تاریخ انتشار :جمعه ۲۴ سرطان ۱۴۰۱ ساعت ۱۲:۳۴
کد مطلب : 255678
افزایش سوء تغذیه در بین کودکان در هرات
مسئولین شفاخانه اطفال هرات می گویند که با گسترش فقر و گرسنگی٬ سوء تغذیه کودکان در هرات نسبت به سال گذشته دو برابرشده است.
خبرگزاری صدای افغان(آوا) - هرات: مسئول شفاخانه اطفال هرات - وابسته به داکتر بدون سرحد(مرز) - می گوید که در شش ماه گذشته بیشتر از دو هزار کودک مبتلا به سوء تغذیه در شفاخانه مخصوص کودکان در هرات بستری شده اند.

به گفته داکتر جافیت نیونزیما شماری از کودکان مبتلا به سوء تغذیه به علت شدت مریضی جان خود را از دست داده اند.

داکتر نیوزیما می گوید که در یک ماه گذشته بیشتر از ۳۷۰ طفل سؤتغذی در شفاخانه اطفال هرات بستری شده اند
به گفته او، در کمتر از شش ماه گذشته بیشتر از دو هزار کودک مبتلا به سوء تغذیه در شفاخانه کودکان در هرات زیر تداوی قرار گرفته اند.

مسئول شفاخانه اطفال داکتران بدون سرحد افزود: در یک ماه گذشته ما ۳۷۴ کودک را در بخش سوتغذیه بستر کرده ایم، اما در ماه پیشتر ما ۲۰۰ کودک دچار به سوتغذیه را بستری کردیم. ما در شفاخانه ۸۶ بستر داریم، اما اکنون بیشتر از ۱۲۰ کودک در شفاخانه بستر هستند. این نشان می دهد که شمار بیماران ما زیاد و همچنان روبه افزایش است."

فقر و گرسنگی در خانواده ها عامل سوء تغذیه
بر اساس آمارها، علت سوء تغذیه نود درصد کودکان در هرات فقر و گرسنگی در میان خانواده ها گفته می شود.
فوزیه عزیزی داکتر معالج در شفاخانه کودکان بدون سرحد در هرات می گوید، بیشتر کودکان مبتلا به سوء تغذیه از خانواده های فقیر هستند و از ولسوالی ها و قریه های دوردست به شفاخانه آورده می شوند.

پیش از این صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد یا یونیسف،  گفته بود که بحران اقتصادی، گرسنگی و ناداری به گونه مستقیم کودکان را در معرض خطر قرار داده است.

همچنان سازمان جهانی غذا یا WFP  نیز اعلام کرده بود که بیش از سه میلیون کودک افغان با کمبود شدید مواد غذایی دست و پنجه نرم می کنند که از این میان، زندگی بیش از یک میلیون کودک به خاطر نبود غذا تهدید می شود.

مادر یکی از این اطفال می گوید که هیچی در خانه نداریم. وقتی که باردار بودم نه میوه می خوردم و نه گوشت. وقتی که این طفل من بیه دنیا آمد بسیار ضعیف بود و خودم هم بسیار کم خون بودم. هیچ چیزی میسر نشد که می خوردم.

مادر دیگر کودک بستری شده در این شفاخانه نیز می گوید، وقتی که حامله بودم هیچ چیزی نداشتم که بخورم. نه عدس بود، نه لوبیا بود و نه هم گوشت و یا میوه وجود داشت که می خوردم. خانه ما در کوه است و هیچ چیزی میسر نمی شود که بخوریم. اگر یک باری یک سیر غذا میسر میشد می خوردیم اما دیگر میسر نمیشد.
 
 
 
https://avapress.com/vdca0mnua49nmi1.k5k4.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما