حملات مکرر راکتی پاکستان و سنگ اندازی دولت اسلام آباد در مسیر برنامه صلح و نیز تجهیز و تقویت دوامدار شبه نظامیان طالبان و گسیل آنان به افغانستان، جهت انجام فعالیتهای تخریبی بر ضد دولت و ملت افغانستان، روابط میان دو کشور همسایه را بیش از هر زمان دیگری، تیره و متشنج ساخته است.
دولتمردان افغان علاوه بر عرصه عمل، حتی در حیطه کلام و سخن نیز نسبت به دولت و کشور همسایه جانب احتیاط را مد توجه قرار داده و همواره از در نرمش و مماشات با مقامات پاکستانی وارد شده اند. البته مقداری از این کوتاه آمدنها و گذشتهای دولت افغانستان به خاطر ترس از شرارت های احتمالی و حتمی سران اسلام آباد بوده و در آینده نیز خواهد بود.
اما با تمام این ترس و هراسها، اظهارات رییس جمهور کرزی در مصاحبه با تلویزیون "جیوی" پاکستان، کمی عجیب و تا قسمتی غافلگیرکننده به نظر می آید. رییس جمهور ما در این مصاحبه، با کنار زدن تعارفات و تشریفات معمول، شجاعانه به نقد مواردی در سیاست های ضد افغانستانی دولت واستخبارات کشور همسایه جنوبی، در سالهای اخیر پرداختند و در واقع سخن های نگفته ملت خویش علیه مواضع خصمانه و غیر صادقانه مقامات پاکستانی را بر زبان جاری کردند.
حامد کرزی رئیس جمهوری اسلامی افغانستان در مصاحبه با تلویزیون "جیوی" پاکستان گفت:" شکایت ما متوجه دستگاه های استخباراتی و نظامی پاکستان است که از افراطیت مذهبی به عنوان وسیله استفاده کرده و در پی بی ثباتی و تضعیف افغانستان می باشد. استفاده ابزاری از افراطیت بر ضد افغانستان امروز دامن خود پاکستان را نیز گرفته است.
دستگاه های نظامی و استخبارات پاکستان همواره از حسن نیت افغانستان سوءاستفاده کرده و تلاش می کنند تا حکومت های افغانستان دست نشانده آنها بوده و به خواست آنها سر تسلیم فرود بیاورند. اما، این تلاش ها بجائی نخواهد رسید، برعکس باعث ویرانی و مصیبت شده است. اگر پاکستان این همه را بخاطری انجام میدهد که افغانستان خط دیورند را به رسمیت بشناسد و افغانستان به عمق ستراتیژیک پاکستان مبدل شود، باید بداند که هیچگاهی به این هدف نخواهد رسید.
مردم افغانستان به حکومت های شان اجازه نخواهند داد تا کشور شان به عمق ستراتیژیک پاکستان مبدل شده و سیاست خارجی یا بخشی از سیاست آن به اراده و خواست پاکستان تنظیم شود. اما با این همه، مردم افغانستان خواهان روابط دوستانه با پاکستان هستند، روابطی که بر مبنای احترام متقابل به حاکمیت همدیگر و روابط مساوی میان دو کشور استوار باشد، نه رابطه ای مانند آمر و مادون. شاید در گذشته در تاریخ، چنین آرزویی بوده باشد مانند زمان طالبان و یا پیش از آن، اما آنزمان دیگر تکرار نخواهد شد."
در نگاه اول موضع گیری رییس جمهور بسیار جدی و واقع بینانه به نظر می آید و چنانکه دیده می شود، حامد کرزی به قول معروف، سنگ تمام گذاشته و همه ی آنچه تا کنون چون آن بغضی در گلوی مردم افغانستان جمع شده بود، به یکباره بر سر مقامات اسلام آباد آوار کردند.
رییس جمهور با هر انگیزه و هدف سیاسی و یا تبلیغاتی هم اگر سخن گفته باشد، سخن حق و بجایی گفته اند و مقامات پاکستانی و حتی مجری شبکه تلویزیونی"جیوی" پاکستان تا قبل از شروع مصاحبه شاید فکرش را هم نمی کردند که رییس جمهور کشور همسایه شان، یک چنین پاسخهایی به پرسشهای آنان آماده کرده باشد.
برخلاف تمامی مصاحبه های رییس جمهور کرزی که در آنها نسبت به پاکستان با تساهل و تسامح برخورد می شد، این مصاحبه، مصاحبه ای بود زنده و برخاسته از واقعیتهای تلخ و زهر گونه یک عمر همسایگی با کشوری مانند پاکستان؛ پاکستانی که مقامات و دولتمردان آن در طول سالها لاف برادری و همکیشی و همسایگی، به تنها چیزهایی که ابداً پایبند و وفادار نبودند، همین گزینه های مذکور بوده و است.
اگر چه تعدادی از آگاهان بر این باوراند که سخنان رییس جمهور کرزی در مصاحبه با کانال تلویزیونی "جیو" بیشتر از آنکه بار واقعی و ملی داشته باشد، با هدف و انگیزه تبلیغاتی، اظهار شده است. این گروه از آگاهان می گویند کرزی با این گونه برخوردهای به ظاهر ملی و وطن پرستانه، قصد آن دارد تا از خود و تیم همراهش در عرصه قدرت، محبوبیتی را در میان مردم افغانستان کسب کند تا این محبوبیت موجب شود مردم کشور در انتخابات و یا برنامه جدید"اجماع ملی" به تیم کاری رییس جمهور و یا شخص ایشان رای بدهند و برای یکبار دیگر سرنوشت دولت و کشور را به دست کرزی و یا همفکران وی واگذار کنند.
این گروه از صاحبنظران معتقدند که اگر رییس جمهور و تیم ایشان به غیر از این فکر می کردند و هدفی ملی و وطنی در سر داشتند، پس چرا و چگونه در عرض و طول این همه سالهای دخالتهای غیرمسئولانه دولتمردان اسلام آباد، مهر سکوت بر لب زدند و در برابر زورگویی ها و توطئه های پاکستانی ها علیه ملت و کشور افغانستان، دم بر نیاوردند؟! که حالا و آنهم در آستانه نزدیک شدن به زمان انتخابات ریاست جمهوری و یا "اجماع ملی" روحیه مردم دوستی و وطن پرستی آنان گل کرده و این گونه شجاعانه در برابر دولتی چون پاکستان و استخبارات خطرناک آن، سینه سپر می کنند؟!
به هر تقدیر، هدف هر چه باشد، نفس اظهارات رییس جمهور کشور در برابر روحیه استکباری و استعماری سران اسلام آباد، در خور تحسین و تقدیر است و لازم است حتی برای یک بار هم که شده، سران دخالت گر و فتنه جوی اسلام آباد، حرف حق را از حنجره ای بشنوند که هرگز تصورش را نمی کردند.
دولتمردان افغان علاوه بر عرصه عمل، حتی در حیطه کلام و سخن نیز نسبت به دولت و کشور همسایه جانب احتیاط را مد توجه قرار داده و همواره از در نرمش و مماشات با مقامات پاکستانی وارد شده اند. البته مقداری از این کوتاه آمدنها و گذشتهای دولت افغانستان به خاطر ترس از شرارت های احتمالی و حتمی سران اسلام آباد بوده و در آینده نیز خواهد بود.
اما با تمام این ترس و هراسها، اظهارات رییس جمهور کرزی در مصاحبه با تلویزیون "جیوی" پاکستان، کمی عجیب و تا قسمتی غافلگیرکننده به نظر می آید. رییس جمهور ما در این مصاحبه، با کنار زدن تعارفات و تشریفات معمول، شجاعانه به نقد مواردی در سیاست های ضد افغانستانی دولت واستخبارات کشور همسایه جنوبی، در سالهای اخیر پرداختند و در واقع سخن های نگفته ملت خویش علیه مواضع خصمانه و غیر صادقانه مقامات پاکستانی را بر زبان جاری کردند.
حامد کرزی رئیس جمهوری اسلامی افغانستان در مصاحبه با تلویزیون "جیوی" پاکستان گفت:" شکایت ما متوجه دستگاه های استخباراتی و نظامی پاکستان است که از افراطیت مذهبی به عنوان وسیله استفاده کرده و در پی بی ثباتی و تضعیف افغانستان می باشد. استفاده ابزاری از افراطیت بر ضد افغانستان امروز دامن خود پاکستان را نیز گرفته است.
دستگاه های نظامی و استخبارات پاکستان همواره از حسن نیت افغانستان سوءاستفاده کرده و تلاش می کنند تا حکومت های افغانستان دست نشانده آنها بوده و به خواست آنها سر تسلیم فرود بیاورند. اما، این تلاش ها بجائی نخواهد رسید، برعکس باعث ویرانی و مصیبت شده است. اگر پاکستان این همه را بخاطری انجام میدهد که افغانستان خط دیورند را به رسمیت بشناسد و افغانستان به عمق ستراتیژیک پاکستان مبدل شود، باید بداند که هیچگاهی به این هدف نخواهد رسید.
مردم افغانستان به حکومت های شان اجازه نخواهند داد تا کشور شان به عمق ستراتیژیک پاکستان مبدل شده و سیاست خارجی یا بخشی از سیاست آن به اراده و خواست پاکستان تنظیم شود. اما با این همه، مردم افغانستان خواهان روابط دوستانه با پاکستان هستند، روابطی که بر مبنای احترام متقابل به حاکمیت همدیگر و روابط مساوی میان دو کشور استوار باشد، نه رابطه ای مانند آمر و مادون. شاید در گذشته در تاریخ، چنین آرزویی بوده باشد مانند زمان طالبان و یا پیش از آن، اما آنزمان دیگر تکرار نخواهد شد."
در نگاه اول موضع گیری رییس جمهور بسیار جدی و واقع بینانه به نظر می آید و چنانکه دیده می شود، حامد کرزی به قول معروف، سنگ تمام گذاشته و همه ی آنچه تا کنون چون آن بغضی در گلوی مردم افغانستان جمع شده بود، به یکباره بر سر مقامات اسلام آباد آوار کردند.
رییس جمهور با هر انگیزه و هدف سیاسی و یا تبلیغاتی هم اگر سخن گفته باشد، سخن حق و بجایی گفته اند و مقامات پاکستانی و حتی مجری شبکه تلویزیونی"جیوی" پاکستان تا قبل از شروع مصاحبه شاید فکرش را هم نمی کردند که رییس جمهور کشور همسایه شان، یک چنین پاسخهایی به پرسشهای آنان آماده کرده باشد.
برخلاف تمامی مصاحبه های رییس جمهور کرزی که در آنها نسبت به پاکستان با تساهل و تسامح برخورد می شد، این مصاحبه، مصاحبه ای بود زنده و برخاسته از واقعیتهای تلخ و زهر گونه یک عمر همسایگی با کشوری مانند پاکستان؛ پاکستانی که مقامات و دولتمردان آن در طول سالها لاف برادری و همکیشی و همسایگی، به تنها چیزهایی که ابداً پایبند و وفادار نبودند، همین گزینه های مذکور بوده و است.
اگر چه تعدادی از آگاهان بر این باوراند که سخنان رییس جمهور کرزی در مصاحبه با کانال تلویزیونی "جیو" بیشتر از آنکه بار واقعی و ملی داشته باشد، با هدف و انگیزه تبلیغاتی، اظهار شده است. این گروه از آگاهان می گویند کرزی با این گونه برخوردهای به ظاهر ملی و وطن پرستانه، قصد آن دارد تا از خود و تیم همراهش در عرصه قدرت، محبوبیتی را در میان مردم افغانستان کسب کند تا این محبوبیت موجب شود مردم کشور در انتخابات و یا برنامه جدید"اجماع ملی" به تیم کاری رییس جمهور و یا شخص ایشان رای بدهند و برای یکبار دیگر سرنوشت دولت و کشور را به دست کرزی و یا همفکران وی واگذار کنند.
این گروه از صاحبنظران معتقدند که اگر رییس جمهور و تیم ایشان به غیر از این فکر می کردند و هدفی ملی و وطنی در سر داشتند، پس چرا و چگونه در عرض و طول این همه سالهای دخالتهای غیرمسئولانه دولتمردان اسلام آباد، مهر سکوت بر لب زدند و در برابر زورگویی ها و توطئه های پاکستانی ها علیه ملت و کشور افغانستان، دم بر نیاوردند؟! که حالا و آنهم در آستانه نزدیک شدن به زمان انتخابات ریاست جمهوری و یا "اجماع ملی" روحیه مردم دوستی و وطن پرستی آنان گل کرده و این گونه شجاعانه در برابر دولتی چون پاکستان و استخبارات خطرناک آن، سینه سپر می کنند؟!
به هر تقدیر، هدف هر چه باشد، نفس اظهارات رییس جمهور کشور در برابر روحیه استکباری و استعماری سران اسلام آباد، در خور تحسین و تقدیر است و لازم است حتی برای یک بار هم که شده، سران دخالت گر و فتنه جوی اسلام آباد، حرف حق را از حنجره ای بشنوند که هرگز تصورش را نمی کردند.
مولف : سیدفاضل محجوب
