بازرس ویژه امریکا در امور بازسازی افغانستان (SIGAR)می‌گوید که نیروهای هوایی امریکا ۱۶ هواپیمای کمکی به ارتش افغانستان را تبدیل به پارچه‌های آهن کرده و فروخته اند.
این هواپیماها که به دلیل فرسودگی زمین‌گیر شده بودند، از جمله ۲۰ هواپیمایی اند که به ارزش بیش از ۴۸۶ میلیون دالر توسط امریکا برای استفاده نیروهای هوایی افغانستان خریداری شده بودند که حالا ۱۶ هواپیمای آن در فرودگاه کابل به آهن‌پاره تبدیل شده و چیزی حدود ۳۲ هزار دالر فروخته شده اند.
هواپیماهای کمکی به ارتش افغانستان مدل C۲۷-G۲۲۲ ساخت ایتالیاست و ۴ فروند دیگر آن پس از اعتراض دولت افغانستان در مورد کهنگی این هواپیماها در آلمان نگهداری می‌شود.
سال گذشته مسئولان اردوی ملی این هواپیماهای مسافربری را کهنه و ناکارآمد خواندند و آنها را به نیروهای امریکایی بازگرداندند.
این هواپیماها در یکسال گذشته در فرودگاه کابل نگهداری و برخی از آنها بدون هیچ استفاده‌ای زمین‌گیر شده بودند.
جنرال عبدالوهاب وردک؛ فرمانده عمومی نیروی هوایی افغانستان می‌گوید که افغانستان انتظار تحویل گیری هواپیماهای "فرسوده و ترمیم شده" را نداشت.
این بدان می ماند که کسی ۴۸۶ میلیون دالر بدهد و در برابر آن، ۳۲ هزار دالر به دست آورد. این واقعا احمقانه است.
چه چیزی می تواند این معامله مضحک را توجیه کند؟ چرا ایالات متحده این میزان پول را صرف خرید آهن پاره کرده است؟
آیا امریکایی ها از دانش ارزیابی هواپیماهای خریداری شده برخوردار نبوده اند؟ آیا آنها واقعا در این معامله فریب خورده اند؟ آیا این پذیرفتنی و باور کردنی است که وزارت دفاع افغانستان متوجه فرسودگی و کهنگی آهن پاره های هواپیمانما شده باشند؛ اما متخصصان پنتاگون از آن چیزی ندانند؟
هیچ دلیل و توجیه منطقی برای این اقدام وجود ندارد؛ جز اینکه نتیجه بگیریم قصد و عمدی در این زمینه در کار بوده است؛ تا از یکسو اینگونه وانمود شود که امریکا برای تجهیز نیروهای هوایی افغانستان با هواپیماهای ایتالیایی، صدها میلیون دالر هزینه کرده است و از سوی دیگر، خواسته عملا هیچ کاری در این زمینه انجام نشود و نیروی هوایی افغانستان، همچنان فاقد هواپیما و تجهیزات پیشرفته باقی بماند.
اگرچه وزارت دفاع کشور، این گزارش سیگار را مردود اعلام کرده است؛ اما این نهاد امریکایی شواهدی را در رسانه ها منتشر کرده است که این ادعا را تایید می کند.
به رغم این مساله، این امید وجود دارد که این گزارش واقعا بی پایه باشد و امریکا به چنین اقدامی مبادرت نکرده باشد؛ زیرا اگر این گزارش درست ثابت شود، شرم آورترین اقدامی است که ایالات متحده در قبال افغانستان انجام داده است.
هیچ توجیهی برای این مساله وجود ندارد. همانطور که در اظهارات جنرال عبدالوهاب وردک؛ فرمانده عمومی نیروی هوایی افغانستان نیز آمده است، افغانستان ممکن است انتظار داشته باشد امریکا یا ایتالیا یا هر کشور خارجی دیگری به نیروهای هوایی اش، هیچ کمکی نکنند؛ اما این انتظار را ندارد که هواپیماهای کهنه، فرسوده و آهن پاره را به آنها زیر نام کمک واگذار کنند و اعلام نمایند که برای خرید این هواپیماها، صدها میلیون دالر هزینه شده است و این «کمک» ایالات متحده امریکا؛ بزرگترین متحد استراتژیک افغانستان به نیروی هوایی این کشور است! این واقعا شرم آور و توهین آمیز است.
البته حتی اگر این گزارش، نادرست باشد و امریکا به چنین اقدامی مبادرت نکرده باشد، دلایل زیاد دیگری نیز وجود دارد که نشان می دهد امریکا تقریبا هیچ اقدامی برای احیا و تجهیز نیروهای هوایی افغانستان انجام نداده است؛ البته وقتی می گوییم «هیچ اقدام» به آن معناست که با توجه به شعارهایی که امریکا می دهد، با توجه به میزان کمک هایی که اعلام می شود و با توجه به دلگرمی و امیدی که افغانستان نسبت به «بزرگترین متحد استراتژیک» خود دارد، اقدامات انجام شده «هیچ» محسوب می شود.
از سوی دیگر، در یک مقایسه ساده میان امریکا و شوروی و میزان کمک آنها به ارتش و نیروهای هوایی افغانستان در دو زمان متفاوت، کاملا روشن می شود که امریکا در مقایسه با شوروی، چه کاری برای ارتش و نیروی هوایی ما انجام داده است.
نیروی هوایی ما در زمان شوروی، صدها هواپیمای جنگی روسی داشت که در آن زمان مورد استفاده ارتش روسیه بود و در منطقه، نظیر نداشت. صدها عراده تانک داشت و دیگر ادوات سنگین و سبک نظامی؛ این ادوات در جریان جنگ ها یا نابود شدند و یا توسط پاکستان و دیگر همسایگان به تاراج رفتند.
هنوز هم نیروهای ما از ادوات و هلیکوپترهای به جا مانده از شوروی پیشین استفاده می کنند!
این هواپیماها که به دلیل فرسودگی زمین‌گیر شده بودند، از جمله ۲۰ هواپیمایی اند که به ارزش بیش از ۴۸۶ میلیون دالر توسط امریکا برای استفاده نیروهای هوایی افغانستان خریداری شده بودند که حالا ۱۶ هواپیمای آن در فرودگاه کابل به آهن‌پاره تبدیل شده و چیزی حدود ۳۲ هزار دالر فروخته شده اند.
هواپیماهای کمکی به ارتش افغانستان مدل C۲۷-G۲۲۲ ساخت ایتالیاست و ۴ فروند دیگر آن پس از اعتراض دولت افغانستان در مورد کهنگی این هواپیماها در آلمان نگهداری می‌شود.
سال گذشته مسئولان اردوی ملی این هواپیماهای مسافربری را کهنه و ناکارآمد خواندند و آنها را به نیروهای امریکایی بازگرداندند.
این هواپیماها در یکسال گذشته در فرودگاه کابل نگهداری و برخی از آنها بدون هیچ استفاده‌ای زمین‌گیر شده بودند.
جنرال عبدالوهاب وردک؛ فرمانده عمومی نیروی هوایی افغانستان می‌گوید که افغانستان انتظار تحویل گیری هواپیماهای "فرسوده و ترمیم شده" را نداشت.
این بدان می ماند که کسی ۴۸۶ میلیون دالر بدهد و در برابر آن، ۳۲ هزار دالر به دست آورد. این واقعا احمقانه است.
چه چیزی می تواند این معامله مضحک را توجیه کند؟ چرا ایالات متحده این میزان پول را صرف خرید آهن پاره کرده است؟
آیا امریکایی ها از دانش ارزیابی هواپیماهای خریداری شده برخوردار نبوده اند؟ آیا آنها واقعا در این معامله فریب خورده اند؟ آیا این پذیرفتنی و باور کردنی است که وزارت دفاع افغانستان متوجه فرسودگی و کهنگی آهن پاره های هواپیمانما شده باشند؛ اما متخصصان پنتاگون از آن چیزی ندانند؟
هیچ دلیل و توجیه منطقی برای این اقدام وجود ندارد؛ جز اینکه نتیجه بگیریم قصد و عمدی در این زمینه در کار بوده است؛ تا از یکسو اینگونه وانمود شود که امریکا برای تجهیز نیروهای هوایی افغانستان با هواپیماهای ایتالیایی، صدها میلیون دالر هزینه کرده است و از سوی دیگر، خواسته عملا هیچ کاری در این زمینه انجام نشود و نیروی هوایی افغانستان، همچنان فاقد هواپیما و تجهیزات پیشرفته باقی بماند.
اگرچه وزارت دفاع کشور، این گزارش سیگار را مردود اعلام کرده است؛ اما این نهاد امریکایی شواهدی را در رسانه ها منتشر کرده است که این ادعا را تایید می کند.
به رغم این مساله، این امید وجود دارد که این گزارش واقعا بی پایه باشد و امریکا به چنین اقدامی مبادرت نکرده باشد؛ زیرا اگر این گزارش درست ثابت شود، شرم آورترین اقدامی است که ایالات متحده در قبال افغانستان انجام داده است.
هیچ توجیهی برای این مساله وجود ندارد. همانطور که در اظهارات جنرال عبدالوهاب وردک؛ فرمانده عمومی نیروی هوایی افغانستان نیز آمده است، افغانستان ممکن است انتظار داشته باشد امریکا یا ایتالیا یا هر کشور خارجی دیگری به نیروهای هوایی اش، هیچ کمکی نکنند؛ اما این انتظار را ندارد که هواپیماهای کهنه، فرسوده و آهن پاره را به آنها زیر نام کمک واگذار کنند و اعلام نمایند که برای خرید این هواپیماها، صدها میلیون دالر هزینه شده است و این «کمک» ایالات متحده امریکا؛ بزرگترین متحد استراتژیک افغانستان به نیروی هوایی این کشور است! این واقعا شرم آور و توهین آمیز است.
البته حتی اگر این گزارش، نادرست باشد و امریکا به چنین اقدامی مبادرت نکرده باشد، دلایل زیاد دیگری نیز وجود دارد که نشان می دهد امریکا تقریبا هیچ اقدامی برای احیا و تجهیز نیروهای هوایی افغانستان انجام نداده است؛ البته وقتی می گوییم «هیچ اقدام» به آن معناست که با توجه به شعارهایی که امریکا می دهد، با توجه به میزان کمک هایی که اعلام می شود و با توجه به دلگرمی و امیدی که افغانستان نسبت به «بزرگترین متحد استراتژیک» خود دارد، اقدامات انجام شده «هیچ» محسوب می شود.
از سوی دیگر، در یک مقایسه ساده میان امریکا و شوروی و میزان کمک آنها به ارتش و نیروهای هوایی افغانستان در دو زمان متفاوت، کاملا روشن می شود که امریکا در مقایسه با شوروی، چه کاری برای ارتش و نیروی هوایی ما انجام داده است.
نیروی هوایی ما در زمان شوروی، صدها هواپیمای جنگی روسی داشت که در آن زمان مورد استفاده ارتش روسیه بود و در منطقه، نظیر نداشت. صدها عراده تانک داشت و دیگر ادوات سنگین و سبک نظامی؛ این ادوات در جریان جنگ ها یا نابود شدند و یا توسط پاکستان و دیگر همسایگان به تاراج رفتند.
هنوز هم نیروهای ما از ادوات و هلیکوپترهای به جا مانده از شوروی پیشین استفاده می کنند!
