طراحی قطعات بوسیله کمپیوتر و تولید آنها بوسیله یک چاپگر سه بُعدی، در حال تبدیل شدن به امری عادی است و این روش در صنعت هوایی جایگاه پیشروتری دارد.
به گزارش آوا به نقل از یورونیوز، در کارخانه ایرباس در هامبورگ، چاپگرهای لیزری سه بعدی می توانند قطعات فلزی گوناگونی برای طیف وسیعی از قطعات ایرباس تولید کنند که سبک تر، مقاوم تر و بسیار ارزان تر هستند. صدها قطعه با استفاده از چاپگرهای سه بعدی بر روی ایرباس ۳۵۰ نصب شده است. این روش ۷۰ درصد از نظر زمانی و ۸۰ درصد هزینه تولید را کاهش می دهد.
پیتر ساندر، مدیر تکنالوژی های جدید ایرباس می گوید:«این کار بسیار جالبی است، این قطعه بخشی از سیستم سوخت است که شامل دو لوله تعبیه شده در یک لوله است و معمولا از ده بخش جوش داده شده ساخته شده است. با چاپگرهای سه بعدی این امکان را داریم که دو لوله را در یک لوله دیگر جای بدهیم و آنرا تولید کنیم. در این حالت وزن قطعه کاهش می یابد اما جالبترین نکته این است که هزینه ها را تا ۳۰ درصد کاهش می دهیم.»
چاپگرهای سه بعدی می توانند یک شیء سه بعدی را از یک فایل دیجیتال تولید کنند. این چاپگرهای سه بعدی
می توانند فایل ها را با استفاده از پودرهای پلاستیک و فلزات مختلف از جمله تیتانیوم و فولاد، به قطعات مکانیکی واقعی تبدیل کنند.
کورتیس کارسون، مدیر یکپارچه سازی سیستم ها در ایرباس می گوید: «از نظر من امروزه بیشترین سود برای شرکت های طیاره ای کاهش دادن وزن طیاره است.
با کاهش وزن در هزینه های تولید طیاره صرفه جویی می کنیم. این راهی است برای بهبود مصرف سوخت و صرفه جویی در هزینه سوخت طیاره ها. این کار همچنین به بهبود درآمد شرکت های هوایی و همچنین کارآمدی بهتر طیاره می انجامد.»
اولین پرواز یک طیاره ی تجاری با قطعات فلزی سه بعدی در سال ۲۰۱۶ میلادی انجام خواهد شد و تولید انبوه آنها با ۳۰ تن قطعات فلزی تولید شده با چاپگرهای سه بعدی در سال ۲۰۱۸ خواهد بود.
به گزارش آوا به نقل از یورونیوز، در کارخانه ایرباس در هامبورگ، چاپگرهای لیزری سه بعدی می توانند قطعات فلزی گوناگونی برای طیف وسیعی از قطعات ایرباس تولید کنند که سبک تر، مقاوم تر و بسیار ارزان تر هستند. صدها قطعه با استفاده از چاپگرهای سه بعدی بر روی ایرباس ۳۵۰ نصب شده است. این روش ۷۰ درصد از نظر زمانی و ۸۰ درصد هزینه تولید را کاهش می دهد.
پیتر ساندر، مدیر تکنالوژی های جدید ایرباس می گوید:«این کار بسیار جالبی است، این قطعه بخشی از سیستم سوخت است که شامل دو لوله تعبیه شده در یک لوله است و معمولا از ده بخش جوش داده شده ساخته شده است. با چاپگرهای سه بعدی این امکان را داریم که دو لوله را در یک لوله دیگر جای بدهیم و آنرا تولید کنیم. در این حالت وزن قطعه کاهش می یابد اما جالبترین نکته این است که هزینه ها را تا ۳۰ درصد کاهش می دهیم.»
چاپگرهای سه بعدی می توانند یک شیء سه بعدی را از یک فایل دیجیتال تولید کنند. این چاپگرهای سه بعدی
می توانند فایل ها را با استفاده از پودرهای پلاستیک و فلزات مختلف از جمله تیتانیوم و فولاد، به قطعات مکانیکی واقعی تبدیل کنند.
کورتیس کارسون، مدیر یکپارچه سازی سیستم ها در ایرباس می گوید: «از نظر من امروزه بیشترین سود برای شرکت های طیاره ای کاهش دادن وزن طیاره است.
با کاهش وزن در هزینه های تولید طیاره صرفه جویی می کنیم. این راهی است برای بهبود مصرف سوخت و صرفه جویی در هزینه سوخت طیاره ها. این کار همچنین به بهبود درآمد شرکت های هوایی و همچنین کارآمدی بهتر طیاره می انجامد.»
اولین پرواز یک طیاره ی تجاری با قطعات فلزی سه بعدی در سال ۲۰۱۶ میلادی انجام خواهد شد و تولید انبوه آنها با ۳۰ تن قطعات فلزی تولید شده با چاپگرهای سه بعدی در سال ۲۰۱۸ خواهد بود.
