چهل سال از تجاوز قشون سرخ شوروی سابق به افغانستان می‌گذرد، اما هنوز آسیب‌ها و ویرانیهای بجا مانده از این تجاوز ننگین در عرصه‌های مختلف سیاسی و اقتصادی مرمت و جبران نشده است. غرب نیز بر خلاف تبلیغاتی که در ابتدا داشت و وعده‌هایی که به مردم داده بود، طی هجده سال گذشته فعالیت قابل ملاحظه‌‌‌ای برای افغانستان انجام نداده است. امروز وضعیت امنیتی، اقتصادی و فرهنگی کشور به شدت شکننده است و روز به روز بدتر می‌شود.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) -کابل: "سید محمد سعیدی" سناتور اسبق در مجلس سنا و یک تن از مجاهدین، در مصاحبه با آوا می‌گوید که غرب هدف ورود به افغانستان را از 50 سال پیش بر سر می‌‌پروراند، اما پس از شکست شوروی سابق به زودی نتوانست هدف خود را عملی کند، زیرا می‌دانست که به سرنوشت قشون سرخ سر دچار خواهد شد، تا اینکه حادثه یازدهم سبتامبر اتفاق افتاد و بهانه به دست آمریکا داد تا در افغانستان داخل شود.
به گفته او، امریکا هرگز تجربه شوروی را در افغانستان تکرار نمی‌کرد. به همین دلیل با مجوز سازمان ملل و با داعیه مبارزه با تروریزم و حکومت سازی و بازسازی وارد افغانستان شد، اما گذر زمان نشان داد که غرب و در رأس همۀ آنها امریکا اهداف دیگری مانند داشتن پایگاه دایمی نظامی در کشور و نظارت بر رقیبان منطقه‌ای خود داشته اند و مبارزه با تروریزم و کمک به افغانستان وسیله‌ای بیش نبوده است.
سعیدی تاکید می‌کند که غرب بر خلاف تبلیغاتی که در ابتدا داشت و وعده‌هایی که به مردم داده بود، طی هجده سال فعالیت قابل ملاحظه‌‌‌ای برای افغانستان انجام نداده است و امروز وضعیت امنیتی، اقتصادی و فرهنگی کشور به شدت شکننده است و روز به روز بدتر می‌شود، فقر فزاینده و رو به گسترش زندگی مردم را در سراشیبی بیشتری قرار داده است.
به گفته او، هرچند بازسازی اندکی در بخش جاده‌‌ها و پلچک‌ها و غیره صورت گرفته است، اما نظر به نیازمندی‌هایی که هر روز نسبت به شرایط و زمان احساس می‌شود کاری صورت نگرفته و در کل باید گفت که هیچ بنای جدیدی روی ویرانیهای بجا مانده از سوی شوری سابق در کشور گذاشته نشده است.
تعارض منافع بازیگران دال بر تداوم جنگ چهل ساله افغانستان
در همین حال "سید برهان الطافی" استاد دانشگاه، در مصاحبه با آوا، می‌گوید: استبداد و خشونت به گونه‌‌های مختلف و غیر قابل توصیفی از گذشته‌های دور در افغانستان وجود داشته، اما جرقۀ جنگ و نا امنی چهل ساله کشور از زمان ورود اتحاد جماهیر شوروی در افغانستان زده شد.
به باور او، از زمان تجاوز شوروی تاکنون نا امنی، خشونت، دزدی، قلدوری، جنگ‌سالاری، توطه، ترور، قتل‌های فردی و جمعی، نا برابری‌ها، رقابت‌های شدید بر سر تصاحب حداکثر قدرت و منافع آغاز شده و هر روز در حال توسعه بوده و اکنون بحران جنگ و نا امنی از مدار مدیریت بحران، در سطح ملی، منطقه‌ای، بین‌المللی و جهانی خارج شده است.
او همچنان افزود: بحران چهل ساله جنگ، نا برابری، بی عدالتی، استبداد، زورگویی، تبعیض، محرومیت زنان، قتل‌های فردی و گروهی و غیره در افغانستان چنان شدید و دامنه دار شده که پای کشورهای همسایه، منطقه، بین‌الملل و نظام جهانی را برای حل این معضل به کشور کشانده است.
ظاهراً پای کشورهای غربی پس از سقوط رژیم طالبان به منظور پیدا کردن راه حل جامع و مانع برای حل معضل کشور کشانده شد، اما متٲسفانه؛ همه طرف‌های درگیر معضلات، نا امنی‌ها و خشونت‌های داخلی در افغانستان، طی این مدت، برای ایجاد طرح جامع و مانع که بتوانند منافع ابرقدرت‌ها، دولت های ذی‌نفع، دولت افغانستان، جنبش‌های دینی، مذهبی، احزاب سیاسی، اقوام، علمای دینی و نخبگان سیاسی را تأمین نمایند، تا هنوز به توافق نرسیده‌اند.
بنابراین به عقیده الطافی، تا زمانی که طرحی جامع و مانع برای معضل چهل ساله نا امنی و جنگ افغانستان ایجاد نشود که در آن طرح، همه بازیگران در سطوح مختلف منافع شان تأمین شود، جنگ و خشونت، دامنه‌دار خواهد شد و روز به روز شکاف و گسل‌های متفاوت سیاسی، نژادی، قومی، مذهبی، سمتی و غیره را در افغانستان شاهد خواهیم بود.
قابل یادآوری است که حدود چهل سال پیش، ارتش سرخ شوروی سابق، افغانستان را اشغال کرد و تمام دار و ندار و حتی منابع بشری اقتصادی و زیربناهای کشور را زیر چکمه‌های خود نابود کرد و مردم افغانستان طی حدود کمتر از ده سال جهاد یک میلیون شهید و میلیون‌ها معلول و آواره داد. اما باید گفت که ورود غرب به افغانستان نیز طی 19 سال خساراتی کمتر از شوروی بر کشور وارد نکرده است. امروز فقر و ناداری سایۀ شوم خود را بر سر مردم افغانستان گسترانده است و تمام زیربناها تخریب شده و علاوه بر آن بی ثباتی سیاسی به اوج خود رسیده و بحران در حال انفجار است.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) -کابل: "سید محمد سعیدی" سناتور اسبق در مجلس سنا و یک تن از مجاهدین، در مصاحبه با آوا می‌گوید که غرب هدف ورود به افغانستان را از 50 سال پیش بر سر می‌‌پروراند، اما پس از شکست شوروی سابق به زودی نتوانست هدف خود را عملی کند، زیرا می‌دانست که به سرنوشت قشون سرخ سر دچار خواهد شد، تا اینکه حادثه یازدهم سبتامبر اتفاق افتاد و بهانه به دست آمریکا داد تا در افغانستان داخل شود.
به گفته او، امریکا هرگز تجربه شوروی را در افغانستان تکرار نمی‌کرد. به همین دلیل با مجوز سازمان ملل و با داعیه مبارزه با تروریزم و حکومت سازی و بازسازی وارد افغانستان شد، اما گذر زمان نشان داد که غرب و در رأس همۀ آنها امریکا اهداف دیگری مانند داشتن پایگاه دایمی نظامی در کشور و نظارت بر رقیبان منطقه‌ای خود داشته اند و مبارزه با تروریزم و کمک به افغانستان وسیله‌ای بیش نبوده است.
سعیدی تاکید می‌کند که غرب بر خلاف تبلیغاتی که در ابتدا داشت و وعده‌هایی که به مردم داده بود، طی هجده سال فعالیت قابل ملاحظه‌‌‌ای برای افغانستان انجام نداده است و امروز وضعیت امنیتی، اقتصادی و فرهنگی کشور به شدت شکننده است و روز به روز بدتر می‌شود، فقر فزاینده و رو به گسترش زندگی مردم را در سراشیبی بیشتری قرار داده است.
به گفته او، هرچند بازسازی اندکی در بخش جاده‌‌ها و پلچک‌ها و غیره صورت گرفته است، اما نظر به نیازمندی‌هایی که هر روز نسبت به شرایط و زمان احساس می‌شود کاری صورت نگرفته و در کل باید گفت که هیچ بنای جدیدی روی ویرانیهای بجا مانده از سوی شوری سابق در کشور گذاشته نشده است.
تعارض منافع بازیگران دال بر تداوم جنگ چهل ساله افغانستان
در همین حال "سید برهان الطافی" استاد دانشگاه، در مصاحبه با آوا، می‌گوید: استبداد و خشونت به گونه‌‌های مختلف و غیر قابل توصیفی از گذشته‌های دور در افغانستان وجود داشته، اما جرقۀ جنگ و نا امنی چهل ساله کشور از زمان ورود اتحاد جماهیر شوروی در افغانستان زده شد.
به باور او، از زمان تجاوز شوروی تاکنون نا امنی، خشونت، دزدی، قلدوری، جنگ‌سالاری، توطه، ترور، قتل‌های فردی و جمعی، نا برابری‌ها، رقابت‌های شدید بر سر تصاحب حداکثر قدرت و منافع آغاز شده و هر روز در حال توسعه بوده و اکنون بحران جنگ و نا امنی از مدار مدیریت بحران، در سطح ملی، منطقه‌ای، بین‌المللی و جهانی خارج شده است.
او همچنان افزود: بحران چهل ساله جنگ، نا برابری، بی عدالتی، استبداد، زورگویی، تبعیض، محرومیت زنان، قتل‌های فردی و گروهی و غیره در افغانستان چنان شدید و دامنه دار شده که پای کشورهای همسایه، منطقه، بین‌الملل و نظام جهانی را برای حل این معضل به کشور کشانده است.
ظاهراً پای کشورهای غربی پس از سقوط رژیم طالبان به منظور پیدا کردن راه حل جامع و مانع برای حل معضل کشور کشانده شد، اما متٲسفانه؛ همه طرف‌های درگیر معضلات، نا امنی‌ها و خشونت‌های داخلی در افغانستان، طی این مدت، برای ایجاد طرح جامع و مانع که بتوانند منافع ابرقدرت‌ها، دولت های ذی‌نفع، دولت افغانستان، جنبش‌های دینی، مذهبی، احزاب سیاسی، اقوام، علمای دینی و نخبگان سیاسی را تأمین نمایند، تا هنوز به توافق نرسیده‌اند.
بنابراین به عقیده الطافی، تا زمانی که طرحی جامع و مانع برای معضل چهل ساله نا امنی و جنگ افغانستان ایجاد نشود که در آن طرح، همه بازیگران در سطوح مختلف منافع شان تأمین شود، جنگ و خشونت، دامنه‌دار خواهد شد و روز به روز شکاف و گسل‌های متفاوت سیاسی، نژادی، قومی، مذهبی، سمتی و غیره را در افغانستان شاهد خواهیم بود.
قابل یادآوری است که حدود چهل سال پیش، ارتش سرخ شوروی سابق، افغانستان را اشغال کرد و تمام دار و ندار و حتی منابع بشری اقتصادی و زیربناهای کشور را زیر چکمه‌های خود نابود کرد و مردم افغانستان طی حدود کمتر از ده سال جهاد یک میلیون شهید و میلیون‌ها معلول و آواره داد. اما باید گفت که ورود غرب به افغانستان نیز طی 19 سال خساراتی کمتر از شوروی بر کشور وارد نکرده است. امروز فقر و ناداری سایۀ شوم خود را بر سر مردم افغانستان گسترانده است و تمام زیربناها تخریب شده و علاوه بر آن بی ثباتی سیاسی به اوج خود رسیده و بحران در حال انفجار است.
