از سالروز استرداد استقلال افغانستان درحالی گرامیداشت می شود که به باور بسیاری از آگاهان، هر چند احساس آزادی خواهی در وجود مردم زنده است، اما استقلال علمی درکشور تا هنوز وجود ندارد.
خبر گزاری صدای افغان(آوا) - کابل: سید برهان الطافی؛ استاد دانشگاه در مصاحبه با آوا می گوید که در سال 1919 افغانستان استقلال خود را برتانیا به دست آورد، اما مردم این سرزمین از آن روز تا کنون هیچگاه ثمر و نتیجه این پیروزی را ندیده اند.
به باور او، افغانستان به دلیل وجود حاکمان ناکارا، مزدور و وابسته، نه تنها هیچگاه نتوانسته آن اقتداری را که در سال 1919 به دست آورد حفظ کند، بلکه شاهان افغانستان یکی پس از دیگری در دامن بیگانگان سقوط کردند.
به عقید او، حداقل یکی از ویژگی های استقلال که در یک کشور مستقل قابل تصور است این است که حکومت ها و مردم حق حاکمیت و تصمیم گیری مستقل برسرنوشت سیاسی خود را داشته باشند، اما متاسفانه حاکمان افغانستان اکنون حق تصمیم گیری مستقل را ندارند.
این در حالی است که "عبدالحی خطیبی" آگاه امور سیاسی در مصاحبه با آوا می گوید یکی از نتیجه وثمرات استقلال افغانستان از سال 1919 تا کنون بیداری حس آزادی خواهی مردم افغانستان است.
به گفته او، پس از آنکه امان الله خان جرقه آزادی خواهی را با شکست برتانیا ایجاد کرد، پس از آن مردم افغانستان همواره این احساس را داشتند که باید مستقل و شرافتمندانه زندگی کنند.
به زعم او، درحال حاضر هرچند به صورت عملی استقلال وجود ندارد و به دلیل نبود برنامه ها راهبردی برای حفظ استقلال ازسوی حکومت ها وابستگی بی شمار است، اما حداقل احساس آزادی خواهی مردم همچنان زنده است.
امروز که سالروز استرداد استقلال کشور بود از سوی شهروندان افغانستان به اشکال گوناگون در نقاط مختلف تجلیل شد.
امسال برای تجلیل از این روز هرچند حکومت آمادگی های را در مرکز و و لایات گرفته بود، اما به نظر می رسد که تجلیل از این روز تاریخی نسبت به سالهای گذشته کم رنگ ترشده است.
افغانستان یکصدو یک سال پیش از امروز درست در سال 1919 استقلال خود را گرفت و بعد از معاهده لاورپندی به عنوان کشور مستقل در سطح بین المللی شناخته شد.
افغانستان در یکصد و یک سال گذشته با فراز و نشیب های بسیاری درعرصه های مختلف سیاسی اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی رو برو بوده است و اکنون به باور بسیاری از آگاهان به دلیل وابستگی های فروان، استقلال این کشور عملاً زیرسوال قرار دارد.
خبر گزاری صدای افغان(آوا) - کابل: سید برهان الطافی؛ استاد دانشگاه در مصاحبه با آوا می گوید که در سال 1919 افغانستان استقلال خود را برتانیا به دست آورد، اما مردم این سرزمین از آن روز تا کنون هیچگاه ثمر و نتیجه این پیروزی را ندیده اند.
به باور او، افغانستان به دلیل وجود حاکمان ناکارا، مزدور و وابسته، نه تنها هیچگاه نتوانسته آن اقتداری را که در سال 1919 به دست آورد حفظ کند، بلکه شاهان افغانستان یکی پس از دیگری در دامن بیگانگان سقوط کردند.
به عقید او، حداقل یکی از ویژگی های استقلال که در یک کشور مستقل قابل تصور است این است که حکومت ها و مردم حق حاکمیت و تصمیم گیری مستقل برسرنوشت سیاسی خود را داشته باشند، اما متاسفانه حاکمان افغانستان اکنون حق تصمیم گیری مستقل را ندارند.
این در حالی است که "عبدالحی خطیبی" آگاه امور سیاسی در مصاحبه با آوا می گوید یکی از نتیجه وثمرات استقلال افغانستان از سال 1919 تا کنون بیداری حس آزادی خواهی مردم افغانستان است.
به گفته او، پس از آنکه امان الله خان جرقه آزادی خواهی را با شکست برتانیا ایجاد کرد، پس از آن مردم افغانستان همواره این احساس را داشتند که باید مستقل و شرافتمندانه زندگی کنند.
به زعم او، درحال حاضر هرچند به صورت عملی استقلال وجود ندارد و به دلیل نبود برنامه ها راهبردی برای حفظ استقلال ازسوی حکومت ها وابستگی بی شمار است، اما حداقل احساس آزادی خواهی مردم همچنان زنده است.
امروز که سالروز استرداد استقلال کشور بود از سوی شهروندان افغانستان به اشکال گوناگون در نقاط مختلف تجلیل شد.
امسال برای تجلیل از این روز هرچند حکومت آمادگی های را در مرکز و و لایات گرفته بود، اما به نظر می رسد که تجلیل از این روز تاریخی نسبت به سالهای گذشته کم رنگ ترشده است.
افغانستان یکصدو یک سال پیش از امروز درست در سال 1919 استقلال خود را گرفت و بعد از معاهده لاورپندی به عنوان کشور مستقل در سطح بین المللی شناخته شد.
افغانستان در یکصد و یک سال گذشته با فراز و نشیب های بسیاری درعرصه های مختلف سیاسی اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی رو برو بوده است و اکنون به باور بسیاری از آگاهان به دلیل وابستگی های فروان، استقلال این کشور عملاً زیرسوال قرار دارد.
