اعتراضات نسبت به عملکرد دستگاه نظامی حاکم، زمانی از سر گرفته شد که به باور انقلابیون این سیستم، هنوز هم به اعمال سیاست های رژیم مبارک ادامه می دهد.
آتش انقلابی جوانان تغییر طلب مصری، پس از سرنگونی صوری دیکتاتور 30 ساله آن کشور، هنوز هم فروکش نکرده است.
صدها هزار جوان انقلابی مصری از روز شنبه، بار دیگر به میدان التحریر حضور یافتند تا یکبار دیگر علیه رژیم حاکم که بقایای نظام سرنگون شده مبارک است، دست به اعتراض بزنند.
این اعتراضات اما برخلاف انتظار، با سرکوب شدید نظامیان و دستگاه نظامی حاکم روبرو شد.
گزارش ها از قاهره از قول منابع بیمارستانی و طب عدلی مصر، حاکی است که طی چند روز گذشته بیش از 33 نفر کشته شده اند. این سنگین ترین تلفاتی است که از زمان استعفای مبارک بر انقلابیون مصری تحمیل می شود.
وزارت بهداشت مصر اما تعداد تلفات را 23 نفر اعلام کرده است.
پولیس با شلیک گاز اشک آور و بازداشت گسترده معترضان، سعی در متفرق کردن آنان دارد. گفته می شود به رغم تداوم سرکوب شدید، این اعتراضات هنوز هم ادامه دارد. انقلابیون به صورت سمبولیک و به خاطر نشان دادن عزم و قاطعیت خود در ادامه قیام های مردمی، نماز را در میدان التحریر اقامه می کنند. شماری از معترضان نیز با برافراشتن پرچم های مصر و سوریه، حمایت ضمنی خود را از نظام سیاسی سوریه ابراز داشته اند.
افزون بر قاهره و میدان حماسه ساز التحریر، چندین شهر دیگر مصر نیز دستخوش ناآرامی های گسترده شده است.
اعتراضات نسبت به عملکرد دستگاه نظامی حاکم، زمانی از سر گرفته شد که به باور انقلابیون این سیستم، هنوز هم به اعمال سیاست های رژیم مبارک ادامه می دهد.
برخی از انقلابیون به رسانه ها گفته اند که تداوم این سیاست ها و نیز ادامه کشتارها نشان می دهد که مبارک هنوز هست!
این در حالی است که مراجع حقوق بشری غربی با سکوت معنا داری به تماشای ادامه خون ریزی ها در مصر می پردازند.
به باور کارشناسان، حلقات غربی در همدستی با سازمان های حقوق بشری مورد حمایت خود، سعی دارند تا با ادامه حاکمیت نظامیان باقیمانده از زمان مبارک، انقلاب مصر را با شکست روبرو کرده و توده های انقلابی را از ادامه انقلاب، نومید و سرخورده نشان دهند.
هراس این حلقات از روی کار آمدن نظامی مبتنی بر ارزش های اسلامی در مصر است؛ تجربه ای که در تونس، با پیروزی اسلام گرایان در انتخابات، شراب برساخته غربی-عربی برای آینده نظام سیاسی تونس را به شرنگ تبدیل کرد.
با این حال، تازه ترین گزارش ها از مصر حکایت از استعفای کابینه دولت دارد. این نشان می دهد که انقلابیون مصری هنوز هم کوبنده و شکست ناپذیر به پیش می روند و آماده اند با تمام توان از دستاوردهای انقلابی خود محافظت کرده و در برابر هر توطئه ای که در جهت انحراف این انقلاب در کار باشد بایستند.
با این وجود، این تنها رسالتی نیست که انقلابیون مصری بر دوش دارند؛ آنها باید مکانیزم هایی را ایجاد کنند تا نظامی که قرار است با انتخابات به میان آورند را در برابر تحمیل الگوهای غربی، بیمه کنند.
انقلاب مصر، نه تنها خود، باید تغییراتی تاریخی در جغرافیای سیاسی مصر ایجاد کند؛ بلکه باید برای دیگر انقلاب های شکوفاشده عربی نیز خط و نشان ترسیم کند. پیروزی انقلابیون مصری و دست یافتن کامل و بی آسیب آنان به اهداف و آرمان های انقلابی خود می تواند بدیل دیگری در کنار سوریه به عنوان یک قدرت ضد غربی، ایجاد کرده و بدینترتیب، نظام سیاسی به رهبری اسد را از چنگال آشوب های هدفمند خارجی، رهایی بخشد.
صدها هزار جوان انقلابی مصری از روز شنبه، بار دیگر به میدان التحریر حضور یافتند تا یکبار دیگر علیه رژیم حاکم که بقایای نظام سرنگون شده مبارک است، دست به اعتراض بزنند.
این اعتراضات اما برخلاف انتظار، با سرکوب شدید نظامیان و دستگاه نظامی حاکم روبرو شد.
گزارش ها از قاهره از قول منابع بیمارستانی و طب عدلی مصر، حاکی است که طی چند روز گذشته بیش از 33 نفر کشته شده اند. این سنگین ترین تلفاتی است که از زمان استعفای مبارک بر انقلابیون مصری تحمیل می شود.
وزارت بهداشت مصر اما تعداد تلفات را 23 نفر اعلام کرده است.
پولیس با شلیک گاز اشک آور و بازداشت گسترده معترضان، سعی در متفرق کردن آنان دارد. گفته می شود به رغم تداوم سرکوب شدید، این اعتراضات هنوز هم ادامه دارد. انقلابیون به صورت سمبولیک و به خاطر نشان دادن عزم و قاطعیت خود در ادامه قیام های مردمی، نماز را در میدان التحریر اقامه می کنند. شماری از معترضان نیز با برافراشتن پرچم های مصر و سوریه، حمایت ضمنی خود را از نظام سیاسی سوریه ابراز داشته اند.
افزون بر قاهره و میدان حماسه ساز التحریر، چندین شهر دیگر مصر نیز دستخوش ناآرامی های گسترده شده است.
اعتراضات نسبت به عملکرد دستگاه نظامی حاکم، زمانی از سر گرفته شد که به باور انقلابیون این سیستم، هنوز هم به اعمال سیاست های رژیم مبارک ادامه می دهد.
برخی از انقلابیون به رسانه ها گفته اند که تداوم این سیاست ها و نیز ادامه کشتارها نشان می دهد که مبارک هنوز هست!
این در حالی است که مراجع حقوق بشری غربی با سکوت معنا داری به تماشای ادامه خون ریزی ها در مصر می پردازند.
به باور کارشناسان، حلقات غربی در همدستی با سازمان های حقوق بشری مورد حمایت خود، سعی دارند تا با ادامه حاکمیت نظامیان باقیمانده از زمان مبارک، انقلاب مصر را با شکست روبرو کرده و توده های انقلابی را از ادامه انقلاب، نومید و سرخورده نشان دهند.
هراس این حلقات از روی کار آمدن نظامی مبتنی بر ارزش های اسلامی در مصر است؛ تجربه ای که در تونس، با پیروزی اسلام گرایان در انتخابات، شراب برساخته غربی-عربی برای آینده نظام سیاسی تونس را به شرنگ تبدیل کرد.
با این حال، تازه ترین گزارش ها از مصر حکایت از استعفای کابینه دولت دارد. این نشان می دهد که انقلابیون مصری هنوز هم کوبنده و شکست ناپذیر به پیش می روند و آماده اند با تمام توان از دستاوردهای انقلابی خود محافظت کرده و در برابر هر توطئه ای که در جهت انحراف این انقلاب در کار باشد بایستند.
با این وجود، این تنها رسالتی نیست که انقلابیون مصری بر دوش دارند؛ آنها باید مکانیزم هایی را ایجاد کنند تا نظامی که قرار است با انتخابات به میان آورند را در برابر تحمیل الگوهای غربی، بیمه کنند.
انقلاب مصر، نه تنها خود، باید تغییراتی تاریخی در جغرافیای سیاسی مصر ایجاد کند؛ بلکه باید برای دیگر انقلاب های شکوفاشده عربی نیز خط و نشان ترسیم کند. پیروزی انقلابیون مصری و دست یافتن کامل و بی آسیب آنان به اهداف و آرمان های انقلابی خود می تواند بدیل دیگری در کنار سوریه به عنوان یک قدرت ضد غربی، ایجاد کرده و بدینترتیب، نظام سیاسی به رهبری اسد را از چنگال آشوب های هدفمند خارجی، رهایی بخشد.
منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا)-کابل- سرویس تحلیل و پژوهش اخبار
avapress.com/vdciq3ap.t1ar32bcct.html
مطالب مرتبط
[۲۷ سنبله ۱۳۹۶] 
[۳۰ جدی ۱۳۹۶] 
[۱ جدی ۱۳۹۵] 
[۳۰ جدی ۱۳۹۴] 
[۳۰ جدی ۱۳۹۴] 
