شیخ حسن حکیمی؛ ملا امام مسجد امام محمد باقر(ع) به مناسبت فرارسیدن ایام فاطمیه در گفتگو با خبرگزاری (آوا) گفت که جلوه های شخصیتی، کارنامه ها و برنامه های اجتماعی و خانوادگی حضرت فاطمه زهرا(س) سراسر الگو و نمونه است.
او گفت که خانه فاطمه در حقیقت یک مکتب انسانسازی بود. او در زمینه تربیت فرزندان با پشتوانه ولایت امیرالمؤمنین(ع) فرزندانی را پرورش داد که چشم و چراغ جامعه بشری گردیدند.
به گفته این عالم دینی، حضرت زهرا(س) در بخش تربیت اولاد همیشه دقیق و حساب شده عمل می کرد. وی تمام اطراف و جوانب قضیه را در نظر می گرفت که با سعی و تلاش خردمندانه خویش توانست فرزندانی چون امام حسن و امام حسین(ع) و دخترانی مثل زینب و ام کلثوم(س) را به جامعه تقدیم نماید.
وی در این زمینه به روایت مشهوری اشاره کرد و گفت:"امام حسن و امام حسین(ع) در خط نویسی مسابقه دادند. بعد به مادرش گفتند شما قضاوت کنید که کدامیک از ما خط بهتری نوشتیم، فاطمه زهرا قضاوت را به علی(ع) واگذار کرد و گفت: پدر شما در قضاوت بهترین داور دادگر است. در روایت ذکرشده فاطمه زهرا(س) مردم را به دو چیز راهنمایی کرده است؛ اول بالابردن شخصیت کودک که گویا گفته است: شما بزرگتر از آن هستید که من درباره شما داوری نمایم و درس دیگر اینکه انسان در قضاوت نباید عجله کند و باید با فکر و اندیشه به مسند قضا بنشیند؛ تا حق ذیحق تلف نشود".
به گفته حکیمی، حضرت زهرا(س) با این حرکت خود، خواست بفهماند که فرزندان را بر دیگری نباید ترجیح داد و فرق گذاشت و به نحوی همه را باید راضی نگهداشت؛ تا عقده ای و کینه توز بار نیایند.
وی علاوه کرد که در روایت یادشده فاطمه زهرا(س) درس رعایت مساوات بین کودکان و اطفال را به بشریت عرضه کرده است. اگرچه کودک مفهوم عدالت را درک نمی تواند؛ اما مساوات که همان رفتار همگون و تقسیم مساویانه است را می داند و رفتار پدر و مادر را در این قسمت تحت نظر دارد.
محبت پدر و مادر به فرزندانش، نقش مهمی در ساختن شخصیت آینده او دارد که فاطمه زهرا(س) نماد این روش انسانی در زندگی پربارش بود.
همچنین او گفت که از نگاه علم روان شناسی به اثبات رسیده است که شالوده شخصیت انسان در سن طفولیت ریخته می شود؛ بنابراین اظهار محبت و دوستی نسبت به کودکان در ساختن شخصیت آینده او مؤثر و کارساز است.
حکیمی گفت که رفتار فاطمه زهرا(س) با فرزندانش، بر اساس الفت و مهربانی استوار بود و همواره از کلماتی چون نور عین، عزیز قلب مادر و امثال اینها استفاده می کرد.
به باور وی، کودکان معمولاً به هیچیک از مسایل پر پیچ و خم زندگی توجه ندارند؛ اما متوجه این موضوع هستند که پدر و مادر چقدر آنها را دوست دارند. فاطمه زهرا(س) با دید نافذی که داشت این مهم را در قبال فرزندانش کاملاً درک می کرد.
او گفت که خانه فاطمه در حقیقت یک مکتب انسانسازی بود. او در زمینه تربیت فرزندان با پشتوانه ولایت امیرالمؤمنین(ع) فرزندانی را پرورش داد که چشم و چراغ جامعه بشری گردیدند.
به گفته این عالم دینی، حضرت زهرا(س) در بخش تربیت اولاد همیشه دقیق و حساب شده عمل می کرد. وی تمام اطراف و جوانب قضیه را در نظر می گرفت که با سعی و تلاش خردمندانه خویش توانست فرزندانی چون امام حسن و امام حسین(ع) و دخترانی مثل زینب و ام کلثوم(س) را به جامعه تقدیم نماید.
وی در این زمینه به روایت مشهوری اشاره کرد و گفت:"امام حسن و امام حسین(ع) در خط نویسی مسابقه دادند. بعد به مادرش گفتند شما قضاوت کنید که کدامیک از ما خط بهتری نوشتیم، فاطمه زهرا قضاوت را به علی(ع) واگذار کرد و گفت: پدر شما در قضاوت بهترین داور دادگر است. در روایت ذکرشده فاطمه زهرا(س) مردم را به دو چیز راهنمایی کرده است؛ اول بالابردن شخصیت کودک که گویا گفته است: شما بزرگتر از آن هستید که من درباره شما داوری نمایم و درس دیگر اینکه انسان در قضاوت نباید عجله کند و باید با فکر و اندیشه به مسند قضا بنشیند؛ تا حق ذیحق تلف نشود".
به گفته حکیمی، حضرت زهرا(س) با این حرکت خود، خواست بفهماند که فرزندان را بر دیگری نباید ترجیح داد و فرق گذاشت و به نحوی همه را باید راضی نگهداشت؛ تا عقده ای و کینه توز بار نیایند.
وی علاوه کرد که در روایت یادشده فاطمه زهرا(س) درس رعایت مساوات بین کودکان و اطفال را به بشریت عرضه کرده است. اگرچه کودک مفهوم عدالت را درک نمی تواند؛ اما مساوات که همان رفتار همگون و تقسیم مساویانه است را می داند و رفتار پدر و مادر را در این قسمت تحت نظر دارد.
محبت پدر و مادر به فرزندانش، نقش مهمی در ساختن شخصیت آینده او دارد که فاطمه زهرا(س) نماد این روش انسانی در زندگی پربارش بود.
همچنین او گفت که از نگاه علم روان شناسی به اثبات رسیده است که شالوده شخصیت انسان در سن طفولیت ریخته می شود؛ بنابراین اظهار محبت و دوستی نسبت به کودکان در ساختن شخصیت آینده او مؤثر و کارساز است.
حکیمی گفت که رفتار فاطمه زهرا(س) با فرزندانش، بر اساس الفت و مهربانی استوار بود و همواره از کلماتی چون نور عین، عزیز قلب مادر و امثال اینها استفاده می کرد.
به باور وی، کودکان معمولاً به هیچیک از مسایل پر پیچ و خم زندگی توجه ندارند؛ اما متوجه این موضوع هستند که پدر و مادر چقدر آنها را دوست دارند. فاطمه زهرا(س) با دید نافذی که داشت این مهم را در قبال فرزندانش کاملاً درک می کرد.
