و باز هم طرح ناتمام انتقال مسئولیت های امنیتی!

در حالیکه نا امنی های مفرط و فراگیر، تقریبا تمامی ولایات افغانستان را فراگرفته و با حضور نیروهای جامعه جهانی در کنار ارتش و پولیس ملی کشور، حتی در صدی بسیار پائینی هم در جهت تامین امنیت نسبی، کاری انجام نشده است، مقامات حکومتی افغانستان از اجرایی شدن مرحله دوم انتقال مسئولیت های امنیتی به نیروهای افغان در چند روز آینده خبر می دهند.
انتقال مسئولیت امنیتی از نیروهای خارجی به اردوی کشور، اگر چه در اصل و اساس، برنامه پسندیده و لازمی به نظر می آید و در واقع نیز چنین است؛ اما با توجه به قبل و بعد برنامه انتقال مسولیت های امنیتی و پیامدهای نه چندان مثبت آن، خیلی هم نمی شود به اینگونه تغییرات امیدوار بود. تجربه چند ماه بعد از برنامه مرحله اول انتقال ، به روشنی نشان داده است که تغییر ملموس و قابل اعتنایی در اوضاع امنیتی کشور ایجاد نشده است.
عدم تغییر جدی و اساسی در وضعیت امنیتی کشور بعد از انتقال مرحله اول مسئولیت های امنیتی به نیروهای داخلی، شک و تردید هایی را نسبت به اهداف ادعایی حکومت و نیروهای خارجی از برنامه انتقال، در میان آگاهان و رسانه ها باعث شده است. باور غالب در میان آگاهان بر این است که با توجه به سلاح های دست داشته و بی کیفیت اردو و پولیس افغانستان، امریکا و غرب به خوبی می دانند که نیروهای افغان، توانایی تامین امنیت در کشورشان را ندارند؛ چنانچه خود آنان نیز و در قبل از انتقال مرحله اول برنامه انتقال، به صورت اصولی و جدی با مخالفان حکومت افغانستان، مواجه نمی شدند! از دید این دسته از صاحبنظران، نبرد نیروهای خارجی به خصوص دولت های امریکا و بریتانیا با القاعده و طالبان، تا اکنون جدی نبوده و پس از این نیز نخواهد بود. از دید این تعداد، امریکا وغرب با علم به اینکه پس از برنامه انتقال، تغییر بنیادین در برقراری امنیت در افغانستان بوجود نخواهد آمد، مسئولیت های امنیتی را به نیروهای افغان واگذار می کنند.
از دیدگاه این آگاهان، مقامات کاخ سفید و همکاران اروپایی آنان، از راه انداختن برنامه انتقال به چند هدف توجه دارند: 1-) با سپردن مسئولیت های امنیتی به افغانان، قصد فریب افکار افغانها و جهانیان را دارند. از آنجا که ملت افغانستان و جهانیان، حضور نیروهای ناتو به سرکردگی امریکا را دخالت در امور داخلی افغانستان و حتی نوعی اشغال این کشور تلقی می کنند، ایالات متحده و شرکای اروپایی آن، جهت رفع این تصور و سر پوش گذاشتن به این واقعیت و البته با هماهنگی حلقاتی در داخل حکومت افغانستان، برنامه انتقال مسئولیت های امنیتی از نیروهای خارجی به نیروهای افغان را تهیه و تنظیم کرده اند تا از این رهگذر، به توجیه رفتار خویش و انحراف افکار عمومی از اصل قضیه و صد البته در جهت اهداف سلطه جویانه خویش، همت گذاشته باشد.
2-) نیروهای امریکایی و غربی به خوبی می دانند که درصورت خط شکن بودن و در صف مقدم با مخالفان دولت قرار گرفتن، مساوی است با تلفات بیش از حد و حصر آنان؛ لذا و با توجه به همین مشکل، همواره سعی کرده اند تا از نیروهای اردو و پولیس افغان به عنوان سپر انسانی، جهت بقای خویش استفاده کنند که در این کار موفق نیز بوده اند.
در صورت بالا، پس کاری از این بهتر نمی تواند وجود داشته باشد که با سپردن ظاهری مسئولیت های امنیتی به افغانان، جان فرماندهان و سربازان شان را برای مدت زمان بیشتری حفظ کنند و از طرفی نیز به افغانان منت بدهند که سربازان ما است که آرامش و امنیت در کشورتان برقرارشده است!
3-) انداختن مسئولیت های شکست در برابر نیروهای مخالف را برگردن نیروهای اردو و پولیس افغان و شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت های از قبل تعریف شده نیروهای امریکایی و غربی، انگیزه دیگری است که جامعه بین المللی، آن را دنبال می کنند.
موارد مذکور تماما گزینه هایی هستند که یکی یکی یا همه با هم می توانند در انگیزه و هدف دولت های خارجی از برنامه انتقال مسئولیت های امنیتی به افغانان، نقش داشته باشند.


نویسنده: سید فاضل محجوب