از عشق وافر به امام خمینی و انقلاب تا حضور در خط مقدم جنگ نظامی و فرهنگی

او که شیفتۀ انقلاب اسلامی و دلباختۀ امام خمینی و حضرت آیت الله (امام)‌ خامنه ای است، پس از سقوط نظام پادشاهی در بغداد به این کشور بازگشت و مشغول خدمات علمی، دینی، خدماتی و سیاسی شد. پس از آنکه بخش های وسیعی از عراق توسط داعش اشغال شد، وی از اصلی ترین علمای عراق در تشویق و ترغیب مردم در راستای قیام علیه داعشیان بود. این عالم شهرت گریز هم اکنون در یکی از مناطق بغداد ساکن است و منشا خدمات علمی، دینی و اجتماعی است.
 
تولد و زادگاه
سید یاسین موسوی معروف به آیت الله مجاهد در نیمه شعبان سال ۱۳۷۱ ق متولد شد. زادگاه وی شهر بغداد می باشد. [1]تبار خانواده آیت الله موسوی به امام موسی کاظم (ع) می رسد. پدر او سید محسن موسوی و جد او حجت الاسلام سید هاشم موسوی از چهره های شناخته شده کربلا و از مبارزان با استعمار انگلیسی در انقلاب عشرین بودند.
 
تحصیلات
سید یاسین موسوی پس از طی دوران کودکی به مکتب رفت و تا صنف نهم را گذراند سپس به تحصیل علوم دینی روی آورد. در کاظمین از درس علمای همچون شیخ سلمان خاقانی، شیخ نجم الدین عسکری وبه ویژه آیت الله سید اسماعیل صدر برادر بزرگ سید محمد باقر صدر بهره برد و مقدمات علوم را در کاظمین طی نمود. او از همان نوجوانی به تألیف روی آورد و در همان روزگار سکونت در کاظمین تعدادی کتاب نگاشت که به چاپ نرسید.

مهاجرت به نجف
سید یاسین موسوی به شدت علاقه داشت که برای تکمیل تحصیلات خود به نجف مهاجرت نماید ولی خانواده اش با این امر مخالف بودند تا اینکه او استفتایی از یکی از علمای نجف می بیند که اطاعت والدین در زمینه تحصیل علوم دینی را واجب نمی دانست از این رو در روزی که پدر و مادرش برای مراسم تشیع و دفن شوهر عمه سید یاسین رفته بودند او نامه ای خطاب به پدرش نگاشت و در آن از او عذرخواهی نمود و طلب دعا کرد. سپس به همراه شهید شیخ عبدالجبار بصری راهی نجف اشرف شده و در آنجا شهید محمد باقر صدر و برخی دیگر از علما را زیارت نمود و عزمش را جزم نمود که به تکمیل تحصیلات خویش بپردازد. مقدمات سطوح را تمام نمود و اساتید او در این مرحله عبارت بودند از: شیخ حسین معن، شهید سید عمادالدین تبریزی، سید عبدالصاحب حکیم (بیع و مکاسب)، سید محمد حسین حکیم (ابتدای رسائل)، شیخ بشیر پاکستانی نجفی (استصحاب رسائل)، سید محمد صدر (مکاسب محرمه)، سید عزالدین بحرالعلوم (خیارات مکاسب) و سید محمد علی شیرازی (کفایه) سپس به درس خارج روی آورد و نزد آیت الله خویی (خارج فقه)، شهید صدر (خارج فقه و اصول)، سید عبدالصاحب حکیم (خارج اصول) و شیخ بشیر نجفی (بحث عدالت از خارج فقه) را تحصیل نمود.[2]
 
اساتید ومربیان
اندیشمند مجاهد، آیت الله سيّد یاسین موسوى، براى کسب دانش و تقویت بنیان علمى اش در محضر استادان ممتازى حضور یافت و از یافته ها و اندوخته هاى گرانبهاى آنان کمال بهره را برد. از میان استادان و مربیان او، علاّمه شهیدآیت الله سيّد محمّد باقر صدر این استاد بى بدیل حوزه نجف، در رشد و شکوفایى شخصیت آیت الله موسوى سعى وافرى داشت و با بذل عنایات خاص خود، او را نماینده خویش در شهر بغداد انتخاب کرد. ایشان درس خارج فقه و اصول و بسیارى از دروس حوزوى را نزد آیت الله صدر فرا گرفته است. وى بر این باور هست که آیت الله صدر، رهبر شایسته و بنیانگذار انقلاب اسلامى عراق و الگوى مسلمانان مى باشد و به اندیشه هاى صائب و نوآورى هاى شهید صدر اعتقاد راسخ دارد وهمیشه از نظریات این استاد فرزانه دفاع مى کند.
یکى ازشاگردان نزدیک ایشان، در مورد ارتباط آقاى موسوى با شهید صدر مى گوید: «ارتباط و علاقه آقاى موسوى به استاد بزرگوارش، شهید صدر، آن قدر زیاد هست که حدى ندارد. سخنرانى ها و دروس و نوشته ها و گفته هاى ایشان شاهد این گفتار است، وى همواره با احترام و ادب خاصى نام ایشان را مى برد؛ چرا که شهید صدر سهم بسیار زیادى در تعلیم و تربیت ایشان داشته است. ایشان مى فرماید: هرچه دارم از اوست»

هجرت به ایران و سوریه
آیت الله مجاهد در شهر بغداد منطقة ثوره (مدینة ‌الصدر کنونى) به نمایندگى از شهید صدر مشغول انجام وظایف دینى و سیاسى و علمى اش بود که انقلاب اسلامى ایران پیروز شد. و طى حوادثى که بر اثر مبارزات ایشان و دیگر شاگردان شهید صدر در بغداد روى داد ایشان محکوم به اعدام شدند و ایشان مخفیانه با اجازه شهید صدر و توصیه ایشان نسبت به ادامه مبارزات در خارج عراق علیه نظام بعث در اواخر سال 1399 قمری راهى ایران شد و فعالیت علمى و سیاسى اش را پى گرفت. او در درس فقه و اصول آیت الله وحید خراسانى، درس اسفار آیت الله جوادى آملى، درس فقه آیت الله مظاهرى و برخى دروس دیگر حاضر شد و در عین حال از فعالیت هاى نگارشى، تدریسى، سیاسى و اجتماعى دور نبود. مدتى به سوریه رفت و در همانجا نیز به فعالیت هاى علمى و سیاسى اجتماعى مشغول بود و دروس حوزه را از سطح تا خارج تدریس کرد و آنجا نقش زیادى در احیاى حوزه شیعه ایفاء نمود.

کتاب هاى متعددى نگاشت و شاگردان بسیار پرورش داد تا اینکه حکومت صدام در سال 2003 میلادی سقوط کرد و وى به نجف اشرف بازگشت و بعد از چند سال تدریس و اشتغال به امور سیاسى عازم بغداد شد و در منطقه سیدیه که در آن وقت محل تجمعات گروه تروریستى القاعده بود، سکونت گزید و به اقامه نماز جمعه و ارشاد مردم و فعالیت هاى سیاسى، علمى و اجتماعى به ویژه مبارزه با افکار تروریستى القاعده مشغول گشت. با زحمات شبانه روزى این عالم مبارز تا کنون بسیارى از مسلمانان آن منطقه به مذهب حقه تشیع روى آورده اند.
 

او در خلال خطبه های نماز جمعه به تبیین طرح های سیاسی خود پرداخته است که مهم ترین آنها عبارت است از:

- مردم عراق باید حکومتی را برگزیند که خود می خواهد، نه حکومتی را آمریکا می خواهد.
- قانون اساسی عراق باید از سوی مجلس ملی منتخب مردم عراق بازنویسی شود.
- تأکید بر وحدت و استقلال عراق و عدم دخالت بیگانگان در عراق.
- ضرورت برپایی روابط با کشورهای منطقه بر اساس منافع مشترک.
- مبارزه با فساد.
- تأکید بر خروج نیروهای آمریکایی و تمام نیروهای بیگانه از عراق.
- تقویت روابط بین دو ملت عراق و ایران.

فعالیت های سیاسی
آیت الله موسوی به خصوص در خطابه های سال های اخیرش بر لزوم نابودی کیان نظام های تکفیری، تاکید می کند. او با اینکه ساکن بغداد است ولی از خطیبان حرم مطهر امام حسین(ع) است و در یکی از خطابه های خویش در این زمینه بیان داشته است: وظیفه ما است که به جنایتکاران اجازه ندهیم سخنان بیهوده خود را در رابطه با تخریب قبور مطهر امام حسین (ع) و حضرت عباس (ع) و امیرالمؤمنین (ع) عملی کنند. خطر گروه تکفیری داعش فقط متوجه عراق نیست، بلکه خطری برای نسل بشریت به حساب می‌آید و ما راهی جز مقابله و جنگیدن و ایستادن در مقابل آنان نداریم. همه ما می‌دانیم که امام حسین (ع) فقط برای شیعیان نیست و دلیل واضح بر این گفتار زیارت اربعین است که در همین حرم مطهر از اهل تسنن و همچنین مسیحیان را در کنار شیعیان دیدیم که به زائران خدمت کردند. امام حسین(ع) شعار، الگو و وجود عراق است و دفاع از امام حسین (ع) دفاع از عراق است، و پس از آنکه مرجعیت دینی مردم را به دفاع دعوت کردند بر ما است که از سیدالشهداء (ع) دفاع کنیم.

مختصر فعالیت های سیاسی
برخی از فعالیت ها و مسئولیت های سیاسی ایشان به شرح ذیل است:
- از بنیانگذاران جنبش مستضعفین عراق در سال 1399 قمری، اولین هسته مقاومت اسلامى در عراق به عنوان شاخه نظامى
- از بنیانگذاران حرکت علما و المجاهدین
- عضو مجلس اعلى اسلامى عراق
- عضو مجلس مشاوره آیت الله حکیم
- جانشین بیت امام در دفتر امام خمینى (ره) در سوریه
- امام جمعه موقت دمشق در سوریه
- امام جمعه موقت نجف اشرف 

خصوصیات اخلاقی و دینی
آیت الله سید یاسین موسوی از روزگار نوجوانی بسیار پرتلاش و با پشتکار تحسین برانگیز بود. چه در زمانی که تحصیل می کرد و چه روزگار مبارزه با نظام بعث عراق، همواره مصداق کثیر المعونه و خفیف الموونه بود. یک تنه به اندازه یک موسسه علمی تحقیقاتی به ترجمه، تالیف و تحقیق آثار علمی دست زده است. او از کار علمی و تدریس لذت می برد و در این مسیر خستگی را نمی شناسد. در خدمات عمرانی و اجتماعی نیز پیشگام است. نسبت به مستمندان و محرومان دلسوز و دل رحم می باشد و با تمام وجود در مسیر ریشه کن کردن معضلات اجتماعی همچون فقر، محرومیت و ناهنجاری های اجتماعی کوشش می کند. دلبستۀ دنیا نیست و آماده مرگ است. در عین حال وظیفۀ خود می داند تا وقتی که جان در بدن دارد با نظام کفر و الحاد و انحراف مبارزه کند.

قبل از انقلاب نظام بعث در پی دستگیری وی بود و اتفاقا او را اسیر کرد ولی چون او هویتش را پنهان ساخته و شناسنامه او یاسین شماع خوانده می شد، پس از دو هفته زندانی شدن آزاد شد. او در سوریه و عراق چندین بار ترور شده، ولی همواره جان سالم به در برده است.[4] منطقه سکونتش را به عمد در یکی از مناطق سنی نشین بغداد به نام سیدیه انتخاب کرده تا به داعش بفهماند از آنها نمی ترسد. وی شخصی ولایی است و حب ائمه اطهار در دلش موج می زند و نسبت به عقاید و معارف الهی مذهب تشیع تعصب مستند و برهانی دارد، در عین حال از طرفداران تقریب مذاهب اسلامی و بلکه وحدت ادیان الهی است و معتقد است باید با راهنمایی کردن دیگر فرقه ها، حقانیت مذهب شیعه را بدانها معرفی کرد و با انجام حرکت های تفرقه برانگیز نه تنها این کار تحقق نمی یابد که خلاف آن نیز رخ می دهد. در خطابه قوی و با شور و هیجان بسیار سخن می گوید و بیانی نیکو و حماسی دارد و مردم عراق شیفته خطابه هایش هستند. در عرصه نگارش نیز هنرمندانه قلم می زند و می نویسد. هنر نویسندگی و سیر شروع مطلب تا بسط موضوع و نتیجه گیری مانند موم در دستش است و در مجموع یک روحانی محقق و مبارز و کوشا به شمار می رود.[5]
 
شیفتگی نسبت به انقلاب اسلامی ایران
یکی از خصوصیات برجستۀ آیت الله موسوی شیفتگی شدید وی نسبت به امام خمینی، مقام معظم رهبری و انقلاب اسلامی ایران است. وی عقیده دارد انقلاب اسلامی ایران به تمهید مقولۀ ظهور حضرت حجت (عج) بی ارتباط نیست و امام خمینی از بسترسازان ظهور است. وی در زمان حیات امام شیفته وی بود و از امام راحل اجازه امور حسبیه دریافت داشته و دسته ای از آثار امام خمینی را ترجمه نموده یا شرح کرده است. طرفدار اندیشه ولایت فقیه است و در اقدامات نظامی و آثار علمی اش جانب این اندیشه را فرو نمی گذارد و معتقد است در زمان غیبت امام معصوم، اگر فقیه بتواند حکومت تشکیل دهد باید این کار را انجام دهد و انقلاب اسلامی ایران را واقعه ای افتخارآمیز در تاریخ فقه شیعه می داند که فقیهی مجاهد بر اساس اندیشه های دینی با نظام استکبار درافتاده و به تشکیل حکومت دست زده است.
 
احوالات کنونی
آیت الله موسوی به رغم رفع نفوذ داعش در عراق، هم اکنون نیز همواره در خطابه ها و تدریس و محافل خصوصی بر لزوم پیگیری مبارزه با فرقه های انحرافی تکفیری تاکید دارد. لزوم مبارزه با استکبار جهانی، صهیونیسم بین الملل و وهابیت ملعون را ضروری می داند. معتقد است کارگزاران حکومت عراق باید سعی کنند ضمن احترام به عقاید افراد غیر هم مذهب و هم دین خود، در مسیر استقلال فرهنگی سیاسی و اقتصادی عراق کوشش کنند و ظلم مستمر تاریخی طولانی مدت علیه مردم مظلوم عراق را جبران نمایند. وی ضمن اینکه ساکن بغداد است، ولی به شهرهای دیگر عراق مسافرت نموده و به ایراد وعظ و خطابه و روشنگری مشغول است. ضمن اینکه از کارهای علمی و تحقیقی و حوزوی نیز برکنار نیست.
 
فعاليّت‌هاى اجتماعى و فرهنگى
سید مجاهد در عرصه اجتماع و فرهنگ نیز نقش گسترده‌اى را ایفا نمود. برخى اقدامات وى در این زمینه عبارتند از:
1- تأسیس موسسه به نام «موسسة الحدیث الشریف» در نجف، براى تربیت طلاب جوان و طرح اسلام ناب محمّدى (صلى الله علیه و آله) از طریق احادیث معصومین علیهم السلام.
2- تاسیس «حوزه امیرالمومنین علیه السلام» در بغداد براى ترویج تشیع و مقابله با وهابیت در مناطق مختلف بغداد.
3- تلاش براى نشر افکار اسلامى از طریق چاپ و ترجمه کتاب هاى مفید بزرگان دین؛ به عنوان نمونه، او کتاب نجم الثاقب را ترجمه و چاپ کرد.
4- برگزارى گسترده همایش ها و جشن هاى ائمه (علیهم السلام) با رویکرد ملّى، سیاسى و اعتقادى، در عراق.
5- عضو ساماندهى به مدرسه امام هادى علیه السلام در قم مقدسه
6- مدیر مدرسه صدر (ره) در تهران از طرف شهید محراب آیت الله حکیم (ره)
7- مدیریت مدرسه امام خمینى (ره) در سوریه، شامل بزرگداشت عالمان و شخصیت هاى برجسته جهان اسلام، رسیدگى به وضع طلاّب، سفرهاى پر بار به کشورهاى حاشیه خلیج فارس، سوریه، انگلستان و لبنان و حمایت از شیعیان لبنان و مردم مسلمان فلسطین.

------------------------------------------------------------------
[1] . تاریخ القزوینی، ج۳۰، ص ۳۳۰.

[2] . تاریخ القزوینی، ج۳۰، ص ۳۳۰ و ۳۳۵ و ۳۳۶.

[3] . صحیفه امام، جلد 21، صفحه 24۴.

[4] . تاریخ القزوینی، ج۳۰، ص ۳۳۰ و ۳۳۷ و خبرگزاری براثا، تاریخ ۳۰/۱۰/۲۰۱۱م. خبر: نجاة سماحة السید یاسین الموسوی من محاولة اغتیال فی منطقة السیدیة ببغداد.

[5] . این بخش بر اساس کتاب های تدوینی و ترجمه ای وی، اخبار خبرگزاری ها و مصاحبه با برخی شاگردانش تهیه شده است.

[6] . البته وی تدوین نهایی این اثر را در ماه رمضان ۱۴۲۸ ق به پایان برده و می گوید من این بحث را در سوریه در سال ۱۴۱۹ ق نوشته بودم و در سال ۱۴۲۴ ق چاپ شد. ولی بخش دیگری که اکنون بدان افزوده ام آن را به وضع فعلی در می آورد.

[7] . مقتل فاطمه الزهراء(س)، ۱۱۴ تا ۱۴۴.