در انقلاب امام حسین (ع) عوامل مختلفی نقش دارند بیعت خواستن یزید، دعوت مردم کوفه و مسئله امر به معروف و نهی از منکر که هر کدام از این عوامل در نهضت عاشورا دخیل است.
به گزارش خبرگزاری آوا مطلب فوق توسط حجت الاسلام والمسلمین سید محمد حسین موسوی؛ استاد دانشگاه خوارزمی کابل به مناسبت ایام عاشورای حسینی در تکیه خانه عمومی سید محمد علی شاه در کارته سخی بیان گردید.
موسوی گفت: آنچه نقش اساسی را در انقلاب امام حسین(ع) بازی می کند و این انقلاب را جهانی ساخته و در ذهن تمام انسان ها در تمام ادوار تاریخ ماندگار ساخته مسئله امر به معروف و نهی از منکر است.
وی افزود که اگر یزید از امام حسین(ع) بیعت نمی خواست و مردم کوفه نیز دعوت نمی کردند، باز هم حسین(ع) ساکت نمی نشست.
وی افزود که دعوت مردم کوفه عامل اساسی در انقلاب امام حسین(ع) نیست، زیرا وقتیکه امام حسین(ع) در سر زمین زرود خبر شهادت حضرت مسلم را شنید و بی وفایی مردم کوفه را به آن حضرت گزارش دادند از تصمیم خود بر نگشت و همچنان به راهش ادامه داد.
موسوی گفت: امام حسین(ع) تاکید می کند بر فرض اینکه حکومت وقت به من کاری نداشته باشد و مردم کوفه از من دعوت نمی کرد؛ باز من ساکت نمی نشستم، زیرا امام سکوت را در چنین شرایطی خیانت به اسلام میداند.
به گفته وی اگر امام در چنین شرایطی دست به قیام نمی زد امروز تاریخ وی را ملامت می کرد، امام میدانست که اصل و اساس اسلام در خطر افتاده و در چنین وضعیتی او بنشیند و ببیند که اسلام جدش با آن همه زحمات که پیامبر(ص) در راه ترویجش کشیده است به دست یک آدم منحرف راه سقوط را طی کند؟، این سکوت از نگاه امام حرام است.
موسوی گفت: امام حسین(ع) با استناد به حدیث جدش پیامبر خدا (ص) که گفت هر کسی سلطان جابر و ستمگر را ببیند که حلال خدا را حرام و حرام خدا را حلال کرده است و سنت رسول خدا را می شکند اگر در برابر او اقدام نکند خداوند آن شخص را به جای می برد که سلطان جابر را در آنجا می برد، روی این مبنی امام دست به قیامی زد که تا دنیا دنیا است این انقلاب زنده خواهد بود.
موسوی اظهار داشت: امام حسین(ع) وظیفه رهبری خود را ادا کرد و مسلمانان دنیا را از وضعیت موجود مطلع ساخت و به صورت مکرر فر یاد زد، آیا نمی بینید که به حق عمل نمی شود و از باطل جلو گیری نمی شود؛ پس ترغیب کنید مومنین را به سوی لقای حق که در چنین شرایطی سزاوار تر است، تا دربرابر نابسا مانی ها اقدامی کنند.
وی در پایان گفت: هدف اصلی امام حسین (ع) آوردن اصلاحات، زنده کردن اصل امر به معروف و نهی از منکر، بر اندازی حکومت جور و ظلم و بنیان گذاری حکومت اسلامی بود.
به گزارش خبرگزاری آوا مطلب فوق توسط حجت الاسلام والمسلمین سید محمد حسین موسوی؛ استاد دانشگاه خوارزمی کابل به مناسبت ایام عاشورای حسینی در تکیه خانه عمومی سید محمد علی شاه در کارته سخی بیان گردید.
موسوی گفت: آنچه نقش اساسی را در انقلاب امام حسین(ع) بازی می کند و این انقلاب را جهانی ساخته و در ذهن تمام انسان ها در تمام ادوار تاریخ ماندگار ساخته مسئله امر به معروف و نهی از منکر است.
وی افزود که اگر یزید از امام حسین(ع) بیعت نمی خواست و مردم کوفه نیز دعوت نمی کردند، باز هم حسین(ع) ساکت نمی نشست.
وی افزود که دعوت مردم کوفه عامل اساسی در انقلاب امام حسین(ع) نیست، زیرا وقتیکه امام حسین(ع) در سر زمین زرود خبر شهادت حضرت مسلم را شنید و بی وفایی مردم کوفه را به آن حضرت گزارش دادند از تصمیم خود بر نگشت و همچنان به راهش ادامه داد.
موسوی گفت: امام حسین(ع) تاکید می کند بر فرض اینکه حکومت وقت به من کاری نداشته باشد و مردم کوفه از من دعوت نمی کرد؛ باز من ساکت نمی نشستم، زیرا امام سکوت را در چنین شرایطی خیانت به اسلام میداند.
به گفته وی اگر امام در چنین شرایطی دست به قیام نمی زد امروز تاریخ وی را ملامت می کرد، امام میدانست که اصل و اساس اسلام در خطر افتاده و در چنین وضعیتی او بنشیند و ببیند که اسلام جدش با آن همه زحمات که پیامبر(ص) در راه ترویجش کشیده است به دست یک آدم منحرف راه سقوط را طی کند؟، این سکوت از نگاه امام حرام است.
موسوی گفت: امام حسین(ع) با استناد به حدیث جدش پیامبر خدا (ص) که گفت هر کسی سلطان جابر و ستمگر را ببیند که حلال خدا را حرام و حرام خدا را حلال کرده است و سنت رسول خدا را می شکند اگر در برابر او اقدام نکند خداوند آن شخص را به جای می برد که سلطان جابر را در آنجا می برد، روی این مبنی امام دست به قیامی زد که تا دنیا دنیا است این انقلاب زنده خواهد بود.
موسوی اظهار داشت: امام حسین(ع) وظیفه رهبری خود را ادا کرد و مسلمانان دنیا را از وضعیت موجود مطلع ساخت و به صورت مکرر فر یاد زد، آیا نمی بینید که به حق عمل نمی شود و از باطل جلو گیری نمی شود؛ پس ترغیب کنید مومنین را به سوی لقای حق که در چنین شرایطی سزاوار تر است، تا دربرابر نابسا مانی ها اقدامی کنند.
وی در پایان گفت: هدف اصلی امام حسین (ع) آوردن اصلاحات، زنده کردن اصل امر به معروف و نهی از منکر، بر اندازی حکومت جور و ظلم و بنیان گذاری حکومت اسلامی بود.
