امام حسین(ع) چارچوب کلی سیاست خود را مخالفت با دستگاه حکومتی فاسد یزید قرار داد و رسالت امام درآن دوران، بر اصل مخالفت و عدم سازش با حکومت وقت بود.
لیاقت‌علی امینی، کارشناس مسائل سیاسی در گفت‌وگو با آوا با بیان مطب فوق گفت: امام حسین(ع) از لحاظ موقعیت سیاسی، یک شخصیت همه جانبه و جا افتاده در بین مردم بود، به همین دلیل حکومت وقت، از آن حضرت به هیج قیمتی دست بردار نبود.
به گفته امینی، یزید بیعت نکردن امام را خطر بزرگ برای حکومت خود می دانست لذا؛ در نامه مخصوص خود به حاکم مدینه دستور داد که از امام حسین(ع) بیعت بگیرد و اگر بیعت نکرد، سرش را به من بفرست.
به گفته این کارشناس سیاسی امام حسین(ع) با تمام تلاش شبانه روزی دستگاه حکومتی یزید، از بیعت با او امتناع ورزید و تن به ذلت نداد.
او گفت: امام حتی در زمان حیات معاویه وقتی که ولایت عهدی یزید را مطرح کرد، معاویه را براین کار سر زنش کرد و طی نامه‌ای یزید را تحقیر کرد و گفت که یزید شراب خوار، شایسته خلافت نیست.
به گفت امینی، یزید با دیدن نامه حسین خشمگین شد و به پدر خود گفت: نامه‌ای به حسین بنویس و او را تحقیر کن، معاویه در جواب گفت که هیج نقص درحسین نمی بیند؛ تا او را تحقیر کند.
به گفته وی، معاویه هنگام مرگ سخت نگران پسرش یزد بود، مسایلی را به او گوشزد کرد وگفت با امام حسین باید با رفق و نرمی رفتار کنی، زیرا او فرزند پیامبر(ص) است و موقعیت عظیم در بین مسلمانان دارد بترس از آن روزی که دستت به خون حسین آلوده شود.
او گفت: معاویه درست مانند هر مرد سیاست مدار دیگر پیش بنی هایش درست از آب در می آمد او میدانست که اگر یزید با امام حسین(ع) مخالفت کند حکومت از خاندان بنی امیه برای همیشه خارج خواهد شد.
امینی ادامه داد: یزید جوان خام و بی تجربه بود که حتی به سخنان پدرش معاویه گوش نداد و در مجالس سیاسی نیز شرکت نمی کرد، به محضی که به قدرت رسید، با خاندان پیامبر(ع) مخالفت کرد، حسین(ع) را با جوانان و اصحابش در کربلا شهید کرد و خاندان امیه را به انقراض کشاند.
وی تصریح کرد: موضع گیری سیاسی امام در برابر یزید روشن بود و بارها گفته بود که مثل من حسین با یزید، هرگز بیعت نمی کند و اگر حاکم و زمامدار مسلمانان یزید باشد، باید فاتحه اسلام را خواند.
او گفت: در بین سیاست مداران آن روز امام حسین(ع) یک چهره برجسته و مطرح و درعین حال محبوب مردم بود؛ اما اینکه دستگاه تبلیغاتی بنی امیه قضیه را برعکس کرد، مردم را برعلیه امام شوراند، ناشی از جهالت و نادانی مردم دوره امام بود.
به گفته او، در یک ارزیابی کلی می توان گفت که حرکت امام یک حرکت دقیق حساب شده و برمبنای اساسات اسلام وارزش‌های دینی بوده است.
امینی می‌گوید درسی که سیاست مداران دنیا باید از انقلاب و نهضت امام حسین(ع) بگیرند، درس ظلم ستیزی مبارزه با استبداد، اوهام خرافات و جهالت است.
امینی گفت: امام حسین(ع) ملاقات هایی که با شخصیت های آن زمان داشت نشانگر این است که آن حضرت حرکت خود را از نگاه سیاسی، تاریخی و اجتماعی به گونه ای تنظیم کرده بود که تا به امروز و تا ابدیت تاریخ ثابت و پا برجا است، که حتی غیر مسلمانان رفتار، منش و افکار آن حضرت را در زندگی و شیوه کار خود قرار می دهند.
او علاوه کرد: حرکت امام حسین(ع) ارزش‌های زیاد را به جامعه اسلامی به ارمغان آورد که از جمله می توان گفت، این حرکت رنگ وحدت وهماهنگی را به خود داشت؛ زیرا از تمام اقشار جامعه در این نهضت حضور داشتند.
و درعین زمان، نهضت عاشورا نشانگر حضور پررنگ زنان در جامعه و موثر بودن آنان درعرصه های سیاسی و اجتماعی است؛ به همین دلیل امام اهل و عیال خود را، به خصوص خواهرش حضرت زینب را همرای خود آورد؛ تا در جنگ سرد و تبلیغاتی، پیروزی نهایی را از آن مکتب حسین(ع) کند.
لیاقت‌علی امینی، کارشناس مسائل سیاسی در گفت‌وگو با آوا با بیان مطب فوق گفت: امام حسین(ع) از لحاظ موقعیت سیاسی، یک شخصیت همه جانبه و جا افتاده در بین مردم بود، به همین دلیل حکومت وقت، از آن حضرت به هیج قیمتی دست بردار نبود.
به گفته امینی، یزید بیعت نکردن امام را خطر بزرگ برای حکومت خود می دانست لذا؛ در نامه مخصوص خود به حاکم مدینه دستور داد که از امام حسین(ع) بیعت بگیرد و اگر بیعت نکرد، سرش را به من بفرست.
به گفته این کارشناس سیاسی امام حسین(ع) با تمام تلاش شبانه روزی دستگاه حکومتی یزید، از بیعت با او امتناع ورزید و تن به ذلت نداد.
او گفت: امام حتی در زمان حیات معاویه وقتی که ولایت عهدی یزید را مطرح کرد، معاویه را براین کار سر زنش کرد و طی نامه‌ای یزید را تحقیر کرد و گفت که یزید شراب خوار، شایسته خلافت نیست.
به گفت امینی، یزید با دیدن نامه حسین خشمگین شد و به پدر خود گفت: نامه‌ای به حسین بنویس و او را تحقیر کن، معاویه در جواب گفت که هیج نقص درحسین نمی بیند؛ تا او را تحقیر کند.
به گفته وی، معاویه هنگام مرگ سخت نگران پسرش یزد بود، مسایلی را به او گوشزد کرد وگفت با امام حسین باید با رفق و نرمی رفتار کنی، زیرا او فرزند پیامبر(ص) است و موقعیت عظیم در بین مسلمانان دارد بترس از آن روزی که دستت به خون حسین آلوده شود.
او گفت: معاویه درست مانند هر مرد سیاست مدار دیگر پیش بنی هایش درست از آب در می آمد او میدانست که اگر یزید با امام حسین(ع) مخالفت کند حکومت از خاندان بنی امیه برای همیشه خارج خواهد شد.
امینی ادامه داد: یزید جوان خام و بی تجربه بود که حتی به سخنان پدرش معاویه گوش نداد و در مجالس سیاسی نیز شرکت نمی کرد، به محضی که به قدرت رسید، با خاندان پیامبر(ع) مخالفت کرد، حسین(ع) را با جوانان و اصحابش در کربلا شهید کرد و خاندان امیه را به انقراض کشاند.
وی تصریح کرد: موضع گیری سیاسی امام در برابر یزید روشن بود و بارها گفته بود که مثل من حسین با یزید، هرگز بیعت نمی کند و اگر حاکم و زمامدار مسلمانان یزید باشد، باید فاتحه اسلام را خواند.
او گفت: در بین سیاست مداران آن روز امام حسین(ع) یک چهره برجسته و مطرح و درعین حال محبوب مردم بود؛ اما اینکه دستگاه تبلیغاتی بنی امیه قضیه را برعکس کرد، مردم را برعلیه امام شوراند، ناشی از جهالت و نادانی مردم دوره امام بود.
به گفته او، در یک ارزیابی کلی می توان گفت که حرکت امام یک حرکت دقیق حساب شده و برمبنای اساسات اسلام وارزش‌های دینی بوده است.
امینی می‌گوید درسی که سیاست مداران دنیا باید از انقلاب و نهضت امام حسین(ع) بگیرند، درس ظلم ستیزی مبارزه با استبداد، اوهام خرافات و جهالت است.
امینی گفت: امام حسین(ع) ملاقات هایی که با شخصیت های آن زمان داشت نشانگر این است که آن حضرت حرکت خود را از نگاه سیاسی، تاریخی و اجتماعی به گونه ای تنظیم کرده بود که تا به امروز و تا ابدیت تاریخ ثابت و پا برجا است، که حتی غیر مسلمانان رفتار، منش و افکار آن حضرت را در زندگی و شیوه کار خود قرار می دهند.
او علاوه کرد: حرکت امام حسین(ع) ارزش‌های زیاد را به جامعه اسلامی به ارمغان آورد که از جمله می توان گفت، این حرکت رنگ وحدت وهماهنگی را به خود داشت؛ زیرا از تمام اقشار جامعه در این نهضت حضور داشتند.
و درعین زمان، نهضت عاشورا نشانگر حضور پررنگ زنان در جامعه و موثر بودن آنان درعرصه های سیاسی و اجتماعی است؛ به همین دلیل امام اهل و عیال خود را، به خصوص خواهرش حضرت زینب را همرای خود آورد؛ تا در جنگ سرد و تبلیغاتی، پیروزی نهایی را از آن مکتب حسین(ع) کند.
