مکتب عاشورا تنها برای ده روز تعزیه‌داری ایجاد نشده است، بلکه این مکتب در حقیقت ترسیم خط مشی زندگی عزت‌مندانه است که تا قیام قیامت ادامه دارد.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) -کابل: آیت‌الله سیدعبدالعظیم فاضل حسینی رییس بنیاد فرهنگی راه امین در مصاحبه با آوا می‌گوید که عزاداری امام حسین (ع) یکی از شعائر اسلامی است و به زنده نگاه داشتن قیام عاشورا کمک می‌کند، اما آنچه مهم است شناخت مکتب انسان‌ساز نهضت کربلا در ابعاد مختلف سیاسی، اجتماعی و اخلاقی می‌باشد.
فاضل حسینی تاکید می‌کند که عاشورا فرصتی است تا مسلمانان هدف امام حسین (ع) را بشناسند و درک کنند که چرا امام حسین خود و یارانش را قربانی کرد؟ و پس از شناخت در این مسیر گام‌های عملی بردارند.
به گفته این عالم دینی آنچه در منابع تاریخی و روایی ذکر شده است، نامه‌ای که امام حسین (ع) هنگام خروج از مدینه به برادرش محمد حنفیه نوشت، در آن تمام اهدافش را بیان می‌کند، از جمله می‌فرماید: من برای طلب اصلاح امت جدم حرکت کردم و دراین راه گام برداشتم و ادامه خواهم داد، چه مسلمانان مرا یاری کنند و یا نکنند تکلیفی است که باید انجام بدهم و هر مسلمانی غیر از من نیز در چینین شرایطی که فردی مانند یزید بر مقدرات مسلمانان حاکم شده است همین وظیفه را دارند.
وی همچنان افزود: امام تاکید می‌کند که این قضیه‌‌ای شخصی میان او و یزید نیست، بلکه انحراف و فسادی که توسط یزید و عمال او در جهان اسلام در حال گسترش است اصل دین را در خطر انداخته است، لذاست که امام حسین می‌گوید جان حسین بالاتر از دین نیست و اگر اسلام با کشته شدن من زنده بماند من حاضرم این خطر را بجان بخرم.
او در ادامه از تمام مسلمانان جهان بخصوص مسلمانان افغانستان خواست که اگر می‌خواهند عزت داشته باشند باید در مسیر امام حسین حرکت کنند و درس آزادی، عدالت‌طلبی، و انصاف و مروت را از این مکتب بیاموزند.
وی محرم و عاشورا را فرصت خوبی برای سازندگی جامعه و اتحاد مسلمانان عنوان کرد و گفت: مبلغین و خطبا باید یکپارچگی مسلمانان را در چنین شرایطی در اولویت قرار دهند و در راه اصلاحات قدم بردارند، زیرا پراکندگی و عدم انسجام و همچنین فساد در عرصه‌های مختلف یکی از عوامل عمده عقب ماندگی مسلمانان در طول تاریخ بوده است.
فاضل حسینی هرچند مخالف نمادها و شعارهای ظاهری مانند برافراشتن پرچم‌ها، سیاه پوش کردن، ایجاد دسته‌جات گوناگون عزاداری و امثال آن نیست، اما تاکید می‌کند که در این میان هدف اصلی که همان دنبال کردن مسیر امام حسین و یارانش است باید فراموش نشود.
رییس بنیاد راه امین با اظهار تاسف گفت که امروز در مسیر اصلی و خط عاشورا گام برداشته نمی‌شود و اگر به صورت عملی و عینی درس‌های عاشورا در زندگی سیاسی، اجتماعی و فردی پیاده شود، یقیناً امروز دنیای اسلام وضعیت غیر از این خواهد داشت. مکتب عاشورا تنها برای ده روز تعزیه‌داری ایجاد نشده است بلکه ترسیم خط مشی زندگی عزت‌مندانه است که تا روز قیامت ادامه دارد.
او همچنان اظهار داشت که عزاداری برای امام حسین (ع) یک سنت است، اما این عزاداری در صورتی ارزش دارد که با معرفت باشد، گریه کردن نیز زمانی سبب دخول در جنت می‌شود که راه و رسم و روش و منش امام حسین کمابیش در زندگی عملی ما تجلی داشته باشد.
او از جوانان، هیئت‌های عزاداری و همچنین خطبا و سخنرانان خواست که بیشتر تطبیقی کار کنند، یعنی در شرایط کنونی تلاش کنند که با اعمال و کردار خود صف حسینی را در برابر یزیدیان زمان و استکبار جهانی تشکیل دهند.
او از عشق و علاقه جوانان و هیئت‌های سینه‌زنی قدردانی می‌کند، اما با قمه‌زنی و هدر دادن خون، بدون هیچ فایده‌ای انتقاد می‌کند و می‌گوید: بهتر است که جوانان خون خود را هدر ندهند، زیرا عزاداری غیر از خودزنی است، لذا بجای اینکه این خون‌ها را هدر می‌دهند آن را به نیازمندان هدیه کنند تا هم خداوند و هم امام حسین از آنان راضی باشد.
به باور وی جوانانی که می‌خواهند در مسیر کاروان کربلا قدم بردارند، نباید عملی را انجام دهند که رنگ خشونت داشته باشد و باعث انزجار یک عده گردد، قمه‌زنی ممکن است از نظر یک عده کار عقلایی نباشد، لذا می‌تواند باعث دوری مردم از این مکتب حیات بخش و همچنین بهانه به دست دشمن بدهد.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) -کابل: آیت‌الله سیدعبدالعظیم فاضل حسینی رییس بنیاد فرهنگی راه امین در مصاحبه با آوا می‌گوید که عزاداری امام حسین (ع) یکی از شعائر اسلامی است و به زنده نگاه داشتن قیام عاشورا کمک می‌کند، اما آنچه مهم است شناخت مکتب انسان‌ساز نهضت کربلا در ابعاد مختلف سیاسی، اجتماعی و اخلاقی می‌باشد.
فاضل حسینی تاکید می‌کند که عاشورا فرصتی است تا مسلمانان هدف امام حسین (ع) را بشناسند و درک کنند که چرا امام حسین خود و یارانش را قربانی کرد؟ و پس از شناخت در این مسیر گام‌های عملی بردارند.
به گفته این عالم دینی آنچه در منابع تاریخی و روایی ذکر شده است، نامه‌ای که امام حسین (ع) هنگام خروج از مدینه به برادرش محمد حنفیه نوشت، در آن تمام اهدافش را بیان می‌کند، از جمله می‌فرماید: من برای طلب اصلاح امت جدم حرکت کردم و دراین راه گام برداشتم و ادامه خواهم داد، چه مسلمانان مرا یاری کنند و یا نکنند تکلیفی است که باید انجام بدهم و هر مسلمانی غیر از من نیز در چینین شرایطی که فردی مانند یزید بر مقدرات مسلمانان حاکم شده است همین وظیفه را دارند.
وی همچنان افزود: امام تاکید می‌کند که این قضیه‌‌ای شخصی میان او و یزید نیست، بلکه انحراف و فسادی که توسط یزید و عمال او در جهان اسلام در حال گسترش است اصل دین را در خطر انداخته است، لذاست که امام حسین می‌گوید جان حسین بالاتر از دین نیست و اگر اسلام با کشته شدن من زنده بماند من حاضرم این خطر را بجان بخرم.
او در ادامه از تمام مسلمانان جهان بخصوص مسلمانان افغانستان خواست که اگر می‌خواهند عزت داشته باشند باید در مسیر امام حسین حرکت کنند و درس آزادی، عدالت‌طلبی، و انصاف و مروت را از این مکتب بیاموزند.
وی محرم و عاشورا را فرصت خوبی برای سازندگی جامعه و اتحاد مسلمانان عنوان کرد و گفت: مبلغین و خطبا باید یکپارچگی مسلمانان را در چنین شرایطی در اولویت قرار دهند و در راه اصلاحات قدم بردارند، زیرا پراکندگی و عدم انسجام و همچنین فساد در عرصه‌های مختلف یکی از عوامل عمده عقب ماندگی مسلمانان در طول تاریخ بوده است.
فاضل حسینی هرچند مخالف نمادها و شعارهای ظاهری مانند برافراشتن پرچم‌ها، سیاه پوش کردن، ایجاد دسته‌جات گوناگون عزاداری و امثال آن نیست، اما تاکید می‌کند که در این میان هدف اصلی که همان دنبال کردن مسیر امام حسین و یارانش است باید فراموش نشود.
رییس بنیاد راه امین با اظهار تاسف گفت که امروز در مسیر اصلی و خط عاشورا گام برداشته نمی‌شود و اگر به صورت عملی و عینی درس‌های عاشورا در زندگی سیاسی، اجتماعی و فردی پیاده شود، یقیناً امروز دنیای اسلام وضعیت غیر از این خواهد داشت. مکتب عاشورا تنها برای ده روز تعزیه‌داری ایجاد نشده است بلکه ترسیم خط مشی زندگی عزت‌مندانه است که تا روز قیامت ادامه دارد.
او همچنان اظهار داشت که عزاداری برای امام حسین (ع) یک سنت است، اما این عزاداری در صورتی ارزش دارد که با معرفت باشد، گریه کردن نیز زمانی سبب دخول در جنت می‌شود که راه و رسم و روش و منش امام حسین کمابیش در زندگی عملی ما تجلی داشته باشد.
او از جوانان، هیئت‌های عزاداری و همچنین خطبا و سخنرانان خواست که بیشتر تطبیقی کار کنند، یعنی در شرایط کنونی تلاش کنند که با اعمال و کردار خود صف حسینی را در برابر یزیدیان زمان و استکبار جهانی تشکیل دهند.
او از عشق و علاقه جوانان و هیئت‌های سینه‌زنی قدردانی می‌کند، اما با قمه‌زنی و هدر دادن خون، بدون هیچ فایده‌ای انتقاد می‌کند و می‌گوید: بهتر است که جوانان خون خود را هدر ندهند، زیرا عزاداری غیر از خودزنی است، لذا بجای اینکه این خون‌ها را هدر می‌دهند آن را به نیازمندان هدیه کنند تا هم خداوند و هم امام حسین از آنان راضی باشد.
به باور وی جوانانی که می‌خواهند در مسیر کاروان کربلا قدم بردارند، نباید عملی را انجام دهند که رنگ خشونت داشته باشد و باعث انزجار یک عده گردد، قمه‌زنی ممکن است از نظر یک عده کار عقلایی نباشد، لذا می‌تواند باعث دوری مردم از این مکتب حیات بخش و همچنین بهانه به دست دشمن بدهد.
