حضور پرورش دهندگان تروریزم تکفیری در صف اول محکوم کنندگان جنایات آنها

به فاصله چند روز از حملات تروریستی در پاریس پایتخت فرانسه که به کشته شدن ۱۲ تن منجر شد، انفجاری تروریستی انتحاری در طرابلس لبنان ۱۱ کشته و بیش از ۵۰ زخمی برجای گذاشت و عامل ارتکاب هردو جنایت تروریستی، اندیشه سیاه تکفیری شاید با اسم های مختلف بود. 
به گزارش خبرگزاری آوا، گویی برخورد و نگاه دوگانه باید همه جا حاکم باشد، اگر تروریزم به قلب اروپا می رسد باید همه کره زمین با قربانیان آن اعلام همبستگی کنند؛ اما اگر هر روز در کشورهایی مانند فلسطین، لبنان، سوریه، عراق و یمن تروریست های صهیونیستی و تکفیری دست به قتل عام می زنند این یک امر بدیهی و طبیعی است. سازمان ملل هم یا سکوت یا دست آخر با صدور بیانیه آن را محکوم می کند.

« ایلی فرزلی» نویسنده لبنانی در مقاله ای که درشماره روز دوشنبه روزنامه لبنانی السفیر منتشر شد، نوشت: امروز هیچکس در ضرورت نابودی تروریزم تکفیری و خشکاندن منابع تغذیه آن در فرانسه و لبنان و سوریه و ... شک ندارد؛ اما آیا در راهپیمایی پاریس این مطالبه جایی داشت؟

مصیبت بزرگ این بود که خالقان و پرورش دهندگان تروریزم تکفیری، تامین کنندگان مالی و تسلیحاتی و حامیان سیاسی و رسانه ای آن اعم از غربی و عربی و صهیونیستی در صفوفی دست در دست هم در صف اول راهپیمایی ضد تروریستی پاریس حرکت و در حقیقت قاتلان در تشییع جنازه هم شرکت کردند.

برخی مقامات کشورهای منطقه و از همه مضحک تر نخست وزیر کودک کش رژیم صهیونیستی برای رسیدن به پاریس و قرار گرفتن در صف نخست راهپیمایی ضد تروریستی با یکدیگر مسابقه دادند، گویا نقش های خود را در تامین مالی و تسلیحاتی همین تروریست هایی که شعار ضدیت با آنها را در سرکهای پایتخت فرانسه سردادند، فراموش کرده بودند؛ اما ملت های منطقه هرگز فراموش نمی کنند.

حتی « نفتالی بینت» یک صهیونیست تروریست که بطور مستقیم درقتل عام ۱۲۰ کودک لبنانی در مرکز سازمان ملل متحد در شهرک قانا درجنوب لبنان دست داشته امروز مدعی مبارزه با تروریزم شده است و این فرصت را گروه های تروریستی تکفیری داعش و جبهه النصره به او تقدیم کردند.

برخی معتقدند، یکی از اهداف راهپیمایی پاریس نجات مقامات سیاسی و امنیتی فرانسه از بازخواست بود در حالیکه فرانسه باید در رویارویی با تروریزم صادق باشد.

چه کسانی اجازه داده اند تا اندیشه تکفیری در مساجد اروپا شکل بگیرد و تقویت شود ، چه کسانی و با چه اهدافی از تروریزم تکفیری استفاده می کنند،آیا راهپیمایی پاریس به خشکاندن منابع فکری ، مالی ، تسلیحاتی و امنیتی تروریسم جهانی کمکی می کند؟

همزمان با پاریس دربیروت هم یک تجمع کوچک ضد تروریستی برگزار شد که «علی عواض عسیری» سفیرعربستان سعودی در بیروت از شرکت کنندگان و شاید ترتیب دهندگان آن بود.

«وائل ابوفاعور» وزیر صحت لبنان تاکید کرد: راهپیمایی ضد تروریستی پاریس که « نتانیاهو » در پیشانی آن بود یک چیز کم داشت و آن فراخواندن « آریل شارون» از جهنم بود.

ابوفاعور در واکنش به راهپیمایی ضد تروریستی روز یکشنبه در پاریس پایتخت فرانسه با مشارکت صدر اعظم رژیم صهیونیستی افزود: لعنت برعدالتی که جنایتکاری همچون« بنیامین نتانیاهو» آن را رهبری کند.

«نبیه بری»رئیس مجلس لبنان هم درباره شرکت نخست وزیر رژیم صهیونیستی در راهپیمایی پاریس گفت: راهپیمایی پاریس را فرصتی مناسب برای بازی خبیثانه خود دید و به پایتخت فرانسه رفت تا از خون فرانسوی ها هم برای تحریک علیه مسلمانان و عرب ها سوء استفاده کند.

به گزارش تلویزیون ایران، روزنامه لبنانی السفیر در مقاله ای نوشت که راهپیمایی پاریس در حقیقت به جشنی برای صهیونیست ها تبدیل شده بود و تروریست های صهیونیست از جمله نتانیاهو و نفتالی بینت و « اویگدور لیبرمن» در آن شرکت کردند.

السفیر با بیان اینکه حضور این همه صهیونیست در راهپیمایی پاریس تصادفی نبود، تاکید کرد که بیشترین سود از جنایت گروه های تروریستی تکفیری در پاریس نصیب صهیونیست ها شد و تروریست های قاتل درمقام مبارزه با تروریزم خود را جا زدند.
اما این سوء استفاده آنقدر وقیحانه بود که خشم برخی فرانسوی ها و حتی برخی یهودی ها را برانگیخت و از جمله« یهود یساریون» به روزنامه صهیونیستی« یدیعوت آحرونوت» گفت: امور فرانسه چه ربطی به اسرائیلی ها [صهیونیست ها]دارد.

السفیر نوشت که تیم هایی از « موساد» و « شاباک» دستگاه های امنیتی و جاسوسی رژیم صهیونیستی به بهانه مشارکت در تحقیقات جاری در خصوص حملات تروریستی فرانسه به پاریس آمده اند و تیم های حفاظتی اماکن مرتبط با رژیم صهیونیستی در این کشور تقویت شده است.

این روزنامه لبنانی خاطرنشان کرد که صهیونیست ها با سوء استفاده از حملات تروریستی پاریس، درصدد فراهم ساختن زمینه مهاجرت هزاران یهودی ساکن فرانسه به سرزمین های اشغالی فلسطین هستند.
البته این را هم باید اضافه کنیم از آغاز بحران داخلی سوریه از سال ۲۰۱۱ میلادی، بیش از ۱۵ هزار جنگجوی خارجی  با حمایت برخی کشورهای غربی و با پشتیبانی دلارهای نفتی برخی کشورهای عربی به گروه های تروریستی در این کشور پیوسته اند.

در سوریه بیش از ۲۰۰ هزار نفر کشته و میلیون ها نفر هم آواره شده اند. عراق هم روزهای خونینی را سپری کرده است.
در این میان ترکیه، اردن و عربستان نقش مهمی در ترانزیت مزدوران خارجی ایفا کردند. اما چه شده که کشتار و آوارگی مسلمانان سران این کشورها را به حرکتی وا نداشت اما کشته شدن چند تن در اروپا وجدان اینها را به قلیان درآورد و خودشان را به صف اول تظاهرات ضد تروریستی پاریس رساندند. آیا خون فرانسوی ها رنگین تر است؟