئیس مجلس سنا؛ آقای فضل الهادی مسلمیار و تعدادی از اعضای آن مجلس است.
" فضل هادی مسلمیار؛ رئیس سنا در جلسه عمومی روز سه شنبه از حکومت و مخالفین دولت خواست به احترام ماه مبارک رمضان دست از جنگ بردارند. مسلمیار خطاب به مخالفین و حکومت گفت: به عظمت ماه مبارک رمضان آتش بس اعلان کرده و به مردم افغانستان مهلت دهید تا بهتر به مسایل عبادی خویش رسیدگی کنند.
عبدالباقی بریال؛ عضو سنا نیز از طرف های درگیر خواست که در ماه مبارک رمضان به جنگ خاتمه دهند.
هوتک؛ دیگر عضو سنا خطاب به مخالفین دولت گفت: هرکی هستید در ماه رمضان ازجنگ دست بردارید و مردم را در این ماه آرام بگذارید".
صد البته که این تنها رئیس سنا و اعضای آن نیستند که خواهان قطع جنگ و برادرکشی در کشوراند؛ بلکه این خواسته فرد فرد مردم افغانستان است که فضای میهن شان لااقل در طول ماه مبارک رمضان، عاری از جنگ و خالی از برادرکشی و ویرانی باشد.
واقعیت این است که مردم افغانستان خسته ی از جنگ و برادرکشی های دومدار و البته بی پایان در کشور خویش اند. حدود چهار دهه جنگ و ناامنی و برادرکشی به اضافه بیکاری در یک دهه اخیر، مردم کشور را به انواع مشکلات و ناراحتی های روحی- روانی، گرفتار ساخته است؛ به گونه ایکه این ملت حتی یک ماه عدم جنگ و ناامنی در کشور خویش را غنیمت دانسته و از هر دو طرف دولت و مخالفان مسلح، مصرانه خواهان توقف جنگ و برادرکشی در کشوراند.
اما از آنسوی چنانکه گفتیم طالبان با این درخواست برحق دولت و مردم افغانستان، موافقت نکرده و پاسخ تند و جنگ طلبانه ای بدان داده اند. طالبان علاوه بر رد درخواست مذکور، با ادبیات عجیبی به ادامه جنگ در ماه مبارک رمضان، اصرار می ورزند.
"طالبان در واکنش به خواست شورای علمای افغانستان تاکید کردند که نه تنها آتش بس نمی کنند، بلکه حملات خود را افزایش خواهند داد. شورای علمای افغانستان روز یکشنبه از طالبان خواسته بود تا این گروه حملات خود را در ماه مبارک رمضان متوقف کند.
طالبان طی بیانیه ای اعلام کرده اند که در جریان ماه رمضان نه تنها به آتش‌بس تن نخواهند داد، بلکه حمله‌های خود را نیز افزایش می دهند. این گروه تصریح کرده است این که برخی به اصطلاح علما، خواستار توقف جهاد در افغانستان شده‌اند، درخواست معقول و شرعی نیست.
این در حالی‌ست که ماه رمضان از لحاظ باورهای دینی برای تمام مسلمانان یک ماه مقدس پنداشته می‌شود و جنگ و خونریزی در این ماه را حرام می‌دانند".
نکته جالب و قابل توجه در پاسخ طالبان به درخواست شورای علما، معقول و شرعی ندانستن درخواست توقف جنگ در ماه مبارک رمضان است؛ این بواقع هم که خیلی عجیب است؛ طالبان یا بواقع معنی معقول و شرعی را نمی دانند و یا آنکه تجاهل می کنند.
توجه داریم که بحث بر سر کشتار و ریختن خون مسلمانان است؛ حالا چه در ماه مبارک و چه خارج از آن؛ بحث در این است که کشتن مسلمان، به هیچ وجه جواز شرعی ندارد تا چه رسد به آنکه معقول باشد!.
اما کشتار مسلمانان در ماه مبارک رمضان، پر واضح است که علاوه بر عدم جواز و حرمت ریختن خون مسلم در آن، عقلاً نیز جایز نمی باشد؛ همچنانکه در غیر ماه مبارک نیز این چنین است و هیچ کسی چه طالب و چه حکومت، حق ندارد تا مسلمانی را به قتل برساند.
ماه مبارک رمضان اگر چه جزء ماههایی نیست که جنگ در آن حرام باشد و قطعاً مسلمانان در صورتی که مورد تجاوز و تعدی دشمنان اسلام قرار بگیرند، می توانند از خود شان دفاع کنند؛ اما آیا این حلال بودن جنگ با کفار در ماه مبارک رمضان را می توان دلیل قرار داد برای جنگ مسلمانان با یکدیگر در این ماه عزیز و این چنین استدلال کرد که چون در این ماه می توان با کفار جنگید، پس اجازه داریم تا با مسلمانان بی گناه هم بجنگیم و در این ماه عبادت و راز و نیاز با خداوند رحمت و مغفرت، لقمه افطار و سحری آنان را با خون شان آغشته کنیم؟!
چیزی که طالبان و مخالفان دولت و ملت افغانستان، سخت بدان پابندند و در همین دو سه روز اخیر نیز علاقه مندی خاص خود شان را در جنگ در ماه خدا و بخاک و خون کشاندن مومنان و مسلمانان مظلوم افغانستان، اظهار کرده اند!.
در حالی که با نزدیک شدن ماه مبارک رمضان و گاه نیایش و عبادت و راز و نیاز با خدای عالم، هر یک از مسئولان دولت افغانستان به علاوه علما و دانشمندان مسلمان، مکرر از طالبان خواسته و می خواهند تا به احترام این ماه پر از برکت و رحمت و مغفرت، دست از جنگ و برادرکشی بکشند و بگذارند تا مردم با آرامش خاطر به مناسک و مراسم روزه داری خویش برسند، اما طالبان که از جا و مکان دیگر خط می گیرند و خود اختیاری در توقف و عدم توقف جنگ ندارند؛ با وقاحت و شدت عجیبی این درخواست انسانی و اسلامی را رد کرده و می گویند:" نه تنها در ماه مبارک رمضان، دست از جنگ بر نمی دارند که بر شدت و کثرت حملات خویش در این ماه نیز میفزایند!.
چند تن از کسانی که اخیراً از طالبان خواسته اند تا احترام ماه مبارک رمضان را حفظ کنند، رئیس مجلس سنا؛ آقای فضل الهادی مسلمیار و تعدادی از اعضای آن مجلس است.
" فضل هادی مسلمیار؛ رئیس سنا در جلسه عمومی روز سه شنبه از حکومت و مخالفین دولت خواست به احترام ماه مبارک رمضان دست از جنگ بردارند. مسلمیار خطاب به مخالفین و حکومت گفت: به عظمت ماه مبارک رمضان آتش بس اعلان کرده و به مردم افغانستان مهلت دهید تا بهتر به مسایل عبادی خویش رسیدگی کنند.
عبدالباقی بریال؛ عضو سنا نیز از طرف های درگیر خواست که در ماه مبارک رمضان به جنگ خاتمه دهند.
هوتک؛ دیگر عضو سنا خطاب به مخالفین دولت گفت: هرکی هستید در ماه رمضان ازجنگ دست بردارید و مردم را در این ماه آرام بگذارید".
صد البته که این تنها رئیس سنا و اعضای آن نیستند که خواهان قطع جنگ و برادرکشی در کشوراند؛ بلکه این خواسته فرد فرد مردم افغانستان است که فضای میهن شان لااقل در طول ماه مبارک رمضان، عاری از جنگ و خالی از برادرکشی و ویرانی باشد.
واقعیت این است که مردم افغانستان خسته ی از جنگ و برادرکشی های دومدار و البته بی پایان در کشور خویش اند. حدود چهار دهه جنگ و ناامنی و برادرکشی به اضافه بیکاری در یک دهه اخیر، مردم کشور را به انواع مشکلات و ناراحتی های روحی- روانی، گرفتار ساخته است؛ به گونه ایکه این ملت حتی یک ماه عدم جنگ و ناامنی در کشور خویش را غنیمت دانسته و از هر دو طرف دولت و مخالفان مسلح، مصرانه خواهان توقف جنگ و برادرکشی در کشوراند.
اما از آنسوی چنانکه گفتیم طالبان با این درخواست برحق دولت و مردم افغانستان، موافقت نکرده و پاسخ تند و جنگ طلبانه ای بدان داده اند. طالبان علاوه بر رد درخواست مذکور، با ادبیات عجیبی به ادامه جنگ در ماه مبارک رمضان، اصرار می ورزند.
"طالبان در واکنش به خواست شورای علمای افغانستان تاکید کردند که نه تنها آتش بس نمی کنند، بلکه حملات خود را افزایش خواهند داد. شورای علمای افغانستان روز یکشنبه از طالبان خواسته بود تا این گروه حملات خود را در ماه مبارک رمضان متوقف کند.
طالبان طی بیانیه ای اعلام کرده اند که در جریان ماه رمضان نه تنها به آتش‌بس تن نخواهند داد، بلکه حمله‌های خود را نیز افزایش می دهند. این گروه تصریح کرده است این که برخی به اصطلاح علما، خواستار توقف جهاد در افغانستان شده‌اند، درخواست معقول و شرعی نیست.
این در حالی‌ست که ماه رمضان از لحاظ باورهای دینی برای تمام مسلمانان یک ماه مقدس پنداشته می‌شود و جنگ و خونریزی در این ماه را حرام می‌دانند".
نکته جالب و قابل توجه در پاسخ طالبان به درخواست شورای علما، معقول و شرعی ندانستن درخواست توقف جنگ در ماه مبارک رمضان است؛ این بواقع هم که خیلی عجیب است؛ طالبان یا بواقع معنی معقول و شرعی را نمی دانند و یا آنکه تجاهل می کنند.
توجه داریم که بحث بر سر کشتار و ریختن خون مسلمانان است؛ حالا چه در ماه مبارک و چه خارج از آن؛ بحث در این است که کشتن مسلمان، به هیچ وجه جواز شرعی ندارد تا چه رسد به آنکه معقول باشد!.
اما کشتار مسلمانان در ماه مبارک رمضان، پر واضح است که علاوه بر عدم جواز و حرمت ریختن خون مسلم در آن، عقلاً نیز جایز نمی باشد؛ همچنانکه در غیر ماه مبارک نیز این چنین است و هیچ کسی چه طالب و چه حکومت، حق ندارد تا مسلمانی را به قتل برساند.
مولف : سیدفاضل محجوب
