ملل متحد: زمین‌لرزه‌های هرات ۲۱ هزارو ۵۰۰ خانه را کاملا ویران کرده‌است

خبرگزاری صدای افغان(آوا)- هرات: بر بنیاد آمارها، دست‌کم ۱۵۴هزار تن در هرات از این ناحیه تحت تاثیر قرار گرفته‌اند که از این میان، ۱۱۴هزار تن بیش‌ترین آسیب را دیده‌است.

ملل متحد می‌گوید که هرچند فراهم‌آوری سرپناه اضطراری، مواد خوراکی و کمک‌های بهداشتی برای زلزله‌زدگان هرات جریان دارد، اما با سرد‌شدن هوا، نیازمند جستجوی راه‌های حل پایدار برای آسیب‌دیدگان هرات است.

گفته شده که از روستای سیاه‌آب هرات چیزی جز آوار خانه‌های گلی باقی نمانده است. روستایی دورافتاده که روزگاری محل بودوباش ۳۰۰ خانواده بود‌، اما زمین‌لرزه هفتم اکتوبر خانه‌های خشتی سیاه‌آب را نیز فرو ‌نشاند.

به نقل از آمو، یک باشنده هرات گفته است که او برای یافتن لقمه‌ نانی برای خانواده‌اش به ایران رفته بود که زمین‌لرزه سه دختر، دو پسر و همسرش را از او گرفت.

این باشنده هرات می‌گوید: «هیچ کدام از پسرانم را ندیدم، این شلوار از اولادهایم است، از بند دل من، از عزیزم، همین مانده، باقی خانواده همه رفتند، خودم ماندم و خدایم».

او می‌گوید که حالا بیش‌تر وقت خود را در گورستان بر مزار عزیزانش سپری می‌کند.

این مرد غم‌دیده گفته است: «مجبور هستم یک خانه بگیرم، یا هم با پدرم و برادرهایم زندگی کنم، اگر نشد، مجبور بچرخم».

دفتر هماهنگی کمک‌های بشری ملل متحد گفته است که ۱۵۴هزار تن در ولسوالی‌های زنده‌جان و انجیل تحت تاثیر قرار گرفته‌اند که از این میان، ۱۱۴هزار تن که آسیب زیادی دیده‌اند، نیازمند کمک‌‌های فوری بهداشتی هستند.

آمارهای دفتر هماهنگی کمک‌های بشری ملل متحد نشان می‌دهد که در زمین‌لرزه‌های هرات:

 – ۲۱هزارو۵۹۹ خانه در مناطق زلزله‌زده، به ویژه در ولسوالی‌های زنده‌جان و انجیل آسیب جدی دیده‌اند؛

– ۸ هزارو ۴۲۹ خانه به گونه کامل تخریب شده است؛

– ۱۷هزارو ۸۸ خانه به گونه شدید آسیب دیده است؛

– ۱۵۴هزار تن تحت تاثیر اثرات زمین‌لرزه قرار گرفته‌اند؛

– ۱۱۴هزار تن بیش‌ترین آسیب را دیده‌اند؛

در همین حال، علا ابو زید، سرپرست گروه فوری بهداشتی سازمان جهانی بهداشت در افغانستان می‌گوید: «هوای سرد آمدنی است و مردمی که از بحران‌ها آسیب دیده‌اند، بی‌سرپناه‌اند و با نبود غذای مناسب، آب و دیگر سهولت‌ها روبه‌رو هستند. این کار باعث افزایش امراض در میان آنان می‌شود. سیستم ارزیابی، ۲۴ ساعت کار می‌کند تا از شیوع امراض جلوگیری و به آن رسیدگی کند».

هراتیان، روزهای سختی را پشت‌ سر می‌گذارند. هزاران زلزله‌زده در چادر زندگی می‌کنند، برخی‌ها از ترس زمین‌لرزه احتمالی در فضای باز می‌خوابند و همه متکی به کمک‌های بشردوستانه هستند. آن‌چه برای دورنمای همه یک نیاز جدی پنداشته می‌شود، سرپناه همیشگی ا‌ست.