مؤسسان سازمان فدائیان اسلام مجموعه ای از مبارزان ولایت بلخ بودند که در رأس شان استاد شهید سیدعلی اکبر مصباح قرار داشت.
این مطلب را حجت الاسلام سید فضل الله قدسی؛ یکی از همفکران و همسنگران شهید مصباح در مزار شریف بیان داشت.
وی افزود:"حجت الاسلام والسملیمن شهید سیدعلی اکبر مصباح، یکتن از سرداران سرافراز انقلاب اسلامی افغانستان و از بنیانگذاران جهاد و جنگ های چریکی در صفحات شمال کشور بود".
آقای قدسی به مناسبت هجدهمین سالگرد شهادت شهید مصباح در گفتگویی اختصاصی با خبرنگار صدای افغان(آوا) گفت:"هم اکنون واژه مصباح در یادها حاکی از یک شخصیت برازنده و تاثیرگذار در آغاز انقلاب اسلامی در افغانستان است".
به گفته وی، شهید مصباح کسی بود که خود در صدد ساختن شرایط آمادگی مردم و جامعه برای ایستادگی در برابر ظلم و بی عدالتی بود.
آقای قدسی تصریح کرد:"حضور مصباح در عرصه انقلاب مربوط به بعد از کودتای کمونیستی نبود؛ بلکه در زمان حکومت استبدادی داودخان ایشان یکی از عناصر پویا و فعالی بود که در صدد ایجاد یک تشکل سیاسی برای مبارزه با ظلم بود".
وی افزود که شهید مصباح در صدد کشاندن نیروهای متدین در دانشگاه ها، حوزه ها و نخبگان در عرصه سیاسی با انگیزه دینی، مذهبی و انقلابی بود.
به گفته وی، نقش شاخص و برجسته شهید مصباح قبل از کودتا و در آستانه کودتای کمونیستی، پیوند فکری، اعتقادی و باورهای انقلابی بین قشر روحانیت جامعه و قشر تحصیلکرده در دانشگاه ها دیده می شود.
در آن زمان، یک دیوار بی اعتمادی عجیب بین روحانیت و دانشگاهیان به وجود آمده بود، به گونه ای که حاکمیت زمان، در اذهان روحانیت و مردم جای داده بود که کسانی که در دانشگاه درس خوانده اند، همه بیدین اند و انگیزه دینی ندارند و همه دنبال دنیا هستند و از آن طرف هم ذهنیت دانشگاهیان و کسانی که علوم آکادمیک فراگرفته بودند را چنین سوق داده بود که علما، یک مشت آدم های مفت خور بوده و انگیزه خدمت به جامعه را ندارند.
قدسی یادآور شد که به همین لحاظ در اولین سال قیام مردم بر علیه کمونیست ها، شاهد جذب تعداد زیادی از تحصیلکردگان و دانشگاهیان بودیم که در راستای انجام وظایف دینی و انقلابی شان، در کنار جمعی از روحانیت و طلاب جوان و در محوریت شهید مصباح گردهم آمده بودند.
او اضافه کرد:"شهید مصباح تنها به فعالیت های نظامی اکتفا نکرد و در کنار افزایش توان نظامی، به بعد فرهنگی، تربیتی و دینی شان نیز توجه داشت؛ لذا قرارگاه‌های نظامی، پایگاه فرهنگی هم بود و در کنار مربیان نظامی، مربیان فرهنگی و اعتقادی هم حضور داشتند؛ لذا ما شاهد بودیم که فضای فرهنگی در قرارگاه های مربوط به فدائیان اسلام که بعدا ً تبدیل به جبهه متحد شد، هرگز کمرنگ نشد".
به گفته وی، تبارز ویژگی های شهید مصباح در دو عرصه، قابل بررسی است؛ وقتی مجموعه های سیاسی را در جامعه افغانستان ارزیابی می کنیم، مجموعه هایی بودند که دچار افراط شدند و برخی شان دچار تفریط شدند. یک عده، خیلی داغ برخورد می کردند؛ یعنی غیر از خودشان همه را با یک چوب می راندند و همه را به آسانی برچسپ منافق می زدند؛ لذا مجموعه هایی که دچار افراط شده بودند، متاسفانه در اولین سال های جهاد اصطکاک هایی را در بین مجموعه های مختلف به وجود آورد که منجر به اختلافات عمیق احزاب و جریان های انقلاب اسلامی شد که برای همیشه آثار منفی اش در جامعه ما ماندگار شده است.
به گفته این عالم دینی، مجموعه هایی که دچار تفریط شدند، درهای تشکل شان را بدون کدام نظارتی باز کرده بودند که هرکس می توانست وارد شود؛ یعنی بدترین آدم ها و خوبترین آدم ها در آنجا بودند. عناصری که از لحاظ فکری، اعتقادی، اخلاقی و عملکرد به هیچ عنوان با همدیگر سنخیت نداشتند در کنارهم قرار گرفته بودند. در چنین شرایطی، شهید مصباح از افراطیگری و نیز از روحیه تفریط فاصله گرفت و یک حرکت متوازن و توأم با نگاهی به واقعیت های عینی جامعه ایجاد کرد و اینکه ما در یک جامعه ای زندگی می کنیم که جوانان بی سواد ۱۰ برابر کسانی هستند که تحصیل کرده اند، جوانانی که انگیزه مقابله کردن با تجاوز را دارند، باید بر روی این جوانان کار کرد؛ تا بتوانیم جامعه ای سالم و پیشرفته را به وجود بیاوریم.
به گفته این عالم دینی، آن مجموعه ای را که شهید مصباح به وجود آورد، هر کدام شان بعدها رهبری حرکت ها و تشکل های فرهنگی و سیاسی را به عهده گرفتند و تا آخر از لحاظ فکری، اعتقادی و نگرش به واقعیت های عینی جامعه، دچار افراط و تفریط نشدند.
آقای قدسی در پایان افزود:"شهید مصباح یک آدم معمولی بود، آنچه مصباح را محبوب ساخت تواضع و پرهیزکاری او بود و آن پرهیز از یکسری تکلفات و تشریفات که معمولا ً یک آدم وقتی در یک جایگاه قرار می گیرد دیگران برای او ایجاد می کنند. در کل قرارگاه ها چه در کوه البرز و چه در تنگی شادیان، به عنوان یک چریک فداکار و رفیق با همسنگرانش شناخته می شد. او به مردم عشق می ورزید و مردم هم عاشق مصباح بودند؛ زیباترین لحظه برای وی این بود که با مردم و در کنار مردم باشد".
این مطلب را حجت الاسلام سید فضل الله قدسی؛ یکی از همفکران و همسنگران شهید مصباح در مزار شریف بیان داشت.
وی افزود:"حجت الاسلام والسملیمن شهید سیدعلی اکبر مصباح، یکتن از سرداران سرافراز انقلاب اسلامی افغانستان و از بنیانگذاران جهاد و جنگ های چریکی در صفحات شمال کشور بود".
آقای قدسی به مناسبت هجدهمین سالگرد شهادت شهید مصباح در گفتگویی اختصاصی با خبرنگار صدای افغان(آوا) گفت:"هم اکنون واژه مصباح در یادها حاکی از یک شخصیت برازنده و تاثیرگذار در آغاز انقلاب اسلامی در افغانستان است".
به گفته وی، شهید مصباح کسی بود که خود در صدد ساختن شرایط آمادگی مردم و جامعه برای ایستادگی در برابر ظلم و بی عدالتی بود.
آقای قدسی تصریح کرد:"حضور مصباح در عرصه انقلاب مربوط به بعد از کودتای کمونیستی نبود؛ بلکه در زمان حکومت استبدادی داودخان ایشان یکی از عناصر پویا و فعالی بود که در صدد ایجاد یک تشکل سیاسی برای مبارزه با ظلم بود".
وی افزود که شهید مصباح در صدد کشاندن نیروهای متدین در دانشگاه ها، حوزه ها و نخبگان در عرصه سیاسی با انگیزه دینی، مذهبی و انقلابی بود.
به گفته وی، نقش شاخص و برجسته شهید مصباح قبل از کودتا و در آستانه کودتای کمونیستی، پیوند فکری، اعتقادی و باورهای انقلابی بین قشر روحانیت جامعه و قشر تحصیلکرده در دانشگاه ها دیده می شود.
در آن زمان، یک دیوار بی اعتمادی عجیب بین روحانیت و دانشگاهیان به وجود آمده بود، به گونه ای که حاکمیت زمان، در اذهان روحانیت و مردم جای داده بود که کسانی که در دانشگاه درس خوانده اند، همه بیدین اند و انگیزه دینی ندارند و همه دنبال دنیا هستند و از آن طرف هم ذهنیت دانشگاهیان و کسانی که علوم آکادمیک فراگرفته بودند را چنین سوق داده بود که علما، یک مشت آدم های مفت خور بوده و انگیزه خدمت به جامعه را ندارند.
قدسی یادآور شد که به همین لحاظ در اولین سال قیام مردم بر علیه کمونیست ها، شاهد جذب تعداد زیادی از تحصیلکردگان و دانشگاهیان بودیم که در راستای انجام وظایف دینی و انقلابی شان، در کنار جمعی از روحانیت و طلاب جوان و در محوریت شهید مصباح گردهم آمده بودند.
او اضافه کرد:"شهید مصباح تنها به فعالیت های نظامی اکتفا نکرد و در کنار افزایش توان نظامی، به بعد فرهنگی، تربیتی و دینی شان نیز توجه داشت؛ لذا قرارگاه‌های نظامی، پایگاه فرهنگی هم بود و در کنار مربیان نظامی، مربیان فرهنگی و اعتقادی هم حضور داشتند؛ لذا ما شاهد بودیم که فضای فرهنگی در قرارگاه های مربوط به فدائیان اسلام که بعدا ً تبدیل به جبهه متحد شد، هرگز کمرنگ نشد".
به گفته وی، تبارز ویژگی های شهید مصباح در دو عرصه، قابل بررسی است؛ وقتی مجموعه های سیاسی را در جامعه افغانستان ارزیابی می کنیم، مجموعه هایی بودند که دچار افراط شدند و برخی شان دچار تفریط شدند. یک عده، خیلی داغ برخورد می کردند؛ یعنی غیر از خودشان همه را با یک چوب می راندند و همه را به آسانی برچسپ منافق می زدند؛ لذا مجموعه هایی که دچار افراط شده بودند، متاسفانه در اولین سال های جهاد اصطکاک هایی را در بین مجموعه های مختلف به وجود آورد که منجر به اختلافات عمیق احزاب و جریان های انقلاب اسلامی شد که برای همیشه آثار منفی اش در جامعه ما ماندگار شده است.
به گفته این عالم دینی، مجموعه هایی که دچار تفریط شدند، درهای تشکل شان را بدون کدام نظارتی باز کرده بودند که هرکس می توانست وارد شود؛ یعنی بدترین آدم ها و خوبترین آدم ها در آنجا بودند. عناصری که از لحاظ فکری، اعتقادی، اخلاقی و عملکرد به هیچ عنوان با همدیگر سنخیت نداشتند در کنارهم قرار گرفته بودند. در چنین شرایطی، شهید مصباح از افراطیگری و نیز از روحیه تفریط فاصله گرفت و یک حرکت متوازن و توأم با نگاهی به واقعیت های عینی جامعه ایجاد کرد و اینکه ما در یک جامعه ای زندگی می کنیم که جوانان بی سواد ۱۰ برابر کسانی هستند که تحصیل کرده اند، جوانانی که انگیزه مقابله کردن با تجاوز را دارند، باید بر روی این جوانان کار کرد؛ تا بتوانیم جامعه ای سالم و پیشرفته را به وجود بیاوریم.
به گفته این عالم دینی، آن مجموعه ای را که شهید مصباح به وجود آورد، هر کدام شان بعدها رهبری حرکت ها و تشکل های فرهنگی و سیاسی را به عهده گرفتند و تا آخر از لحاظ فکری، اعتقادی و نگرش به واقعیت های عینی جامعه، دچار افراط و تفریط نشدند.
آقای قدسی در پایان افزود:"شهید مصباح یک آدم معمولی بود، آنچه مصباح را محبوب ساخت تواضع و پرهیزکاری او بود و آن پرهیز از یکسری تکلفات و تشریفات که معمولا ً یک آدم وقتی در یک جایگاه قرار می گیرد دیگران برای او ایجاد می کنند. در کل قرارگاه ها چه در کوه البرز و چه در تنگی شادیان، به عنوان یک چریک فداکار و رفیق با همسنگرانش شناخته می شد. او به مردم عشق می ورزید و مردم هم عاشق مصباح بودند؛ زیباترین لحظه برای وی این بود که با مردم و در کنار مردم باشد".
منبع : خبرگزاری صدای افغان (آوا) - کابل
