نهاد بین‌المللی حمایت از کودکان با نشر گزارشی اعلام کرد که در جریان محدودیتهای ناشی از شیوع ویروس کرونا در افغانستان از هر ۱۰ کودک، هشت کودک هیچ نیاموخته و یاهم خیلی کم آموخته‌اند.
خبرگزاری صدای افغان(آوا)-کابل: نهاد بین المللی حمایت از کودکان در گزارشی که امروز (دوشنبه ۲۴ سنبله) نشر کرده، گفته است که همه‌گیری ویروس کرونا تاثیر ویران‌گر بر آموزش کودکان فقیر داشته و فاصله میان پسران و دختران نادار و ثروتمند را بیشتر کرده است.
در این گزارش گفته شده که کودکان خانواده‌های فقیر که در جریان قرنطین درآمدشان را از دست داده بودند، بیشتر از همه فرصت آموزش از دست‌شان رفته و با تهدید بلند خشونت‌های خانواد‌گی دچار شده‌اند.
طبق این گزارش، در شش ولایت افغانستان تنها ۲۸.۶ درصد کودکان به آموزش از راه دور از طریق برنامه‌های تلویزیونی، ۱۳.۸ درصد از طریق رادیو و ۰.۲ درصد از طریق انترنت دسترسی داشته‌اند.
در گزارش آمده است: «در شش ماهی که از اعلام همه‌گیربودن این بیماری می‌گذرد، آسیب‌پذیر‌ترین کودکان به طور گسترده دسترسی به آموزش، خدمات بهداشتی و غذا را از دست داده و همزمان محافظت از آن‌ها در برابر تهدیدها به پایین‌ترین سطح کاهش یافته است.»
نهاد بین‌المللی حمایت از کودکان این گزارش را از طریق بررسی ۳۵۱ کودک و سرپرستان و هم‌چنان پاسخ‌گویی ۱۲۹ تن دیگر از طریق شبکه‌های اجتماعی تهیه کرده است.
یافته‌های این بررسی نشان می‌دهد که دوسوم(۶۴ درصد) کودکان شامل این بررسی هیچ رابطه‌ای در زمان قرنطین با آموزگاران نداشته‌اند.
طبق گزارش نهاد بین‌المللی حمایت از کودکان، ۴.۶ درصد کودکان که به گفته این نهاد حتا یک کودک از ۲۰ کودک نمی‌شود، روزی یک‌بار با آموزگار در تماس بوده‌اند.
هشت کودک از هر ۱۰ کودک به این باور بوده‌اند که در زمان بسته بودن مکاتب یا «هیچ نیاموخته و یاهم خیلی اندک آموخته»اند.
به این ترتیب، سه کودک از هر ۱۰ کودک که حدود ۳۰ درصد را تشکیل می‌دهند، در جریان قرنطین با خشونت روبه‌رو شده‌اند.
نهاد بین‌المللی حمایت از کودکان گفته است که در مناطق دوردست از هر سه خانواده، یک خانواده با مشکل دسترسی به مواد درسی روبه‌رو بوده است، اما در شهرها این شمار به یک خانواده از هر پنج خانواده می‌رسیده است.
خبرگزاری صدای افغان(آوا)-کابل: نهاد بین المللی حمایت از کودکان در گزارشی که امروز (دوشنبه ۲۴ سنبله) نشر کرده، گفته است که همه‌گیری ویروس کرونا تاثیر ویران‌گر بر آموزش کودکان فقیر داشته و فاصله میان پسران و دختران نادار و ثروتمند را بیشتر کرده است.
در این گزارش گفته شده که کودکان خانواده‌های فقیر که در جریان قرنطین درآمدشان را از دست داده بودند، بیشتر از همه فرصت آموزش از دست‌شان رفته و با تهدید بلند خشونت‌های خانواد‌گی دچار شده‌اند.
طبق این گزارش، در شش ولایت افغانستان تنها ۲۸.۶ درصد کودکان به آموزش از راه دور از طریق برنامه‌های تلویزیونی، ۱۳.۸ درصد از طریق رادیو و ۰.۲ درصد از طریق انترنت دسترسی داشته‌اند.
در گزارش آمده است: «در شش ماهی که از اعلام همه‌گیربودن این بیماری می‌گذرد، آسیب‌پذیر‌ترین کودکان به طور گسترده دسترسی به آموزش، خدمات بهداشتی و غذا را از دست داده و همزمان محافظت از آن‌ها در برابر تهدیدها به پایین‌ترین سطح کاهش یافته است.»
نهاد بین‌المللی حمایت از کودکان این گزارش را از طریق بررسی ۳۵۱ کودک و سرپرستان و هم‌چنان پاسخ‌گویی ۱۲۹ تن دیگر از طریق شبکه‌های اجتماعی تهیه کرده است.
یافته‌های این بررسی نشان می‌دهد که دوسوم(۶۴ درصد) کودکان شامل این بررسی هیچ رابطه‌ای در زمان قرنطین با آموزگاران نداشته‌اند.
طبق گزارش نهاد بین‌المللی حمایت از کودکان، ۴.۶ درصد کودکان که به گفته این نهاد حتا یک کودک از ۲۰ کودک نمی‌شود، روزی یک‌بار با آموزگار در تماس بوده‌اند.
هشت کودک از هر ۱۰ کودک به این باور بوده‌اند که در زمان بسته بودن مکاتب یا «هیچ نیاموخته و یاهم خیلی اندک آموخته»اند.
به این ترتیب، سه کودک از هر ۱۰ کودک که حدود ۳۰ درصد را تشکیل می‌دهند، در جریان قرنطین با خشونت روبه‌رو شده‌اند.
نهاد بین‌المللی حمایت از کودکان گفته است که در مناطق دوردست از هر سه خانواده، یک خانواده با مشکل دسترسی به مواد درسی روبه‌رو بوده است، اما در شهرها این شمار به یک خانواده از هر پنج خانواده می‌رسیده است.
