تمهید: پیاده‌روی عظیم اربعین به عنوان بزرگ‌ترین اجتماع دینی جهان، از چندسال به این‌سو، از چند روز مانده به چهلمین روز سالگرد شهادت امام حسین و فرزندان و یاران آن‌حضرت علیهم‌السلام، به سمت کربلای معلی، جریان می‌یابد.
بر بنیاد گزارش‌ها، در این رویداد بزرگ و بی‌مانند بیش از ۲۰ میلیون زائر از سراسر سرزمین‌های اسلامی و دیگر نقاط جهان در کربلا و سایر اماکن مذهبی شیعی در عراق گردهم می‌آیند و اربعین حسینی از این جهت به عنوان بزرگ‌ترین گردهمایی دینی در جهان، بی‌نظیر و رکورددار است.
امسال در آستانه فرارسیدن اربعین حسینی، خبرنگار "آوا" با راهپیمایان از مرز ایران با عراق به سمت نجف و کربلا و سایر عتبات عالیات، همراه شده تا مشاهدات خود از این اتفاق عظیم معنوی را در قالب چند گزارش پیوسته، در اختیار مخاطبان قرار دهد.
آن‌چه در ادامه می‌‌خوانید، قسمتی دیگر از این سلسله گزارش‌ها است:
مقصد دیگر ما سامرا، سید محمد و بغداد بود. با جمع همراهان توفیق یافتیم تا به زیارت حرم‌های امامان بزرگوار شیعه در این دو شهر مشرف شویم. شکوه و عظمت را فقط با دیدن می‌توان احساس کرد نه با بیان و قلم.
با وصف اینکه میان نجف و بغداد و سامرا و نیز کربلا و این دو شهر فاصله زیادی است و نیز از نگاه امنیتی به ویژه در سامرا خطرات جدی در کمین زوار قرار دارد؛ اما مشتاقان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام کوچکترین توجهی به جان و مال خود ندارند و تنها یک چیز هدف است و آن زیارت الگوهای زندگی یعنی مقریان درگاه الله است که بارگاه شان در سامرا به نام امامین عسکریین(علیهم السلام) و سید محمد و در بغداد به نام کاظمین معروف و مشهور است.
در سامرا دو امام بزرگوار شیعه به نام‌های امام علی النقی الهادی و امام حسن عسکری (علیهم السلام) است و سپس زیارتگاه دیگری مربوط به سید محمد است. ایشان فرزند امام علی النقی(ع) و برادر امام حسن عسکری(ع) و عموی بزرگوار حضرت حجت ابن الحسن العسکری(عج) است.
حرم مطهر این دو امام چندسال قبل توسط تروریست‌های ضد دین منهدم گردیده بودند؛ اما بلافاصله در معرض ترمیم و تجدید بنا قرار گرفت و اینک اگرچه بازسازی و نوسازی آن به پایه اکمال نرسیده؛ ولی بخش اعظم آن به بهره برداری رسیده و برای حضور انبوه زوار آمادگی کامل دارند.
در بغداد نیز امام موسی کاظم و امام محمد تقی(علیهم السلام) زیارتگاه خاص و عام از اقصا نقاط عالم اند.
در مسیر رسیدن به این چند زیارتگاه پست های امنیتی زیادی به چشم می خورند که برخی موترها را نگهداشته اقدام به بازرسی و دیدن پاسپورت های زوار می کردند؛ اما برخی دیگر خیر، فقط نگاهی می انداختند و می گفتند سفر بخیر. اکثر نیروهای بازرسی کننده و تامین امنیت از نیروهای مرتبط با حشدالشعبی به نظر می رسیدند.
تا رسیدن به مقصد و برگشت، اگرچه فروشگاه های مختلفی صف بسته اند و می توانید هرچه نیاز داشته باشید با پول ایرانی یا عراقی خریداری بفرمایید؛ اما از نگاه خورد و خوراک اصلا نیازی به فروشگاه نبود؛ چون هر غذایی و نیز چای و قهوه و امثال آن در موکب های متعدد و گوناگون قابل عرضه بود و یک زایر می توانست هرچند وعده غذایی که نیاز داشته باشد بردارد و مصرف کند.
یکی از ثمرات مهم حضور در حرم مطهر امامان و امام زادگان، توجه ویژه به آنها و ترغیب و تشویق شدن به مطالعه احوالات زندگی و سرنوشت آنان است و به یکباره این ذهنیت ایجاد می شود که اینها چه کردند که این قدر بزرگ شدند و این اسلام چه اهمیت داشته که بهترین شخصیت های عالم در احیا و حمایت از آن از جان و مال خود گدشتند و اصلاح امت از چه میزان ضرورت و اهمیتی برخوردار است که نه یک نفر چون پیامبر اسلام و نه دو نفر چون امام علی(ع)؛ بلکه ۱۴ معصوم (علیهم السلام) و نه فقط مردان؛ بلکه زنان و اطفال شان نیز مهیای جانفشانی و تقبل زحمت تا شهادت بوده اند تا جایی که به امام زمان ما نیز رحمی نداشتند و می خواستند او را نیز از ما بگیرند؛ اما به فرمان الهی از دیدگان غایب می گردد تا روز موعود فرابرسد و ظهور نماید و دنیا را از عدل و داد پرکند؟!
جواب این سؤالات قطعا فضای ذهنی متحول کننده ای ایجاد می کند و در نهایت سرها به جیب تفکر فروخواهد رفت و از خود این سؤال را خواهیم نمود که آنها به وظایف خود عمل کردند؛ اما ما که اینقدر تظاهر به دوستی با آنها می کنیم و ادعای پیروی داریم و فقط برای زیارت حرم های مطهر شان پول خرج می‌کنیم و وقت می‌گذاریم و جان مان را در معرض خطر نیز قرار می‌دهیم چه مقدار پیرویم؟! تا کجا آمادگی عملی برای این پیروی خواهیم داشت و در صحنه عمل چه فعالیتی انجام بدهیم تا شمه کوچکی از یک جهان زحمت آنان را جبران کنیم؟!
هم سؤالات خوبی است و هم تلاش برای یافتن جواب های قانع کننده، مثبت است و احیانا اگر تا حالا جوابی برای این سؤالات نداشتیم قطعا این آمادگی ایجاد خواهد شد که پس ما هم باید آمادگی بگیریم و چون آن امامان زحمت بکشیم و تلاش نماییم و برای اصلاح خود و دیگران به مجاهده بپردازیم تا مثل آن بزرگواران هم عزت در دنیا و هم سعادت در آخرت را به دست بیاوریم.
بر بنیاد گزارش‌ها، در این رویداد بزرگ و بی‌مانند بیش از ۲۰ میلیون زائر از سراسر سرزمین‌های اسلامی و دیگر نقاط جهان در کربلا و سایر اماکن مذهبی شیعی در عراق گردهم می‌آیند و اربعین حسینی از این جهت به عنوان بزرگ‌ترین گردهمایی دینی در جهان، بی‌نظیر و رکورددار است.
امسال در آستانه فرارسیدن اربعین حسینی، خبرنگار "آوا" با راهپیمایان از مرز ایران با عراق به سمت نجف و کربلا و سایر عتبات عالیات، همراه شده تا مشاهدات خود از این اتفاق عظیم معنوی را در قالب چند گزارش پیوسته، در اختیار مخاطبان قرار دهد.
آن‌چه در ادامه می‌‌خوانید، قسمتی دیگر از این سلسله گزارش‌ها است:
مقصد دیگر ما سامرا، سید محمد و بغداد بود. با جمع همراهان توفیق یافتیم تا به زیارت حرم‌های امامان بزرگوار شیعه در این دو شهر مشرف شویم. شکوه و عظمت را فقط با دیدن می‌توان احساس کرد نه با بیان و قلم.
با وصف اینکه میان نجف و بغداد و سامرا و نیز کربلا و این دو شهر فاصله زیادی است و نیز از نگاه امنیتی به ویژه در سامرا خطرات جدی در کمین زوار قرار دارد؛ اما مشتاقان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام کوچکترین توجهی به جان و مال خود ندارند و تنها یک چیز هدف است و آن زیارت الگوهای زندگی یعنی مقریان درگاه الله است که بارگاه شان در سامرا به نام امامین عسکریین(علیهم السلام) و سید محمد و در بغداد به نام کاظمین معروف و مشهور است.
در سامرا دو امام بزرگوار شیعه به نام‌های امام علی النقی الهادی و امام حسن عسکری (علیهم السلام) است و سپس زیارتگاه دیگری مربوط به سید محمد است. ایشان فرزند امام علی النقی(ع) و برادر امام حسن عسکری(ع) و عموی بزرگوار حضرت حجت ابن الحسن العسکری(عج) است.
حرم مطهر این دو امام چندسال قبل توسط تروریست‌های ضد دین منهدم گردیده بودند؛ اما بلافاصله در معرض ترمیم و تجدید بنا قرار گرفت و اینک اگرچه بازسازی و نوسازی آن به پایه اکمال نرسیده؛ ولی بخش اعظم آن به بهره برداری رسیده و برای حضور انبوه زوار آمادگی کامل دارند.
در بغداد نیز امام موسی کاظم و امام محمد تقی(علیهم السلام) زیارتگاه خاص و عام از اقصا نقاط عالم اند.
در مسیر رسیدن به این چند زیارتگاه پست های امنیتی زیادی به چشم می خورند که برخی موترها را نگهداشته اقدام به بازرسی و دیدن پاسپورت های زوار می کردند؛ اما برخی دیگر خیر، فقط نگاهی می انداختند و می گفتند سفر بخیر. اکثر نیروهای بازرسی کننده و تامین امنیت از نیروهای مرتبط با حشدالشعبی به نظر می رسیدند.
تا رسیدن به مقصد و برگشت، اگرچه فروشگاه های مختلفی صف بسته اند و می توانید هرچه نیاز داشته باشید با پول ایرانی یا عراقی خریداری بفرمایید؛ اما از نگاه خورد و خوراک اصلا نیازی به فروشگاه نبود؛ چون هر غذایی و نیز چای و قهوه و امثال آن در موکب های متعدد و گوناگون قابل عرضه بود و یک زایر می توانست هرچند وعده غذایی که نیاز داشته باشد بردارد و مصرف کند.
یکی از ثمرات مهم حضور در حرم مطهر امامان و امام زادگان، توجه ویژه به آنها و ترغیب و تشویق شدن به مطالعه احوالات زندگی و سرنوشت آنان است و به یکباره این ذهنیت ایجاد می شود که اینها چه کردند که این قدر بزرگ شدند و این اسلام چه اهمیت داشته که بهترین شخصیت های عالم در احیا و حمایت از آن از جان و مال خود گدشتند و اصلاح امت از چه میزان ضرورت و اهمیتی برخوردار است که نه یک نفر چون پیامبر اسلام و نه دو نفر چون امام علی(ع)؛ بلکه ۱۴ معصوم (علیهم السلام) و نه فقط مردان؛ بلکه زنان و اطفال شان نیز مهیای جانفشانی و تقبل زحمت تا شهادت بوده اند تا جایی که به امام زمان ما نیز رحمی نداشتند و می خواستند او را نیز از ما بگیرند؛ اما به فرمان الهی از دیدگان غایب می گردد تا روز موعود فرابرسد و ظهور نماید و دنیا را از عدل و داد پرکند؟!
جواب این سؤالات قطعا فضای ذهنی متحول کننده ای ایجاد می کند و در نهایت سرها به جیب تفکر فروخواهد رفت و از خود این سؤال را خواهیم نمود که آنها به وظایف خود عمل کردند؛ اما ما که اینقدر تظاهر به دوستی با آنها می کنیم و ادعای پیروی داریم و فقط برای زیارت حرم های مطهر شان پول خرج می‌کنیم و وقت می‌گذاریم و جان مان را در معرض خطر نیز قرار می‌دهیم چه مقدار پیرویم؟! تا کجا آمادگی عملی برای این پیروی خواهیم داشت و در صحنه عمل چه فعالیتی انجام بدهیم تا شمه کوچکی از یک جهان زحمت آنان را جبران کنیم؟!
هم سؤالات خوبی است و هم تلاش برای یافتن جواب های قانع کننده، مثبت است و احیانا اگر تا حالا جوابی برای این سؤالات نداشتیم قطعا این آمادگی ایجاد خواهد شد که پس ما هم باید آمادگی بگیریم و چون آن امامان زحمت بکشیم و تلاش نماییم و برای اصلاح خود و دیگران به مجاهده بپردازیم تا مثل آن بزرگواران هم عزت در دنیا و هم سعادت در آخرت را به دست بیاوریم.
