شماری از فرماندهان جهادی پس از حمله نیروهای امریکایی بر خانه جان احمد؛ یکی از فرماندهان جهادی در پروان گردهم آمدند تا این حمله را محکوم کنند و خواهان روشن شدن این قضیه شوند.
عبدالله عبدالله؛ رییس اجراییه، عطامحمد نور؛ والی بلخ، امرالله صالح؛ رییس پیشین اداره امنیت ملی، صلاح الدین ربانی؛ وزیر امور خارجه و شماری دیگر از فرماندهان جهادی روز سه شنبه در خانه این فرمانده گردهم آمدند و این حمله را محکوم کردند.
حمله یادشده با راهپیمایی هواداران این فرمانده و واکنش های جدی فرماندهان جهادی رو به رو شد.
عطامحمد نور با انتقاد از برخورد نیروهای خارجی با مجاهدین گفت:«همين مجاهدين براى آينده باثبات اين كشور، قدرت را انتقال دادند، برنامه هاى داياگ و دى دى آر را پذيرفتند، سلاح را تسليم كردند، اردو و پوليس را شكل دادند و حمايت كردند، از حكومت موقت، انتقالى و قانون اساسى و انتخابات حمايت كردند و حتى خلع قدرت و ترورهاى هدفمند همسنگران شان را تحمل كردند، از حضور دوستان بين المللى براى كمك به افغانستان حمايت كردند، نمى دانم از ما دیگر چه مي خواهند؟»
این حمله نیروهای امریکایی که گفته می شود بر یک دیپوی مهمات مربوط به فرمانده جان احمد صورت گرفته، از نظر کارشناسان، مهم ترین اتفاق امنیتی در سال های اخیر محسوب می شود که نیروهای سابق جهادی را مستقیما در برابر نیروهای خارجی به ویژه امریکایی ها قرار داده و به انسجام و هماهنگی و وحدت این نیروها و فرماندهان پیشین مجاهدین منجر شده است.
حمله به دیپوی یک فرمانده جهادی از موارد نادری است که به واسطه نیروهای امریکایی در افغانستان صورت می گیرد.
ناظران می گویند که این حمله نشان می دهد که به دنبال روی کار آمدن حکومت وحدت ملی و تنش های پس از انتخابات که در نتیجه آن، با دخالت امریکا یک حکومت مصلحتی وحدت ملی ایجاد شد، موضع نیروها و کشورهای خارجی دارای نیروی نظامی در افغانستان به خصوص امریکا که در رأس و رهبری این نیروها و کشورها قرار دارد نسبت به مجاهدین پیشین، تغییر کرده است.
این در حالی است که هم مجاهدین و هم فرماندهان ارشد و مهم جهادی، عقیده دارند که دولت و نظام کنونی و ثبات و پایداری و پیشرفت های نسبی و قانون اساسی و... همه مدیون و مرهون همکاری این نیروها با ائتلاف بین المللی به رهبری امریکا است.
آنها عقیده دارند که اگر همکاری مجاهدین نبود، هیچ قدرت خارجی، قادر به شکل دهی تغییرات سیاسی سال های اخیر نبود؛ با این حساب، به باور این گروه از فرماندهان سابق جهادی، نادیده گرفتن مجاهدین و چه بسا حمله به خانه های فرماندهان ارشد آنان و حذف فزیکی رهبران و فرماندهان مهم آنها که در سال های اخیر روی داده است، رویه خطرناک و بدآتیه ای است که می تواند روی اعتماد و مناسبات آنان نسبت به «دوستان بین المللی» شان تاثیر بگذارد.
واکنش تند و شدید و همه جانبه ای که در برابر حمله نیروهای خارجی به خانه یکی از فرماندهان ارشد حزب جمعیت اسلامی در پروان روی داد و موضع گیری های صریح و شدید شماری از رهبران طراز اول مجاهدین در قبال این رویداد، نشان داد که آنها دیگر حاضر نیستند مانند سال های گذشته در برابر این اقدامات، همچنان انفعال و سکوت اختیار کنند.
سخنانی که از آقای عطامحمد نور؛ والی بلخ در دیدار او از پروان نقل شده، کاملا این مدعا را تایید می کند.
آقای نور در سال های اخیر و به ویژه پس از حذف فزیکی بسیاری از فرماندهان و رهبران ارشد و مهم حزب جمعیت اسلامی، به محوری قدرتمند در میان مجاهدین وابسته به این حزب بدل شده و او بارها به نیابت از مجاهدین، در دفاع از حقوق آنها در برابر نیروهای معارض، ایستاده و به سختی و صراحت موضع گرفته است.
شاید به همین دلیل است که به عقیده کارشناسان، براساس اسنادی که چندی پیش، روزنامه آلمانی اشپیگل منتشر کرد، خود او نیز به عنوان یکی از افراد هدف در فهرست سیاه ناتو قرار گرفته و از جانب دیگر، موضع گیری های سازمان های به اصطلاح حقوق بشری غربی که بخشی از گروه های فشار قدرت های بزرگ برای حمله به افراد، سازمان ها و کشورهای هدف محسوب می شوند بر علیه او تشدید شده است.
در هر حال، به باور کارشناسان، رویداد پروان یکبار دیگر این فرصت را به فرماندهان مهم جهادی داد که موقعیت و وضعیت دشوار خود را در بازی های سیاسی و امنیتی افغانستان، سبک- سنگین کنند و ناگزیر شوند در قبال رویدادهای اینچنینی، مواضع قاطع، صریح و جدی اتخاذ کنند.
عبدالله عبدالله؛ رییس اجراییه، عطامحمد نور؛ والی بلخ، امرالله صالح؛ رییس پیشین اداره امنیت ملی، صلاح الدین ربانی؛ وزیر امور خارجه و شماری دیگر از فرماندهان جهادی روز سه شنبه در خانه این فرمانده گردهم آمدند و این حمله را محکوم کردند.
حمله یادشده با راهپیمایی هواداران این فرمانده و واکنش های جدی فرماندهان جهادی رو به رو شد.
عطامحمد نور با انتقاد از برخورد نیروهای خارجی با مجاهدین گفت:«همين مجاهدين براى آينده باثبات اين كشور، قدرت را انتقال دادند، برنامه هاى داياگ و دى دى آر را پذيرفتند، سلاح را تسليم كردند، اردو و پوليس را شكل دادند و حمايت كردند، از حكومت موقت، انتقالى و قانون اساسى و انتخابات حمايت كردند و حتى خلع قدرت و ترورهاى هدفمند همسنگران شان را تحمل كردند، از حضور دوستان بين المللى براى كمك به افغانستان حمايت كردند، نمى دانم از ما دیگر چه مي خواهند؟»
این حمله نیروهای امریکایی که گفته می شود بر یک دیپوی مهمات مربوط به فرمانده جان احمد صورت گرفته، از نظر کارشناسان، مهم ترین اتفاق امنیتی در سال های اخیر محسوب می شود که نیروهای سابق جهادی را مستقیما در برابر نیروهای خارجی به ویژه امریکایی ها قرار داده و به انسجام و هماهنگی و وحدت این نیروها و فرماندهان پیشین مجاهدین منجر شده است.
حمله به دیپوی یک فرمانده جهادی از موارد نادری است که به واسطه نیروهای امریکایی در افغانستان صورت می گیرد.
ناظران می گویند که این حمله نشان می دهد که به دنبال روی کار آمدن حکومت وحدت ملی و تنش های پس از انتخابات که در نتیجه آن، با دخالت امریکا یک حکومت مصلحتی وحدت ملی ایجاد شد، موضع نیروها و کشورهای خارجی دارای نیروی نظامی در افغانستان به خصوص امریکا که در رأس و رهبری این نیروها و کشورها قرار دارد نسبت به مجاهدین پیشین، تغییر کرده است.
این در حالی است که هم مجاهدین و هم فرماندهان ارشد و مهم جهادی، عقیده دارند که دولت و نظام کنونی و ثبات و پایداری و پیشرفت های نسبی و قانون اساسی و... همه مدیون و مرهون همکاری این نیروها با ائتلاف بین المللی به رهبری امریکا است.
آنها عقیده دارند که اگر همکاری مجاهدین نبود، هیچ قدرت خارجی، قادر به شکل دهی تغییرات سیاسی سال های اخیر نبود؛ با این حساب، به باور این گروه از فرماندهان سابق جهادی، نادیده گرفتن مجاهدین و چه بسا حمله به خانه های فرماندهان ارشد آنان و حذف فزیکی رهبران و فرماندهان مهم آنها که در سال های اخیر روی داده است، رویه خطرناک و بدآتیه ای است که می تواند روی اعتماد و مناسبات آنان نسبت به «دوستان بین المللی» شان تاثیر بگذارد.
واکنش تند و شدید و همه جانبه ای که در برابر حمله نیروهای خارجی به خانه یکی از فرماندهان ارشد حزب جمعیت اسلامی در پروان روی داد و موضع گیری های صریح و شدید شماری از رهبران طراز اول مجاهدین در قبال این رویداد، نشان داد که آنها دیگر حاضر نیستند مانند سال های گذشته در برابر این اقدامات، همچنان انفعال و سکوت اختیار کنند.
سخنانی که از آقای عطامحمد نور؛ والی بلخ در دیدار او از پروان نقل شده، کاملا این مدعا را تایید می کند.
آقای نور در سال های اخیر و به ویژه پس از حذف فزیکی بسیاری از فرماندهان و رهبران ارشد و مهم حزب جمعیت اسلامی، به محوری قدرتمند در میان مجاهدین وابسته به این حزب بدل شده و او بارها به نیابت از مجاهدین، در دفاع از حقوق آنها در برابر نیروهای معارض، ایستاده و به سختی و صراحت موضع گرفته است.
شاید به همین دلیل است که به عقیده کارشناسان، براساس اسنادی که چندی پیش، روزنامه آلمانی اشپیگل منتشر کرد، خود او نیز به عنوان یکی از افراد هدف در فهرست سیاه ناتو قرار گرفته و از جانب دیگر، موضع گیری های سازمان های به اصطلاح حقوق بشری غربی که بخشی از گروه های فشار قدرت های بزرگ برای حمله به افراد، سازمان ها و کشورهای هدف محسوب می شوند بر علیه او تشدید شده است.
در هر حال، به باور کارشناسان، رویداد پروان یکبار دیگر این فرصت را به فرماندهان مهم جهادی داد که موقعیت و وضعیت دشوار خود را در بازی های سیاسی و امنیتی افغانستان، سبک- سنگین کنند و ناگزیر شوند در قبال رویدادهای اینچنینی، مواضع قاطع، صریح و جدی اتخاذ کنند.
