با آنکه وزارت صحت گفته بود طی ۲۰ روز همه معتادین را از سطح شهر جمع آوری می کند اما مردم پل سوخته می گویند معتادین در حال حاضر آزادانه بین مردم مواد مصرف می کنند.
به گزارش آوا، وزارت صحت عامه وعده داده بود که در یک کمپاین ۲۰ روزه، معتادین به مواد مخدر را از شهرهای بزرگ افغانستان جمع آوری کرده و غرض تداوی به شافخانه ها می فرستد.
بیشتر از یک ماه و نیم از این وعده می گذرد اما تا کنون نه تنها معتادین از شهرهای بزرگ افغانستان جمع آوری نشده که هر روز بر آمار آنان افزوده می شود.
آقای فیروز الدین فیروز وزیر صحت عامه کشور گفته بود که در کمپاین ۲۰ روزه جمع آوری معتادین در کابل، هر روز چهارصد تن به شفاخانه هزار بستر کمپلکس پل چرخی غرض تداوی فرستاده می شود.
به نظر می رسد که عدم تحقق اهداف وزارت صحت عامه در خصوص جمع آوری معتادین واکنشهای شدید شهروندان کابل را برانگیخته است.
باشندگان ناحیه پنجم، ششم و سوم شهرکابل از حضور معتادین و رفت آمد آنان در اماکن عمومی، بازار و محل کارشان نگران اند و می گویند: پیش از این افراد مبتلا به مواد مخدر در زیر پل بودند، اما فعلاً بیرون آمده و آزادانه در بین مردم و خانه های مسکونی گشت و گزار می کنند.
به گزارش خبرگزاری آوا، دکانداران و دست فروشان پل سوخته می گویند از یکماه به این طرف معتادین، زیر پل را ترک کرده و در میان مردم آزادانه مواد مصرف می کنند.
آنان ترس از این دارند که اگر دولت توجه به جمع آوری معتادین از اماکن عمومی نداشته باشد، با گرم شدن هوا مردم به بیماریهای گوناگون مبتلا خواهند شد.
غلام علی یکتن از دکانداران، در گفتگو با آوا، عنوان کرد: معتادین در منطقه کوته سنگی و پل سوخته کابل، در میان مردم گشت و گزار می کنند و گاهی هم دست به سرقت اموال دکانداران و دست فروشان می زنند.
او همچنان گفت: افزون بر وضعیت نامناسب هوا در کابل، دود مواد معتادان، آنان را به تکلیف ساخته و به گفته او از صبح تا شب بدون مصرف مواد، خمار هستند.
به گفته غلام علی، دولت هیج توجه در این زمینه ندارد و فقط پولیس جنایی هر از گاهی آنان را ناحیه به ناحیه میدوانند.
وی از حکومت خواست که معتادین به مواد مخدر را اگر تداوی نمی تواند، حداقل از بین مردم بجای دیگر انتقال دهد.
قابل یاد آوری است، با آنكه در افغانستان ميليون ها دالر در بخش تداوى معتادان مواد مخدر به مصرف مى رسد؛ اما سالانه براى ۵۰ درصد کل معتادان، زمينۀ تداوى مساعد نيست و ده ها تن آنان در روى جاده ها برای مردم مزاحمت ایجاد می کنند و یا جان شان را از دست می دهند.
سروى سال ٢٠١٢ ادارۀ مبارزه با مواد مخدر و تنفيذ قانون وزارت خارجه ايالات متحدۀ امريكا نشان مى دهد كه يک عشاريه شش ميليون معتاد در افغانستان وجود دارد که اين رقم، نسبت به آمار سال ٢٠٠٩ افزايش بيش از هفتاد درصدى را نشان مى دهد.
اما در حال حاضر آمار دقیق از معتادین به مواد مخدر در دست نیست.
بر اساس معلومات وزارت صحت عامه، ٨٠ درصد معتادان موجود در کشور را مردان، ١٣ درصد را زنان و ٧ درصد ديگر را کودکان تشکيل مى دهند.
يافته هاى مشارکت رسانه هاى آزاد نشان مى دهد که در حال حاضر، در سطح افغانستان ١٠٥ مرکز تداوى براى معتادان وجود دارد که سالانه ظرفيت تداوى حداکثر ٢٥٠٠٠ معتاد را دارد.
با این حال کارشناسان صحی بر این باور هستند که جمع آوری و تداوی معتادان راه چاره نیست، زیرا پس از تداوی آنان دوباره به اعتیاد رو می آورند، بلکه بهترین راهکار این است که کشت و زرع مواد مخدر از کشور ریشه کن شود.
به گزارش آوا، وزارت صحت عامه وعده داده بود که در یک کمپاین ۲۰ روزه، معتادین به مواد مخدر را از شهرهای بزرگ افغانستان جمع آوری کرده و غرض تداوی به شافخانه ها می فرستد.
بیشتر از یک ماه و نیم از این وعده می گذرد اما تا کنون نه تنها معتادین از شهرهای بزرگ افغانستان جمع آوری نشده که هر روز بر آمار آنان افزوده می شود.
آقای فیروز الدین فیروز وزیر صحت عامه کشور گفته بود که در کمپاین ۲۰ روزه جمع آوری معتادین در کابل، هر روز چهارصد تن به شفاخانه هزار بستر کمپلکس پل چرخی غرض تداوی فرستاده می شود.
به نظر می رسد که عدم تحقق اهداف وزارت صحت عامه در خصوص جمع آوری معتادین واکنشهای شدید شهروندان کابل را برانگیخته است.
باشندگان ناحیه پنجم، ششم و سوم شهرکابل از حضور معتادین و رفت آمد آنان در اماکن عمومی، بازار و محل کارشان نگران اند و می گویند: پیش از این افراد مبتلا به مواد مخدر در زیر پل بودند، اما فعلاً بیرون آمده و آزادانه در بین مردم و خانه های مسکونی گشت و گزار می کنند.
به گزارش خبرگزاری آوا، دکانداران و دست فروشان پل سوخته می گویند از یکماه به این طرف معتادین، زیر پل را ترک کرده و در میان مردم آزادانه مواد مصرف می کنند.
آنان ترس از این دارند که اگر دولت توجه به جمع آوری معتادین از اماکن عمومی نداشته باشد، با گرم شدن هوا مردم به بیماریهای گوناگون مبتلا خواهند شد.
غلام علی یکتن از دکانداران، در گفتگو با آوا، عنوان کرد: معتادین در منطقه کوته سنگی و پل سوخته کابل، در میان مردم گشت و گزار می کنند و گاهی هم دست به سرقت اموال دکانداران و دست فروشان می زنند.
او همچنان گفت: افزون بر وضعیت نامناسب هوا در کابل، دود مواد معتادان، آنان را به تکلیف ساخته و به گفته او از صبح تا شب بدون مصرف مواد، خمار هستند.
به گفته غلام علی، دولت هیج توجه در این زمینه ندارد و فقط پولیس جنایی هر از گاهی آنان را ناحیه به ناحیه میدوانند.
وی از حکومت خواست که معتادین به مواد مخدر را اگر تداوی نمی تواند، حداقل از بین مردم بجای دیگر انتقال دهد.
قابل یاد آوری است، با آنكه در افغانستان ميليون ها دالر در بخش تداوى معتادان مواد مخدر به مصرف مى رسد؛ اما سالانه براى ۵۰ درصد کل معتادان، زمينۀ تداوى مساعد نيست و ده ها تن آنان در روى جاده ها برای مردم مزاحمت ایجاد می کنند و یا جان شان را از دست می دهند.
سروى سال ٢٠١٢ ادارۀ مبارزه با مواد مخدر و تنفيذ قانون وزارت خارجه ايالات متحدۀ امريكا نشان مى دهد كه يک عشاريه شش ميليون معتاد در افغانستان وجود دارد که اين رقم، نسبت به آمار سال ٢٠٠٩ افزايش بيش از هفتاد درصدى را نشان مى دهد.
اما در حال حاضر آمار دقیق از معتادین به مواد مخدر در دست نیست.
بر اساس معلومات وزارت صحت عامه، ٨٠ درصد معتادان موجود در کشور را مردان، ١٣ درصد را زنان و ٧ درصد ديگر را کودکان تشکيل مى دهند.
يافته هاى مشارکت رسانه هاى آزاد نشان مى دهد که در حال حاضر، در سطح افغانستان ١٠٥ مرکز تداوى براى معتادان وجود دارد که سالانه ظرفيت تداوى حداکثر ٢٥٠٠٠ معتاد را دارد.
با این حال کارشناسان صحی بر این باور هستند که جمع آوری و تداوی معتادان راه چاره نیست، زیرا پس از تداوی آنان دوباره به اعتیاد رو می آورند، بلکه بهترین راهکار این است که کشت و زرع مواد مخدر از کشور ریشه کن شود.
