سرلوحه اصولی ترین برنامه های نمایندگان مردم در شورای ملی، کار و خدمت صادقانه برای تمامی آحاد کشور است. این تنها واقعیتی است که هم مردم و هم نمایندگان و هم باسواد و بی سواد جامعه، بدان آشنایی و وقوف کامل دارند. همه می دانیم که هر دسته ای از مردم افغانستان، آن هوش و درک را دارند که بر اساس حس مسئولیت پذیری، نمایندگان اهل و اصلح را وارد پارلمان کشور کرده باشند و برهمین اساس نیز سطح توقعات شان از نمایندگان منتخب، در حد معقول و امکانات، بالا است.
اگر چه تذکراتی از این دست، به گونه مکرر و از سوی بسیاری از رسانه ها و نویسندگان دلسوز و مسئول برای وکیلان محترم در خانه ملت، همواره تکرار شده است؛ اما ظاهراً، یا نمایندگان محترم در خانه ملت، به دلیل مشغله بسیار و خدمت شبانه روزی برای مردم، یادآوری ها را خوب نگرفته و به باد فراموشی سپرده اند و یا آنکه خدای ناکرده، این نصیحت ها در اصل و اساس برای آنان اهمیت و ارزشی ندارد؛ چرا که به قولِ سخنِ دل بسیاری از آنان، دیگر مَرکب شان از گِل گذشته است و مردمِ دست شان از همه جا کوتاه هم که نمی توانند آرای شان را پس بگیرند! پس چه دلیلی می ماند برای فکر کردن به حال و روز مردم و رفع و دفع گرفتاری های آنان؟!
اما با تمام این احتمالات، مناسب می بینیم یکبار دیگر وظایف و مسئولیت های نمایندگان محترم و شایسته و اصلح را به خاطر مبارک آنان خطور دهیم.
خدا را چه دیدید! شاید تاثیر گذار باشد. با زبان بسیار عامیانه که برای بسیاری از نمایندگانی که از سواد بالایی هم بهره مند نیستند- که البته این خودش یکی از بدشانسی های مردم مااست- باید گفت که برادر و خواهر وکیل! مردمی که در بدترین و خطرناکترین اوضاع و احوال امنیتی، خون خود را در کف دست گرفته و به پای صندوق های رای آمدند و به نفع هرکدام از شما آرای شان را به صندق ریختند، مطمئن باشید که هیچکدام عاشق چشم و ابروی هیچ یک از شماها نبودند و نیستند!
مردم به این آرزو و امید، شمارا برای تصدی کرسی های فاخر پارلمان انتخاب کردند که بی نوایان احساس می کردند، در هر شرایطی، شما طرف آنان را می گیرید و به نفع آنان کار می کنید. اما دریغا که مردم ساده و پیاده ما مثل همیشه فریب شعارهای عوام فریب و غیر صادقانه شما را خوردند. این مردم نمی دانسنتد که شماها بیشتر از آنکه شیفته خدمت به مردم و وطن باشید، با تاسف، تشنه قدرت و مکنت هستید! چرا که عملکرد غیر مسئولانه و نادلسوزانه تان در چندین سال، به روشنی آفتاب این حقیقت را برای مردم و جهانیان روشن کرد.
به طور کلی، نماینگان خانه ملت را به چند دسته ناکارا می توان تقسیم کرد:
یک) نمایندگانی که خود را چند سر و گردن از مردم و سایر نمایندگان در خانه ملت، بالاتر می گیرند و به همین دلیل، در اکثرِ جلسه های ولسی جرگه افتخار شرکت نمی دهند! البته این دسته از وکیلان و به اقتضای سیاست، در لفافه خدمت به قومی خاص، به مشاجرات لفظی با حکومت مشغول می شوند و بدین گونه توانسته اند دل برخی از مردم ساده اندیش را با خود داشته باشند.
دو) دسته دیگر از نمایندگان ترجیح می دهند که به جای بیکار نشستن در خانه، قدم رنجه کرده و به کرسی های پارلمان تکیه بزنند! این گروه چون شاگردان مودب مکاتب، از آغاز جلساتِ خانه ملت تا انتها، ساکت و آرام بر چوکی های خویش می نشینند؛ بدون آنکه حرفی برای گفتن داشته باشند و طرح و برنامه ای برای پیشکش به مجلس شورای اسلامی! در کل اینها انسان های کرخت و بی آزاری هستند که نه کاری برای خود شان از دست شان می آید و نه برای دیگران!
اما دسته سوم انسان های زیرک، فعال و هوشمندی هستند که حضور در خانه ملت را غنیمت دانسته و از این امتیاز استثنایی و شانس طلایی برای پیشبرد اهداف و برنامه های اقتصادی خویش، کمال استفاده و بهره وری را می برند! بر اساس معلومات دقیق و به نقل از یکی از کارمندان صدیق یکی از وزارت خانه ها که نامی از آن نمی بریم، شب و روزی نیست که محضر مبارک بیشتری از وزرای کشور و به خصوص وزارت امور داخله، محل ورود و خروج بسیاری از نمایندگان پارلمان نباشد! که البته هرکدام از وکیلان محترم به خاطر گرفتن امر استخدام در ازای اخذ کمیشن از مستخدمین، به جناب وزیر مراجعه می کنند!!
و این اعطاء و صدور اوامر استخدامیه از سوی وزارت محترم برای وکیلان و موکلان پرسود آنان، در حالیست که صدها نفر از اولاد غریب و جویای کار این وطن، با فرمه های استخدام در دست، با بی تفاوتی و بی مهری اکثریت وزارت خانه ها مواجه می شوند! این هموطنان مظلوم و بدون واسطه ما، ماهها و حتی سالها در پشت دروازه های وزارت خانه ها می روند و ناامید و بیکار بر می گردند؛ اما استخدام موکلان پرسود وکیلان خانه ملت، یک روز الی یک هفته هم طول نمی کشد!!
مراجعه افراطی و دوامدار برخی از این وکیلان کاسب، عرصه را بر بعضی از وزیران ما تنگ کرده است تا جایی که جناب وزیر، خطاب به قوماندانان زون های مختلف، از آنها خواهش کرده است که دیگر جهت استخدام نور چشمی های خود و نمایندگان پارلمان به او مراجعه نکنند!
به هر حال، این هم یکی دیگر از چهره های زشت و کریه فساد حاکم و همه گیر که بوسیله نمایندگان سودجوی منتخبِ مردمِ از همه جا بی خبر، رخ نموده است و ظاهراً این وظیفه حکومت است که به جای فراکنی های اخیر و گناه را بر گردن مجاهدین و دیگران انداختن، و بر اساس عهدی که با جامعه جهانی داده است، با مظاهر فساد که سر از درون کابینه بیرون آورده است، مبارزه جدی و غیر شعاری کند. این وظیفه حکومت است که در صورت لزوم حتی به انحلال پارلمان همت گذاشته و مردم را از شر کمیشن کاران به ظاهر نماینده مردم، راحت کند.
اگر چه تذکراتی از این دست، به گونه مکرر و از سوی بسیاری از رسانه ها و نویسندگان دلسوز و مسئول برای وکیلان محترم در خانه ملت، همواره تکرار شده است؛ اما ظاهراً، یا نمایندگان محترم در خانه ملت، به دلیل مشغله بسیار و خدمت شبانه روزی برای مردم، یادآوری ها را خوب نگرفته و به باد فراموشی سپرده اند و یا آنکه خدای ناکرده، این نصیحت ها در اصل و اساس برای آنان اهمیت و ارزشی ندارد؛ چرا که به قولِ سخنِ دل بسیاری از آنان، دیگر مَرکب شان از گِل گذشته است و مردمِ دست شان از همه جا کوتاه هم که نمی توانند آرای شان را پس بگیرند! پس چه دلیلی می ماند برای فکر کردن به حال و روز مردم و رفع و دفع گرفتاری های آنان؟!
اما با تمام این احتمالات، مناسب می بینیم یکبار دیگر وظایف و مسئولیت های نمایندگان محترم و شایسته و اصلح را به خاطر مبارک آنان خطور دهیم.
خدا را چه دیدید! شاید تاثیر گذار باشد. با زبان بسیار عامیانه که برای بسیاری از نمایندگانی که از سواد بالایی هم بهره مند نیستند- که البته این خودش یکی از بدشانسی های مردم مااست- باید گفت که برادر و خواهر وکیل! مردمی که در بدترین و خطرناکترین اوضاع و احوال امنیتی، خون خود را در کف دست گرفته و به پای صندوق های رای آمدند و به نفع هرکدام از شما آرای شان را به صندق ریختند، مطمئن باشید که هیچکدام عاشق چشم و ابروی هیچ یک از شماها نبودند و نیستند!
مردم به این آرزو و امید، شمارا برای تصدی کرسی های فاخر پارلمان انتخاب کردند که بی نوایان احساس می کردند، در هر شرایطی، شما طرف آنان را می گیرید و به نفع آنان کار می کنید. اما دریغا که مردم ساده و پیاده ما مثل همیشه فریب شعارهای عوام فریب و غیر صادقانه شما را خوردند. این مردم نمی دانسنتد که شماها بیشتر از آنکه شیفته خدمت به مردم و وطن باشید، با تاسف، تشنه قدرت و مکنت هستید! چرا که عملکرد غیر مسئولانه و نادلسوزانه تان در چندین سال، به روشنی آفتاب این حقیقت را برای مردم و جهانیان روشن کرد.
به طور کلی، نماینگان خانه ملت را به چند دسته ناکارا می توان تقسیم کرد:
یک) نمایندگانی که خود را چند سر و گردن از مردم و سایر نمایندگان در خانه ملت، بالاتر می گیرند و به همین دلیل، در اکثرِ جلسه های ولسی جرگه افتخار شرکت نمی دهند! البته این دسته از وکیلان و به اقتضای سیاست، در لفافه خدمت به قومی خاص، به مشاجرات لفظی با حکومت مشغول می شوند و بدین گونه توانسته اند دل برخی از مردم ساده اندیش را با خود داشته باشند.
دو) دسته دیگر از نمایندگان ترجیح می دهند که به جای بیکار نشستن در خانه، قدم رنجه کرده و به کرسی های پارلمان تکیه بزنند! این گروه چون شاگردان مودب مکاتب، از آغاز جلساتِ خانه ملت تا انتها، ساکت و آرام بر چوکی های خویش می نشینند؛ بدون آنکه حرفی برای گفتن داشته باشند و طرح و برنامه ای برای پیشکش به مجلس شورای اسلامی! در کل اینها انسان های کرخت و بی آزاری هستند که نه کاری برای خود شان از دست شان می آید و نه برای دیگران!
اما دسته سوم انسان های زیرک، فعال و هوشمندی هستند که حضور در خانه ملت را غنیمت دانسته و از این امتیاز استثنایی و شانس طلایی برای پیشبرد اهداف و برنامه های اقتصادی خویش، کمال استفاده و بهره وری را می برند! بر اساس معلومات دقیق و به نقل از یکی از کارمندان صدیق یکی از وزارت خانه ها که نامی از آن نمی بریم، شب و روزی نیست که محضر مبارک بیشتری از وزرای کشور و به خصوص وزارت امور داخله، محل ورود و خروج بسیاری از نمایندگان پارلمان نباشد! که البته هرکدام از وکیلان محترم به خاطر گرفتن امر استخدام در ازای اخذ کمیشن از مستخدمین، به جناب وزیر مراجعه می کنند!!
و این اعطاء و صدور اوامر استخدامیه از سوی وزارت محترم برای وکیلان و موکلان پرسود آنان، در حالیست که صدها نفر از اولاد غریب و جویای کار این وطن، با فرمه های استخدام در دست، با بی تفاوتی و بی مهری اکثریت وزارت خانه ها مواجه می شوند! این هموطنان مظلوم و بدون واسطه ما، ماهها و حتی سالها در پشت دروازه های وزارت خانه ها می روند و ناامید و بیکار بر می گردند؛ اما استخدام موکلان پرسود وکیلان خانه ملت، یک روز الی یک هفته هم طول نمی کشد!!
مراجعه افراطی و دوامدار برخی از این وکیلان کاسب، عرصه را بر بعضی از وزیران ما تنگ کرده است تا جایی که جناب وزیر، خطاب به قوماندانان زون های مختلف، از آنها خواهش کرده است که دیگر جهت استخدام نور چشمی های خود و نمایندگان پارلمان به او مراجعه نکنند!
به هر حال، این هم یکی دیگر از چهره های زشت و کریه فساد حاکم و همه گیر که بوسیله نمایندگان سودجوی منتخبِ مردمِ از همه جا بی خبر، رخ نموده است و ظاهراً این وظیفه حکومت است که به جای فراکنی های اخیر و گناه را بر گردن مجاهدین و دیگران انداختن، و بر اساس عهدی که با جامعه جهانی داده است، با مظاهر فساد که سر از درون کابینه بیرون آورده است، مبارزه جدی و غیر شعاری کند. این وظیفه حکومت است که در صورت لزوم حتی به انحلال پارلمان همت گذاشته و مردم را از شر کمیشن کاران به ظاهر نماینده مردم، راحت کند.
منبع : خبرگزاری آوا- کابل- سرویس تحلیل و پژوهش اخبار
