نزدیک به دو هفته از تظاهرات وسیع مردمی، در پیوند با سربریدن هفت تن از شهروندان افغانستان درکابل می گذرد، اما موج این خزش در داخل و خارج از کشور همچنان در حال توسعه و گسترش است.
به گزارش خبرگزاری آوا، شهروندان کابل که متشکل از اقوام و پیروان مذاهب مختلف هستند، در بیستم ماه عقرب سال روان، به خاطر داد خواهی وعدالت طلبی نسبت به فاجعه المناک ولایت زابل که در آن هفت تن از شهروندان، توسط گروه داعش سربریده شد، دست به یک حرکت مدنی تمام عیار زدند و سیل جمعیت ارگ ریاست جمهوری را چون نگین با دیوار از انسان در محاصره قرار دادند.
انتظار میرفت که دولت به زود ترین فرصت ممکن پاسخ خواسته های مردم را داده و به قضیه رسیدگی نماید، اما تا هنوز عمل قابل ملاحظه ی در برابر توقعات مردم از سوی حکومت صورت نگرفته است.
با وجود اینکه ارگ نشینان در پایان این تظاهرات، عده ی از نمایندگان راهپیمایان را به حضور پذیرفتند و به آنان وعده سپردند که در فاجعه زابل رسیدگی می شود، اما مانند بسیاری از وعده وعید های دیگر، تا کنون هیچگونه اقدام عملی انجام نداده اند.
خبرگزاری "آوا" که همواره دربخش های مردمی و اجتماعی به خصوص در تظاهرات میلیونی مردم کابل مسوولانه عمل کرده است و فعالیت های چشمگیر و گسترده ی را انجام داده است، این بار نیز با برگزاری میزگردی این موضوع را مورد بررسی و کنکاش قرار داده است.
حجت الاسلام و المسلمین سید ابراهیم علوی یک تن از علمای کابل در این میزگرد گفت: فاجعه زابل به حدی عمیق بود که اگر تمام مردم افغانستان اعم از زن و مرد حرکت می کردند بازهم کم بود.
به گفته او، دراین تظاهرات مردم، از حق مشروع خود که همان داد خواهی، عدالت طلبی و تامین امنیت سرتاسری است بهره گرفتند، اما سران حکومت نه تنها که به وجیبه خود در قبال خواسته های آنان عمل نکردند، بلکه با اظهارات ضد ونقیض خواست این حرکت مدنی را به چالش بکشاند.
به گفته علوی، مردم افغانستان با این حرکت می خواست به حکومت وحدت ملی گوشزد کنند که این بار اول و آخرگروه های تروریستی نیست که چنین فاجعه خلق میکند، بلکه اگر جلو گیری نشود و اینگونه قضایا تکرار شود، ممکن است دامنه بحران وسیعتر شود و زندگی را در گوشه گوشه کشور برای مردم تلخ بسازد.
او، همچنان اظهار داشت: امروز مردم افغانستان افزون برکشتارها و سر بریدن های بیرحمانه و گروگان گیریها مکرر و... از مشکلات زیاد ناامنی و فقر اقتصادی رنج می برند.
به گفته وی، راه های مواصلاتی در ولایات های ناامن به خصوص غزنی و زابل بروی مردم مسدود است و شهروندان با مشکلات عدیده ی رو برو هستند.
به باور وی، پس از تشکیل حکومت وحدت ملی انتظار می رفت که مردم از نعمت رفاه و امنیت نسبی برخوردار شوند، اما برعکس در حال حاضر امنیت بکلی از مردم سلب شده است و تا اندازه اوضاع وخیم است که هرشهروند افغانستان وقت از خانه خارج می شوند امید اندکی برای برگشتن دارد.
به گفته علوی، از لحاظ امنیتی، مردم ولسوالی های غزنی و زابل در جنوب و جنوب غرب کشور، بیشتر از دیگران درتنگنا قرار دارند و به خاطر راه گیریها و نا امنی های شاهراها، حتی نمی توانند مریض خود را به مرکز انتقال بدهند.
او در پایان گفت: درهیچ دین و آینی روا نیست که پیر زنان و مردان و کودک را در حالیکه هیچ تقصیری ندارند مانند گوسفند سر ببرد و این فاجعه ی است که هرکسی که اندکی احساس انسانی داشته باشد ادامه اینگونه فجایع را تحمل کرده نمی تواند.
در همین حال محمد امین ادیبی یکی دیگر از علما گفت: هرچند حرکت مردمی در تاریخ بیستم عقرب سال روان، نه تنها مورد حمایت احاد ملت افغانستان قرار گرفت بلکه از حمایت مجامع جهانی نیز برخوردار بود، اما در نزد حکومت داران کشور ما شورش و غائله بیش نبود.
به گفته او، با وجود اینکه این تظاهرات از نگاه ساختار کاملاً ملی و مردمی بود و هیچ گونه رنگ بوی قومی و مذهبی نداشت، اما به خاطرسکوت طولانی ارگ نشینان، افراد استفاده جو که می خواستند از قدرت مردم به نفع خود استفاده کنند و در نهایت تناقض گویی های سران حکومت در آخر روز، اندکی این راهپیمایی، به چالش و خشونت کشانده شد.
او در خصوص وعده های که حکومت در نتیجه ی این تظاهرات به مردم داده است گفت: در افغانستان برای کسانیکه درقدرت هستند، وعده، به یک مزاح تبدیل شده است و دولت مردان ما هیچکاه خود را در برابر وعده های خود متعهد نمیدانند و به آن عمل نمی کنند.
به گفته او، اگر شعارهای دوره کمپیان و وعده های که رییس جمهور به مردم داده بود را مورد بررسی و بازنگری قرار دهیم، انسان نا امید می شود.
به گفته او، از جمله وعده های اساسی رییس جمهور در دوره کمپاین و پس از رسیدن به قدرت این بود که من مساجد را با ارگ نزدیک می سازم، مناطق مرکزی را از زندان جغرافیایی نجات می دهم و بالاخره معضل کوچی ها و ده نشینان را حل می کنم، اما به هیچ یکی تا کنون عمل نکرده است.
او درعین حال اظهار امیدواری کرد که رییس جمهور به وعده های خود عمل کند و آنچه در پیوند با فاجعه زابل به مردم تعهد کرده است آن را عملی بسازد.
به گزارش خبرگزاری آوا، شهروندان کابل که متشکل از اقوام و پیروان مذاهب مختلف هستند، در بیستم ماه عقرب سال روان، به خاطر داد خواهی وعدالت طلبی نسبت به فاجعه المناک ولایت زابل که در آن هفت تن از شهروندان، توسط گروه داعش سربریده شد، دست به یک حرکت مدنی تمام عیار زدند و سیل جمعیت ارگ ریاست جمهوری را چون نگین با دیوار از انسان در محاصره قرار دادند.
انتظار میرفت که دولت به زود ترین فرصت ممکن پاسخ خواسته های مردم را داده و به قضیه رسیدگی نماید، اما تا هنوز عمل قابل ملاحظه ی در برابر توقعات مردم از سوی حکومت صورت نگرفته است.
با وجود اینکه ارگ نشینان در پایان این تظاهرات، عده ی از نمایندگان راهپیمایان را به حضور پذیرفتند و به آنان وعده سپردند که در فاجعه زابل رسیدگی می شود، اما مانند بسیاری از وعده وعید های دیگر، تا کنون هیچگونه اقدام عملی انجام نداده اند.
خبرگزاری "آوا" که همواره دربخش های مردمی و اجتماعی به خصوص در تظاهرات میلیونی مردم کابل مسوولانه عمل کرده است و فعالیت های چشمگیر و گسترده ی را انجام داده است، این بار نیز با برگزاری میزگردی این موضوع را مورد بررسی و کنکاش قرار داده است.
حجت الاسلام و المسلمین سید ابراهیم علوی یک تن از علمای کابل در این میزگرد گفت: فاجعه زابل به حدی عمیق بود که اگر تمام مردم افغانستان اعم از زن و مرد حرکت می کردند بازهم کم بود.
به گفته او، دراین تظاهرات مردم، از حق مشروع خود که همان داد خواهی، عدالت طلبی و تامین امنیت سرتاسری است بهره گرفتند، اما سران حکومت نه تنها که به وجیبه خود در قبال خواسته های آنان عمل نکردند، بلکه با اظهارات ضد ونقیض خواست این حرکت مدنی را به چالش بکشاند.
به گفته علوی، مردم افغانستان با این حرکت می خواست به حکومت وحدت ملی گوشزد کنند که این بار اول و آخرگروه های تروریستی نیست که چنین فاجعه خلق میکند، بلکه اگر جلو گیری نشود و اینگونه قضایا تکرار شود، ممکن است دامنه بحران وسیعتر شود و زندگی را در گوشه گوشه کشور برای مردم تلخ بسازد.
او، همچنان اظهار داشت: امروز مردم افغانستان افزون برکشتارها و سر بریدن های بیرحمانه و گروگان گیریها مکرر و... از مشکلات زیاد ناامنی و فقر اقتصادی رنج می برند.
به گفته وی، راه های مواصلاتی در ولایات های ناامن به خصوص غزنی و زابل بروی مردم مسدود است و شهروندان با مشکلات عدیده ی رو برو هستند.
به باور وی، پس از تشکیل حکومت وحدت ملی انتظار می رفت که مردم از نعمت رفاه و امنیت نسبی برخوردار شوند، اما برعکس در حال حاضر امنیت بکلی از مردم سلب شده است و تا اندازه اوضاع وخیم است که هرشهروند افغانستان وقت از خانه خارج می شوند امید اندکی برای برگشتن دارد.
به گفته علوی، از لحاظ امنیتی، مردم ولسوالی های غزنی و زابل در جنوب و جنوب غرب کشور، بیشتر از دیگران درتنگنا قرار دارند و به خاطر راه گیریها و نا امنی های شاهراها، حتی نمی توانند مریض خود را به مرکز انتقال بدهند.
او در پایان گفت: درهیچ دین و آینی روا نیست که پیر زنان و مردان و کودک را در حالیکه هیچ تقصیری ندارند مانند گوسفند سر ببرد و این فاجعه ی است که هرکسی که اندکی احساس انسانی داشته باشد ادامه اینگونه فجایع را تحمل کرده نمی تواند.
در همین حال محمد امین ادیبی یکی دیگر از علما گفت: هرچند حرکت مردمی در تاریخ بیستم عقرب سال روان، نه تنها مورد حمایت احاد ملت افغانستان قرار گرفت بلکه از حمایت مجامع جهانی نیز برخوردار بود، اما در نزد حکومت داران کشور ما شورش و غائله بیش نبود.
به گفته او، با وجود اینکه این تظاهرات از نگاه ساختار کاملاً ملی و مردمی بود و هیچ گونه رنگ بوی قومی و مذهبی نداشت، اما به خاطرسکوت طولانی ارگ نشینان، افراد استفاده جو که می خواستند از قدرت مردم به نفع خود استفاده کنند و در نهایت تناقض گویی های سران حکومت در آخر روز، اندکی این راهپیمایی، به چالش و خشونت کشانده شد.
او در خصوص وعده های که حکومت در نتیجه ی این تظاهرات به مردم داده است گفت: در افغانستان برای کسانیکه درقدرت هستند، وعده، به یک مزاح تبدیل شده است و دولت مردان ما هیچکاه خود را در برابر وعده های خود متعهد نمیدانند و به آن عمل نمی کنند.
به گفته او، اگر شعارهای دوره کمپیان و وعده های که رییس جمهور به مردم داده بود را مورد بررسی و بازنگری قرار دهیم، انسان نا امید می شود.
به گفته او، از جمله وعده های اساسی رییس جمهور در دوره کمپاین و پس از رسیدن به قدرت این بود که من مساجد را با ارگ نزدیک می سازم، مناطق مرکزی را از زندان جغرافیایی نجات می دهم و بالاخره معضل کوچی ها و ده نشینان را حل می کنم، اما به هیچ یکی تا کنون عمل نکرده است.
او درعین حال اظهار امیدواری کرد که رییس جمهور به وعده های خود عمل کند و آنچه در پیوند با فاجعه زابل به مردم تعهد کرده است آن را عملی بسازد.
