مردم غزه نماد مظلومیت و اسرائیل و حامیانش نماد ظلم و جنایت‌‌اند/ هشدار شدید پیامبر (ص) به کسانی که از مظلوم حمایت نمی‌کنند

خبرگزاری صدای افغان (آوا)-کابل: جلسه هفتگی مسئولان و مدیران بخش‌های مختلف دفتر مرکزی مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان در کابل، پنجشنبه ۱۸ عقرب، با حضور حجت‌الاسلام والمسلمین سیدعیسی حسینی مزاری برگزار شد.

رئیس مرکز تبیان طی سخنانی در این جلسه با تاکید بر رعایت تقوا و دوری از گناه و اشاره به اینکه فرد گناهکار در هر دو دنیا عذاب خواهد دید، گفت: حتی اگر وارد زندگی افراد گناهکاری که ظاهرا زندگی خوبی دارند شوید مشکلات متعددی می‌بینید که زیر پوست زندگی‌شان جریان دارد که فقط خودشان می‌دانند و کس دیگری از آن آگاه نیست.

این عالم دینی با اشاره به ستارالعیوب بودن خداوند نیز گفت: خداوند متعال همیشه ستارالعیوب نیست و این پوشاندن گناهان حد و حدودی دارد؛ چه بسا کسی که معصیت را از حد بگذراند ستر کنار برود. ستاریت خداوند یک مرحله و زمان خاصی دارد که اگر از آن گذشت و طرف متجاهر به فسق شد پرده‌ها کنار می‌رود و این آدم در محضر عام رسوا می‌شود.

حسینی مزاری، مجازات گناهکاران را دو گونه دانست و تشریح کرد: یا خداوند فرد گناهکار را دوست دارد و در همین جهان عقوبتش می‌کند تا در پرونده‌اش در آخرت چیزی نباشد و یا به برخی مهلت و زندگی ظاهری خوبی هم می‌دهد، اما این مهلت دادن به نفع آنان نیست بلکه باعث می‌شود بیشتر گناه بکنند و پرونده‌شان سنگین‌تر شود و حتی اگر یک قاشق آب در راه خدا داده‌اند جزای کار خیر خود را در این دنیا ببینند و در آن دنیا دیگر در گردن خدا چیزی نداشته باشند که مجازات‌شان صددرصد خواهد بود.

رئیس مرکز تبیان با بیان اینکه افراد گناهکار در نزد مردم هیچ عزت و احترامی ندارند، افزود: گناهکارانی که زندگی مادی خوبی دارند و اطراف‌شان شلوغ است، آدم‌هایی حقیر هستند و در جامعه اصلاً جایگاهی ندارند. آنان هم پیش خدا تحقیرشده هستند و هم در پیش اجتماع مورد حقارت‌اند. گاهی اوقات مردم هم اگر دنبال آنان می‌دوند و تحویل‌شان می‌گیرند، بیشتر به خاطر ترس از آنان و یا یک سری مسایل مختلف دیگر است، به خاطر احترام و عزت آنان در بین اجتماع نیست.

حسینی مزاری دوران پس از سقوط جمهوریت و خالی شدن اطراف شخصیت‌هایی که طی دو دهه مورد توجه مردم بودند را تجربه‌ و مثالی خوب در این رابطه عنوان کرد و گفت: اگر آن شخصیت‌ها عزت و جایگاهی داشتند مردم در شرایط بد باید به همکاری آنان می‌‌آمدند. برای ما مثال خیلی آشکار و واضح همین بحث سقوط جمهوریت است. حضراتی که در طول بیست سال بردند و خوردند و عیش‌ونوش کردند، آرگاه و بارگاه و جایگاهشان کجا شد؟ وقتی صحبت از آمدن طالبان شد حتی یک نفر دور این‌ها نبود، همه رها کرده و فرار نمودند. این نشانگر این است که این‌ها عزت و عظمت و جایگاهی در بین مردم نداشتند و اگر مدتی دور و برشان شلوغ بود به خاطر یک سری مسایل دنیایی دیگر بود.
این عالم دینی مداومت در انجام گناه صغیره را یک گناه کبیره دانست و خاطرنشان کرد: برای ما و شما با توجه به کار و فعالیتی که داریم نیاز به اخلاص است، نیاز به پاکی است، نیاز به پاکدامنی است، نیاز است که از گنا‌هان کبیره و صغیره اجتناب بکنیم، کبیره که جای خود حتی گناه صغیره هم اگر مدام مرتکب شویم و بر آن اصرار کنیم، مبدل به گناه کبیره می‌شود. ما با وجود کمترین گناه نمی‌توانیم در کار خود تاثیرگذار و مورد عزت خدا و مردم باشیم.

وی افزود: کسی که خودش گناهکار باشد، ولو خیلی شخصیت فعال هم باشد اما حرفش اثرگذار نخواهد بود. ما در طول جهاد دیدیم شخصیت‌هایی را که خیلی فعال و انقلابی ی دوآتشه بودند و تمام وقت‌شان وقف کارهای سازمانی و تشکیلات بود و یک لحظه هم بیکاری نداشتند و در بسیاری از جهات کارهای خوبی می‌کردند، دزد نبودند و امکانات را در مسیر تشکیلات مصرف می‌کردند، چه بسا برخی از این شخصیت‌ها که رفته‌اند، حتی یک خانه یا دکان و مغازه‌ای به نام‌شان نیست و پولی هم از آنان بر جای نمانده است؛ اما چون ساخته‌شده نبودند و از نظر اعتقادی و اخلاقی و اعمال و رفتار سالم نبودند، نتوانستند در جامعه به عنوان عناصری تاثیرگذار کار بکنند.

رئیس مرکز تبیان خاطرنشان کرد: با توجه به ناسالم بودن این‌ شخصیت‌ها از نظر فکر و اندیشه و از نظر اعمال خلافی که مرتکب می‌شدند و قتل‌هایی که انجام می‌دادند، مشکلات و معضلات زیادی در سطح جامعه به وجود آوردند. تمام گرفتاری‌هایی که در سطح جامعه شیعه ایجاد شد توسط افراد و شخصیت‌ها و فرماندهانی بود که از نظر دینی ساخته‌شده نبودند، از نظر اعتقادی سالم نبودند، از نظر فکری خالص‌شده نبودند، عبد مطلق خدا نبودند، سربازان امام زمان (عج) نبودند، لذا مصیبت بزرگی در سطح جامعه تشیع ایجاد کردند.

حسینی مزاری در بخش دیگر سخنان خود ضمن پرداختن به تاثیر گناهان در زندگی انسان، به این نکته تاکید کرد که عقوبت کمک نکردن به مظلوم دامن انسان را می‌گیرد. وی گفت: خدای متعال در آیه قرآن به صراحت می‌گوید که «وَ إِنِ اسْتَنْصَرُوکُمْ فِی الدِّینِ فَعَلَیْکُمُ النَّصْرُ» کسی که در بحث دین از شما یاری می‌طلبد باید یاری بکنید، شما اگر ندای مظلومی را می‌شنوید که طلب یاری می‌کند، حتماً باید به یاری‌اش بشتابید، اگر نشتابید تخلف کرده‌اید. این دستور و امر خداوند است.

این عالم دینی نازل شدن بلا و نیز ابتلا به همان ظلمی که بر سر مظلوم آمده را از جمله نتایج حمایت نکردن از شخص مظلوم دانست و با اشاره به روایتی از پیامبر گرامی اسلام (ص) افزود: اگر کسی صدای کسی را بشنود که از او طلب کمک می‌کند ولی کمک نکند، او اصلاً مسلمان نیست. شاید یک آدم بی‌نماز را کسی نگوید مسلمان نیست بلکه بگوید مسلمانِ تارک‌الصلاة است اما طبق این روایت اگر شما ندای یک مظلومی را که در مسیر دین و مکتب در حال دفاع است و در معرض ظلم قرار گرفته بشنوید و به کمک او نشتابید اصلاً مسلمان نیستید.

رئیس مرکز تبیان با اشاره به فرصت بی‌نظیر فعالیت در عرصه میدانی و نیز فضای مجازی در راستای حمایت تبلیغاتی به حمایت از مردم فلسطین، عنوان کرد: چرا وقتی علمای ما، دانشمندان ما، دانشگا‌هیان ما، دانش‌آموزان ما، فرهنگیان ما و همه کسانی که این امکانات را دارند و می‌توانند هم در عرصه فیزیکی و هم در فضای مجازی ورود نمایند ورود نکنند؟ این در حالی است که با فعالیت تبلیغاتی در حمایت از فلسطین می‌توانند در مجاهدت‌های مجاهدین غزه شریک بشوند.

حسینی مزاری مردم غزه را نماد برجسته مظلومیت و اسرائیل و حامیانش را نماد آشکار ظلم و جنایت‌ دانست و خاطرنشان کرد: از جهان جداً می‌خواهم که هر چه سریع‌تر در جهت توقف دادن حملات اسرائیل و کمک به مردم غزه اقدام بکنند. از هر نوع کمکی که از دست‌شان می‌رسد دریغ نکنند که امروز روز کمک کردن به مظلوم و روز مبارزه با ظالم است. امروز مردم غزه نماد شاخص و برجسته و بزرگ مظلومیت و اسرائیل با حمایت مستقیم امریکا و انگلیس و فرانسه و سایر قدرت‌های غربی و مزدوران و پادوهای منطقه‌ای‌شان نماد بزرگ و برجسته ظلم و جنایت و وحشی‌گری است.

متن کامل سخنان حجت‌الاسلام والمسلمین حسینی مزاری در این جلسه به شرح ذیل است:
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم. بسم الله الرحمن الرحیم. الحمدلله رب العالمين و به نستعين. و افوض امری الی الله ان الله بصیر بالعباد. اما بعد قال الله تعالی فی قرآنه الکریم: «سَيُصيبُ الَّذينَ أَجْرَمُوا صغارٌ عِنْدَ اللهِ وَ عَذابٌ شَديدٌ بِما كانُوا يَمْكُرُونَ»
تشکر و سپاس از همه‌ شما که اولاً در جلسه حضور به هم رساندید و ثانیاً سپاس از دوستانی که صحبت کردند و نظرات مثبت و مفید ارایه کردند. امیدوارم که در راستای تحقق پیشنهادات کار جدی صورت بگیرد و از مسئولین مربوطه خواهان پیگیری تحقق پیشنهادها هستم.

انسان گناه کار نزد خدا و مردم حقیر است
نکته‌ای که در این جلسه نیاز است تذکر بدهم و تقریباً می‌شود گفت نکته همیشگی است، بحث تقوا و پرهیزکاری و دوری از گناه است. آیات متعددی در قرآن کریم و همچنین روایات زیادی از ائمه معصومین(ع) داریم که گناهکار در این دنیا و آن دنیا گرفتار است و اینطور هم نیست که ما منتظر باشیم کسی که گناه می‌کند در روز قیامت مورد شدیدترین عذاب‌ها قرار بگیرد، نخیر! گناهکار در همین دنیا مورد عذاب و شکنجه و مورد حقارت است؛ حقارت اصلی که در نزد خدای متعال است، اما فرد گناهکار در بین مردم نیز یک انسان حقیر خواهد بود.

آنان که با وجود گناه ظاهرا زندگی خوبی دارند در باطن مشکلات زیادی دارند
حالا شما شاید فکر بکنید فلان آقا گناه می‌کند، نماز نمی‌خواند ولی در عین حال زندگی‌اش شیک و مرتب و منظم است. خوب این در نگاه شماست، اما اگر وارد عمق زندگی آن فرد شوید مشکلات متعددی می‌بینید که زیر پوست زندگی‌اش جریان دارد، فقط خودش می‌داند و کس دیگر از آن آگاه نیست. چه بسا کسی که معصیت را از حد بگذراند ستر کنار برود چرا که خداوند متعال همیشه ستارالعیوب نیست. ستاریت خداوند یک مرحله و زمان خاصی دارد که اگر از آن گذشت و طرف متجاهر به فسق شد پرده‌ها کنار می‌رود و این آدم در محضر عام رسوا می‌شود. خدای متعال هم در آیه‌ای که قرائت کردم می‌گوید که به زودی کسانی که مرتکب گناه شدند، در پیشگاه خدا گرفتار حقارت و عذاب شدید خواهند شد، این آیه یک اخطار شدید به عناصر و افراد گناهکار است.

خداوند گناهکارانی را که سریعا به عقاب دنیوی مبتلا می‌کند دوست دارد
البته مجازات گناهکار دو گونه است. گاهی اوقات آدمهای گناهکار سریع و در همین دنیا مجازات می‌شوند، مثلا فردی یک نگاه بد به یک خانم می‌کند و یا یک غیبت می کند و دروغی می‌گوید فورا سرش به دیوار می‌خورد زخم می‌شود، در خیابان راه می‌رود پایش مچ می‌خورد، دست خانمش می‌سوزد، پای دخترش آتش می‌گیرد و یا سرش کلاه می‌رود و قرض‌دار می‌شود. خب این نوع گناهکاران را خداوند بزرگ بسیار دوست دارد چون می‌خواهد که در همین دنیا سریع مجازات شوند که آن طرف دیگر در پرونده‌شان چیزی نباشد که مجازات شوند.

مهلت دادن از سوی خدا به گناهکاران به نفع‌شان نیست
اما یک عده‌ای دیگر گناه می‌کنند و زندگی‌‌ شان هم دارد پیش می‌رود؛ خدای متعال در آیه دیگر می‌گوید این کسانی که گناه می‌کنند ولی همچنان سر حال پیش می‌روند گمان نکنند که این مهلت دادن به نفع این‌هاست! نخیر! ما برای آنان مهلت می‌دهیم که بیشتر گناه بکنند و پرونده‌شان سنگین‌تر شود و حتی اگر آنان یک قاشق آب در راه خدا داده‌اند باید جزای کار خیر خود را در این دنیا ببینند، زندگی‌ و عیش و نوش‌شان را بکنند که در آن دنیا دیگر در گردن خدا چیزی نباید داشته باشند که مجازات‌شان صددرصد است.

افراد گناهکار در نزد مردم عزت و احترامی ندارند
در عین حال کسانی که در این دنیا مدام گناه می‌کنند به این معنی نیست که مجازات هم نبینند، مجازات می‌بینند و در عین که مجازات می‌بینند، باز هم با امکانات و وسعت بیشتری کار خود‌شان را می‌کنند، بیلدینگ دارند، موترهای ضد گلوله دارند، رفت و آمد و جار و جنجال دارند، اما اصطلاحا آدمهایی حقیر هستند و در جامعه اصلاً جایگاهی ندارند. آنان هم پیش خدا تحقیرشده هستند و هم در پیش اجتماع مورد حقارت‌اند. گاهی اوقات مردم هم اگر دنبال آنان می‌دوند و تحویل‌شان می‌گیرند، بیشتر به خاطر ترس از آنان و یا یک سری مسایل مختلف دیگر است، به خاطر احترام و عزت آنان در بین اجتماع نیست.

دوران جمهوریت و پس از سقوط آن، تجربه‌‌ای خوب برای مردم
اگر افراد گناهکار و معصیت‌کار عزت و جایگاه می‌داشتند، مردم در شرایط بد باید به همکاری آنان می‌‌آمدند. برای ما مثال خیلی آشکار و واضح همین بحث سقوط جمهوریت است. حضراتی که در طول بیست سال خوردند و بردند و عیش‌ونوش کردند، آرگاه و بارگاه و جایگاه شان کجا شد؟ وقتی صحبت از آمدن طالبان شد حتی یک نفر دور این‌ها نبود، همه رها کرده و فرار نمودند. این نشانگر این است که این‌ها عزت و عظمت و جایگاهی در بین مردم نداشتند و اگر مدتی دور و برشان شلوغ بود به خاطر یک سری مسایل دنیایی دیگر بود. لذا خداوند می‌فرماید «وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ» اینکه ما به آنان مهلت می‌دهیم فکر نکنند که «خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ» به نفع این‌هاست، «إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُوا إِثْمًا» ما به آنان مهلت دادیم تا به گناهان خود بیفزایند، «وَلَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ» برای این‌ها عذاب دردناک در نظر گرفته شده است.
یکی از گناهان کبیره مداومت در انجام گناه صغیره است
بنابراین است برادران و خواهران که ما باید در زندگی خود سعی بکنیم که تقوا پیشه نماییم و به معروف‌ها عمل بکنیم و از منکرات اجتناب نماییم تا به این معضلاتِ فراگیر گرفتار نشویم و عزیز و مورد حمایت خداوند متعال باشیم. برای ما و شما با توجه به کار و فعالیتی که داریم نیاز به اخلاص است، نیاز به پاکی است، نیاز به پاکدامنی است، نیاز است که از گنا‌هان کبیره و صغیره اجتناب بکنیم، کبیره که جای خود حتی گناه صغیره هم اگر مدام مرتکب شویم و بر آن اصرار کنیم، مبدل به گناه کبیره می‌شود. ما با وجود کمترین گناه نمی‌توانیم در کار خود تاثیرگذار و مورد عزت خدا و مردم باشیم.

افراد گناهکار نمی‌توانند در جامعه تاثیر مثبت بگذارند
کسی که خودش گناهکار باشد، ولو خیلی شخصیت فعال هم باشد اما حرفش اثرگذار نخواهد بود. ما در طول جهاد دیدیم شخصیت‌هایی را که خیلی فعال و انقلابی دوآتشه بودند و تمام وقت‌شان وقف کارهای سازمانی و تشکیلات بود و یک لحظه هم بیکاری نداشتند و در بسیاری از جهات کارهای خوبی می‌کردند، دزد نبودند و امکانات را در مسیر تشکیلات مصرف می‌کردند، چه بسا برخی از این شخصیت‌ها که رفته‌اند، حتی یک خانه یا دکان و مغازه‌ای به نام‌شان نیست و پولی هم از آنان بر جای نمانده است؛ اما چون ساخته‌شده نبودند و از نظر اعتقادی و اخلاقی و اعمال و رفتار سالم نبودند، نتوانستند در جامعه به عنوان عناصری تاثیرگذار کار بکنند و چهار تا کادر حداقل مثل خودشان بسازند و در مسیر‌شان بمانند و همان جریان و سازمان‌ را منسجم و متعهد به پیش ببرند.

مصایب جامعه شیعه از ناحیه شخصیت‌هایی بود که خودساخته نبودند
شما این قسم آدم‌ها را دیده‌اید و می‌شناسید و نیاز هم نیست من حرف بزنم. با توجه به ناسالم بودن این‌ها از نظر فکر و اندیشه و از نظر اعمال خلافی که مرتکب می‌شدند و قتل‌هایی که انجام داده بودند، مشکلات و معضلات زیادی در سطح جامعه به وجود آوردند. تمام گرفتاری‌هایی که در سطح جامعه شیعه ایجاد شد توسط افراد و شخصیت‌ها و فرماندهانی بود که از نظر دینی ساخته‌شده نبودند، از نظر اعتقادی سالم نبودند، از نظر فکری خالص‌شده نبودند، عبد مطلق خدا نبودند، سربازان امام زمان (عج) نبودند، لذا مصیبت بزرگی در سطح جامعه تشیع ایجاد کردند.

در دوران جنگ‌های داخلی افراد ناسالم در رأس احزاب شیعه و سنی حضور داشتند
نه صدها نفر بلکه هزاران نفر در ولایات مختلف توسط این‌ آدم‌های ناسالم که یا رهبر بودند یا مسئول یک ولایت بودند، یا فرمانده بودند، یا لباس روحانیت هم داشتند و آیت‌الله و حجت‌الاسلام و همه عناوین ملایی را داشتند، کشته شدند. در سطح احزاب اهل سنت که همه مولوی‌ها بودند و شما یک نفر دانشگاهی در میان رهبران احزاب اهل سنت پیدا نمی‌توانستید. در سطح اهل تشیع نیز همه روحانیت بودند. در طول سالهای جنگ‌های داخلی همین آدم‌های ناسالم گناهکار و معصیت‌کار در رأس احزاب اهل تشیع و اهل تسنن و در نتیجه در رأس مردم قرار گرفته بودند.

تشکیلات مرکز تبیان یک تشکیلات الهی است
ما مدعی هستیم که می‌خواهیم خط خدا و قرآن و خط پیامبر(ص) و ائمه معصومین(ع) را تداوم ببخشیم تا این تفکر و اندیشه در سطح جامعه ترویج و توسعه پیدا بکند و پایه‌هایش محکم شود. خب این کارِ مقدس نیاز به آدم‌ های مقدس دارد، نیاز به آدم‌هایی دارد که در تمامی ابعاد فکری و اندیشه‌ای و عملی از سلامت برخوردار باشند. بنابراین اگر ما و شما گرفتار گناه شویم به این هدف مقدس نخواهیم رسید. البته گناه که می‌گویم منظورم گناهان برجسته فلان و بهمان نیست. نه الحمدلله کل ما و شما از آن گناهان خطرناک نظیر شهرت و شهوت و شکم و فسادهای اخلاقی و فسادهای سیاسی و فسادهای اقتصادی به دور هستیم، اما حتی خورده منکرات هم نباید در زندگی ما باشد.
خورده منکرات آهسته آهسته تبدیل به منکرِ بزرگ می‌شود
همین که ما در همین مجموعه هستیم اما مطابق اصول و سیاست‌های مجموعه کار نکنیم و از تمام ظرفیت‌ها بهره‌برداری نکرده و از تمام اسباب و امکانات برای رسیدن به هدف استفاده نکنیم، بلکه بازی گوشی نموده و وقت را بگذرانیم، چای بخوریم، قصه بکنیم، لم بدهیم به یک طرف و خنده و شوخی بکنیم، اینها خودش معصیت و صددرصد گناه است و عواقب آن دامن ما را می‌گیرد و زندگی ما خراب خواهد شد. البته شمار گنا‌هان زیاد است و نمی‌خواهیم در این فرصت به همه گنا‌هان بپردازیم.

عقوبت کمک نکردن به مظلوم دامن انسان را می‌گیرد
یکی از گنا‌هانی که حقیقتاً دامن ما را می‌گیرد، بحث کمک نکردن به مظلوم است. شما یک کسی را می‌بینید که در معرض تهاجم یک یا چند نفر بوده و در مظلومیت قرار گرفته است، باید به کمک او بشتابید. ممکن است یک مظلوم در کوچه شما باشد باید در حمایت از آن مظلوم بشتابید، شاید در دشت برچی باشد، شاید در یک ولایت باشد و شاید مثلاً در ولایت همجوار باشد، ما نباید نسبت به ندای مظلوم بی‌تفاوت باشیم. خدای متعال در آیه قرآن به صراحت می‌گوید که «وَ إِنِ اسْتَنْصَرُوکُمْ فِی الدِّینِ فَعَلَیْکُمُ النَّصْرُ» کسی که در بحث دین از شما یاری می‌طلبد باید یاری بکنید، شما اگر ندای مظلومی را می‌شنوید که طلب یاری می‌کند، حتماً باید به یاری‌اش بشتابید، اگر نشتابید تخلف کرده‌اید. این دستور و امر خداوند است، پس بر شما باد یاری کردن مظلومان.

نازل شدن بلا به خاطر کمک نکردن به مظلوم
حالا ممکن است این مظلوم در خارج از کشور ما باشد، در ایران باشد، در امریکا باشد، در اسرائیل باشد و یا در فلسطین باشد. امروز اوج مظلومیت را در میان مردم فلسطین به خصوص غزه می‌توان یافت. امروز مظلوم‌تر از مردم غزه در دنیا وجود ندارد. بر اساس این آیه قرآن همه مومنین و همه مومنات موظف‌اند که به فریاد این مظلومین برسند و اگر نرسند گناهکار‌اند. ما در یکی از دعاهای حضرت امام سجاد(ع) می‌خوانیم که اگر شما به ندای مظلوم لبیک نگویید بلا بر شما نازل می‌شود.

من در زمان جمهوریت یک سخنرانی داشتم. تازه صحبت داعش در عراق و سوریه مطرح شده بود. ما به خبرنگاران گفته بودیم که بروید مصاحبه بکنید و نظر شخصیت‌ها را در رابطه با بحث داعش جویا شوید. بعد یکی از خبرنگاران ما در هرات پیش یکی از شخصیت‌ها رفته بود و گفته بود نظر شما در رابطه با گروهی به نام داعش چیست؟ او دست خود را به میکروفن خبرنگار زده بود و گفته بود برو این به ما ربط ندارد! من در یک جلسه عمومی در یکی از مساجد و در محضر رسانه‌ها این را اعلام کردم که امروز مردم عراق و سوریه در معرض ظلم گروه‌های تروریستی نیابتی استکبار جهانی هستند و اگر ما امروز از این مردم حمایت نکنیم و در برابر این گروه‌ها موضع نگیریم عین همین مشکل سر خود ما خواهد آمد.

ابتلا به همان ظلمی که ظالم به مظلوم می‌کند، از نتایج یاری نرساندن به مظلوم است
ما در این رابطه روایت داریم که اگر شما از مظلوم در برابر ظالم حمایت نکنید و علیه آن ظالم اقدام نکنید عین همان ظلمی که بر سر آن مظلوم آمده بر سر شما هم خواهد آمد. چند وقت نگذشت که دیدیم انفجارها و ترورها در افغانستان هم شروع شد، باز هم همان سخنرانی را سال ۹۵ یا ۹۶ تکرار کردم که آیا من سال ۹۳ در اوایل به وجود آمدن داعش در سوریه و عراق نگفته بودم که اگر از مظلومین آن کشورها حمایت نکنیم سر خود ما خواهد آمد و آیا امروز سر خود ما آمده است یا خیر؟ به هرحال آقایان و خانم‌ها اگر ما به ندای مردم مظلوم غزه نرسیم قطعا بر خلاف دستور صریح خدای متعال کار کرده‌ایم.

خدا دستور داده و شما نماز می‌خوانید. چرا نماز می‌خوانید؟ چون خدا فرموده «اَقِمِ الصَّلوة». خب اگر آنجا «اَقِمِ الصَّلوة» گفته است اینجا هم «فَعَلَیْکُمُ النَّصْر» دستور به یاری رساندن داده است. اگر هم به گفته علمای نحوی و صرفی بین این امر با آن امر تفاوت‌هایی وجود دارد، به هر حال فعل امر است و گناه دارد. اگر ما در رابطه با این بحث بی‌تفاوت باشیم فردا عین ظلمی که سر مردم غزه می‌شود سر ما هم خواهد آمد، چنانچه در طول سال‌های گذشته یک چنین شرایطی سر ما بود.
هشدار شدید پیامبر (ص) به کسانی که از مظلومین حمایت نمی‌کنند
بنابراین این آیه قرآن بود که رسماً دستور می‌دهد، پیامبر اسلام(ص) از این هم بالاتر خیلی گپ خطرناک می‌زند: «مَنْ سَمِعَ رَجُلاً يُنَادِي يَا لَلْمُسْلِمِينَ فَلَمْ يُجِبْهُ فَلَيْسَ بِمُسْلِمٍ» اگر یک کسی صدای کسی را بشنود که از او طلب کمک می‌کند ولی کمک نکند، او اصلاً مسلمان نیست. هشدار این روایت از آن آیه بالاتر است. شاید یک آدم بی‌نماز را کسی نگوید مسلمان نیست بلکه بگوید مسلمانِ تارک‌الصلاة است اما طبق این روایت اگر شما ندای یک مظلومی را که در مسیر دین و مکتب در حال دفاع است و در معرض ظلم قرار گرفته بشنوید و به کمک او نشتابید اصلاً مسلمان نیستید. امام علی(ع) به فرزندان خود می‌گوید «کونوا للظالم خصماً و للمظلوم عونا» مصداق این فرمان تنها فرزندان ایشان نیست بلکه این دستور نسبت به همگان ساری و جاری خواهد بود. ما و شما نیز که پیروان امام علی (ع) هستیم مشمول این دستور می‌باشیم و باید به آن عمل نماییم.

بحث حضور فیزیکی در غزه و حمایت مالی از مردم آن
ما در بحث حضور فیزیکی جهت کمک به مردم غزه اعلام آمادگی کردیم و همان اوایل جنگ غزه به آقای قدومی نامه نوشتیم و گفتیم هزاران نفر آماده حضور در سرزمین غزه هستیم که در کنار شما علیه اسرائیل بجنگیم ولی آنان تا هنوز جواب مثبت نداده‌اند، تشکر و تقدیر زیاد کردند و گفتند ما مشوره می‌کنیم، حتماً چون نیروی زیادی از کشورهای همجوار آمادگی دارند شاید هنوز نوبت به ما نرسیده است. از نظر پولی که شما می‌دانید اوضاع افغانستان را که ما مشکل داریم و نمی‌توانیم و این را در چند جلسه هم گفتیم. ما از این بابت از مردم غزه عذرخواهی می‌کنیم.

حمایت تبلیغاتی از مردم غزه در توان ما است
اما ما از نظر تبلیغاتی این دسترسی را داریم و این امکان برای ما وجود دارد که در عرصه میدانی از مساجد، حسینه‌ها، مراکز آموزشی فرهنگی، دانشگاه‌ها و از تمامی سخنگاه‌ها استفاده بکنیم و از مظلومیت مردم فلسطین بگوییم و در راستای افشای چهره جنایتکار رژیم صهیونیستی صحبت نماییم. ما در عرصه میدان باید این کارها را بکنیم. ما در سطح رسانه نیز از تریبون‌ تلویزیون‌ها، رادیوها، خبرگزاری‌ها، پایگاه‌های اطلاع‌رسانی در بستر وب و یوتیوپ و غیره باید بهره‌برداری بکنیم. همچنین فضای مجازی به خصوص شبکه‌های اجتماعی کاملاً در دسترس و در اختیار ما و شما است.

چرا از فرصت عالی حضور در فضای مجازی به حمایت از فلسطین استفاده نمی‌کنیم؟
شما باور بکنید اگر یک کلمه در رابطه با حمایت از مردم غزه و در مخالفت با اقدامات جنایتکارانه رژیم صهیونیستی حرف بزنید و مطرح بکنید و حتی اگر یک پست را پسند بکنید یا به اشتراک بگذارید یا در آن نظر بنویسید، شما عین همان مجاهدانی هستید که در این شب‌ و روزها در سرزمین غزه در برابر اسرائیل مبارزه می‌کنند. آقا شما در خانه‌تان نشسته‌ هستید و مفت و مجانی شریک عرق‌ریزی‌ها و خون دادن ‌های مجاهدین غزه خواهید بود. آیا این چیز کمی است؟ خوب ما چرا این فرصت را از دست می‌دهیم؟ چرا وقتی علمای ما، دانشمندان ما، دانشگا‌هیان ما، دانش‌آموزان ما، فرهنگیان ما و همه کسانی که این امکانات را دارند و می‌توانند هم در عرصه فیزیکی و هم در فضای مجازی ورود نمایند ورود نکنند؟

فعالیت در فضای مجازی همانند نماز نباید ترک شود
بنابراین است که من از همه همکاران عزیز خواهش می‌کنم که در فضای مجازی جداً فعال باشید و مثل نماز‌تان نباید ترک شود. از هر امکانات شخصی خودتان استفاده بکنید. اگر شما ثواب می‌خواهید، اگر بهشت می‌خواهید، اگر اقتدار می‌خواهید، اگر رنگ‌سرخی پیش خدای متعال و ائمه معصومین(ع) می‌خواهید، این یک فرصت خوب و مفت و مجانی است که باید از آن بهره‌برداری بکنید.

غزه نماد برجسته مظلومیت و اسرائیل و حامیانش نماد آشکار جنایت‌اند
این صحبت‌های من علاوه بر شما یک صحبت عام در سطح کل مردم افغانستان و در سطح کل جهان است که باید به کمک مردم فلسطین بشتابیم. البته جهانیان ممکن است امکانات دیگری داشته باشند. از جهان جداً می‌خواهم که هر چه سریعتر در جهت توقف دادن حملات اسرائیل و کمک به مردم غزه اقدام بکنند. از هر نوع کمکی که از دست‌ شان می‌رسد دریغ نکنند که امروز روز کمک کردن به مظلوم و روز مبارزه با ظالم است. امروز مردم غزه نماد شاخص و برجسته و بزرگ مظلومیت و اسرائیل با حمایت مستقیم امریکا و انگلیس و فرانسه و سایر قدرت‌های غربی و مزدوران و پادوهای منطقه‌ای‌شان نماد بزرگ و برجسته ظلم و جنایت و وحشی‌گری است. امیدوار هستیم که ان‌شاءالله همه ما وشما مشمول رحمت الهی و کمک خدای متعال در راستای رسیدن به هدف هدایت‌ گری و در جهت فراهم کردن زمینه رسیدن مردم به خدا توفیق بیش از پیش داشته باشیم.
والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته!