نکاتی در مورد اصول رفتاری و عملکرد تشکیلاتی اعضای مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان

به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا) این مطالب برگرفته از سخنان حجت‌الاسلام والمسلمین سید عیسی حسینی مزاری، در دومین نشست منطقه‌یی جمعی از مسئولین، کادرهای ارشد و اعضای فعال مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان در شهر قم است که در تاریخ ۲۸ سرطان ۱۳۹۷ برگزار شده.

1ـ تقوا

• امروز مشکلات متعدد در افغانستان در بین مجموعه‌های مختلف، ناشی از بی‌تقوایی است.
  هدف مرکزتبیان ساختن و هدایت انسان‌هاست، وقتی هدف این باشد، در مرحله اول دست‌اندرکاران مرکز تبیان باید خود متقی و پرهیزگار باشند.
  تقوا از عمل به احکام الهی نشأت می‌گیرد و اگر در این عرصه توفیق داشتیم، قطعا بحث تقوا پیش خواهد آمد.

 
2ـ ولایت و ولایت‌مداری

• در محور بحث تقوا و رعایت مسائل اسلامی، بحث ولایتمداری قرار دارد.
  سیاست و مشی مرکزتبیان حرکت در مسیر ولایت فقیه و عمل به این اندیشه است.
  ما صرفا عنوان مسلمان بودن را نیاز نداریم، در صورتی که از محوریت ولایت فاصله داشته باشیم.
  در فضای زندگی و فعالیت‌های ما باید گفتمان ولایت و ولایت‌مداری حاکم باشد.
  نباید از مطرح کردن اندیشه خود هراس داشته باشیم.
  وقتی اعتقاد داریم و می‌دانیم که پشتوانه ما خداست، چرا ضعیف عمل کنیم؟!

 
3ـ کار جدی ‌تر تشکیلاتی

• مرکزتبیان، یکی از متشکلترین تشکلات فرهنگی اجتماعی در افغانستان است، اما هنوز هم نواقص زیادی داریم.
  مهمترین شاخصه کار تشکیلاتی، داشتن ارتباط قوی و مداوم کادرها و اعضا با مدیریت و رهبری تشکیلات است. برقراری رابطه باید فعال و مستمر باشد، باید ارتباطات دیده شود، اعضای تشکیلات باید در منظر مسئولین دیده شوند.
  
  دومین شاخصه کار تشکیلاتی، رعایت نظم است. اگر می‌خواهید تشکیلاتی عمل کنید، باید نظم را رعایت کنید، به قولتان عمل نموده، سر قرارتان باشید، باید با این شاخصه شناخته شوید.
  
  شاخصه دیگر عملکرد تشکیلاتی، حل شدن در جمع است. به دنبال تحقق خواست شخصی نباید بود. ببینیم خواست جمع چیست. نظر کل تشکیلات چه می باشد. کار تشکیلاتی این است که هدایات و دستورات مدیریت تشکیلات و هیأت رهبری، از سوی باقی ی مسؤلین و اعضا، تمام و کمال و با طیب خاطر اجرایی گردد.
  
  شاخصه دیگر تقسیم کار است. کارها باید تقسیم و مدیریت شود؛ تقسیم کار در یک مجموعه و مدیریت تقسیم کار، از شاخصه‌های کار تشکیلاتی است.
  
  وجدان کاری داشته باشیم؛ وظیفه را به نحو احسن و مطلوب انجام بدهیم، هر کدام باید در کار خود فعال و پرجوش باشیم.
  
  انجام وظایف عمومی از دیگر شاخصه های کار تشکیلاتی است. به محضی که یک فرد عضو تشکیلات می‌شود، پس از کسب هدایات لازم، چه مسؤلیت مشخصی داشته باشد یاخیر، وظایف عمومی تشکیلاتی را باید انجام بدهد. اگر کسی به شما در فعالیت‌های تشکیلاتی سهم نداد، باید خودتان به دنبال سهم‌گیری باشید.
  
  با توکل بر خدا مردانه در صحنه حضور داشته باشیم، شجاع باشیم و به خاطر وجود ترس دست روی دست نگذاریم، چون مرگ و زندگی دست خداست، بنابراین باید در عمل به وظایف دینی خود، جدی و قاطع باشیم.
  در کنار همدیگر، حامی و یاور همدیگر باشیم و نواقص هم را از بین ببریم. هماهنگی، همدلی، دوستی، محبت، تحمل، نرنجیدن، قهر نکردن، به رخ نکشیدن، طعنه ندادن، نیش زبان نزدن و... باید در صدر برنامه‌های روزمره ما باشد.
  
  نباید از خود ضعف نشان دهیم، نباید مأیوس و خسته شویم، باید با توکل به خدا پیش رفت و اگر پیش رفتیم، موفق خواهیم شد. چون مشکلات مثل سراب است؛ اگر حرکت کردید، مشکلات از پیش پای شما دور خواهد شد.

 
4ـ مواضع اثباتی

• در رابطه با مطرح کردن، تبلیغ، اشاعه خوبی‌ها و نیکی‌های کار خود، هرچه در توان داریم، انجام بدهیم، اما بدون این‌که بگوییم دیگران، این‌گونه نیستند، این «نیستند» را کنار بگذارید. فقط بحث «هستیم»، ما این‌گونه هستیم! این‌گونه حرکت می‌کنیم! مطرح باشد.
  
  بحث نفی دیگران را باید کنار بگذاریم، ما به هیچ وجه نباید به نقطه ضعف های دیگران بپردازیم، حالا اگر خوبی‌های دیگران را برشمردیم، اشکالی ندارد، اما به هیچ وجه نباید به دنبال نقطه منفی‌های بقیه افراد، تشکلات و سازمان‌ها باشیم، حتی اگر بقیه سازمان‌ها و تشکلات علیه ما حرف می ‌زنند و بدگویی می کنند.
  
  برای آبادی خود، زمینه‌های خرابی دیگران را فراهم نکنیم، آبادی ما نباید به قیمت خرابی دیگران باشد، به خصوص این ‌که طرف مقابل ما مسلمانان مؤمن باشند.
  
  برای هدایت جامعه، معیارهای کلی را مطرح کنیم، اگر معیارهای کلی را برای جامعه مطرح کردیم، مصادیق را خودشان پیدا می‌کنند، نیازی نیست که شما مصادیق را معرفی کنید. معرفی کردن مصادیق اولا زمینه اختلافات را در جامعه بیشتر می‌کند، تنش‌ها را بیشتر به وجود می‌آورد و بعد، ممکن است ما خطا بکنیم و طرف مقابل این‌گونه نباشد، و یا اگر این‌گونه باشد، با شدتی که ما می‌گوییم، نباشد و در برابر این رفتار خود پاسخ‌گو و جواب‌گو خواهیم بود.
  
  وقتی بدگویی فلان شخص، حزب و سازمان را می‌کنیم، به گوش طرف مقابل می‌رسد و کلوخ انداز را پاداش، سنگ است، طرف مقابل با شدت بیشتری در برابر ما عمل می‌کند.
  
  عدم بدگویی و نفی دیگران به معنای آن نیست که ما با فلان شخص، سازمان، تشکیلات و حزب رابطه داشته باشیم و به عنوان مثال بر سر سفره آن بنشینیم، اگر شما متوجه هستید فلان شخص و جریان، آدم‌های ناسالمی اند، به گونه‌ای حرکت نکنید کهبه آن شخص و جریان مشروعیت‌ بخشی کنید و شناخت ما نسبت به این گروه‌ها، نباید زمینه تبلیغ به نفع آن‌ها باشد؛
  
  بعضی افراد و جریان هایی که علیه ما حرف می‌زنند، انسان‌های فاسد و جریان های فاجری نیستند، بلکه برخی حسادت‌ها باعث می‌شود که علیه ما موضع گرفته شود. ما باید با رفتار نیک و برخوردهای شایسته خود، افراد و جریان هایی که قابل هدایت هستند و کسانی که از روی حسادت و ناآگاهی برخورد می‌کنند را آگاه ساخته و اصلاح کنیم.
  
  در بحث تبلیغات، نباید در قسمت بزرگ‌نمایی کار خود غلو کنیم، خیلی لازم نیست در همه‌جا بنشینیم و از مرکز و کار خود صحبت کنیم، این برخورد به جای این‌که تأثیر مثبت داشته باشد، سبب موضع‌گیری منفی علیه ما می‌شود.
  
  در جایی که نیاز به بازتاب فعالیت‌ها و دست‌آوردهای خود دارید، خیلی معمولی، آهسته، منطقی و دوستانه عمل کنید.
  
  کار و موفقیت به تنهایی امکان‌پذیر نیست و باید در جهت تقویت سایر تجمعاتی که با ما هم‌ سو اند و فکر ولایی دارند، وارد عمل شد. حالا ممکن است فلان تشکل و سازمان 100 درصد مثل ما نیاندیشد، اما به هر میزان که فکر مثبت و هم ‌سو دارد، مورد حمایت قرار بگیرد.
  
  علاوه بر کارهای عمومی که دفاتر دارند، هر دفتر باید یک برنامه تخصصی داشته باشد؛ موازی کاری نکنیم، همان کاری که دفتر مشهد می‌کند، همان کار را دفتر کابل نکند؛ دفتر مزار نکند، ما باید در بحث تقسیم وظایف اساسی و اصولی، در سطح دفاتر یک برنامه‌ریزی داشته باشیم. به عنوان مثال، در ایران در بحث چند رسانه‌ای، فقط مشهدی‌ها کار می‌کنند و در این زمینه، در قم، تهران، و اصفهان یا ولایات داخل سرمایه‌گذاری نمی‌کنیم، در این حوزه، هر دفتر بحث چند رسانه‌ای دارد، به دفتر مشهد منتقل کند.
  بعضی از دوستان در تشکیلات مسئولیت دارند و فعالیت خوبی نیز از خود به نمایش می گذارند، خیلی دلسوز هم هستند، اما می‌بینیم که در رابطه با انجام یک کار دیگر که احساس می کنند از مجرای تشکیلات قابل پیگیری و اجرا نیست، بدون هماهنگی و خودسرانه،با فرد، تشکل و سازمانی دیگر رابطه برقرار کرده، زد و بند ایجاد می کند، این رویه هم برای کل تشکیلات افت دارد و هم برای عضو خاطی، شما کادر رسمی و برحال این تشکیلات هستید؛ هر مطلب و مشکلی دارید مطرح کنید، برای آن راه حل و چگونگی اجرا و تحقق جستجو خواهد شد.
  
  ما نسبت به داشتن ارتباطات با برخی افراد و جریان‌ها ملاحظه داریم، به این معنا که به هیچ وجه نباید با این شخصیت‌ها و تشکل‌ها تماس بی رویه گرفته شود، چون تماس بدون هماهنگی و سازمانیافتگی شما باعث مشروعیت ‌بخشی طرف مقابل می‌شود و شما متهم می‌شوید که همان تفکر و روند کاری را دارید.

 
5ـ کار رسانه‌ای در فضای مجازی

• در بحث کار رسانه ای و بازتاب مفاهیم، هیچ محدودیتی نداریم، تشکیلات رسانه ای ما به دنبال «ما قال» هست، به دنبال «من قال» نیست. این‌که مثلا از فلان نفر به صورت مرتب گزارش و عکس منتشر می‌شود، به معنای تأیید آن نفر نیست، بلکه به جای آن، هر کس دیگری هم باشد، این کار را می کنیم؛ خصوصیت رسانه ما این است که کسی را بایکوت نمی‌کنیم؛ هیچ خط قرمزی در قسمت بازتاب مطالب نداریم و آن چیزی که مفید و قابل بازتاب باشد، بازتاب می‌دهیم.
  
  هر کدام ما باید یک رسانه باشیم
  فعالیت‌های فردی و شخصی اعضای مرکز باید در داخل خانواده متمرکز باشد، وقتی چیزی از چارچوب خانه بیرون شد، دیگر خصوصی نیست، ولو این‌که در فضای رسانه و خانه بیرون نشود، مربوط به اجتماع و جامعه است و بر رفتار تشکیلاتی تأثیرگذاری دارد.
  
  در فضای مجازی، پشتوانه فعالیت‌های تشکیلاتی باشید. از همه شما تقاضای جدی داریم که در قسمت فضای مجازی وقت بگذارید، به همه پیشنهاد می‌کنم که حتما فیس‌بوک بسازید، پروفایل ایجاد کنید و هر کدام‌تان یک رسانه برای مرکزتبیان و فکر و اندیشه آن باشید؛ روزانه نیم الی یک ساعت از وقت خود را به کار فیس بوکی و سایر شبکه های اجتماعی اختصاص بدهید.
  
  فضای مجازی در حقیقت تقویت‌کننده بخش اجرایی کار ماست. ما برای ساماندهی فعالیت‌های فضای مجازی یک شورای عالی فضای مجازی را در نظر گرفته‌ایم که در این شورا، مسئولین دفاتر داخل و خارج مرکز و هم‌چنین جانشین ریاست کل خبرگزاری صدای افغان(آوا) و مسؤلین دفاتر ولایتی آن، عضو این شورا هستند و مدیریت اصلی شورا به عهده رییس عمومی مرکز تبیان اینجانب است.
  
  در بخش فضای مجازی کارهای خاصی روی دست گرفته شود، برنامه‌های آموزشی گذاشته شود و نیروها در قسمت ایجاد وبلاگ، سایت، بالا بردن بازدید سایت‌ها، بالابردن پسندهای صفحات مجازی و... آموزش ببینند.
  
  فعالیت‌های تویتری در شرایط کنونی، فعالیت‌های ناب و اثرگذاری است، طوفان‌های توئیتری که به صورت ویژه روی یک موضوع کار می‌کنند، حتی رسانه‌ها را به صدا در می‌آورند، روی دست گرفته شود و در این عرصه باید فعال باشیم، باید راه‌های کار تویتری را یاد بگیریم.
  
  در بخش فیس بوک هم با آنکه کارهای وسیع و اثرگزاری داریم اما از نظر تخصصی هنوز هم عقب هستیم و باید کار شود، ما باید صفحات مختلف را ایجاد کنیم، صفحات مختلف را پروموت(تبلیغات) کنیم تا لایک‌(پسند)های صفحات بالا برود.