شماری از زنان شاغل و صنعت‌کار در مارکیت رابعه بلخی در شهر مزارشریف، نمایشگاه مواد غذایی و صنایع دستی برگزار کرده‌اند و می‌گویند که با وجود برگزاری نمایشگاه، فروشی وجود ندارد و این موضوع آنان را سخت نگران کرده است.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) ـ مزارشریف:
راحله یوسفی، یک تن از زنان تجارت پیشه که شور نخود، ادویه دیگ و آچار و چتنی به نمایش گذاشته، از نبود فروشات سخت شکایت دارد. او می‌گوید: دیروز این نمایشگاه افتتاح شده اما تا کنون هیچ یک از محصولات وی به فروش نرسیده است.
یوسفی افزود، که نبود فروشات ضربه اقتصادی سنگین به کار وی وارد می‌کند بطوری که حتی نمی‌تواند کرایه رفت و آمدش را تأمین کند.
شکوفه از دیگر خانم‌های تجارت پیشه که در این نمایشگاه شیرینی‌جات را به نمایش گذاشته گفت: کیک و کلوچه پخته‌ام و برای فروش گذاشته‌ام اما فروش چندانی ندارم.
زهرا سادات نیز در گوشه‌ی این نمایشگاه غرفه فروش مربا و ترشی دارد، او در گفتگو با آوا از نبود بازار فروش شکایت دارد و می‌گوید: از دیروز تا کنون هیچ فروشی نداشتیم، هزار افغانی پول کرایه غرفه می‌دهیم اما نمی‌دانیم که طی پنج روزی که اینجا هستیم همین مبلغ را می‌توانیم از این نمایشگاه به دست بیاوریم یا نه.
سادات ادامه می‌دهد که سال‌های قبل هنگام برگزاری نمایشگاه‌ها فروشات خوب بود اما امسال هیچ فروشی نیست.
در کنار این سکینه قربانی، یکی از زنان صنعت‌کار بلخ می‌گوید که چادرهای دست‌دوزی، دستکش، لباس زنانه و وسایل تزئینی منزل را در این نمایشگاه به نمایش گذاشته است که تمام این وسایل را خود و خانواده‌اش ساخته و برای فروش گذاشته است.
به گفته‌ی قربانی، از دیروز تا کنون شمار زیادی از مردم برای دیدن نمایشگاه آمده‌اند اما هنوز کسی حاضر به خرید این وسایل نشده است.
به باور وی، فقر و بیکاری در بلخ زیاد شده و مردم توان خرید وسایل تزئینی را ندارد.
در همین حال احمد رشاد فقیر زاده مدیر مسئول نهاد اجتماعی نوای بانوان افغان که مسئولیت برگزاری این نمایشگاه را نیز بر عهده دارد گفت: این نمایشگاه برای تجلیل از روز جهانی غذا از روز شنبه(3 عقرب) تا چهارشنبه(7عقرب) برگزار شده که در آن 30 غرفه اعم از مواد غذایی و صنایع دستی به نمایش گذاشته شده است.
فقیرزاده افزود که نهادهای دولتی بلخ در برگزاری این نمایشگاه کم کاری کرده‌اند، اولا با وجود فرستادن دعوت‌نامه حضور نمی‌یابند و در قدم دوم اگر یکی دو تن شان هم بیایند چند قطعه عکس فیسبوکی می‌گیرند و می‌روند.
بیکاری، ناامنی و فقر روز به روز در افغانستان افزایش می‌یابد و مردم تلاش دارندتا فقط ضرورت‌های اولیه‌شان را تهیه کنند و کمتر در نمایشگاه‌ها شرکت و از محصولات آن خریداری کنند.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) ـ مزارشریف:
راحله یوسفی، یک تن از زنان تجارت پیشه که شور نخود، ادویه دیگ و آچار و چتنی به نمایش گذاشته، از نبود فروشات سخت شکایت دارد. او می‌گوید: دیروز این نمایشگاه افتتاح شده اما تا کنون هیچ یک از محصولات وی به فروش نرسیده است.
یوسفی افزود، که نبود فروشات ضربه اقتصادی سنگین به کار وی وارد می‌کند بطوری که حتی نمی‌تواند کرایه رفت و آمدش را تأمین کند.
شکوفه از دیگر خانم‌های تجارت پیشه که در این نمایشگاه شیرینی‌جات را به نمایش گذاشته گفت: کیک و کلوچه پخته‌ام و برای فروش گذاشته‌ام اما فروش چندانی ندارم.
زهرا سادات نیز در گوشه‌ی این نمایشگاه غرفه فروش مربا و ترشی دارد، او در گفتگو با آوا از نبود بازار فروش شکایت دارد و می‌گوید: از دیروز تا کنون هیچ فروشی نداشتیم، هزار افغانی پول کرایه غرفه می‌دهیم اما نمی‌دانیم که طی پنج روزی که اینجا هستیم همین مبلغ را می‌توانیم از این نمایشگاه به دست بیاوریم یا نه.
سادات ادامه می‌دهد که سال‌های قبل هنگام برگزاری نمایشگاه‌ها فروشات خوب بود اما امسال هیچ فروشی نیست.
در کنار این سکینه قربانی، یکی از زنان صنعت‌کار بلخ می‌گوید که چادرهای دست‌دوزی، دستکش، لباس زنانه و وسایل تزئینی منزل را در این نمایشگاه به نمایش گذاشته است که تمام این وسایل را خود و خانواده‌اش ساخته و برای فروش گذاشته است.
به گفته‌ی قربانی، از دیروز تا کنون شمار زیادی از مردم برای دیدن نمایشگاه آمده‌اند اما هنوز کسی حاضر به خرید این وسایل نشده است.
به باور وی، فقر و بیکاری در بلخ زیاد شده و مردم توان خرید وسایل تزئینی را ندارد.
در همین حال احمد رشاد فقیر زاده مدیر مسئول نهاد اجتماعی نوای بانوان افغان که مسئولیت برگزاری این نمایشگاه را نیز بر عهده دارد گفت: این نمایشگاه برای تجلیل از روز جهانی غذا از روز شنبه(3 عقرب) تا چهارشنبه(7عقرب) برگزار شده که در آن 30 غرفه اعم از مواد غذایی و صنایع دستی به نمایش گذاشته شده است.
فقیرزاده افزود که نهادهای دولتی بلخ در برگزاری این نمایشگاه کم کاری کرده‌اند، اولا با وجود فرستادن دعوت‌نامه حضور نمی‌یابند و در قدم دوم اگر یکی دو تن شان هم بیایند چند قطعه عکس فیسبوکی می‌گیرند و می‌روند.
بیکاری، ناامنی و فقر روز به روز در افغانستان افزایش می‌یابد و مردم تلاش دارندتا فقط ضرورت‌های اولیه‌شان را تهیه کنند و کمتر در نمایشگاه‌ها شرکت و از محصولات آن خریداری کنند.
