نتایج سه تحقیق جداگانه در امریکا نشان داده است که تزریق خون جوان می‌تواند برخی آثار پیری را در مغز، قلب، ماهیچه‌ها وسایر اندامهای موش‌ها مرتفع کند.
به گزارش خبرگزاری آوا به نقل از بی بی سی، در یکی از این تحقیقات که کار مشترکی در دانشگاه‌های کالیفرنیا و استنفورد بود، تزریق خون موش‌های جوان به موش‌های پیر برخی عوارض پیری را در آنها مرتفع کرد، توانایی موش‌های پیر را در یاد‌آوری و یادگیری افزایش داد و قدرت و استقامت عضلانی موش‌های پیر را بیشتر کرد.
سال ویلدا، یکی از پژوهشگران می‌گوید: "اکنون شواهد، در بافت‌های مختلف، به قدر کافی محکم هستند که آزمایش و به کار گیری آن را در انسان موجه کند."
پژوهشگران، پلاسما (خون، بدون سلول‌هایش) را از موش‌های سه ماهه به موش‌های هجده ماهه تزریق کردند و دیدند که موش‌های پیر به خوبی موش‌های جوان توانستند محیط‌های خطرناک را تشخیص دهند و راه خود را در پیچ‌‌راه‌ها (maze) پبدا کنند.
سال ویلدا می‌گوید: "چیزی در خون جوان وجود دارد که می تواند نقایص مغز پیر را برطرف کند."
داکترتونی ویس-کوری، یکی دیگر از محققان این پژوهش می‌گوید که در نتیجه این تزریق انگار "مغز پیر با خون جوان از نو شارژ شد."
در دو تحقیق دیگر پژوهشگران دانشگاه هاروارد متوجه شدند که تزریق خون موش‌های جوان به موش‌های پیر، فعالیت مغزی و فعالیت بدنی موش‌های پیر را بهتر می‌کند.
بر اثر این تزریق، رگ‌های مغز موش‌های پیر شروع به رشد کردند، به عبارت دیگر گردش خون در مغز آنها بهتر شد. علاوه بر این تعداد سلول‌های بنیادی عصبی (که تبدیل به به سلول‌های مغزی می شوند) افزایش پیدا کرد؛ بویایی موش‌های پیر بهتر شد و آنها بوها را بهتر تشخیص دادند.
در این دو تحقیق، محققان پروتئینی را شناسایی کردند که به نظر می رسد این تاثیرات را ایجاد می‌کند.
ایمی ویجرز، یکی از نویسندگان این تحقیق می‌گوید "این پروتئین در انسان و موش یکسان است، بنابر این تصور می کنیم که این تاثیرات در انسان هم ممکن است دیده شود."
این محققان پیش از این تاثیر این پروتئین را بر بهبود کارکرد قلب گزارش کرده بودند.
با پیشرفت پزشکی و صحت، مرتب بر طول عمر بشر افزوده می شود و بیماری‌هایی که تا چند دهه پیش چندان مورد توجه محققان و دولت‌ها نبودند هر چه بیشتر در مرکز توجه و سرمایه‌گذاری‌ها قرار می‌گیرند.
بسیاری از بیماری‌های با پیری ربط دارند، از سرطان گرفته تا دمانس (آلزایمر،پارکینسون) و دیابت. با پیشرفت‌های چشمگیر در بیوتکنولوژی در سال‌های اخیر درمان عوارض پیری هر چه بیشتر محور تحقیقات پزشکی قرار گرفته است، برای مثال حدود هشت ماه پیش گوگل شرکتی به نام کالیکو (The California Life Company) را برای تحقیق درباره پیری تاسیس کرد.
محققان معتقدند اختلالاتی که با پیر شدن ایجاد می‌شوند برگشت پذیر هستند و روند پیری تا حدی تحت کنترول ژن‌هاست.
تحقیقات اخیر تنها بر روی موش‌ها انجام شده، اما دانشمندان فکر می‌کنند تاثیر مشابهی ممکن است در انسان نیز دیده شود.
با این حال آنها تاکید می کنند که به تحقیقات بسیار بیشتری در این زمینه نیاز است و باید این کارآزمایی‌ها بر روی انسان هم انجام شود. انتظار می رود انجام این آزمایش‌ها بر روی انسان سه تا پنج سال دیگر آغاز شود.
به گزارش خبرگزاری آوا به نقل از بی بی سی، در یکی از این تحقیقات که کار مشترکی در دانشگاه‌های کالیفرنیا و استنفورد بود، تزریق خون موش‌های جوان به موش‌های پیر برخی عوارض پیری را در آنها مرتفع کرد، توانایی موش‌های پیر را در یاد‌آوری و یادگیری افزایش داد و قدرت و استقامت عضلانی موش‌های پیر را بیشتر کرد.
سال ویلدا، یکی از پژوهشگران می‌گوید: "اکنون شواهد، در بافت‌های مختلف، به قدر کافی محکم هستند که آزمایش و به کار گیری آن را در انسان موجه کند."
پژوهشگران، پلاسما (خون، بدون سلول‌هایش) را از موش‌های سه ماهه به موش‌های هجده ماهه تزریق کردند و دیدند که موش‌های پیر به خوبی موش‌های جوان توانستند محیط‌های خطرناک را تشخیص دهند و راه خود را در پیچ‌‌راه‌ها (maze) پبدا کنند.
سال ویلدا می‌گوید: "چیزی در خون جوان وجود دارد که می تواند نقایص مغز پیر را برطرف کند."
داکترتونی ویس-کوری، یکی دیگر از محققان این پژوهش می‌گوید که در نتیجه این تزریق انگار "مغز پیر با خون جوان از نو شارژ شد."
در دو تحقیق دیگر پژوهشگران دانشگاه هاروارد متوجه شدند که تزریق خون موش‌های جوان به موش‌های پیر، فعالیت مغزی و فعالیت بدنی موش‌های پیر را بهتر می‌کند.
بر اثر این تزریق، رگ‌های مغز موش‌های پیر شروع به رشد کردند، به عبارت دیگر گردش خون در مغز آنها بهتر شد. علاوه بر این تعداد سلول‌های بنیادی عصبی (که تبدیل به به سلول‌های مغزی می شوند) افزایش پیدا کرد؛ بویایی موش‌های پیر بهتر شد و آنها بوها را بهتر تشخیص دادند.
در این دو تحقیق، محققان پروتئینی را شناسایی کردند که به نظر می رسد این تاثیرات را ایجاد می‌کند.
ایمی ویجرز، یکی از نویسندگان این تحقیق می‌گوید "این پروتئین در انسان و موش یکسان است، بنابر این تصور می کنیم که این تاثیرات در انسان هم ممکن است دیده شود."
این محققان پیش از این تاثیر این پروتئین را بر بهبود کارکرد قلب گزارش کرده بودند.
با پیشرفت پزشکی و صحت، مرتب بر طول عمر بشر افزوده می شود و بیماری‌هایی که تا چند دهه پیش چندان مورد توجه محققان و دولت‌ها نبودند هر چه بیشتر در مرکز توجه و سرمایه‌گذاری‌ها قرار می‌گیرند.
بسیاری از بیماری‌های با پیری ربط دارند، از سرطان گرفته تا دمانس (آلزایمر،پارکینسون) و دیابت. با پیشرفت‌های چشمگیر در بیوتکنولوژی در سال‌های اخیر درمان عوارض پیری هر چه بیشتر محور تحقیقات پزشکی قرار گرفته است، برای مثال حدود هشت ماه پیش گوگل شرکتی به نام کالیکو (The California Life Company) را برای تحقیق درباره پیری تاسیس کرد.
محققان معتقدند اختلالاتی که با پیر شدن ایجاد می‌شوند برگشت پذیر هستند و روند پیری تا حدی تحت کنترول ژن‌هاست.
تحقیقات اخیر تنها بر روی موش‌ها انجام شده، اما دانشمندان فکر می‌کنند تاثیر مشابهی ممکن است در انسان نیز دیده شود.
با این حال آنها تاکید می کنند که به تحقیقات بسیار بیشتری در این زمینه نیاز است و باید این کارآزمایی‌ها بر روی انسان هم انجام شود. انتظار می رود انجام این آزمایش‌ها بر روی انسان سه تا پنج سال دیگر آغاز شود.
