یک روز پس از حمله گروهی طالبان به فرودگاه قندهار، عبدالله عبدالله؛ رئیس اجرایی گفت که اگر چنین حملاتی افزایش یابد، "روابط با همسایه و تلاش‌ها برای گفتگوهای صلح" بی‌نتیجه خواهد بود.
آقای عبدالله گفت که روابط افغانستان با همسایه‌ها و تلاش‌های مثبت در راه صلح باید به کم شدن حملات و تلفات غیرنظامیان در افغانستان کمک کند.
در حمله به فرودگاه قندهار دست کم ٥٠ نفر کشته شدند.
آقای عبدالله همچنین گفت که برای دولت، زندگی افغان‌ها از "اعتماد به دوستی که صادق و قابل اعتماد نیست" مهم‌تر است.
عبدالله گفت که دولت در مورد حمله به فرودگاه قندهار تحقیق می‌کند و با کسانی که "ترسوها" را حمایت و تمویل می‌کنند، "به صورت واضح" سخن خواهد گفت.
این اظهارات در حالی ابراز می‌شود که اشرف غنی، روز چهارشنبه به منظور آغاز دوباره روند صلح به پاکستان رفت.
همزمان رحمت الله نبیل؛ رئیس اداره امنیت ملی به دلیل آنچه "مکدر بودن فضای اعتماد کاری و فشارهای بی‌حد و حصر" رئیس جمهور بر خود خوانده، از سمتش کناره‌گیری کرد.
کارشناسان می گویند که اظهارات اخیر آقای عبدالله، تلویحا می تواند در برابر اقدامات تازه اشرف غنی؛ رییس جمهور به منظور نزدیک شدن مجدد به پاکستان و آغاز روند صلح با طالبان تعبیر شود.
از جانب دیگر، استعفای معنادار رییس امنیت ملی نیز که ظاهرا در اعتراض به سیاست های پاکستان گرایانه رییس جمهور و فشارهای شدید غنی بر او برای کناره گیری از این سمت، صورت گرفته، به معنای آن است که رییس جمهور این بار باید هزینه های بیشتری برای نزدیک شدن و اعتماد به پاکستان بپردازد.
آقای نبیل، نسبت به برخی سیاست های دولت، ابراز نارضایتی کرده و از پاکستان به عنوان کشوری مغرض نام برده است که به گفته او، جاسوسان وابسته به سازمان اطلاعات نظامی ارتش آن کشور، همزمان هم در جلسه دیدار با اشرف غنی، شرکت می کنند و هم از کمپیوترهای خود، مسؤولیت حمله طالبان به فرودگاه قندهار را بر عهده می گیرند.
با این حساب، این کاملا واضح است که هزینه های سنگین آغاز دوباره روند صلح با طالبان و دوستی با پاکستان، از هم اکنون در کابل آغاز شده است و پیش بینی می شود با توجه به جو سنگین رویکردهای دوگانه دولت افغانستان در قبال تروریزم و طالبان و پاکستان، دامنه این هزینه ها سنگین تر و گسترده تر گردد.
به عقیده آگاهان، رویدادهای اخیر، می تواند نشانه ای روشن از یک برنامه مدون باشد که طی آن، نقش عناصر و چهره های منتقد و مخالف پاکستان در دولت افغانستان باید کمرنگ شود و در برابر، افراد و مهره های همسو با پاکستان از قدرت و صلاحیت بیشتری بهره مند شوند.
از دید آنها نشانه های زیادی در این زمینه وجود دارد. از جمله انتشار خبرهایی در خصوص انتصاب حنیف اتمر؛ مشاور امنیت ملی رییس جمهور به عنوان سفیر افغانستان در اسلام آباد و در تازه ترین مورد هم مجبور کردن رحمت الله نبیل؛ رییس عمومی امنیت ملی به استعفا از سمت خود.
به عقیده کارشناسان، میان آقایان اتمر و نبیل در خصوص سیاست های امنیتی و ضد تروریستی دولت در قبال طالبان و تروریست های دست آموز و مورد حمایت پاکستان، اختلاف نظرهای جدی و عمیقی وجود داشت.
این اختلاف نظرها به دنبال انتشار خبرهایی مبنی بر امضای موافقتنامه امنیتی میان سازمان های امنیتی و استخباراتی افغانستان و پاکستان، رسانه ای شد و پس از سقوط شهر قندوز به دست طالبان به اوج خود رسید.
با این حال، آقای اتمر در همه این موارد، فقط سکوت کرد و حاضر نشد در برابر رسانه ها و افکار عمومی، به ابهامات موجود در خصوص عملکرد خود، پاسخ بدهد.
اکنون با رفتن نبیل، او برنده این بازی پیچیده محسوب می شود.
شماری دیگر از ناظران حتی پا را از این هم فراتر می گذارند و سوء قصد به جان تحلیلگران رسانه ای منتقد سیاست های پاکستان از جمله احمد سعیدی و جاوید کوهستانی را نیز به زمینه سازی های سیاسی برای نزدیک شدن به پاکستان و صلح با طالبان نسبت می دهند. خود این افراد و حامیان آنها از جمله احمد سعیدی و عطامحمد نور هم این اقدامات تروریستی را به «ستون پنجمی»ها نسبت داده اند.
اگرچه هیچ شاهد روشن و قابل اتکایی در زمینه درستی این برداشت ها وجود ندارد؛ اما با این حال، با توجه به وضعیت پیچیده کنونی و دوگانگی بارز حکومت در تعامل یا تقابل با پاکستان و طالبان نمی توان نسبت به آینده، نگران نبود.
آقای عبدالله گفت که روابط افغانستان با همسایه‌ها و تلاش‌های مثبت در راه صلح باید به کم شدن حملات و تلفات غیرنظامیان در افغانستان کمک کند.
در حمله به فرودگاه قندهار دست کم ٥٠ نفر کشته شدند.
آقای عبدالله همچنین گفت که برای دولت، زندگی افغان‌ها از "اعتماد به دوستی که صادق و قابل اعتماد نیست" مهم‌تر است.
عبدالله گفت که دولت در مورد حمله به فرودگاه قندهار تحقیق می‌کند و با کسانی که "ترسوها" را حمایت و تمویل می‌کنند، "به صورت واضح" سخن خواهد گفت.
این اظهارات در حالی ابراز می‌شود که اشرف غنی، روز چهارشنبه به منظور آغاز دوباره روند صلح به پاکستان رفت.
همزمان رحمت الله نبیل؛ رئیس اداره امنیت ملی به دلیل آنچه "مکدر بودن فضای اعتماد کاری و فشارهای بی‌حد و حصر" رئیس جمهور بر خود خوانده، از سمتش کناره‌گیری کرد.
کارشناسان می گویند که اظهارات اخیر آقای عبدالله، تلویحا می تواند در برابر اقدامات تازه اشرف غنی؛ رییس جمهور به منظور نزدیک شدن مجدد به پاکستان و آغاز روند صلح با طالبان تعبیر شود.
از جانب دیگر، استعفای معنادار رییس امنیت ملی نیز که ظاهرا در اعتراض به سیاست های پاکستان گرایانه رییس جمهور و فشارهای شدید غنی بر او برای کناره گیری از این سمت، صورت گرفته، به معنای آن است که رییس جمهور این بار باید هزینه های بیشتری برای نزدیک شدن و اعتماد به پاکستان بپردازد.
آقای نبیل، نسبت به برخی سیاست های دولت، ابراز نارضایتی کرده و از پاکستان به عنوان کشوری مغرض نام برده است که به گفته او، جاسوسان وابسته به سازمان اطلاعات نظامی ارتش آن کشور، همزمان هم در جلسه دیدار با اشرف غنی، شرکت می کنند و هم از کمپیوترهای خود، مسؤولیت حمله طالبان به فرودگاه قندهار را بر عهده می گیرند.
با این حساب، این کاملا واضح است که هزینه های سنگین آغاز دوباره روند صلح با طالبان و دوستی با پاکستان، از هم اکنون در کابل آغاز شده است و پیش بینی می شود با توجه به جو سنگین رویکردهای دوگانه دولت افغانستان در قبال تروریزم و طالبان و پاکستان، دامنه این هزینه ها سنگین تر و گسترده تر گردد.
به عقیده آگاهان، رویدادهای اخیر، می تواند نشانه ای روشن از یک برنامه مدون باشد که طی آن، نقش عناصر و چهره های منتقد و مخالف پاکستان در دولت افغانستان باید کمرنگ شود و در برابر، افراد و مهره های همسو با پاکستان از قدرت و صلاحیت بیشتری بهره مند شوند.
از دید آنها نشانه های زیادی در این زمینه وجود دارد. از جمله انتشار خبرهایی در خصوص انتصاب حنیف اتمر؛ مشاور امنیت ملی رییس جمهور به عنوان سفیر افغانستان در اسلام آباد و در تازه ترین مورد هم مجبور کردن رحمت الله نبیل؛ رییس عمومی امنیت ملی به استعفا از سمت خود.
به عقیده کارشناسان، میان آقایان اتمر و نبیل در خصوص سیاست های امنیتی و ضد تروریستی دولت در قبال طالبان و تروریست های دست آموز و مورد حمایت پاکستان، اختلاف نظرهای جدی و عمیقی وجود داشت.
این اختلاف نظرها به دنبال انتشار خبرهایی مبنی بر امضای موافقتنامه امنیتی میان سازمان های امنیتی و استخباراتی افغانستان و پاکستان، رسانه ای شد و پس از سقوط شهر قندوز به دست طالبان به اوج خود رسید.
با این حال، آقای اتمر در همه این موارد، فقط سکوت کرد و حاضر نشد در برابر رسانه ها و افکار عمومی، به ابهامات موجود در خصوص عملکرد خود، پاسخ بدهد.
اکنون با رفتن نبیل، او برنده این بازی پیچیده محسوب می شود.
شماری دیگر از ناظران حتی پا را از این هم فراتر می گذارند و سوء قصد به جان تحلیلگران رسانه ای منتقد سیاست های پاکستان از جمله احمد سعیدی و جاوید کوهستانی را نیز به زمینه سازی های سیاسی برای نزدیک شدن به پاکستان و صلح با طالبان نسبت می دهند. خود این افراد و حامیان آنها از جمله احمد سعیدی و عطامحمد نور هم این اقدامات تروریستی را به «ستون پنجمی»ها نسبت داده اند.
اگرچه هیچ شاهد روشن و قابل اتکایی در زمینه درستی این برداشت ها وجود ندارد؛ اما با این حال، با توجه به وضعیت پیچیده کنونی و دوگانگی بارز حکومت در تعامل یا تقابل با پاکستان و طالبان نمی توان نسبت به آینده، نگران نبود.
