خبرگزاری صدای افغان(آوا) - نگاه روز: دیدار حسن کاظمی قمی؛ فرستاده ویژه جمهوری اسلامی ایران با بلاول بوتو زرداری؛ وزیر امور خارجه پاکستان در اسلام آباد، می تواند گامی اولیه اما بسیار مهم در راستای ایجاد شبکه ای مؤثر از همکاری های منطقه ای بر محور مسایل افغانستان به حساب بیاید و بدون شک، تکرار و استمرار این نوع دیدارها و کارزارهای سیاسی و دیپلماتیک می تواند در آینده به نتایج مثبت و امیدبخشی در جهت حل مسایل افغانستان منجر شود.
تاریخ انتشار :شنبه ۱ اسد ۱۴۰۱ ساعت ۲۱:۵۳
کد مطلب : 256050
حسن کاظمی قمی؛ نماینده ویژه جمهوری اسلامی ایران برای افغانستان روز جمعه در اسلام آباد با بلاول بوتو زرداری؛ وزیر امور خارجه پاکستان درباره وضعیت افغانستان و منطقه گفتگو کرد.
وزارت امور خارجه پاکستان در بیانیه‌ای گفته است که در این دیدار بر تعهد پاکستان به یک افغانستان صلح‌آمیز، باثبات، مرفه و متصل به منطقه تاکید شده است. آقای زرداری همچنین بر اهمیت همکاری نزدیک پاکستان و ایران در موضوعات مربوط به افغانستان از جمله مدیریت امور پناهندگان، امنیت منطقه‌ای و سازوکارهای نهادی تاکید کرده است.
بیانیه افزوده که «وزیر امور خارجه پاکستان همچنین بر اهمیت ادامه تعامل سازنده و همکاری عملی با دولت موقت افغانستان برای پیشبرد هدف صلح و امنیت پایدار در منطقه تاکید کرد.»
آقای قمی هم گفته است: فصل مشترک مذاکرات دوطرف، مبارزه با تروریزم، تشکیل دولت فراگیر، امنیت و توسعه در افغانستان و ایجاد فضای پایدار و سازنده در منطقه با محوریت افغانستان بود. زمینه همکاری دوجانبه در زمینه افغانستان وجود دارد… هر دو طرف مشارکت تمامی اقوام افغانستان در ساختار دولت را از اصلی‌ترین راه‌های برون رفت از وضعیت موجود می‌دانند.
به نظر می رسد که سفر نماینده ویژه ایران به اسلام آباد در راستای سیاست دیرپای جمهوری اسلامی صورت می گیرد که بربنیاد آن، همکاری منطقه ای برای حل مسایل منطقه ای و به طور خاص، دیپلماسی همسایگان بدون نیاز به دخالت، نفوذ و تاثیرگذاری قدرت های استعماری و استکباری در امور داخلی کشورهای اسلامی، مورد تاکید قرار دارد.
در این میان، بدیهی است که نقش پاکستان در معادلات سیاسی و امنیتی افغانستان، بیش از هر کشور دیگری در همسایگی ما مهم، برجسته و تعیین کننده است. پاکستانی ها از نفوذ عمیقی بر «امارت اسلامی» برخوردار اند و از جانب دیگر، رویکردهای سیاسی و امنیتی اسلام آباد نسبت به مسایل افغانستان برای مهار یا تشدید و تجدید بحران های جاری در کشور، همواره تعیین کننده و اثرگذار و سرنوشت ساز بوده است.
با این حساب، دیدار حسن کاظمی قمی؛ فرستاده ویژه جمهوری اسلامی ایران با بلاول بوتو زرداری؛ وزیر امور خارجه پاکستان در اسلام آباد، می تواند گامی اولیه اما بسیار مهم در راستای ایجاد شبکه ای مؤثر از همکاری های منطقه ای بر محور مسایل افغانستان به حساب بیاید و بدون شک، تکرار و استمرار این نوع دیدارها و کارزارهای سیاسی و دیپلماتیک می تواند در آینده به نتایج مثبت و امیدبخشی در جهت حل مسایل افغانستان منجر شود.
حداقل پیامد این نوع تلاش ها این است که ابتکار عمل برای حل مسایل و بحران های سیاسی و امنیتی افغانستان و هریک از کشورهای آشوب زده در منطقه در اختیار و انحصار قدرت های منطقه ای قرار می گیرد و این امر به خودی خود، بسترهای مساعد برای مداخله مستمر قدرت های بیگانه در امور داخلی جوامع اسلامی را از میان برمی دارد.
از جانب دیگر، تجربه چند ماهه گذشته نشان داده است که پاکستان و هیچ کشور دیگری نمی تواند به تنهایی از عهده حل بحران های انباشته چند ده ساله افغانستان برآید؛ درست همانگونه که امریکا و طیفی گسترده از شرکا و هم پیمانان سنتی واشنگتن در چارچوب ناتو و... هم به دلیل بیگانگی با سنت و فرهنگ و دین و باورهای مردم افغانستان و نیز عدم پذیرش سیطره هژمونیک شان از سوی کشورهای همسایه و منطقه در نهایت نتوانستند سلطه ابدی و پایان ناپذیر خود را بر افغانستان تحمیل کنند.
بنابراین، همکاری منطقه ای و دیپلماسی همسایگان در حال حاضر، یکی از انگشت شمار راه های غلبه بر بحران های جاری در کشور و پایان دادن به بن بست سیاسی به شمار می آید؛ ابتکاری که دو کشور قدرتمند و مؤثر بر معادلات افغانستان یعنی ایران و پاکستان با استفاده از روابط برادرانه و سیاست سازنده شان در قبال طالبان می توانند در متن و محور آن قرار داشته باشند و زمینه ساز راه اندازی یک گفتمان فراگیر منطقه ای برای پایان بخشیدن به مسایل افغانستان شوند.
با این حساب، انتظار می رود که سفر فرستاده ویژه جمهوری اسلامی ایران به اسلام آباد در کنار دیگر ابتکارات و اقدامات سازنده تهران برای حل مسایل افغانستان و جلوگیری از تعمیق و تشدید بحران در کشور، به زودی در چارچوب یک همکاری گسترده تر منطقه ای با نتایج ملموس و معنی دار همراه شود و به این ترتیب، کشورهای همسایه و منطقه، بدون نیاز به تبعیت از مواضع قدرت های استعماری در قبال افغانستان به یک موضع مشترک و عملی دست پیدا کنند و دولت مستقر در کابل نیز با احترام به این موضع، گام های اساسی را برای شکستن بن بست سیاسی و ایجاد یک دولت فراگیر با مشارکت عادلانه همه اقوام و مذاهب کشور بردارد.
وزارت امور خارجه پاکستان در بیانیه‌ای گفته است که در این دیدار بر تعهد پاکستان به یک افغانستان صلح‌آمیز، باثبات، مرفه و متصل به منطقه تاکید شده است. آقای زرداری همچنین بر اهمیت همکاری نزدیک پاکستان و ایران در موضوعات مربوط به افغانستان از جمله مدیریت امور پناهندگان، امنیت منطقه‌ای و سازوکارهای نهادی تاکید کرده است.
بیانیه افزوده که «وزیر امور خارجه پاکستان همچنین بر اهمیت ادامه تعامل سازنده و همکاری عملی با دولت موقت افغانستان برای پیشبرد هدف صلح و امنیت پایدار در منطقه تاکید کرد.»
آقای قمی هم گفته است: فصل مشترک مذاکرات دوطرف، مبارزه با تروریزم، تشکیل دولت فراگیر، امنیت و توسعه در افغانستان و ایجاد فضای پایدار و سازنده در منطقه با محوریت افغانستان بود. زمینه همکاری دوجانبه در زمینه افغانستان وجود دارد… هر دو طرف مشارکت تمامی اقوام افغانستان در ساختار دولت را از اصلی‌ترین راه‌های برون رفت از وضعیت موجود می‌دانند.
به نظر می رسد که سفر نماینده ویژه ایران به اسلام آباد در راستای سیاست دیرپای جمهوری اسلامی صورت می گیرد که بربنیاد آن، همکاری منطقه ای برای حل مسایل منطقه ای و به طور خاص، دیپلماسی همسایگان بدون نیاز به دخالت، نفوذ و تاثیرگذاری قدرت های استعماری و استکباری در امور داخلی کشورهای اسلامی، مورد تاکید قرار دارد.
در این میان، بدیهی است که نقش پاکستان در معادلات سیاسی و امنیتی افغانستان، بیش از هر کشور دیگری در همسایگی ما مهم، برجسته و تعیین کننده است. پاکستانی ها از نفوذ عمیقی بر «امارت اسلامی» برخوردار اند و از جانب دیگر، رویکردهای سیاسی و امنیتی اسلام آباد نسبت به مسایل افغانستان برای مهار یا تشدید و تجدید بحران های جاری در کشور، همواره تعیین کننده و اثرگذار و سرنوشت ساز بوده است.
با این حساب، دیدار حسن کاظمی قمی؛ فرستاده ویژه جمهوری اسلامی ایران با بلاول بوتو زرداری؛ وزیر امور خارجه پاکستان در اسلام آباد، می تواند گامی اولیه اما بسیار مهم در راستای ایجاد شبکه ای مؤثر از همکاری های منطقه ای بر محور مسایل افغانستان به حساب بیاید و بدون شک، تکرار و استمرار این نوع دیدارها و کارزارهای سیاسی و دیپلماتیک می تواند در آینده به نتایج مثبت و امیدبخشی در جهت حل مسایل افغانستان منجر شود.
حداقل پیامد این نوع تلاش ها این است که ابتکار عمل برای حل مسایل و بحران های سیاسی و امنیتی افغانستان و هریک از کشورهای آشوب زده در منطقه در اختیار و انحصار قدرت های منطقه ای قرار می گیرد و این امر به خودی خود، بسترهای مساعد برای مداخله مستمر قدرت های بیگانه در امور داخلی جوامع اسلامی را از میان برمی دارد.
از جانب دیگر، تجربه چند ماهه گذشته نشان داده است که پاکستان و هیچ کشور دیگری نمی تواند به تنهایی از عهده حل بحران های انباشته چند ده ساله افغانستان برآید؛ درست همانگونه که امریکا و طیفی گسترده از شرکا و هم پیمانان سنتی واشنگتن در چارچوب ناتو و... هم به دلیل بیگانگی با سنت و فرهنگ و دین و باورهای مردم افغانستان و نیز عدم پذیرش سیطره هژمونیک شان از سوی کشورهای همسایه و منطقه در نهایت نتوانستند سلطه ابدی و پایان ناپذیر خود را بر افغانستان تحمیل کنند.
بنابراین، همکاری منطقه ای و دیپلماسی همسایگان در حال حاضر، یکی از انگشت شمار راه های غلبه بر بحران های جاری در کشور و پایان دادن به بن بست سیاسی به شمار می آید؛ ابتکاری که دو کشور قدرتمند و مؤثر بر معادلات افغانستان یعنی ایران و پاکستان با استفاده از روابط برادرانه و سیاست سازنده شان در قبال طالبان می توانند در متن و محور آن قرار داشته باشند و زمینه ساز راه اندازی یک گفتمان فراگیر منطقه ای برای پایان بخشیدن به مسایل افغانستان شوند.
با این حساب، انتظار می رود که سفر فرستاده ویژه جمهوری اسلامی ایران به اسلام آباد در کنار دیگر ابتکارات و اقدامات سازنده تهران برای حل مسایل افغانستان و جلوگیری از تعمیق و تشدید بحران در کشور، به زودی در چارچوب یک همکاری گسترده تر منطقه ای با نتایج ملموس و معنی دار همراه شود و به این ترتیب، کشورهای همسایه و منطقه، بدون نیاز به تبعیت از مواضع قدرت های استعماری در قبال افغانستان به یک موضع مشترک و عملی دست پیدا کنند و دولت مستقر در کابل نیز با احترام به این موضع، گام های اساسی را برای شکستن بن بست سیاسی و ایجاد یک دولت فراگیر با مشارکت عادلانه همه اقوام و مذاهب کشور بردارد.
avapress.com/vdcftvd0xw6dtxa.igiw.html
تگ ها
پربازدیدترین
