دولت وحدت ملی، مبارزه با فساد از شعار تا عمل

استاد حقوق و علوم سیاسی دانشگاه کابل منبع و ریشه های فساد در کشور را مقامات بلند پایه دولتی دانسته و گفت: تنها برکناری عده ای از کارمندان حکومتی کافی نیست بلکه باید افراد فاسد محاکمه شوند.
کارشناسان حقوقی و سیاسی ریشه های فساد را زیر پای مقامات بلند پایه دولتی می دانند و می گویند: افراد فاسد و اختلاس گر هنوز هم در بدنه حکومت موجود است که در قدم اول باید دست آنان را قطع کرد تا مبارزه با فساد در لایه های کوچک ثمر بخش باشد.
فاروق بشر؛ استاد حقوق و علوم سیاسی دانشگاه کابل در گفتگو با خبرگزاری آوا، گفت: فساد در افغانستان به اشکال گوناگونی چون رشوه ستانی، تغییر حقایق، جعل، کم کاری، فریب کاری، تظاهر و ... تبارز نموده و درلایه های بزرگ و کوچک جامعه رخنه کرده است.
این استاد دانشگاه هرچند اقدامات رهبران دولت وحدت ملی، مبنی بر گشایش پرونده کابلبانک و همچنین برکناری برخی از مسوولین دولتی توسط رییس جمهور را یک گام مثبت می داند، اما می گوید که تنها برکناری عده ای از کارمندان حکومتی کافی نیست بلکه باید افراد فاسد محاکمه شوند.

وی بر این عقیده است، رهبران دولت وحدت ملی در تلاشند تا دامنه فساد از افغانستان بر چیده شود، اما مشکل اساسی و عمده اینست، پدیده ای که در یک جامعه تبدیل به فرهنگ شده باشد ریشه کن کردن و از بین بردن آن استراتیژی مشخص و زمان لازم را می خواهد.
بشر افزود: فساد در افغانستان به صورت عام آن، آنقدر گسترده شده است که شکل یک مرض مزمن را به خود گرفته است.
به گفته این آگاه سیاسی، در سایه دولت وحدت ملی نه تنها فساد کاهش نیافته است بلکه تمام کارکنان دولتی به خصوص شاروالی ها و پولیس پس از بوجود آمدن دولت وحدت ملی فکر می کنند که ممکن است هر لحظه از وظیفه شان سبک دوش شوند لذا از موقعیت موقتی که دارند، سوء استفاده می کنند، به این لحاظ اقدامات رهبران حکومت با وضعیت موجود تا زمانی که کابینه تشکیل نشود، ثمر بخش نخواهد بود.
وی دلیل عمده فساد در حکومت وحدت ملی را فقدان کابینه دولت و رهبری ادارات توسط سر پرست ها دانسته و افزود: تا زمانی که کاملا کابینه دولت تشکیل نشود، مبارزه با فساد، راه به جایی نخواهد برد.
این استاد ادانشگاه گفت: دولت وحدت ملی با وجود کابینه ناقص ظرفیت مبارزه با فساد را ندارد و مطابق با شعار های خود کارهای عملی را انجام داده نخواهد توانست.
گفتنی است، فساد اداری در افغانستان همواره از پدیده هایی بوده که نه تنها اقتصاد داخلی را با رکود و برهم ریختگی مواجه ساخته بلکه کمک های جامعه جهانی را نیز با خطر مواجه کرده، چنانکه اکثر کشورهای کمک کننده همکاریهای خود را منوط به از بین بردن فساد در افغانستان کرده اند.