در حالی که امیدواریها در مورد برقراری صلح در کشور بیشتر میشود، اما کودکان افغانستان که تقریبا نیمی از جمعیت را تشکیل میدهند، سالهاست تحت تاثیر جنگ قرار دارند و دوران طفولیت برای آنان معنایی ندارد.
خبرگزاری صدای افغان(آوا)-کابل: تقریبا دو دهه از حضور نظامیان خارجی در افغانستان و سقوط طالبان میگذرد، در این مدت تعدادی زیادی از کودکان زندگیشان تحت تاثیر جنگ قرار داده است.
نهاد حمایت از کودکان سال گذشته در گزارشی نوشته بود که در 4 سال گذشته، حدود 14 هزار قضیه خشونت علیه کودکان به ثبت رسیده بود.
کودکان افغان سالها است که با انتحاری، انفجار موترها، حملات هوایی، عملیات شبانه و جنگی عادت کردهاند و این عملیات باعث شده که تعداد بیشماری از کودکان جان خود را از دست بدهند.
جنگی که نزدیک به ۳۵۰۰ نوجوان کشته و بیش از ۹ هزار زخمی از سال ۲۰۱۵ و ۲۰۱۸ به ثبت رسیده است و کسانی که از چنین حملاتی جان سالمی به سر بردند، حالت روحی و روانی مخرب آن بر آنها تا آخر عمر باقی خواهند ماند.
افزایش خشونتها در افغانستان باعث شده تا مکاتب زیادی در کشور تعطیل گردند. براساس گزارش سال گذشته یونیسف، حملات به مکاتب بین سال در سالهای اخیر سه افزایش یافته است.
در یک نظرسنجی که دو سال قبل انجم شده بود، اکثریت پاسخ دهندگان گفتند که کودکانشان در هنگام رفتن به مکتب، بازار و یا در نزدیکی ساختمانهای دولتی یا پاسگاههای امنیتی کمترین احساس ایمنی را دارند.
در این نظرسنجی فقط ۳۰ درصد از کودکان گفته بودند که هنگام رفتن به مکتب احساس امنیت میکنند و دختران نسبت به پسران احساس امنیت کمتری دارند. بسیاری از کودکانی که مصاحبه شده بودند، میترسیدند حتی به بیرون بروند.
بخش عمدهای از کودکان در بخشهایی از افغانستان از علائمی مانند افسردگی و اضطراب رنج میبرند، اما برای کمک به مقابله با آنها، به خدمات پشتیبانی حیاتی و اساسی دسترسی ندارند.
از آنجایی که بیش از ۳۰ سال از تصویب کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل میگذرد، کودکان در افغانستان چیزی جز جنگ با پیامدهای جدی بر سلامت روانی، نمیدانند.
بسیاری از والدین در مناطق مختلف از افغانستان میگویند که فرزندانشان برای رفتن به مکتب، از انفجار، اختطاف یا انواع دیگری از خشونتها شدیدا میترسند. کودکان در میان ترس از انفجار، خشونتها و صدای هلیکوپترهایی که در حالت تهاجمی دارند و در مسیر رفتن به مکتب و همچنین در هنگام رفتن به بازار یا در هنگام بازی با دوستانشان، زندگی میکنند.
خبرگزاری صدای افغان(آوا)-کابل: تقریبا دو دهه از حضور نظامیان خارجی در افغانستان و سقوط طالبان میگذرد، در این مدت تعدادی زیادی از کودکان زندگیشان تحت تاثیر جنگ قرار داده است.
نهاد حمایت از کودکان سال گذشته در گزارشی نوشته بود که در 4 سال گذشته، حدود 14 هزار قضیه خشونت علیه کودکان به ثبت رسیده بود.
کودکان افغان سالها است که با انتحاری، انفجار موترها، حملات هوایی، عملیات شبانه و جنگی عادت کردهاند و این عملیات باعث شده که تعداد بیشماری از کودکان جان خود را از دست بدهند.
جنگی که نزدیک به ۳۵۰۰ نوجوان کشته و بیش از ۹ هزار زخمی از سال ۲۰۱۵ و ۲۰۱۸ به ثبت رسیده است و کسانی که از چنین حملاتی جان سالمی به سر بردند، حالت روحی و روانی مخرب آن بر آنها تا آخر عمر باقی خواهند ماند.
افزایش خشونتها در افغانستان باعث شده تا مکاتب زیادی در کشور تعطیل گردند. براساس گزارش سال گذشته یونیسف، حملات به مکاتب بین سال در سالهای اخیر سه افزایش یافته است.
در یک نظرسنجی که دو سال قبل انجم شده بود، اکثریت پاسخ دهندگان گفتند که کودکانشان در هنگام رفتن به مکتب، بازار و یا در نزدیکی ساختمانهای دولتی یا پاسگاههای امنیتی کمترین احساس ایمنی را دارند.
در این نظرسنجی فقط ۳۰ درصد از کودکان گفته بودند که هنگام رفتن به مکتب احساس امنیت میکنند و دختران نسبت به پسران احساس امنیت کمتری دارند. بسیاری از کودکانی که مصاحبه شده بودند، میترسیدند حتی به بیرون بروند.
بخش عمدهای از کودکان در بخشهایی از افغانستان از علائمی مانند افسردگی و اضطراب رنج میبرند، اما برای کمک به مقابله با آنها، به خدمات پشتیبانی حیاتی و اساسی دسترسی ندارند.
از آنجایی که بیش از ۳۰ سال از تصویب کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل میگذرد، کودکان در افغانستان چیزی جز جنگ با پیامدهای جدی بر سلامت روانی، نمیدانند.
بسیاری از والدین در مناطق مختلف از افغانستان میگویند که فرزندانشان برای رفتن به مکتب، از انفجار، اختطاف یا انواع دیگری از خشونتها شدیدا میترسند. کودکان در میان ترس از انفجار، خشونتها و صدای هلیکوپترهایی که در حالت تهاجمی دارند و در مسیر رفتن به مکتب و همچنین در هنگام رفتن به بازار یا در هنگام بازی با دوستانشان، زندگی میکنند.